Als scenarist wil je natuurlijk wel wat tekst en geen teksten in telegramstijl, maar zinnen waarin ook de emoties voelbaar zijn, waarin het vertelritme van plaatje tot plaatje klopt, kortom waarin een verhaal wordt verteld. En al zou je een meesterwerk willen schrijven, waarvoor men je zou smeken de Prijs der Nederlandse Letteren aan te nemen, je doet het niet. Je houdt zo veel als mogelijk rekening met de ruimte die de tekenaar nodig heeft om het bewuste plaatje in beeld te brengen. En zelfs dan zie je eigen werk soms nog terug met teksten waarin woordjes zijn geschrapt, zinnen naar een vorig of volgend plaatje zijn verplaatst of zelfs vervangen door een heel andere zin.
Maar soms, beste bloglezers, soms gaat het anders. Soms wil een tekenaar ineens juist meer tekst. Tekent hij alvast een grotere tekstballoon of tekstblok en komt hij daarna met het verzoek: “Frank, kun jij daar nog eens wat extra tekst bij verzinnen?”
Echt waar, dat gebeurt. In ons laatste Bob Eversverhaal zelfs twee keer. Kijk maar eens naar de plaatjes hieronder.
2 opmerkingen:
Beste schrijver en tekenaar,
Ik heb jullie strip ontdekt in het de nieuwe Eppo. Ik ben altijd een grote fan geweest van de Bob Evers serie en heb alle delen wel vier of vijf keer herlezen.
Prachtig dat het dus ook als strip is verschenen.
Mijn zoon - die enigszins leesblind is - kan nu door middel van het beeldverhaal ook begrijpen waarom de Bob Evers serie zo fantastisch is.
Kan niet wachten op volgende delen.
Met vriendelijke groet,
Marc Neve (Leiderdorp)
Ha Marc,
Bedankt voor je reactie. Ik heb er nooit zo bij stil gestaan dat we met het verstrippen van de Bob Eversboeken van Willy van der Heide ook mensen bereiken, die anders die verhalen misschien nooit zouden kunnen lezen. Geweldig om te horen dat we dat met het medium strip voor elkaar krijgen en zeker extra een reden om er nog lang mee door te gaan.
Hartelijke groeten (ook aan je zoon)
Frank Jonker
Een reactie posten