maandag 30 maart 2009

Een post vol goed nieuws!

Na dit toch wel trieste bericht van Hans heb ik gelukkig een post met weer een beetje goed nieuws. Al een tijdje eigenlijk, maar ja, ik ken Robin ook van de bezoeken bij Hans en Caroline thuis, dus om hem dan van zijn ereplekje bovenaan de blog weg te halen…
En de primeur van een nieuwe Van Oudenaardenstrip en een nieuwe Van Oudenaarden stripheld is natuurlijk ook iets dat je als bloglezer niet mag missen.

Eigenlijk heb ik ook zoiets. Goed nieuws op het gebied van Nederlandse strip. Goed nieuws is misschien wel een beetje zwak uitgedrukt. Heel erg goed nieuws! Een mijlpaal in de geschiedenis van het Nederlandse stripverhaal, mogen we wel zeggen. De debuutstrippagina van een nieuw groot Nederlands tekentalent!!!
Waar het om gaat? Pagina 33 van de nieuwe Donald Duck, nr 14-2009. En dan heb ik het niet over het inmiddels 16 jaar oude scenario, dat al jaren spoorloos was en in mijn verbeelding aqua onderwerp en grap al een baard nog langer dan die van Methusalem had.
(Illustratie: Henrieke Goorhuis, © Disney)

Nee, het gaat om het tekenwerk van deze grap. Dat is namelijk gemaakt door onze vaste bloglezeres, Donald Duck tekenares en nieuw Nederlands superstriptekentalent Henrieke Goorhuis!
Het zijn juist deze tekeningen die de gag weer leuk maken. Getekend in een Barksachtige stijl en met alle emoties volledig uitgeacteerd, zoals ik het zelf erg graag bij mijn Duckverhalen.
(Illustratie: Henrieke Goorhuis, © Disney)

En dan te bedenken dat ze deze pagina al op 16 jarige leeftijd tekende. Pas nu, twee jaar later, is de pagina eindelijk gepubliceerd in Donald Duck. Henrieke, van harte gefeliciteerd met dit debuut. Leuk dat ik daar ook een steentje aan heb kunnen bijdragen. Voor de liefhebbers is er ook nog de scenariopagina, waarvan ik dankzij Henrieke nu ook weer een kopietje heb.
Voor de volledigheid moet ik er bij zeggen dat dit weliswaar de eerst gepubliceerd strip van Henrieke in Donald Duck is, maar niet het eerste tekenwerk. Eind 2007 was er al deze Broer Konijn-en-Mollie cover van Donald 47-2007 en ook daar kunnen we met trots zeggen: tekenwerk Henrieke Goorhuis.
Meer van Henrieke vind je overigens op haar eigen blog ’Ducks and Lemurs’: http://henriekeg.blogspot.com/
(Illustratie: Henrieke Goorhuis, © Disney)

En die cover van toen sluit dan weer heel mooi aan bij het Broer Konijnverhaal op bladzijde 35 en 36, een verhaal dat al aangekondigd stond op de achterkant van de Donald Duck van vorige week. Normaal gesproken is het eigenlijk altijd zo dat Meneer Beer de plannen van Rein Vos verprutst, zoals ook op het eerste plaatje van dit verhaal. Het leek mij nu wel eens leuk om dat om te draaien. Maar aangezien Beer dat in zijn eentje nooit voor elkaar krijgt, heeft hij daarvoor wel de hulp van Broer Konijn nodig. Zodoende helpt Broer Konijn Meneer Beer in dit verhaal met het vangen van een konijn. Uiteraard om daar zelf beter van te worden, maar dat moet je maar lezen. Het verhaal werd getekend door de Spaanse Disneytekenaar José Rámon Bernadó Kneff.

En alsof het nog niet genoeg is ook nog een derde verhaal in de nieuwe Donald Duck en wel het Donald Duckverhaal op bladzijde 38 t/m 42. Een verhaal waarin muntenpoetser Donald door Dagobert ontslagen wordt en aan de slag gaat als koper- en zilverpoetsverkopers. Helaas blijkt dat dat wat aan de basis van dit verhaal stond, namelijk dat zulke flesje hééééééél lang meegaan, ook in Duckstad de bittere werkelijkheid. En de enige klant die wel eens heel veel koper- en zilverpoets nodig zou kunnen hebben, is… Oom Dagobert!
Dit verhaal werd getekend door de Nederlandse striptekenaar Robbert Damen (bekend van o.a. Sfinx en Snoek en Trawanten). Op Robberts blog “Damen Illustraties presenteert”,
http://damenillustraties.blogspot.com/ wordt ook aandacht aan dit verhaal besteed. Je vindt er o.a. een schets, inkt- en kleurenpagina van de tweede pagina van het verhaal.

Ook in Eppo 5 valt er nog het een ander aan publicaties te vermelden. Allereerst geeft Gerard Leever (http://www.gleever.nl/) op bladzijde 3 een kijkje in zijn boekenkast. En waar ik twee weken geleden nog het album Chlorophyl en de Spoorwegpiraten van Raymond Macherot uit mijn boekenkaste pakte, haalt Gerard voor deze Eppo-rubriek Macherot’s allereerste Chlorophylverhaal ‘Chlorophyl tegen de Zwarte Ratten’ tevoorschijn. En dan ook nog in een uitgave om werkelijk jaloers op te zijn! Waarmee Raymond Macherot en Chlorophyl inmiddels met stip op 1 staan als het gaat om favoriete auteur en favoriete stripreeks onder de Eppo-auteurs!
(Chlorophyl, getekend en geschreven door Raymond Macherot)

Nog twee interessante artikelen op bladzijde 18 en 19 in de rubriek Varia. Op bladzijde 18 een artikel over het Programmaboek Stripbeurs Breda, geïllustreerd met de sexy pin-up van Esther Verkest. Maar eerlijk is eerlijk, de pin-up van Hans van Oudenaarden mag er ook zijn. Speciaal gemaakt voor dit programmaboek. En zeg nou niet dat die niet sexy is. Wie het programmaboek met deze en al die andere schetsen en tekeningen van bijna alle Eppo-auteurs nog niet in zijn bezit, kan het altijd nog bestellen via http://www.donlawrence.nl/

Ook de prent bij ‘De jonge jaren van Napoleon’ op bladzijde 19 is door Dick Heins exclusief voor dit programmaboek gemaakt. Een leuk stukje van Meerten Welleman over de historische achtergrond van de diverse kinderen bij Nappie op school, die later (met uitzonderlijk van Alphons) uit zullen groeien tot beroemdheden uit de Franse historie. Alleen die Lodewijk Napoleon, tja.
(Illustratie: Dick Heins)
In feite moet hij in de strip nog geboren worden. En in broertje Lucien (binnenkort in Eppo) hebben we al een opgroeiende baby. Maar wie weet, als we Nappie en zijn familie een heel klein beetje ouder laten worden…

En tenslotte eindig ik deze post zoals ik hem begon. Met een goed nieuws, een gagstrip en een waar collectorsitem. De clue uit de gepubliceerde versie van de zevende aflevering van Kleine Napoleon is namelijk niet de originele clue. Die was heel wat absurder. Zie hieronder.






(Illustratie: Dick Heins)


En nu zijn er heel wat absurditeiten in Kleine Napoleon te vinden. Denk alleen maar aan alle historische figuren die in hun kindertijd ineens allemaal bij elkaar op school gezeten blijken te hebben. Maar deze grap werd te absurd bevonden door niemand minder dan Eppo-hoofdredacteur Rob van Bavel. En dus is er op een late woensdagavond, drie weken geleden, nog heel wat overleg geweest tussen Rob, Dick en mij over een andere afloop van deze grap.
Uiteindelijk, toen iedereen er een nachtje over geslapen had, bleek de uitkomst de meer ‘realistische’ variant van deze grap. Met een onverwacht gevolg, want door deze tekstwijziging blijkt dat er op Corsica ten tijde van Kleine Napoleon op lieden gejaagd werd die keizer van Frankrijk willen worden. En dat opent het perspectief van een heel nieuw thema en wie weet zelf een heel nieuwe verhaallijn voor de nog komende gags van Nappie.
We zullen zien…

zaterdag 28 maart 2009

In memoriam "Poesje" ROBIN 1991-2009

Uiteindelijk gaan de meeste weblogs toch op een of andere manier om het plaatsen van fotootjes van hondjes of katjes. Op deze beetje droeve zaterdag doe ik daar, op deze blog, es fijn aan mee.
Gisteren om half zeven in de praktijk van dierenarts Floor in Hilversum hebben Caroline en ik afscheid genomen van onze stokoude huisgenoot "Robin", hoewel voormalig kater, hier ten huize toch beter bekend als kortweg :"Poesje".
Hoewel tot een week geleden nog zeldzaam levenslustig voor z'n leeftijd, is een of ander pijnlijk spijsverteringsprobleem ons grijze makkertje deze laatste dagen fataal geworden. Vanwege z'n hoge leeftijd en zwakke gestel hebben we in onderling overleg besloten geen stresserende laatste behandelingen meer te starten, maar om het beestje te euthanaseren.
Slaapmiddeltje in z'n poot en hij zeilde zo weg. Te zwak om nog op een of andere manier te protesteren. De spuit met het oranje "Euthanasol" erachteraan en na een minuutje zag je z'n ademhaling gewoon ophouden. Paar kleine spiertrekkingen nog en het oude kattehartje was er definitief mee gestopt.

Dat "beslismoment" heeft me gisteren trouwens toch nog aardig uit m'n slaap heeft gehouden, hoor. Zo'n dierenarts staat opeens tegenover je, zo van: "zegt U het maar . . ." Dood of nog effe doorleven? Duim omhoog of omlaag? Wat is dat in godsnaam voor beslissing???

Gelukkig was Caroline erbij. Het is/was per slot ook háár kat. En het advies van die dierenarts, natuurlijk, die ook nadrukkelijk nog weinig succes voorspelde voor eventuele onderzoeken en behandelingen voor het hoogbejaarde beestje. Raar en vervelend, zo'n vrijdagavond.

Vandaag dan nog maar even een requiem voor Poesje. Hier op deze Bob Evers stripblog, want die rare Poesje Robin was uiteindelijk ook een echte "Van Oudenaarden stripheld"!!! Jazeker.

Rondom het moment dat onze collie "Nell" hier als drukke en opdringerige pup kwam wonen, hebben Caroline en ik afgelopen zomer in het depste geheim een serie stripjes gemaakt. Om het es te proberen, zo'n gagstripje. Caroline schrijven en ik gag-tekenen. Hier een voorbeeldje. Strikt embargo natuurlijk, want ongepubliceerd en nog nergens aangeboden. Een sit-com stripje over "sibling-rivalery", over jaloezie en over een tragische held.
Een held die er nu niet meer is.
Het ga je goed, vriendje, waar je nu ook bent.

donderdag 26 maart 2009

De Bob Evers Eppo

Eppo 5-2009 kunnen we bijna een Bob Evers special noemen. Heeft iedereen hem eigenlijk al? Dat zal toch wel? Of zijn er toch nog één of twee bloglezers die nog niet de tijd hebben gevonden om vandaag naar de winkel? Nou vooruit, voor die paar mensen die hem echt nog niet gezien hebben, dit is…




















Eh.. nee, dit…















Sorry, ogenblikje geduld nog…



Bijna… momentje…
Ja, dit is hem!!!

De mooiste Eppovoorplaat tot nu toe! Met Bob, Jan en Arie gebroederlijk Eppo-lezend op de trap. Maar dat is niet het enige. Ook binnenin kom je Bob, Jan en Arie regelmatig tegen.
Het begint al met de rubriek ‘Varia’ op bladzijde 18, waar de Epporedactie onder de noemer ‘Top 3 van favoriete striplocaties’ aanhaakt bij de tussenlanding van Jan en Arie in Cairo, de hoofdstad van Egypte. De meest favoriete striplocatie in de omgeving van Cairo, de piramiden, krijgen Jan en Arie niet te zien, dit in tegenstelling tot hun stripcollega’s Suske en Wiske, Asterix en Obelix en Blake en Mortimer. Voor Jan en Arie blijft het in “Een overval in de lucht” bij een busreis van het vliegveld naar het hotel en terug.

Bladeren we door naar bladzijde 20 dan zien we zowaar een advertentie van onze uitgeverij Boumaar. Een speciale aanbieding voor Eppo-lezers van de complete Zuidzee-trilogie en de nieuw uitgebrachte hardcover van ons allereerste Bob Evers album ‘Kabaal om een varkensleren koffer.”
(Foto's: Fons Kolkman)

En nu maar duimen dat de lezers die de Bob Evers strip ontdekten door Eppo ook graag de eerder verschenen album in huis wille halen.


En dan op bladzijde 23 het grote interview met niemand minder dan onze eigen Hans van Oudenaarden. Onder de titel ‘Terug naar het echte avontuur’ een gesprek over de studie en de carriere van Hans, de samenwerking bij het maken van een Bob Evers strip, de tijd dat avontuur nog avontuur was, de slingerbeweging in de stripwereld, de echte Hans van Oudenaarden-stijl en de droom die uitkwam door Eppo. Het geheel uiteraard voorzien van een foto en enkele prachtige illustraties. Maar hier kan Hans natuurlijk beter zelf de achtergrondinformatie bij geven, voor zover dat op deze blog nog niet gebeurd is, uiteraard.

En daarna slaan we met rode wangetjes de bladzijde om en vinden de vijfde aflevering van ons Bob Evers stripverhaal ‘Een overval in de lucht’ op bladzijde 24 en 25 van de nieuwe Eppo. Bladzijde 24, de negende pagina van onze strip, waar Jan en Arie de naam van Jeffries’ opdrachtgever weten te achterhalen, er samen met Bob in Londen snode plannen worden gesmeed en ‘neef Paul’ bijna het vliegtuig mist.

En hoe zit het nu met ons plotlijntje van pagina 6 en 8. Wel, dit was twee weken geleden nog tekstvan plaatje 1 van de onderste helft van deze pagina (pagina 9b):

PAGINA 9b:

1. Jan en Arie lopen achteraan in de rij met passagiers bij de startbaan. Iedereen is aanwezig behalve Paul. Jan kijkt verbaasd rond. Arie versnippert het telegram van Bob.
JAN: hé, arie, we missen een passagier! de neef van tante ginny.
ARIE: je bedoelt jonkheer paul van rilland-bath? zo heet die kwibus.


En dit die van plaatje 4:

4. Paul kijkt geërgerd naar zijn medepassagiers. Arie reageert nogal laconiek.
PAUL: moet je dat stelletje meelbieten zien zitten! eén tante, één mallotige franse actrice en wat oude heren. dat wordt het sufste luchtreisje dat ik ooit gemaakt heb.
ARIE: probeer het volgende keer eens met een schip vol muiters…

Maar na een mailtje van mij naar Eppo-hoofdredacteur Rob van Bavel zijn de teksten (op mijn verzoek) dusdanig aangepast dat in elk geval de naam van tante Ginny niet zomaar uit de lucht komt vallen. Alleen hoe Arie nu precies achter de volledige naam van Paul is gekomen (via het kofferlabel, via de receptie?) zullen we nooit te weten komen. Kijk hier maar eens:

PAGINA 9a:

1. Close-up van de tekst in de rand van de pagina.
TEKST IN DE RAND: James Elephant bekend fokker van renpaarden stop
is voor iedere weddenschap te porren stop maak daar
gebruik van.
Angelface
JAN: is dat…?
ARIE: precies! het telegram van jeffries. je moet meteen bob telegraferen dat we weten wie jeffries opdrachtgever is.

2. Jan verzendt een nieuw telegram in het hotel.
TEKSTBLOK: en dus…
JAN: bob evers, cheshire hotel, londen. derde telegram stop zijn te weten gekomen dat instructies uit londen met angelface ondertekend worden. de twee engelen.
TELEGRAFIST: okay, sir!

3. Jan loopt terug via de hall van het hotel. Bij de receptie staat een man met een zalmkleurig overhemd en een geelzijden das. Hij draagt een dasspeld met een imitatiebriljant. Verder heeft hij heeft een tikje Indisch bloed in zijn voorkomen en heeft een zware koffer bij zich. Op de koffer zit een etiket van de Franse Stoommaatschappij van Le Havre naar New York en er zit kalk op een van de hoeken.
RECEPTIONIST: mr breitstein, zegt u? ja mijnheer, dat is kamer 228.
MAN: hij verwacht me. ik vind het wel.
JAN: ?

4. De man stapt in de lift bij de liftboy en gaat hijgend en vermoeid zitten en wist het zweet van zijn voorhoofd met een grote, roze, geborduurde en geparfumeerde zakdoek. Jan komt naar de lift toe en bestudeert de koffer.
MAN: hijg! puf!
JAN: hmm, platneus en kaalmans… deze kerel…breitstein houdt er een vreemde menagerie op na…

5. Close-up van het antwoordtelegram van Bob.
TEKSTBLOK: De volgende ochtend om kwart voor zes…
TEKST VAN HET TELEGRAM: goed werk plan prima stop zal onze man telegraferen
volgens jullie voorstel twaalf uur na vertrek vliegtuig
cairo stop succes.



PAGINA 9b:

1. Jan en Arie lopen achteraan in de rij met passagiers bij de startbaan. Iedereen is aanwezig behalve Paul. Jan kijkt verbaasd rond. Arie versnippert het telegram van Bob.
JAN: hé, arie, we missen een passagier! de neef van tante ginny.
ARIE: je bedoelt jonkheer paul van rilland-bath? zo heet die kwibus.

2. Jan staat in de deuropening van het vliegtuig (passagiersingang) als hij Paul aan ziet komen. Paul staat rechtop in een rode sportwagen bestuurd door een blond meisje. De motoren van het vliegtuig draaien al en de trap wordt net in gehaald.
JAN: huh? maar hoe…
PAUL: ho! stop! wacht! geef me een poot!

3. Op het laatste nippertje weet Jan met uitgestoken hand Paul het vliegtuig binnen te trekken. Het meisje in de rode sportwagen staat nog op het vliegveld en zwaait hem uit.
PAUL: thanks, old man!

4. Paul kijkt geërgerd naar zijn medepassagiers. Arie reageert nogal laconiek.
PAUL: moet je dat stelletje meelbieten zien zitten! één tante, één mallotige franse actrice en wat oude heren. dat wordt het sufste luchtreisje dat ik ooit gemaakt heb.
ARIE: probeer het volgende keer eens met een schip vol muiters…

Dit is de bijna definitieve scenariopagina 9 geworden voor de publicatie in Eppo. Bijna, want zoals je ziet heeft Hans in het laatste plaatje nog een extra tekstballoon toegevoegd.
Dat zijn weer van die dingetjes waar ik straks als het hele verhaal klaar is nog eens goed naar ga kijken. Lopen die teksten nu ritmisch nog wel? Of moet ik er wat voeg- en vulwoorden uitgooien? En moet ik in plaatje 1 van pagina 9b toch niet die zin ‘Zo heet die kwibus” vervangen door tekst en uitleg over Pauls naam. Hmm…nee, liever niet, gaat ten koste van de humor. Extra tekstballoon dan? Hmm…nee, gaat ten koste van de tekening.
Afijn, dat is allemaal voor later zorg. Het verhaal gaat immers nog verder op bladzijde 25, waar zoals op de voorkant van Eppo al staat aangekondigd de overval van start gaat.
Maar daarover volgende week meer. Tot dan!

maandag 23 maart 2009

De duistere prins op het witte paard

Tussen alle huidige en aanstaande publicaties in Eppo mogen we natuurlijk ook de verhalen in de andere bladen niet vergeten. Ook deze week is het maar eentje. Nu eens niet in Donald Duck, maar in de nieuwe Penny.
Het verhaal “De hunk” op bladzijde 40 t/m 47 van de nieuwe Penny (nr 4-2009) is gebaseerd op een idee van de Penny-redactie. Het is scenario dat naar aanleiding daarvan geschreven werd is dan weer van mijn hand en kreeg oorspronkelijk de titel: “De hunk op het witte paard” mee.

(Illustratie: © Holco Publications B.V.)

Uiteraard een variatie op ‘De prins op het witte paard’. Maar dan wel een prins met een duister kantje. Want voor hoofdpersonen Marjolein en Susan lijkt het heel ideaal om een vriendje te hebben dat net zo gek is op paarden als zijzelf. Maar het spreekwoord zegt: ‘Liefde maakt blind’ en de prins in kwestie ziet zijn twee aanbidsters op een heel andere manier. Voor iedereen met dochters die van paarden houden, of ze nu wel of geen vriendje hebben.

In de Donald Duck van deze week (nr 13-2009) trouwens wel een aankondiging, waarvan ik vermoed dat het om een van mijn Broer Konijnverhalen gaat. Onderstaand plaatje zou, afgezien van de tekst, best eens het eerste plaatje van het verhaal met codenummer H 27247 kunnen zijn. Mocht dat zo zijn, dan volgende week meer daarover.




(Illustratie: José Ramon Bernado Kneff,© Disney )

zaterdag 21 maart 2009

Pagina 8: Arie op speurtocht

Hoera, volgende week de eerste Eppo met Bob Evers-cover. Maar in afwachting daarvan gaan we vrolijk verder met de belevenissen van Jan en Arie in “Een overval van in de lucht”. Tenslotte staat ook de vijfde aflevering van ons nieuwe Bob Evers stripverhaal in diezelfde Eppo.
We zijn hier op de blog inmiddels op pagina 8, waar Jeffries goed nieuws krijgt van zijn nog altijd onbekende opdrachtgever en Arie in het hotel op speurtocht uitgaat.
Op pagina 8 op het eerste gezicht weinig ter zake doende veranderingen ten opzichte van het scenario. Kijk en vergelijk maar met de strippagina in Eppo 4. Dit is de bijbehorende scenariopagina.


PAGINA 8a:

1. Jeffries en de hoteljongen komen het postkantoor uit. Jeffries leest glimlachend het telegram dat in ontvangst heeft genomen. Arie ziet het vanuit de bus en fluistert Jan iets in zijn oor.
ARIE: hij heeft goed nieuws.
JAN: dat is slecht nieuws voor ons. ik zou er heel wat voor over hebben, als ik dat telegram kon inkijken.

2. In de hall van het Palm Court Hotel nemen de gasten hun sleutels in ontvangst bij de receptie. Jeffries krijgt de sleutel van kamer 212. De Egyptische portiers brengen de bagage van alle gasten naar hun kamers. Arie heeft een reep chocola en de detectiveboekjes in zijn handen. Hij let op Paul en tante Ginny die hun sleutels al hebben en naar hun kamers gaan.
TEKSTBLOK: even later…
RECEPTIONIST: mr. jeffries. room 212…mr prins en roos, room 218 en 220…
JAN: !

3. Jan geeft sleutel 220 aan Arie. Hij gebaart met de tekst van hun telegram.
JAN: ga jij maar vast naar boven. ik ga het telegram verzenden.
ARIE: okido!

4. Arie neemt een hap van de reep chocolade en stapt in de lift, waar Jeffries net iets aan de liftboy vraagt. Arie krijgt meteen een idee.
JEFFRIES: kan ik ook een bad nemen?
LIFTBOY: yes, sir! er is een badkamer vlak bij uw kamer.
ARIE: !

5. Close-up van een peinzende Arie, kauwend op de reep chocolade.
ARIE: dus jeffries wil een bad nemen? hmm…
ARIES SMULGELUIDEN: smak! smul! smek!


PAGINA 8b:

1. Arie, kauwend op een reep chocolade, ziet door de kier van zijn kamerdeur Jeffries richting badkamer gaan, gewapend met handdoeken.
TEKSTBLOK: en dus…
ARIE: bingo! daar gaat ie.



2. Arie voelt aan de deur van kamer 212. Hij heeft ‘Moord in de 8.15’ bij zich.
ARIE: niet op slot! wat een mazzel!

3. Arie gaat de kamer van Jeffries binnen en kijkt rond. Arie ziet de kameelharen jas van Jeffries aan de kapstok hangen. In een van de zakken zit het telegram.
ARIE: ziezo! en nu…aha!

4. Jan komt de lift uit gelopen als Arie weer oversteekt naar kamer 220. Hij duwt Jan zijn detectiveboekje, opengeslagen op de laatste bladzijde, onder de neus.
JAN: hee, arie! ik heb het telegram aan bob verzonden en…
ARIE: nou moet je dit lezen!

5. Terwijl Arie de deur van kamer 220 opent, staart Jan verbaasd naar de pagina in het detectiveboekje. Arie reageert geïrriteerd als hij de verkeerde tekst voorleest en wijst naar iets in de rand van de bladzijde.
JAN: …maar mortimer was hem te vlug af. als de weerlicht greep hij in zijn zak en hij duwde beaverstroke een automatische revolver onder zijn n…
ARIE: nee, kaffer, dat niet! wat hier in de rand staat!

En toch is er is op deze pagina iets belangrijks veranderd. Het gaat om plaatje 2,waar Arie volgens het scenario op tante Ginny en Paul let. Dat was onderdeel van een zorgvuldig opgezet plotlijntje dat begon bij het instappen in het vliegtuig. Een plotlijntje dat Willy van der Heide gebruikt om a. de medepassagiers van Jan en Arie voor te stellen en b. te laten zien dat Arie de slimste van het stel is. Arie doet op deze pagina namelijk veel meer speurwerk dan je in eerste instantie zou denken.
Maar wat gebeurt er? De oplettende lezers weten vast nog wel dat Hans op bladzijde 6 ook enigszins is afgeweken van het scenario om een prachtige grote overzichtsplaat van de vliegtuigpassagiers te kunnen tekenen. De naam van tante Ginny viel weg in die scene en in plaats daarvan maakten we kennis met ‘Neef Paul’. Tot zover niets aan de hand, als Arie op pagina 8 dit tweetal maar even in de gaten had gehouden. Zodat hij even later met Pauls volledige naam (en die van tante Ginny?) voor de dag kon komen. Zodat je als lezer een blik op de vorige bladzijde kon werpen en met eigen ogen kon zien waar Arie die kennis vandaan had. Ik geef toe, het staat niet in het boek van Willy van der Heide. Maar voor de strip is het toch een leuke achtergrondsituatie, nietwaar?
Maar ja, wat zien we daar nu op pagina 8, plaatje 2? In elk geen Tante Ginny en Paul. Wel Lalonde en Malherbe!
Kortom, ook van het tweede deel van dit plotlijntje is in de strip niet veel meer heel gebleven.
Blijft over de teksten op pagina 9, oorspronkelijk voortvloeiend uit de scene’s op pagina 6 en 8. Hoe moet het daar nu verder mee?
Tja, ook dat lees je volgende week in Eppo nummer 5. Naast de ongetwijfeld schitterende cover van die Eppo en een groot interview met Hans ook het vervolg van ons Bob Evers stripverhaal “Een overval in de lucht”. Met ergens op pagina 9, de zinderende ontknoping van dit dramatische verhaal over het veel te korte leven van een klein plotlijntje dat zelfs door de tekenaar volledig over het hoofd werd gezien…

Wordt vervolgd