donderdag 29 januari 2009

Eppo nr 1...de start van 'Een overval in de lucht'


Wat een feest gisteren in het Amsterdamse Paradiso! Iedereen was er. Alle tekenaars en scenaristen van de nieuwe Eppo waren er. Het Stripschap, de stripinfobladen, uitgevers, redacties, stripwinkeliers en heel wat fotografen en andere mediamensen die allemaal naar Paradiso waren gekomen voor de presentatie en uitreiking van Eppo nr 1.

Om half drie was het woord aan Jan Pieter Glerum voor de officiële presentatie en een prachtige verhandeling over het geluid van de stripblad dat vanaf nu weer regelmatig bij de abonnees op de mat valt.


Daarna was het de beurt aan Rob van Bavel, de hoofdredacteur van de nieuwe Eppo, die Eppo nr 1 uitreikte aan Frits van der Heide, de hoofdredacteur van de oude Eppo. En Frits van der Heide die op zijn beurt weer even stilstond bij de comeback van Eppo. Vooral de Eppo-feesten van vroeger schijnen legendarisch geweest te zijn. We houden jullie op de hoogte van de komende feesten…

Daarna was het onze beurt. Alle tekenaars en scenaristen uit het Eppo-team kregen op hun beurt Eppo nr 1 uitgedeeld en mochten op het podium poseren voor de aanwezige fotografen, uiteraard met de Eppo in onze handen.

En dit is hem dan. De allereerste Eppo van 2009. Gisteren al bij vele abonnees in de brievenbus en vandaag te koop bij zo’n winkels, tankstations ,warenhuizen en andere verkooppunten. Als je nog geen abonnee bent, ren dan vandaag naar de winkel en koop die Eppo!

















(Eppo nr 1, illustratie: Uco Egmond)


En op bladzijde 24 en 25 vind je dan de allereerste aflevering van het gloednieuwe Bob Evers verhaal “Een overval in de lucht”. Met die prachtige openingsplaat en een drijfnatte Arie in hartje Amsterdam maar nu helemaal in kleur. En meteen ook de volgende anderhalve pagina van dit nieuwe avontuur. Hans en Caroline hadden deze pagina’s natuurlijk al veel eerder gezien, maar voor mij waren ze gistermiddag net zo nieuw als voor jullie. Behalve dan dat ik in elk geval wist wat er ongeveer op de pagina zou moeten staan.
Ook dit scenario is oorspronkelijk trouwens nog geschreven met het idee dat het met halve pagina’s per dag in de krant zou komen. En dat zul je komende maanden ook wel zien als je op de cliffhanger. Vorige zomer ben ik nog een keer helemaal door het scenario heen gegaan en heb nog het een en ander aangepast. Je ontwikkelt jezelf immers ook door de jaren heen, en dus kon een finishing touch, vlak voordat Hans ‘Een overval in de lucht’ zou gaan tekenen, geen kwaad. En ook nieuwe speciale verzoeken van Hans zijn toen nog in het scenario verwerkt.
Al heeft Hans natuurlijk ook tijdens het tekenen wel weer zelf het een en andere aangepast, als dat beter uitkwam voor de strip of voor de pagina-layout. Zoals ook bij de vorige verhalen is gebeurd. Maar daar gaan we het nog uitgebreid over hebben, als die scene’s en plaatjes eenmaal in de Eppo staan.

Hier is, speciaal voor jullie, onze vaste bloglezers, pagina 1 van het scenario van “Bob Evers, Een overval in de lucht”. O ja, dat ik alle hoofdletters in de balloons en tekstblokken zou weglaten, was ook een verzoekje van Hans, dat, zoals je hieronder kunt zien, natuurlijk zonder problemen gehonoreerd kon worden.

PAGINA 1a:

1. Totaal. Arie (in regenjas) draaft in de stromende regen via de Amsterdamse Leidsestraat de Prinsengracht op. Achter hem in de Leidsestraat vertrekt tramlijn 2. Hij draagt geen pet of hoed en zijn rode haren zijn drijfnat.
ARIE: wat een pech! wat een miserabel weer en dat voor augustus!


PAGINA 1b:

1. Arie staat bovenaan de trap van een oud herenhuis (het huis van Jan en kolonel Prins, nummer 2238) en trekt aan de bel. Hij kijkt verbaasd naar boven als hij een stem hoort.
JAN (van boven, buiten beeld): heidaar, rood gevaar! zet iets op je kop. alle kleur regent uit je haren!
ARIE: ?

2. Jan kijkt vanuit een raam op de tweede verdieping naar beneden, naar Arie.
ARIE: hé jan! heb je iets van bob gehoord?
JAN: geen stom woord, geen telegram, geen briefkaart, niets!

3. Marianne (oude huishoudster, lange magere vrouw met stomp neusje en één wenkbrauw hoger dan de andere) doet de deur open en Arie stormt langs haar heen naar binnen in de richting van de trap.
ARIE: ha, die marianne!
ARIE (aparte tekstballoon): bob zou vanuit londen zaterdag hier zijn. vandaag is dinsdag. vier dagen. raar!

4. Boven in zijn kamer zit Jan in de vensterbank pinda’s uit een zak te eten. Arie trekt zijn natte regenjas uit.
JAN: arie, denk je dat er iets gebeurd is?
ARIE: bob loopt niet in zeven sloten tegelijk. maar hij zit vast in een of ander avontuur verstrikt. mijn kop eraf!

5. Marianne opent de deur van Jans kamer. Arie (met mond vol pinda’s) en Jan kijken haar verrast aan.
MARIANNE: jan, londen aan de lijn voor je. het is dringend ook nog!
ARIE EN JAN: dat is bob!!


Hou deze post trouwens vandaag en de komende dagen even in de gaten, want Hans gaat als vanouds weer plaatjes bij mijn scenariopagina’s zetten. Geen hele pagina’s meer, want daarvoor moet je nu echt de Eppo lezen, maar één of twee plaatjes per pagina willen we jullie natuurlijk niet onthouden.
En Joop Schreurs heeft ons foto’s beloofd van de Eppo-presentatie van gistermiddag, dus ook die komen later bij dit stukje op het blog te staan.

Ook gisteravond op televisie was er aandacht voor de nieuwe Eppo. Rob van Bavel was zelf te gast in Tijd voor Max. Mocht je die uitzending gemist hebben, dan kun je hem terugkijken als je deze link volgt: http://player.omroep.nl/?aflID=8790367
En dan was er nog aandacht voor Eppo in Editie NL met alle auteurs in beeld. En ook dat is terug te zien op Internet als je deze link volgt: http://www.rtl.nl/components/actueel/editienl/miMedia/2009/week05/wo18.8121032.public.Editie_NL_28-01-2009.xml

Behalve de eerste aflevering van het nieuwe Bob Evers verhaal op bladzijde 24 en 25 van Eppo nummer 1-2009, vind je op bladzijde 18 in de rubriek “Varia” een stukje over de vrouwen van Hans van Oudenaarden en een afbeelding van het allereerste Bob Evers prentje.
En dan is er nog de gagstrip “Kleine Napoleon” op bladzijde 27, maar daarover later meer.
Mijn lunchpauze is nu om en na alle feestelijkheden moet ik nu echt weer aan het werk.
Tot de volgende keer!
(Meeste foto's in deze post van Joop Schreurs. Dank, Joop!)

maandag 26 januari 2009

De stripwereld in beweging... en Willie Wortel ook!

Het is zover! De week van de nieuwe Eppo is aangebroken! Nog drie dagen geduld en dan valt het eerste nummer bij alle abonnee's in de brievenbus. Nog drie dagen en dan worden Hans en ik eindelijk weer eens betaald voor al dat schrijf- en tekenwerk dat vooraf gaat aan een nieuw Bob Evers album.

Gelukkig is er in de afgelopen jaren wel het een en ander aan betaald werk van ons gepubliceerd. In het geval van Hans gaat dat voornamelijk om de beruchte reclameopdrachten, waarvoor Bob Evers regelmatig een tijdje moet wijken. Bij mij is dat bijvoorbeeld het Willie Wortel verhaal op bladzijde 39 t/m 42 van de nieuwe Donald Duck (nr 5-2009). Een verhaal bedacht toen de diverse media zich ineens op 2nd Life storten en ongeveer tegelijkertijd op kinderen die niet genoeg zouden bewegen en teveel achter de computer zouden zitten. Nu zei één blik in mijn directe omgeving iets heel anders over dat laatste onderwerp. De voetballen vlogen je bij wijze van spreken om de oren. Maar desondanks bleef de overtuiging dat kinderen teveel achter het scherm zouden zitten. En dus zadelde ik Willie in het begin van het verhaal op met diezelfde overtuiging en liet hem iets uitvinden waardoor kinderen op internet zouden kunnen bewegen. Met alle gevolgen vandien... Het verhaal werd getekend door de Nederlandse tekenaar Sander Gulien en de moraal ervan is enkel en alleen bestemd voor al te bemoeizuchtige volwassenen.

donderdag 22 januari 2009

De laatste pagina

Weet je het nog, beste bloglezer?
Zo begon het. Met een aankondiging in het AD van 11 november 2004















En een taxi voor de deur van Rederij Roos






















Een plan van twee vaders





















en een telefoontje van de derde.



















En daarna, het vertrek uit de haven van Amsterdam

















Sterke verhalen












bulderende zeelieden



















Storm!












Schipbreuk!















En een vrachtschip vol muiters












een Schotse stoker





















Een Amerikaans zeiljacht











Her en der een knokpartij












Een verborgen voedselvoorraad




















wat slip- en valpartijen












een nat pak




















En voor een miljoen aan goud!



















Een onbewoond eiland








een hinderlaag













en drie jonge Robinson Crusoes















Met broekzakken vol bruikbare spullen






















loslopende kippen


















En een verborgen vallei













achter de waterval


















Een zelfgebouwde hut












En allerlei manieren om aan eten te komen




















Geheimzinnige gebeurtenissen








Muiters op bezoek!






En een halfgezonken schip












Een ontdekking van belang








Een goed voorbereide invasie
















Een lachend varken

















En weerzien met oude vrienden









Een vrachtschip in de problemen




















En een compleet nieuwe bemanning



















Nog meer schepen















Vuurgevechten




















Een overmoedige kapitein












En paniek bij de muiters


















Morseseinen















Onverwachte hulp










en een geniaal idee van Arie


















Een brullende stoomklep




















en af en toe een slachtoffer












Eerlijke, dappere mannen




















En een onverwachte wending






De aankomst in New York










En veel te fanatieke fans
















En zo, beste Bob Evers vrienden en vriendinnen, zijn we dan op de allerlaatste pagina van de Bob Evers Zuidzee-trilogie terecht gekomen.
Waar onder andere onze eigen Nell een gastrol mag spelen





En waar we nog één tekstje hebben aangepast:


















Dit om de tekst net iets beter te laten aansluiten bij het volgende plaatje. En de bewuste plaatjes hebben ook weer alles te maken, met dat beruchte witte balkje waar ik jullie in deel 2 van dit drieluik over vertelde. Kijk zelf maar. Hier is pagina 46:
PAGINA 46a:

1. Arie valt woedend uit tegen de twee meisjes, die er vlug vandoor gaan.
ARIE: Zijn jullie nou helemaal stapelgek? Ik ben jandorie geen bleekgezicht dat gescalpeerd moet worden.

2. Jan maakt grappen met Bob. Een geprikkelde Arie komt ook die kant op gelopen. De jongens zijn met Hennessey de stad in gegaan.
BOB: Als jullie nog eens een boottochtje op touw zetten, waarschuw je me dan weer? Heb je kans dat we in geen twee jaar terugkomen.
JAN: Dan nemen we jou heus niet wéér mee, gekke Amerikaan. Ik ben zowat mijn Hollands verleerd.

3. Hennessey overhandigt de drie jongens ieder een chequeboek op een bank in San Francisco ter waarde van 33.333 dollar.
HENNESSEY: Alsjeblieft, dit is voor jullie! En geen woord van protest wil ik horen. Jullie hebben het dik en dik verdiend en nog meer dan dat!
JAN: Ja, maar wat…

4. Vader en Moeder Roos kijken Arie verbijsterd aan als hij hem het chequeboek laat zien. Kolonel Prins kijkt Jan vragend aan. De twee vaders, de twee zoons en Aries moeder en zitten in een vliegveldrestaurant in Ierland. Ze drinken koffie en Aries moeder thee. Arie heeft ook een grote reep chocolade naast z’n koffiekopje liggen.
TEKSTBLOK: Nog later, tijdens een tussenlanding in Ierland…
REDER ROOS: Drieëndertigduizend driehonderd drieëndertig dollar?!
MOEDER ROOS: Jongen, hoe kom je daaraan?
KOLONEL PRINS (tegen Jan): Jan, heb jij ook…

5. Jan vertelt zijn vader het bedrag dat hij bij zich heeft. Arie, die een eerste hap van de reep chocolade neemt, kijkt hem verrast aan.
JAN: Beter! Ik heb drie drie drie drie acht dollar. Vijf dollar verdiend met wedden!
ARIE: Wat heb je dan gewed?


PAGINA 46b:

1 (inzet van plaatje 2). Close-2-shot van Jan en Arie. Jan vertelt Arie wat hij heeft gewed. Arie voelt verbijsterd aan zijn kruin.
JAN: Dat ik een lok van jouw haren af kon knippen en voor tien dollar aan een van die gekke juffrouwen verkopen.
ARIE: En heb je…!!

2. Een woedende Arie achtervolgt een lachende Jan. Hun vaders en Aries moeder kijken op de achtergrond toe, de twee vaders met het chequeboek in hun hand. Verschillende gasten in het restaurant en de serveerster kijken verbaasd naar de twee jongens.
JAN: Bob en ik samen. In je slaap! Hahaha!
REDER ROOS: Het zijn me de zoontjes wel.
KOLONEL PRINS: Het kon slechter. Het kon veel, véél slechter.
TEKSTBLOK ONDERAAN HET LAATSTE PLAATJE: EINDE












Eigenlijk had ik het scenario het liefste helemaal 'rond' geschreven. Dat wil zeggen Bob weer in Amerika en Jan en Arie weer herenigd met hun vaders en Arie'smoeder in thuishaven Amsterdam. Maar dat laatste was een probleem. Willy van der Heide geeft in zijn boek een heel goede reden waarom de hereniging plaatsvindt in een vliegveldrestaurant in Ierland. Namelijk om de jongens alle drukte en belangstelling van de Nederlandse pers nog even te besparen. Om zodoende de ouders en de zoons even de tijd voor elkaar te gunnen.
En aangezien we de drukte met pers en dergelijke al in New York gehad hadden, kon ik hier ook niet anders dan het verhaal voor tweederde rond te laten eindigen. Bob terug in Amerika, Arie en Jan verenigd met hun ouders, maar wel.... in Ierland.
Intussen zijn Jan en Arie natuurlijk allang terug in Nederland, heeft hun verhaal in alle kranten gestaan en zijn ze inmiddels weer gewend aan het dagelijkse leven thuis.
Maar dat zal niet lang duren! Want over precies één week ligt de nieuwe Eppo in de brievenbus en in de winkels met daarin het eerste deel van een gloednieuwe Bob Evers trilogie. Een avontuur waarin Bob bevriend raakt met de Engelse John en Lois Bennett en Jan en Arie op reis gaan naar Zuid-Afrika. Nog één week en dat gaat het avontuur van start met de plaat hieronder:














Maar dan helemaal in kleur en met een heleboel regen in de inkleuring, want aan het begin van het verhaal valt het met bakken uit de hemel. In de rest van het verhaal schijnt de zon, misschien meer dan Jan en Arie lief is. Maar dat lees je vanaf volgende week in het nieuwe Bob Evers verhaal 'Een overval in de lucht" in de gloednieuwe Eppo. Mis hem niet. Volgende week in de brievenbus en de winkel.
Tot dan!