En ja, het is inderdaad een feit dat vd Heide in z'n boeken veel aandacht besteed aan de onderhuidse vetreserves op Arie's lichaam. Op meer dan één plek wijdt hij uit over hoe on-ge-lo-felijk dik deze frisse Hollands knaap is. Een nijlpaard. Een echte vetklep.
Nou is het zo dat, meer nog dan Frank, IK het ben die Arie's jongenslichaampje elke dag "in handen" heeft, en ondergetekende is dus degene die u moet aanspreken als onze roodharige stripheld te mager naar uw zin is.
En over Arie's spek heb ik diep en lang nagedacht . . .
Denk es met me mee, BE-stripvrienden. Onze strip is, meer nog dan jeugdsentiment, een historische strip. Een strip die zich afspeelt in de jaren betrekkelijk kort na WO 2.
Die oorlog net een paar jaar achter de rug, is het, volgens mij, meer dan aannemelijk dat de Nederlandse jeugd, qua doorvoeding, nog niet een schim was van de "doorgehamburgde" achterbank-"kids" van onze tijd. Als ik naar strandfoto's uit de jaren vijftig kijk, zie ik namelijk alleen maar van die pezige, atletische draadnageltjes in veel te grote zwembroeken. Iedereen, bijna iedereen, was DUN! MAGER! Wie toen een paar kilo extra bezat was een uitzondering! Vijf extra kilo's en je was een papzakje! Tien erbij en je was een walvisachtige zeppelin! Een kermisattractie. Een wereldwonder. Dikzijn in de fifties is gewoon niet h e t z e l f d e als dikzijn nu!!!
De strip-Arie moest dan ook geen drie onderkinnen, een frietpens en "boy-boobs". Geen roodharige cholesterolballon die meelijwekkend door de plaatjes rolde. Onze Arie moest niet 21e eeuws dik. Onze Arie moest f i f t i e s - d i k !!!
Dit jongetje was stevig, maar zeker geen crypto-invalide. Een geweldige zwemmer, bergwand beklimmer, huttenbouwer. Een kerngezonde enthousiasteling met slechts een paar kilootjes meer dan die andere jongetjes. Een sportman met bescheiden spekrandje. Dát moest onze strip-Arie zijn!!!
Dit jongetje was stevig, maar zeker geen crypto-invalide. Een geweldige zwemmer, bergwand beklimmer, huttenbouwer. Een kerngezonde enthousiasteling met slechts een paar kilootjes meer dan die andere jongetjes. Een sportman met bescheiden spekrandje. Dát moest onze strip-Arie zijn!!!
Kijk, da's nou leuk van zo'n blog. Kan ik dat ook es kwijt,
Hier de wereldpremière van scenario en layout van pagina 5:
PAGINA 5a:
1. Bob vertelt Joe dat hij, Arie en Jan een verbandkist hebben gevonden met daarin medicijnen.
BOB: en ik heb goed nieuws voor je. we hebben een complete verbandkist gevonden en daar zitten ook kininetabletten en sulfa’s in.
HENNESSEY: dat is enorm, mijn jongen. waar is die doos?
2. Bob komt geschrokken tot de ontdekking dat Arie er nog steeds niet is. Hennessey kijkt hem verbaasd aan.
BOB: arie en ik zullen hem . . . maar . . .?? arie! waar is arie gebleven ?
3. Bob tuurt naar de gordel van plantengroei, maar ziet nergens beweging. Ook Jack, Joe en Hennessey kijken de kuil rond.
HENNESSEY: is arie hier ook?
BOB: hij behoort hier tenminste te zijn. hij zal deze kuil toch niet gemist hebben?
4. Bob geeft zijn pistool aan Jack. Hennessey en Joe kijken hem goedkeurend aan.
BOB: hennessey en ik gaan die verbandtrommel uit de boot halen. jack, blijf jij hier bij joe en let op of arie terugkomt.
JACK: okay !
5. Bob gaat voorop het struikgewas in. Hennessey volgt hem.
BOB: arie! waar kan die nu gebleven zijn?
PAGINA 5b:
1. Close-up van Arie die zijn neus in de lucht steekt.
TEKSTBLOK: intussen.
ARIE: geen spoortje van rook meer. ik ben ze ergens voorbij gelopen.
2. Arie loopt over een smal pad, een soort tunnel tussen de dichte plantengroei. Achter hem naast het pad staat een kromme boom.
ARIE: maar dit pad bewijst dat ik gelijk had. waar een pad is, is een menselijke nederzetting in de . . .
3. Tot zijn grote schrik zakt Arie door de takken van een valkuil heen.
GELUID VAN DE TAKKEN: KRAAK!
ARIE: !
4. Met een knie op de grond belandt Arie op de bodem van de valkuil.
GELUID VAN DE VAL: Plof!
5. Arie voelt aan zijn knie. De zandwanden van de valkuil lopen steil omhoog. Ze zijn van hard koraalzand en ongeveer twee meter hoog. Een deel van de takken, waarmee de valkuil bedekt was, ligt nu op de bodem van de kuil
ARIE: auw! welke lelijke waanzinnige legt er nu een valkuil midden op een pad?
1. Bob vertelt Joe dat hij, Arie en Jan een verbandkist hebben gevonden met daarin medicijnen.
BOB: en ik heb goed nieuws voor je. we hebben een complete verbandkist gevonden en daar zitten ook kininetabletten en sulfa’s in.
HENNESSEY: dat is enorm, mijn jongen. waar is die doos?
2. Bob komt geschrokken tot de ontdekking dat Arie er nog steeds niet is. Hennessey kijkt hem verbaasd aan.
BOB: arie en ik zullen hem . . . maar . . .?? arie! waar is arie gebleven ?
3. Bob tuurt naar de gordel van plantengroei, maar ziet nergens beweging. Ook Jack, Joe en Hennessey kijken de kuil rond.
HENNESSEY: is arie hier ook?
BOB: hij behoort hier tenminste te zijn. hij zal deze kuil toch niet gemist hebben?
4. Bob geeft zijn pistool aan Jack. Hennessey en Joe kijken hem goedkeurend aan.
BOB: hennessey en ik gaan die verbandtrommel uit de boot halen. jack, blijf jij hier bij joe en let op of arie terugkomt.
JACK: okay !
5. Bob gaat voorop het struikgewas in. Hennessey volgt hem.
BOB: arie! waar kan die nu gebleven zijn?
PAGINA 5b:
1. Close-up van Arie die zijn neus in de lucht steekt.
TEKSTBLOK: intussen.
ARIE: geen spoortje van rook meer. ik ben ze ergens voorbij gelopen.
2. Arie loopt over een smal pad, een soort tunnel tussen de dichte plantengroei. Achter hem naast het pad staat een kromme boom.
ARIE: maar dit pad bewijst dat ik gelijk had. waar een pad is, is een menselijke nederzetting in de . . .
3. Tot zijn grote schrik zakt Arie door de takken van een valkuil heen.
GELUID VAN DE TAKKEN: KRAAK!
ARIE: !
4. Met een knie op de grond belandt Arie op de bodem van de valkuil.
GELUID VAN DE VAL: Plof!
5. Arie voelt aan zijn knie. De zandwanden van de valkuil lopen steil omhoog. Ze zijn van hard koraalzand en ongeveer twee meter hoog. Een deel van de takken, waarmee de valkuil bedekt was, ligt nu op de bodem van de kuil
ARIE: auw! welke lelijke waanzinnige legt er nu een valkuil midden op een pad?
Klik ---> groot.
5 opmerkingen:
Ik wil toch een kleine kanttekening plaatsen bij Aries 'dikte'.
In het boek wordt verteld dat Arie geen sportwonder is, hetgeen blijkt wanneer hij niet in staat is om aan boord van de Frisco te klimmen. Waar Jan en Bob het uitstekend redden met een touw met knopen, moet er voor Arie zelfs een touwladder aan te pas komen.
Verderop in het verhaal vertelt WvdH hoe hard de jongens moeten werken. Bob ontwikkelt 'spieren als bobbels' en Arie wordt elke dag een beetje slanker. Op een gegeven moment meldt WvdH dat 'dikke Arie' zover is afgevallen dat hij het bijvoeglijk naamwoord 'dik' niet eens meer verdient.
Ik ben het met je eens dat Arie niet te dik mag zijn omdat dat zijn bruikbaarheid als avonturier ernstig zou beperken. Hij mag echter ook niet te mager zijn.
Fred
De spijker op kop Fred. Ergens op die fifties spek-schaal, met in het achterhoofd z'n handelings-vermogen, moet de tekenaar de ideale Arie zoeken.
Hé Hans,
ik bemoei me ook nog eens even met deze discussie! Er zit me iets namelijk niet helemaal lekker.
Je redenatie is verdedigbaar; jaren 50, nog geen welvaartsdikte.
Realistisch uitgangspunt. Maar...
Hoe zit het dan met Buikmans...?
Vanaf het moment dat ik die op de cover zag staan en nog erger op sommige tekeningen IN het boek, stoor ik me aan diens overmatige dikte.
Dat is niet meer realistisch, maar karikaturaal. En dat vind ik dan 'vloeken' met je realistisch uitgangspunt. Zeker omdat vd Heide in elk boek zoveel nadruk legt op Arie's omvang.
Suggestie: laat hem in de loop van de stripreeks aankomen.
Groetjes,
Henkus
Hee Henkus!
Je hebt gelijk! Hier zou dezelfde redenatie ook moeten opgaan. En over de negen of tien maanden dat ik met 'm werkte, bleek die vent ook nog steeds dikker te worden!!! Het "uiterlijk constant" houden van een figuurtje is een van de moeilijkste dingen in strip. Je moet ze in alle houdingen en expressies neerzetten, terwijl je ze zelf in het begin ook nog niet zo goed kent.
Over het spanningsveld tussen "realisme" en "karikaturaliteit" in deze strip ga ik, denk ik, ook nog es een post volschrijven.
groet!
De beschrijving van de figuren in de boeken is vaak al karikaturaal. Over Arie, wiens broekband precies over de "equator van zijn buik loopt" tot aan Buikmans waarbij het "een wonder der techniek" is dat de stoel waar hij op gaat zitten in de politiepost in Scheveningen niet bezwijkt.
Een reactie posten