Wow, wat een drukte gisteren bij De Boekenhalte. Rond twaalf uur arriveerde ik bij de Boekenhalte en de stond werkelijk al bomvol. Mensen bij de toonbank, mensen bij de albums en een grote rij mensen voor de tafel waar Hans en ik zouden gaan signeren. Daarachter Willem, die nog druk bezig is dozen met de nieuwe albums uit te pakken. Ergens in die mensenmassa zag ik iemand zwaaien. Caroline, dus. En dat betekent dat Hans ook al ergens moest zijn. Even later nog een hand boven de mensenmassa uit en ja hoor, dat was Hans. Op weg naar Hans en Caroline toe, passeerde ik onze uitgever Ron Streppel, die ik niet meteen gezien had, maar hij mij gelukkig wel. En Ron stond op de beste plek die je maar kan bedenken na een lange reis: bij de koffie!
Twee koppen koffie, alle bekenden begroet en toen was het tijd om te gaan signeren. Al vanaf kwart over twaalf zaten Hans en ik achter de tafel iedereen die graag een handtekening, tekst en tekening in zijn of haar nieuwe albums wilde hebben zoveel mogelijk van dienst te zijn.
Als eerste album kreeg ik De Zuidzee Trilogie op mijn tafeltje. En dat was ook meteen de eerste keer dat ik het album in handen had. Toch altijd weer een bijzonder moment. Je ziet de cover wel op deze blog of in je mail en de verhalen die er in staan, ken je natuurlijk op je duimpje. Maar toch, als je zo’n album dan echt even in je handen mag houden…
Even later gebeurde datzelfde nog eens met de prent bij de speciale Boekenhalte-hardcover, maar daarna moet er toch echt een tekst in dat album komen en een handtekening op die prent. En dan waren er natuurlijk ook Hathaway-volgnummerkaartjes, bedacht door Willem en helemaal in de stijl van “Een overval in de lucht” en de Briefjesjacht-trilogie.
Vanwege de drukte had Hans al besloten om de tekeningen alleen in potlood te maken, waardoor ik hem maar net bij kon houden met het schrijven van de teksten, maar even later stelde Willem ook de regel in dat er maar één tekening per klant gemaakt zou worden. Een regel die we een beetje aangepast hebben, want als er iemand voor meerdere personen in de rij stond, werd dat uiteraard één tekening per naam. Vooral De Zuidzee Trilogie bleek daarbij favoriet voor die tekening.
Behalve vele trilogieen zagen we ook heel wat Boekenhalte-hardcovers, een aantal luxe albums en heel wat white-albums, waar Hans al eerder een tekening op de cover voor had gemaakt. En op verzoek signeerden we uiteraard ook de prenten, posters, de nieuwe boekenleggers, de inlegvellen bij de luxe albums en zelfs de kerstkaarten uit het winkeltje van Hans.
Tussendoor werden we door Willem getrakteerd op koffie en pepernoten, en dat terwijl Sinterklaas nog niet eens in het land is. En ineens stond er een Eppo-collega achter onze tafel. Collega- tekenaar en scenarist Ijsbrand Oost, bekend van de strip Max Miller ((http://www.maxmillercomics.blogspot.com/) verraste ons met een bezoekje.
(Foto's: Joop Schreurs)
Ook vele andere bekenden in de Boekenhalte zaterdagmiddag, zoals Joop, die ook voor de foto’s voor deze blogpost zorgde (Joop, bedankt daarvoor), Anne en Christa, Carlos en Theo, George en Gijs, die alle drie van heel ver naar Zwolle gekomen waren en met nieuwe albums en een nieuw volgnummer op het laatst nog een keertje aanschoven bij Hans voor een nieuwe tekening.
Pas rond half vier werd het wat rustiger in de Boekenhalte. Met een tekst in een album voor Ines, dat Fons had meegenomen en tenslotte de diverse albums voor Willem van de Boekenhalte, waar Hans uiteraard ook nog een tekening in maakte, sloten we de Zwolse signeersessie even na vieren af.
Bij deze wil ik iedereen bedanken die gistermiddag speciaal voor ons en Bob Evers stripserie naar de Boekenhalte in Zwolle en in het bijzonder natuurlijk Willem Hageman van de Boekenhalte voor de genoten gastvrijheid en alle aandacht die je iedere keer weer aan onze Bob Evers stripserie besteedt. Bedankt!
zondag 31 oktober 2010
vrijdag 29 oktober 2010
Bob Evers SPECIALE EDITIE'S sessie in Zwolle!!!
Morgen dan ein-de-lijk die signeersessie van alle super-speciale BE-edities in Willem Hageman's "Boekenhalte" in Zwolle!
De malle linnen hardcovers, de vreemde boekenhalte hardcovers, die idiote witten van tekenpapier, die (nu al) zeldzame ZZ-trilogie, de limited-edition-prenten, de boekenleggers en die rare "Hathaway-volgorde-briefjes". Ze zullen er zijn! (Ik hoop dat ik niks vergeet.) Onze boeken liggen natuurlijk inmiddels gewoon in alle stripwinkels, maar voor wie ook nog "iets bijzonders" wil rondom de Bob Evers-stripserie, die m o e t dus morgen naar Zwolle afreizen . . .
Gisteren nog even met Willem gebeld. Alle boeken en parafernalia zijn donderdag gebracht en liggen -as we speak- glimmend en veilig in hun dozen achterin het opslaghok in de winkel! "Het zou best HEEEEEL druk kunnen worden.. Weetje wat, Hans? Kom maar een beetje vroeger . . .!"
Jazeker, er schijnt namelijk méér dan behoorlijk voor het spul te zijn te zijn gebeld en gemaild. (Ik geloof dat Willem trouwens die vijftig "white albums" niet via telefoon of mail voor kopers wilde reserveren. Die moet je dus zelfs p e r s o o n l i j k, morgen, in Zwolle, in die Assendorperstraat 103, komen ophalen.) En raad nu es wie morgen het glimmende middelpunt van al dit moois, deze . . . deze super-verjaardag, gaan worden, blogmakker! AAAARRGH!!
Okee, voor wie morgen gaat langskomen: Echt, ik ga m'n uiterste best doen om zoveel mogelijk handtekeningen en poppetjes in al die boekjes te zetten. Niet boos worden als het langzaam gaat, of als ik, godbetert, niet aan iedereen toekom.
Signeren morgen start ergens tussen twaalf en één uur.
(Met excuus. Dit was natuurlijk grotendeels een schaamteloze plug en herhaling van Frank's laatste post, maar, zoals je weet, blogvriend, er zit ook een soort kracht in herhaling. En we moeten het spul toch aan de man brengen enzo . . .)
De malle linnen hardcovers, de vreemde boekenhalte hardcovers, die idiote witten van tekenpapier, die (nu al) zeldzame ZZ-trilogie, de limited-edition-prenten, de boekenleggers en die rare "Hathaway-volgorde-briefjes". Ze zullen er zijn! (Ik hoop dat ik niks vergeet.) Onze boeken liggen natuurlijk inmiddels gewoon in alle stripwinkels, maar voor wie ook nog "iets bijzonders" wil rondom de Bob Evers-stripserie, die m o e t dus morgen naar Zwolle afreizen . . .
Gisteren nog even met Willem gebeld. Alle boeken en parafernalia zijn donderdag gebracht en liggen -as we speak- glimmend en veilig in hun dozen achterin het opslaghok in de winkel! "Het zou best HEEEEEL druk kunnen worden.. Weetje wat, Hans? Kom maar een beetje vroeger . . .!"
Jazeker, er schijnt namelijk méér dan behoorlijk voor het spul te zijn te zijn gebeld en gemaild. (Ik geloof dat Willem trouwens die vijftig "white albums" niet via telefoon of mail voor kopers wilde reserveren. Die moet je dus zelfs p e r s o o n l i j k, morgen, in Zwolle, in die Assendorperstraat 103, komen ophalen.) En raad nu es wie morgen het glimmende middelpunt van al dit moois, deze . . . deze super-verjaardag, gaan worden, blogmakker! AAAARRGH!!
Okee, voor wie morgen gaat langskomen: Echt, ik ga m'n uiterste best doen om zoveel mogelijk handtekeningen en poppetjes in al die boekjes te zetten. Niet boos worden als het langzaam gaat, of als ik, godbetert, niet aan iedereen toekom.
Signeren morgen start ergens tussen twaalf en één uur.
(Met excuus. Dit was natuurlijk grotendeels een schaamteloze plug en herhaling van Frank's laatste post, maar, zoals je weet, blogvriend, er zit ook een soort kracht in herhaling. En we moeten het spul toch aan de man brengen enzo . . .)
woensdag 27 oktober 2010
Poppetjes tekenen in Zwolle: De presentatie van De Zuidzee Trilogie en de speciale edities van Een Overval in de Lucht
We hebben er even op moeten wachten, maar a.s. zaterdag is het eindelijk zover. Dan vindt in de Boekenhalte te Zwolle de presentatie plaats van de speciale edities van ons nieuwste Bob Evers album“Een overval in de lucht” en “De Zuidzee Trilogie”.
Eerst maar eens even een overzichtje van alles wat er zaterdag bij De Boekenhalte te koop is.
Naast de softcover en hardcover van Bob Evers deel 5: Een overval in de lucht, zijn ook de volgende speciale edities verkrijgbaar.
-De speciale Boekenhalte hardcover met gesigneerde en genummerde ex-libris.
Eerst maar eens even een overzichtje van alles wat er zaterdag bij De Boekenhalte te koop is.
Naast de softcover en hardcover van Bob Evers deel 5: Een overval in de lucht, zijn ook de volgende speciale edities verkrijgbaar.
-De speciale Boekenhalte hardcover met gesigneerde en genummerde ex-libris.
-De Luxe Boekenhalte editie. In donkerrood linnen gebonden, met genummerde en gesigneerde ex-libris.
-Het Bob Evers ‘White-album’, een hardcover met een kaft van wit tekenpapier met daarop een originele tekening van Hans.
En dan is er nog:
-Bob Evers, De Zuidzee Trilogie. Een bundeling van de Bob Evers albums “Avonturen in de Stille Zuidzee”, “Drie Jongens op een Onbewoond Eiland” en “De Strijd om het Goudschip”, dit alles harde kaft met een gloednieuwe cover, geheel uitgevoerd in linnen en met een papieren stofomslag.
En tenslotte heeft De Boekenhalte nog als verrassing:
-De gloednieuwe boekenleggers behorende bij “Een overval in de lucht.”
En dan is er nog:
-Bob Evers, De Zuidzee Trilogie. Een bundeling van de Bob Evers albums “Avonturen in de Stille Zuidzee”, “Drie Jongens op een Onbewoond Eiland” en “De Strijd om het Goudschip”, dit alles harde kaft met een gloednieuwe cover, geheel uitgevoerd in linnen en met een papieren stofomslag.
En tenslotte heeft De Boekenhalte nog als verrassing:
-De gloednieuwe boekenleggers behorende bij “Een overval in de lucht.”
-Een speciaal volgnummersysteem, geheel in de stijl van de briefjes van Professor Hathaway.
Vanzelfsprekend zijn Hans en ik ook aanwezig bij de Boekenhalte om de nieuwe en oudere hardcovers en softcovers van tekst, tekening en handtekening te voorzien. Tot ziens in Zwolle!
Bob Evers bij “De Boekenhalte”
De presentatie van”De Zuidzee Trilogie” en de speciale edities van “Een overval in de lucht”
Zaterdag 30 oktober 2010
Van 13.00 uur tot 17.00 uur
De Boekenhalte
Assendorperstraat 103
8012 DH Zwolle
Info: http://www.boekenhalte.nl/
Vanzelfsprekend zijn Hans en ik ook aanwezig bij de Boekenhalte om de nieuwe en oudere hardcovers en softcovers van tekst, tekening en handtekening te voorzien. Tot ziens in Zwolle!
Bob Evers bij “De Boekenhalte”
De presentatie van”De Zuidzee Trilogie” en de speciale edities van “Een overval in de lucht”
Zaterdag 30 oktober 2010
Van 13.00 uur tot 17.00 uur
De Boekenhalte
Assendorperstraat 103
8012 DH Zwolle
Info: http://www.boekenhalte.nl/
maandag 25 oktober 2010
De VANO-strip-community . . .
Een paar maanden geleden (vrijdag 9 april?) zag ik op Ned 2 bij de VPRO een doku, met Marieke Jager, over het North by NorthWest (NXNW) festival, in Toronto. Of was het in Austin Texas? Nou ja, in ieder geval een doku over trendspotting bij een überhippe bijeenkomst, voor de nieuwste trends in muziek, film en nieuwe media.
Vooral de tweede helft van de doku was erg interessant. Over de enorme veranderingen van het businessmodel van de muziekindustrie. Over de toekomst. Over het belang van authenticiteit en persoonlijk contact met je publiek en de rol van het internet daarin. De parallellen met de stripwereld drongen zich op.
"Weg met die business-benadering van jezelf en de wereld", hoor ik in de doku. "Hou op met denken als een bedrijf!" Dat is immers een hele rare manier van denken voor een artiest!
Gaat de toekomst niet meer liggen in een soort hele persoonlijke "communities" rondom artiesten? De lezers heel dichtbij de makers. Dat kan nu immers met dat internet? "Met 1000 fans, waar ook ter wereld, die alles van je kopen, heeft een artiest genoeg om van te leven. "
Wauw! Dat wil ik best, zo'n community! Rondom mijn werk. Weg met uitgevers en bladen? Of een beetje erbij? Zelf boekjes maken! Alles rechtstreeks van mij naar de lezers!
Hoe pak ik zoiets in godsnaam aan?
Vooral de tweede helft van de doku was erg interessant. Over de enorme veranderingen van het businessmodel van de muziekindustrie. Over de toekomst. Over het belang van authenticiteit en persoonlijk contact met je publiek en de rol van het internet daarin. De parallellen met de stripwereld drongen zich op.
"Weg met die business-benadering van jezelf en de wereld", hoor ik in de doku. "Hou op met denken als een bedrijf!" Dat is immers een hele rare manier van denken voor een artiest!
Gaat de toekomst niet meer liggen in een soort hele persoonlijke "communities" rondom artiesten? De lezers heel dichtbij de makers. Dat kan nu immers met dat internet? "Met 1000 fans, waar ook ter wereld, die alles van je kopen, heeft een artiest genoeg om van te leven. "
Wauw! Dat wil ik best, zo'n community! Rondom mijn werk. Weg met uitgevers en bladen? Of een beetje erbij? Zelf boekjes maken! Alles rechtstreeks van mij naar de lezers!
Hoe pak ik zoiets in godsnaam aan?
zaterdag 23 oktober 2010
Spannende en herkenbare verhalen
Zaterdagavond 19.00 uur, twee weken geleden. Eindelijk weer een echt spannende jeugdserie op de buis, ‘De bende van Sjako’. Een verhaal dat draait om een geheim uit het verleden. “De Da Vinci Code voor kinderen, werd er gezegd. Na één aflevering ben je helemaal verkocht. Zo maken ze ze tegenwoordig bijna niet meer. Je kan niet tot wachten tot de aflevering van de week daarna om te weten hoe het verder gaat. En dan? Dan halen ze de serie na één aflevering al van de buis omdat die te eng zou zijn. Blijkt iemand te vinden dat zo’n serie alleen maar geschikt te zijn voor kinderen boven de 12. En daar zit je dan als kijker, al dan niet van boven de 12. Eén aflevering gezien en dan maar raden hoe het verder gaat.
Gelukkig kun je als scenarist af en toe nog eens zelf een spannend verhaal schrijven. En die worden gelukkig niet van de buis gehaald, maar bijvoorbeeld gepubliceerd in de nieuwe Penny Plus (nr 11-2010). En toevalligerwijs draait ook dat verhaal, “Bella, Bregje en Bertram”, om een geheim uit het verleden.
(Illustratie: © Holco Publications)
Een verleden met woeste wouden, waar een roversbende zich schuilhoudt en een mysterieuze geest rondwaart, een land dat bezet wordt door vijandelijke soldaten en gestolen paarden die naar het slagveld gestuurd worden. En daar tussendoor is een zekere Bregje op zoek naar haar gestolen paard Bella en vastbesloten het dier uit handen van de rovers of desnoods uit handen van de soldaten te bevrijden. Een en ander wordt onthuld als de twee hoofdrolspeelster van dit verhaal het 16e eeuwse dagboek van Bregje vinden.
Het verhaal wordt in maar liefst drie delen in de nieuwe Penny gepubliceerd. Je vindt op bladzijde 11 t/m 18, 22 t/m 24 en 45 t/m 49.
Voor de kinderen onder de zes maak ik m’n verhalen uiteraard niet zo eng. Eerder herkenbaar. Zoals in de nieuwe Sesamstraat (november 2010), waar alles om het thema ‘huizen’ draait.
(Illustratie: Magic Eye Studios, © Sesame Workshop)
Zo komt Ernie bijvoorbeeld op het idee op tijdens een wandeling zijn huis mee te nemen. En Bert maar uitleggen dat dat niet kan. Of misschien toch wel?
Hoe het nu precies zit, lees je op bladzijde 24 en 25 van de nieuwe Sesamstraat. En vanzelfsprekend werd ook dit verhaal weer getekend door onze Braziliaanse vrienden van de Magic Eye Studios.
En dan is er nog Elmo, die samen met Zoë in huis verstoppertje speelt. Op bladzijde 30 van de nieuwe Sesamstraat kun je zien wat voor verstopplekjes er zoal bij Elmo in huis zijn en waar Zoë zich uiteindelijk verstopt blijkt te hebben. Ook deze tekstloze Elmo-strip werd weer getekend door Jutta Langer.
(Illustratie: Jutta Langer,© Sesame Workshop )
Gelukkig kun je als scenarist af en toe nog eens zelf een spannend verhaal schrijven. En die worden gelukkig niet van de buis gehaald, maar bijvoorbeeld gepubliceerd in de nieuwe Penny Plus (nr 11-2010). En toevalligerwijs draait ook dat verhaal, “Bella, Bregje en Bertram”, om een geheim uit het verleden.
(Illustratie: © Holco Publications)
Een verleden met woeste wouden, waar een roversbende zich schuilhoudt en een mysterieuze geest rondwaart, een land dat bezet wordt door vijandelijke soldaten en gestolen paarden die naar het slagveld gestuurd worden. En daar tussendoor is een zekere Bregje op zoek naar haar gestolen paard Bella en vastbesloten het dier uit handen van de rovers of desnoods uit handen van de soldaten te bevrijden. Een en ander wordt onthuld als de twee hoofdrolspeelster van dit verhaal het 16e eeuwse dagboek van Bregje vinden.
Het verhaal wordt in maar liefst drie delen in de nieuwe Penny gepubliceerd. Je vindt op bladzijde 11 t/m 18, 22 t/m 24 en 45 t/m 49.
Voor de kinderen onder de zes maak ik m’n verhalen uiteraard niet zo eng. Eerder herkenbaar. Zoals in de nieuwe Sesamstraat (november 2010), waar alles om het thema ‘huizen’ draait.
(Illustratie: Magic Eye Studios, © Sesame Workshop)
Zo komt Ernie bijvoorbeeld op het idee op tijdens een wandeling zijn huis mee te nemen. En Bert maar uitleggen dat dat niet kan. Of misschien toch wel?
Hoe het nu precies zit, lees je op bladzijde 24 en 25 van de nieuwe Sesamstraat. En vanzelfsprekend werd ook dit verhaal weer getekend door onze Braziliaanse vrienden van de Magic Eye Studios.
En dan is er nog Elmo, die samen met Zoë in huis verstoppertje speelt. Op bladzijde 30 van de nieuwe Sesamstraat kun je zien wat voor verstopplekjes er zoal bij Elmo in huis zijn en waar Zoë zich uiteindelijk verstopt blijkt te hebben. Ook deze tekstloze Elmo-strip werd weer getekend door Jutta Langer.
(Illustratie: Jutta Langer,© Sesame Workshop )
vrijdag 22 oktober 2010
Nog meer puppies . . .
Fantastisch leuke reakties gehad op onze "Puppy from Hell". Ook van redakties . . .
De strip zit nu in allerlei mapjes en gaat op nu allerlei manieren en nivo's besproken worden. Afwachten maar wie er het eerst hapt en tegen de beste voorwaarden!
De strip zit nu in allerlei mapjes en gaat op nu allerlei manieren en nivo's besproken worden. Afwachten maar wie er het eerst hapt en tegen de beste voorwaarden!
donderdag 21 oktober 2010
BNS
Terug van die BNS-brainstorm-vergadering. De piepjonge Beroepsvereniging Nederlandse stripmakers, in klein commitee, bijeen. Op het atelier van Bas Kohler, in het oude Volkrant gebouw. Stuk voor stuk erg sympathieke mensen, hoor. Was erg gezellig.
Maarrrrrrrrrr, ik zucht ook. Ik blijf het moeilijk vinden, hoor, zo'n BNS. Van de pakweg zeventig BNS leden blijkt telkens, ondanks dat "BEROEPSVERENIGING" in de naam, toch maar een klein aantal echt professioneel met strip bezig te zijn. Het overgrote deel van de leden verdient z'n geld uiteindelijk anders. Is ook helemaal niet zo bezig met dat "professionaliseren", waarin ik uiteindelijk het meest blijk te zijn geïnteresseerd.
Ik zie bij dat BNS blijkbaar toch meer iets vakbondachtigs, de meeste collega's meer iets gezelligs ofzo. Maakt me nu meer dan ooit helder waarom het gesprek gisteren en forum-diskussies tussen mij en de andere stripmakers vaak ook zo vreemd lopen. Misschien toch maar weer opzeggen, die club.
Maarrrrrrrrrr, ik zucht ook. Ik blijf het moeilijk vinden, hoor, zo'n BNS. Van de pakweg zeventig BNS leden blijkt telkens, ondanks dat "BEROEPSVERENIGING" in de naam, toch maar een klein aantal echt professioneel met strip bezig te zijn. Het overgrote deel van de leden verdient z'n geld uiteindelijk anders. Is ook helemaal niet zo bezig met dat "professionaliseren", waarin ik uiteindelijk het meest blijk te zijn geïnteresseerd.
Ik zie bij dat BNS blijkbaar toch meer iets vakbondachtigs, de meeste collega's meer iets gezelligs ofzo. Maakt me nu meer dan ooit helder waarom het gesprek gisteren en forum-diskussies tussen mij en de andere stripmakers vaak ook zo vreemd lopen. Misschien toch maar weer opzeggen, die club.
woensdag 20 oktober 2010
BNS en PFH
Niet lachen! Vanavond de "richtinggevende" vergadering van de "Beroepsvereniging van de Nederlandse Stripmakers". Deze BNS bestaat nu anderhalf jaar. Vergadering onder leiding van Maaike Hartjes. In het Volkskrantgebouw aan de Wibautstraat in Amsterdam. Ik heb maar gezegd dat ik ook zou komen. Geen idee wat te verwachten. Vorige vergaderingen met de vakbroeders vond ik vaak errrrrrrrrrg lang en erg warrig. Geen heldere koppen, hoor, die Nederlandse striptekenaars. Mezelf misschien incluis, maar goed. Voor 't algemeen Nederlandse strip-nut ga ik mijn Caroline maar es een avond alleen laten! Er valt immers nog best wat te verbeteren in de positie van de Vaderlandse strip-profi.
Trouwens, voor het eerst (echt waar!) de "statestieken" van deze weblog bekeken. Wauw! We hebben eigenlijk best heel wat bezoekers iedere dag! Een hele trouwe schare! Helemaal nooit gerealiseerd! Gauw je iets toewerpen, zodat je blijft terugkomen, blogvriend! Eh . . .wat ligt hier . . .een nieuwe Puppy! Voor het voorafgaande zie de Puppyblog!
maandag 18 oktober 2010
Water, vuur en zeepsop
Het door Carl Barks geschreven en getekende verhaal ‘Donald Duck als brandweerman’ is wereldberoemd. Zeker in Nederland want daar verscheen het in de allereerste Donald Duck uit 1952.
Toen in Nederland een aantal jaren geleden ook de Katrien verscheen, vonden collega-scenarist Paul Hoogma en ik dat Katrien dan wel eens een keertje als brandweervrouw mocht optreden. Met Lizzy, Juultje en Babetje een woensdagmiddagje te gast bij ‘risico-persoon’ Donald Duck hadden we genoeg verhaalelementen om Katrien en de rest van de Duckstadse vrijwillige brandweer in actie laten komen.
Wat er op één woensdagmiddag zoal fout kan gaan, lees je op bladzijde 31 t/m 34 van de nieuwe Katrien (nr 5-2010). Het verhaal werd getekend door de Nederlandse tekenaar Bas Heymans en al eerder gepubliceerd in Katrien 5-2004.
Nog meer water op bladzijde 39 t/m 42 van de nieuwe Donald Duck (nr 42-2010), maar dan in de vorm van zeepbellen. Het grote nadeel van zeepbellen is dat ze ook weer even snel uiteenspatten als dat ze gemaakt zijn. Erg jammer als je er, zoals Kwik, Kwek en Kwak in dit verhaal, bijvoorbeeld ook een olifant van kunt blazen. Hoogste tijd voor Willie Wortel dus om iets uit te vinden waardoor zeepbellen langer intact blijven. Leuk voor de kinderen uiteraard, maar aangezien de bellen dan ook naar allerlei plaatsen zweven waar ze niet gewenst heeft deze uitvinding uiteindelijk grote gevolgen voor het Duckstadse verkeer en de Duckstadse economie.
En dan viel afgelopen zaterdag ook nog de nieuwe BS Magazine (nr 180) in de bus met daarin o.a. mijn persoonlijke top 5. Op verzoek van Joop Schreurs stelde ik speciaal voor BS Magazine een lijstje samen met 5 favoriete stripalbums.
(Illustratie: Piet Wijn)
Twee daarvan zijn uiteraard al bekend van de Boekenkast van Eppo 4 van vorig jaar. Wat mijn andere drie favorieten zijn, lees je in de rubriek Uitgelezen op bladzijde 34 en 35 van de nieuwe BS Magazine.
En meer over BS Magazine, Brabant Strip en een heleboel meer vind je uiteraard weer op http://www.brabantstrip.be/
Toen in Nederland een aantal jaren geleden ook de Katrien verscheen, vonden collega-scenarist Paul Hoogma en ik dat Katrien dan wel eens een keertje als brandweervrouw mocht optreden. Met Lizzy, Juultje en Babetje een woensdagmiddagje te gast bij ‘risico-persoon’ Donald Duck hadden we genoeg verhaalelementen om Katrien en de rest van de Duckstadse vrijwillige brandweer in actie laten komen.
Wat er op één woensdagmiddag zoal fout kan gaan, lees je op bladzijde 31 t/m 34 van de nieuwe Katrien (nr 5-2010). Het verhaal werd getekend door de Nederlandse tekenaar Bas Heymans en al eerder gepubliceerd in Katrien 5-2004.
Nog meer water op bladzijde 39 t/m 42 van de nieuwe Donald Duck (nr 42-2010), maar dan in de vorm van zeepbellen. Het grote nadeel van zeepbellen is dat ze ook weer even snel uiteenspatten als dat ze gemaakt zijn. Erg jammer als je er, zoals Kwik, Kwek en Kwak in dit verhaal, bijvoorbeeld ook een olifant van kunt blazen. Hoogste tijd voor Willie Wortel dus om iets uit te vinden waardoor zeepbellen langer intact blijven. Leuk voor de kinderen uiteraard, maar aangezien de bellen dan ook naar allerlei plaatsen zweven waar ze niet gewenst heeft deze uitvinding uiteindelijk grote gevolgen voor het Duckstadse verkeer en de Duckstadse economie.
En dan viel afgelopen zaterdag ook nog de nieuwe BS Magazine (nr 180) in de bus met daarin o.a. mijn persoonlijke top 5. Op verzoek van Joop Schreurs stelde ik speciaal voor BS Magazine een lijstje samen met 5 favoriete stripalbums.
(Illustratie: Piet Wijn)
Twee daarvan zijn uiteraard al bekend van de Boekenkast van Eppo 4 van vorig jaar. Wat mijn andere drie favorieten zijn, lees je in de rubriek Uitgelezen op bladzijde 34 en 35 van de nieuwe BS Magazine.
En meer over BS Magazine, Brabant Strip en een heleboel meer vind je uiteraard weer op http://www.brabantstrip.be/
zaterdag 16 oktober 2010
Meanwhile at the VANO-studio . . .
Teruggekregen van de "Buiten"striptentoonstelling op Kasteel Groeneveld: De Ingelijste gicleé (extreme hoogkwaliteit drukwerk) (85x60cm) Oplage 1 stuk (er is er maar ééntje van, dus!!!) Ik heb 'm in de Vano-winkel gezet: prijs 50,-- euro.
En hier een detail van een grote plaat die ik net heb gedaan voor Dark Dragon Books. Is allemaal nog extreem geheim enzo, maar de BE-blog lezer kan vast wel een geheim bewaren, toch?
Een recensie ontdekt van het nieuwe album, in de Boekenkrant van oktober 2010!
En wat is dit allemaal voor nieuw PFH-spul op de tekentafel?
donderdag 14 oktober 2010
En niet te vergeten . . .
En niet te vergeten, de dag ervoor, mijn onvergetelijke (ahum) optreden in de Speeldoos in Baarn!
Allemaal na te lezen op de site van het Baarns Weekblad enzo! Of kijk hier . . .
woensdag 13 oktober 2010
Schoolbezoek in Naarden
In het kader van de Kinderboekenweek waren Hans en ik afgelopen maandag te gast op de Minister Calsschool in Naarden. Op uitnodiging van goede vriendin en kinderboekenschrijfster Greetje Vagevuur, schrijfster van o.a. “Het Oranjemysterie”(pas verschenen bij uitgeverij Delubas en een absolute aanrader!) mochten we ons een half uur lang door de kinderen van twee groepen 7 en 8 laten interviewen.
Tegen elf uur waren we allebei op de school gearriveerd. Hans op de fiets en ik werd van het station opgehaald en naar de eerste locatie gebracht. En uiteraard begonnen we niet zonder de gebruikelijke kop koffie vooraf.
Om 11.00 bracht Greetje, die het geheel in de klassen ook presenteerde, ons naar de eerste groep. Nadat Greetje ons geïntroduceerd had bij de kinderen en de juf, werden we ongeveer een kwartier lang geïnterviewd door alle kinderen. Vragen als ‘Hoe lang maakt u al strips?” “Hoe kwam u op het idee om striptekenaar te worden?” , “Welke strips lezen jullie zelf?” en “ Hoelang duurt het ongeveer om zo’n strip te maken?”.
Natuurlijk kwam daar het maken van een Bob Evers album bij te spraken, maar ook de (nutteloze?) opleidingen die we ooit in onze jonge jaren gevolgd hadden en het blad en de eend waar onze roots liggen: Donald Duck.
Na dat eerste kwartier begon Hans aan een korte tekenles: het tekenen van het hoofd van Donald Duck met gebruik van hulplijntje. Daarna mochten de kinderen aan de hand hiervan proberen zelf een stripfiguur te tekenen. Dat leverde veel Donald Ducks op, een enkele Dagobert of Katrien, maar ook heel veel eigen stripfiguren op. En geloof me, er zit behoorlijk wat tekentalent in de klassen.
Na het eerste half uurtje en het uitdelen van een heleboel handtekeningen vertrokken we naar de volgende groep, waar zich het geheel herhaalde. Ook daar laaiende enthousiaste kinderen, leuke vragen tijdens het interview, daarna weer een tekenles, maar dit keer Katrien die door Hans geportretteerd werd. Uiteraard had Hans ook originele Bob Evers pagina’s bij zich om te laten zien dat een strippagina in zwart-wit wordt gemaakt zonder tekst in de balloon en op groter formaat dan hij wordt afgedrukt. Zelf had ik wat kopieen van geschetste scenario’s, maar die bleven de eerste twee halfuurtjes in m’n tas zitten. Zo’n koffertje dat Hans bij zich heeft is ook veel makkelijker om albums en pagina’s uit de voorschijn te halen als je aan het vertellen bent, dan de rugzak die ik bij me had.
In de pauze besloten we dat in de volgende groepen anders te doen. Alvast de scenario’s klaar leggen op tafel zodat je ze zo op kon pakken en rond kon laten gaan. Maar eerst natuurlijk lunch met koffie en soep en elkaars boeken signeren. Zo signeerde Greetje voor mij “Het Oranjemysterie” en Hans en ik voor Greetje ons nieuwste Bob Evers stripalbum“Een Overval in de lucht”. Bovendien hadden Hans en ik ieder wat albums meegenomen, waaronder de gehele Bob Evers-stripreeks in softcover, die we uiteindelijk besloten aan de schoolbibliotheek cadeau te doen. Een ander idee was de albums als prijs weg te geven voor de striptekenwedstrijd die in het kader van de Kinderboekenweek in de verschillende klassen werd gehouden, maar uiteindelijk viel de keuze toch op de bieb, simpelweg omdat er dan veel meer kinderen plezier van onze albums zouden hebben.
Daarna was het alweer om naar de andere locatie te vertrekken waar we om 13.00 bij de volgende groep te gast zouden zijn.
Het idee met de scenariopagina’s werkte prima. De meeste kinderen in eigenlijk alle groepen bleken een abonnement op Donald Duck te hebben en kenden allemaal wel het verhaal uit Donald Duck nr 40, “Logeren kun je leren!” waarvan ik het scenario als voorbeeld had meegenomen. Ook hier weer een kwartier interview, daarna tekenles van Hans en uiteindelijk mochten de kinderen dan weer zelf aan de slag. En terwijl ze nog druk aan het tekenen waren, vertrokken wij tenslotte om 13.30 precies naar de laatste groep van die dag.
Ook in die groep, de enige met een meester in plaats van een juf, weer zeer enthousiaste kinderen en leuke vragen en zelfs moeilijke vragen, zoals “Wat is nog werkelijkheid als je een stripverhaal gaat maken en wanneer begint je fantasie te werken?” Daar moest ik wel even over nadenken, maar uiteindelijk kwam ik er achter dat je de realiteit eigenlijk als handvest gebruikt voor je verhaal, maar dat meteen vanaf het eerste plaatje dat je op papier zet ook je fantasie een rol gaat spelen.
Een andere vraag was: “Wat is de leukste zin die je ooit in een strip hebt gebruikt?” De eerste die me te binnenschoot, was een zin uit een van mijn studieboeken, die ik gebruikt had in het verhaal ‘Katriens dating” (H 9479). Alleen ik kon me de zin in kwestie niet meer exact herinneren. Wel, dit is hem, bijna letterlijk gekopieerd uit een van de studieboeken uit mijn jonge jaren: “De metabolistische principes binnen het organisme hebben duidelijke struktuurovereenkomsten ten behoeve van hun vegetatieve functie.” Rara, wie weet wat hier nu eigenlijk staat?
Na afloop herinnerde ik me nog een zin die ik had kunnen noemen en die ik me nog wel herinnerde: “Als ik de kans krijg, verpats ik al je cd’s aan de Duckstadse
(foto's: Greetje Vagevuur)
Kleiduivenvereniging!” Een zin, die de uiteindelijke strip “Logeren kun je leren!” in Donald Duck 40 niet gehaald heeft, maar die wel in het scenario’s. Het gaat hier uiteraard over de Bries Loeivink-cd’s van Buurman Bolderbast.
Na het interview was het uiteraard weer tijd voor tekenles van Hans en daarna voor de kinderen om hun eigen stripfiguren te ontwerpen. En we mochten niet weg, voor we alle kinderen weer een handtekening cadeau hadden gedaan.
Daarna zaten de vier Kinderboekenweek-halfuurtjes erop. Nog een laatste kop koffie, een bespiegeling van de laatste twee halfuurtjes en daarna was het toch echt tijd om huiswaarts te keren. Maar het was geweldig leuk om te doen. En natuurlijk bedank ik in de eerste plaats Greetje voor de uitnodiging, de presentatie in iedere klas, de algehele verzorging van afgelopen maandag en de foto's voor deze blogpost. En daarnaast bedank ik natuurlijk ook alle leerkrachten en de kinderen voor hun enthousiasme, leuke vragen en prachtige tekeningen. We hebben zelf heel erg leuk gevonden om dit te mogen doen en als jullie het willen, komen we het graag nog eens een keertje overdoen.
Tegen elf uur waren we allebei op de school gearriveerd. Hans op de fiets en ik werd van het station opgehaald en naar de eerste locatie gebracht. En uiteraard begonnen we niet zonder de gebruikelijke kop koffie vooraf.
Om 11.00 bracht Greetje, die het geheel in de klassen ook presenteerde, ons naar de eerste groep. Nadat Greetje ons geïntroduceerd had bij de kinderen en de juf, werden we ongeveer een kwartier lang geïnterviewd door alle kinderen. Vragen als ‘Hoe lang maakt u al strips?” “Hoe kwam u op het idee om striptekenaar te worden?” , “Welke strips lezen jullie zelf?” en “ Hoelang duurt het ongeveer om zo’n strip te maken?”.
Natuurlijk kwam daar het maken van een Bob Evers album bij te spraken, maar ook de (nutteloze?) opleidingen die we ooit in onze jonge jaren gevolgd hadden en het blad en de eend waar onze roots liggen: Donald Duck.
Na dat eerste kwartier begon Hans aan een korte tekenles: het tekenen van het hoofd van Donald Duck met gebruik van hulplijntje. Daarna mochten de kinderen aan de hand hiervan proberen zelf een stripfiguur te tekenen. Dat leverde veel Donald Ducks op, een enkele Dagobert of Katrien, maar ook heel veel eigen stripfiguren op. En geloof me, er zit behoorlijk wat tekentalent in de klassen.
Na het eerste half uurtje en het uitdelen van een heleboel handtekeningen vertrokken we naar de volgende groep, waar zich het geheel herhaalde. Ook daar laaiende enthousiaste kinderen, leuke vragen tijdens het interview, daarna weer een tekenles, maar dit keer Katrien die door Hans geportretteerd werd. Uiteraard had Hans ook originele Bob Evers pagina’s bij zich om te laten zien dat een strippagina in zwart-wit wordt gemaakt zonder tekst in de balloon en op groter formaat dan hij wordt afgedrukt. Zelf had ik wat kopieen van geschetste scenario’s, maar die bleven de eerste twee halfuurtjes in m’n tas zitten. Zo’n koffertje dat Hans bij zich heeft is ook veel makkelijker om albums en pagina’s uit de voorschijn te halen als je aan het vertellen bent, dan de rugzak die ik bij me had.
In de pauze besloten we dat in de volgende groepen anders te doen. Alvast de scenario’s klaar leggen op tafel zodat je ze zo op kon pakken en rond kon laten gaan. Maar eerst natuurlijk lunch met koffie en soep en elkaars boeken signeren. Zo signeerde Greetje voor mij “Het Oranjemysterie” en Hans en ik voor Greetje ons nieuwste Bob Evers stripalbum“Een Overval in de lucht”. Bovendien hadden Hans en ik ieder wat albums meegenomen, waaronder de gehele Bob Evers-stripreeks in softcover, die we uiteindelijk besloten aan de schoolbibliotheek cadeau te doen. Een ander idee was de albums als prijs weg te geven voor de striptekenwedstrijd die in het kader van de Kinderboekenweek in de verschillende klassen werd gehouden, maar uiteindelijk viel de keuze toch op de bieb, simpelweg omdat er dan veel meer kinderen plezier van onze albums zouden hebben.
Daarna was het alweer om naar de andere locatie te vertrekken waar we om 13.00 bij de volgende groep te gast zouden zijn.
Het idee met de scenariopagina’s werkte prima. De meeste kinderen in eigenlijk alle groepen bleken een abonnement op Donald Duck te hebben en kenden allemaal wel het verhaal uit Donald Duck nr 40, “Logeren kun je leren!” waarvan ik het scenario als voorbeeld had meegenomen. Ook hier weer een kwartier interview, daarna tekenles van Hans en uiteindelijk mochten de kinderen dan weer zelf aan de slag. En terwijl ze nog druk aan het tekenen waren, vertrokken wij tenslotte om 13.30 precies naar de laatste groep van die dag.
Ook in die groep, de enige met een meester in plaats van een juf, weer zeer enthousiaste kinderen en leuke vragen en zelfs moeilijke vragen, zoals “Wat is nog werkelijkheid als je een stripverhaal gaat maken en wanneer begint je fantasie te werken?” Daar moest ik wel even over nadenken, maar uiteindelijk kwam ik er achter dat je de realiteit eigenlijk als handvest gebruikt voor je verhaal, maar dat meteen vanaf het eerste plaatje dat je op papier zet ook je fantasie een rol gaat spelen.
Een andere vraag was: “Wat is de leukste zin die je ooit in een strip hebt gebruikt?” De eerste die me te binnenschoot, was een zin uit een van mijn studieboeken, die ik gebruikt had in het verhaal ‘Katriens dating” (H 9479). Alleen ik kon me de zin in kwestie niet meer exact herinneren. Wel, dit is hem, bijna letterlijk gekopieerd uit een van de studieboeken uit mijn jonge jaren: “De metabolistische principes binnen het organisme hebben duidelijke struktuurovereenkomsten ten behoeve van hun vegetatieve functie.” Rara, wie weet wat hier nu eigenlijk staat?
Na afloop herinnerde ik me nog een zin die ik had kunnen noemen en die ik me nog wel herinnerde: “Als ik de kans krijg, verpats ik al je cd’s aan de Duckstadse
(foto's: Greetje Vagevuur)
Kleiduivenvereniging!” Een zin, die de uiteindelijke strip “Logeren kun je leren!” in Donald Duck 40 niet gehaald heeft, maar die wel in het scenario’s. Het gaat hier uiteraard over de Bries Loeivink-cd’s van Buurman Bolderbast.
Na het interview was het uiteraard weer tijd voor tekenles van Hans en daarna voor de kinderen om hun eigen stripfiguren te ontwerpen. En we mochten niet weg, voor we alle kinderen weer een handtekening cadeau hadden gedaan.
Daarna zaten de vier Kinderboekenweek-halfuurtjes erop. Nog een laatste kop koffie, een bespiegeling van de laatste twee halfuurtjes en daarna was het toch echt tijd om huiswaarts te keren. Maar het was geweldig leuk om te doen. En natuurlijk bedank ik in de eerste plaats Greetje voor de uitnodiging, de presentatie in iedere klas, de algehele verzorging van afgelopen maandag en de foto's voor deze blogpost. En daarnaast bedank ik natuurlijk ook alle leerkrachten en de kinderen voor hun enthousiasme, leuke vragen en prachtige tekeningen. We hebben zelf heel erg leuk gevonden om dit te mogen doen en als jullie het willen, komen we het graag nog eens een keertje overdoen.
zaterdag 9 oktober 2010
Crisis-inspiratie
Wie had ooit gedacht dat de kredietcrisis van invloed zou zijn op het leven van stripfiguren? Toch was de kredietcrisis en vooral het feit dat daarna de reputatie van de bankiers te grabbel lag, de inspiratiebron voor het Joe Carioca-verhaal dat je deze week aantreft op bladzijde 33 t/m 37 van de nieuwe Donald Duck (nr 41-2010).
Immers, Joe Carioca geeft zich regelmatig uit voor bankier om indruk te maken op de senoritas. Maar sinds de kredietcrisis werkt dat natuurlijk niet meer en de senoritas reageren aan het begin van dit verhaal dan ook heel anders dan in alle voorgaande avonturen van Joe Carioca. En als er iemand positief reageert, blijkt dat een bijbedoeling te hebben.
Maar uiteindelijk laat Joe zien hoe de verantwoordelijk eigenlijk hadden moeten reageren op de problemen rond de kredietcrisis, al lost Joe in dit geval natuurlijk vooral zijn eigen probleem op. Maar wie weet, wordt dit verhaal nog de inspiratiebron voor de oplossingen voor een volgende crisis.
Immers, Joe Carioca geeft zich regelmatig uit voor bankier om indruk te maken op de senoritas. Maar sinds de kredietcrisis werkt dat natuurlijk niet meer en de senoritas reageren aan het begin van dit verhaal dan ook heel anders dan in alle voorgaande avonturen van Joe Carioca. En als er iemand positief reageert, blijkt dat een bijbedoeling te hebben.
Maar uiteindelijk laat Joe zien hoe de verantwoordelijk eigenlijk hadden moeten reageren op de problemen rond de kredietcrisis, al lost Joe in dit geval natuurlijk vooral zijn eigen probleem op. Maar wie weet, wordt dit verhaal nog de inspiratiebron voor de oplossingen voor een volgende crisis.
woensdag 6 oktober 2010
Bob Evers in Hilversum
Hadden we op de Stripdagen al een heel drukke zaterdag achter de rug, de zaterdagmiddag bij Het Stripsmagazijn deed daar zeker niet voor onder.
Op het moment dat we, zo rond 12.00 uur, bij Het Stripsmagazijn binnenkwamen, lag er al een aardige stapel albums op ons te wachten.
De eerste voor wie we een album signeerden was de 10-jarige Thijs, op zoek naar een spannende avonturenstrip. Dat werd uiteindelijk ‘Avonturen in de Stille Zuidzee’. En toen zijn moeder even later ook nog “Drie jongens op een Onbewoond Eiland” voor hem kocht, kon het begin van deze dag al niet meer stuk.
Daarna stroomden langzaamaan de volgende gasten binnen en vooral de hardcover uitgave van “Een overval in de lucht” bleek afgelopen zaterdagmiddag in Het Stripsmagazijn een gewild object, vooral als wij die daarna zouden signeren. Maar ook alle eerdere delen van de Bob Evers hebben we op onze signeertafel voorbij zien komen. Zo hebben we een volledige serie hardcovers voor Ted en Yann gesigneerd en heeft Hans de albumserie van Nick, die ik in Arnhem al had gesigneerd, zaterdagmiddag in Hilversum alsnog van een tekening voorzien.
Hans had ook het een ander aan speciale Bob Evers items meegenomen, zoals uiteraard de Trilogie prent, waarvan er, geloof ik, nu nog vijf over zijn, de kerstkaarten, de “Overval in de de Lucht” poster en zelfs een poster van de maanraket prent. En ook daarvan werd regelmatig wat verkocht en vanzelfsprekend ook gesigneerd.
En dan was er ook nog het experiment met de fooienpot, speciaal neer gezet voor de tekenaar. Wie een inkttekening wilde, mocht daar, geheel op vrijwillige basis uiteraard, daar een fooitje voor de tekenaar in doen. Wat op zich nog best een aardig bedragje opleverde, dus… eh… die fooienpot houden we er voortaan in!
Een en ander is, zoals je ziet, helaas niet gefotografeerd maar gelukkig wel gefilmd door Henk Gulikers. En we hopen natuurlijk dat we jullie nog iets van deze signeersessie kunnen laten zien op de dvd die bij de albumuitgave van “De jacht op het koperen kanon” zal verschijnen.
Al met al hebben we uiteindelijk tot maar liefst half zes zitten signeren. Nou ja, vooral Hans dan, want met de teksten was ik al voor vijven klaar. En uiteraard hebben we deze zaterdagmiddag in tegenstelling tot te vorige wel pauze gehouden en genoten van koffie, cola en overheerlijke broodjes.
Hoog tijd dus om Koen te bedanken voor gastvrijheid en de algehele verzorging van afgelopen zaterdag bij het Stripsmagazijn en niet te vergeten Peter, die er de hele middag voor heeft gezorgd dat we op het gebied van eten en drinken niets te kort kwamen.
En uiteraard natuurlijk iedereen die afgelopen zaterdag de moeite heeft genomen om speciaal voor ons en ons nieuwste Bob Evers album “Een Overval in de Lucht” naar het Stripsmagazijn te komen. Hartelijk bedankt daarvoor!
Op het moment dat we, zo rond 12.00 uur, bij Het Stripsmagazijn binnenkwamen, lag er al een aardige stapel albums op ons te wachten.
De eerste voor wie we een album signeerden was de 10-jarige Thijs, op zoek naar een spannende avonturenstrip. Dat werd uiteindelijk ‘Avonturen in de Stille Zuidzee’. En toen zijn moeder even later ook nog “Drie jongens op een Onbewoond Eiland” voor hem kocht, kon het begin van deze dag al niet meer stuk.
Daarna stroomden langzaamaan de volgende gasten binnen en vooral de hardcover uitgave van “Een overval in de lucht” bleek afgelopen zaterdagmiddag in Het Stripsmagazijn een gewild object, vooral als wij die daarna zouden signeren. Maar ook alle eerdere delen van de Bob Evers hebben we op onze signeertafel voorbij zien komen. Zo hebben we een volledige serie hardcovers voor Ted en Yann gesigneerd en heeft Hans de albumserie van Nick, die ik in Arnhem al had gesigneerd, zaterdagmiddag in Hilversum alsnog van een tekening voorzien.
Hans had ook het een ander aan speciale Bob Evers items meegenomen, zoals uiteraard de Trilogie prent, waarvan er, geloof ik, nu nog vijf over zijn, de kerstkaarten, de “Overval in de de Lucht” poster en zelfs een poster van de maanraket prent. En ook daarvan werd regelmatig wat verkocht en vanzelfsprekend ook gesigneerd.
En dan was er ook nog het experiment met de fooienpot, speciaal neer gezet voor de tekenaar. Wie een inkttekening wilde, mocht daar, geheel op vrijwillige basis uiteraard, daar een fooitje voor de tekenaar in doen. Wat op zich nog best een aardig bedragje opleverde, dus… eh… die fooienpot houden we er voortaan in!
Een en ander is, zoals je ziet, helaas niet gefotografeerd maar gelukkig wel gefilmd door Henk Gulikers. En we hopen natuurlijk dat we jullie nog iets van deze signeersessie kunnen laten zien op de dvd die bij de albumuitgave van “De jacht op het koperen kanon” zal verschijnen.
Al met al hebben we uiteindelijk tot maar liefst half zes zitten signeren. Nou ja, vooral Hans dan, want met de teksten was ik al voor vijven klaar. En uiteraard hebben we deze zaterdagmiddag in tegenstelling tot te vorige wel pauze gehouden en genoten van koffie, cola en overheerlijke broodjes.
Hoog tijd dus om Koen te bedanken voor gastvrijheid en de algehele verzorging van afgelopen zaterdag bij het Stripsmagazijn en niet te vergeten Peter, die er de hele middag voor heeft gezorgd dat we op het gebied van eten en drinken niets te kort kwamen.
En uiteraard natuurlijk iedereen die afgelopen zaterdag de moeite heeft genomen om speciaal voor ons en ons nieuwste Bob Evers album “Een Overval in de Lucht” naar het Stripsmagazijn te komen. Hartelijk bedankt daarvoor!
zondag 3 oktober 2010
De bladen en boeken van de afgelopen twee weken
Door alle drukte rond ons nieuwste Bob Evers album “Een Overval in de Lucht” is het gebruikelijke overzicht van alle andere publicaties de afgelopen tijd wat blijven liggen. Maar in afwachting van het verslag en eventueel beeldmateriaal van onze signeermiddag gisteren bij Het Stripsmagazijn in Hilversum is hier even een update.
We beginnen maar meteen met de Donald Duck van deze week (nr 40-2010). Daar vind je op bladzijde 5 t/m 14 het Donald Duck verhaal ‘Logeren kun je leren’. Een verhaal, getekend door de Nederlandse tekenaar Sander Gulien, waarin het huis van buurman Bolderbast gerenoveerd gaat worden en Donalds buurman dus een paar dagen zijn huis uit moet. Meteen met het idee van woningrenovatie in Duckstad ontstond ook het idee om Bolderbast zolang bij Donald te laten logeren. Iets dat gezien de verhouding tussen beide buren niet echt voor de hand ligt, maar toch heb ik het voor elkaar gekregen. Immers, als de woning van buurman Bolderbast gerenoveerd moet worden, is er dus ook schade aan die woning. En één keer raden wie die schade dan veroorzaakt heeft.
Het hoe en wat daarvan precies en het verdere verloop van deze hele logeerpartij lees je deze week in de nieuwe Donald Duck.
En dan ligt er al meer dan een week een nieuwe Sesamstraat in de winkels, het nummer van oktober 2010. Met een zeer favoriet thema van mezelf, namelijk boeken en verhalen.
In de Bert en Ernie strip “Bert en Ernie lezen een boek” draait alles om het favoriete boek van Bert “De duif en de paperclip”. Een boek dat vele malen spannender blijkt te zijn dan Ernie ooit had gedacht.
(Illustratie: Magic Eye Studios, © Sesame Workshop)
Je vindt het verhaal op bladzijde 10 en 11 van de nieuwe Sesamstraat en het werd uiteraard weer getekend door onze vrienden van de Braziliaanse Magic Eye Studios.
In ‘Elmo’s sprookje’ is er ook sprake van een boek. Maar dan van een sprookjesboek, waarvan de laatste bladzij ontbreekt.
(Illustratie: Jutta Langer, © Sesame Workshop)
Wat voor einde Elmo en Zoë zelf aan het sprookje van Doornroosje verzinnen, lees je op bladzijde 26 van de nieuwe Sesamstraat. En vanzelfsprekend werd ook deze Elmo-strip weer getekend door Jutta Langer.
En dan tot slot, vrijdagmiddag zag ik ze voor het eerst in de winkel liggen: de hardcover en softcover van ons nieuwe Bob Evers album “Een overval in de lucht”. Achteraf bleken deze dinsdag al geleverd te zijn. Kortom, twee dagen na onze tweedaagse presentatie in Houten, is het vijfde album uit de Bob Evers stripserie ook in de winkels te krijgen. En mocht de plaatselijke boekhandel het toevallig niet in huis hebben, vraag er dan even om, want bestellen kunnen ze het altijd. En hoe eerder ze dit album wel in huis hebben, hoe beter natuurlijk!
We beginnen maar meteen met de Donald Duck van deze week (nr 40-2010). Daar vind je op bladzijde 5 t/m 14 het Donald Duck verhaal ‘Logeren kun je leren’. Een verhaal, getekend door de Nederlandse tekenaar Sander Gulien, waarin het huis van buurman Bolderbast gerenoveerd gaat worden en Donalds buurman dus een paar dagen zijn huis uit moet. Meteen met het idee van woningrenovatie in Duckstad ontstond ook het idee om Bolderbast zolang bij Donald te laten logeren. Iets dat gezien de verhouding tussen beide buren niet echt voor de hand ligt, maar toch heb ik het voor elkaar gekregen. Immers, als de woning van buurman Bolderbast gerenoveerd moet worden, is er dus ook schade aan die woning. En één keer raden wie die schade dan veroorzaakt heeft.
Het hoe en wat daarvan precies en het verdere verloop van deze hele logeerpartij lees je deze week in de nieuwe Donald Duck.
En dan ligt er al meer dan een week een nieuwe Sesamstraat in de winkels, het nummer van oktober 2010. Met een zeer favoriet thema van mezelf, namelijk boeken en verhalen.
In de Bert en Ernie strip “Bert en Ernie lezen een boek” draait alles om het favoriete boek van Bert “De duif en de paperclip”. Een boek dat vele malen spannender blijkt te zijn dan Ernie ooit had gedacht.
(Illustratie: Magic Eye Studios, © Sesame Workshop)
Je vindt het verhaal op bladzijde 10 en 11 van de nieuwe Sesamstraat en het werd uiteraard weer getekend door onze vrienden van de Braziliaanse Magic Eye Studios.
In ‘Elmo’s sprookje’ is er ook sprake van een boek. Maar dan van een sprookjesboek, waarvan de laatste bladzij ontbreekt.
(Illustratie: Jutta Langer, © Sesame Workshop)
Wat voor einde Elmo en Zoë zelf aan het sprookje van Doornroosje verzinnen, lees je op bladzijde 26 van de nieuwe Sesamstraat. En vanzelfsprekend werd ook deze Elmo-strip weer getekend door Jutta Langer.
En dan tot slot, vrijdagmiddag zag ik ze voor het eerst in de winkel liggen: de hardcover en softcover van ons nieuwe Bob Evers album “Een overval in de lucht”. Achteraf bleken deze dinsdag al geleverd te zijn. Kortom, twee dagen na onze tweedaagse presentatie in Houten, is het vijfde album uit de Bob Evers stripserie ook in de winkels te krijgen. En mocht de plaatselijke boekhandel het toevallig niet in huis hebben, vraag er dan even om, want bestellen kunnen ze het altijd. En hoe eerder ze dit album wel in huis hebben, hoe beter natuurlijk!
Abonneren op:
Posts (Atom)