zondag 31 augustus 2008

Terug naar school!

Oei! Oei! Oei! Daar ben ik toch zomaar honderd tekeningen vergeten, beste bloglezers. Natuurlijk moet Hans nog vijftig ex librissen signeren voor de luxe uitgave van ons vierde Bob Evers album en nog eens vijftig op de zogenaamde ‘white-albums’ van De Boekenhalte.
Hoe licht vergeet je zoiets als je die tekeningen niet zelf hoeft te maken. En hoe anders is dat als je de tekenaar bent die dat wél moet doen.
Gelukkig kon Hans vanmiddag in Valkenswaard wat rustiger aan doen en hadden we sinds maanden weer eens tijd voor een koffiepauze halverwege de middag. Want dat het mooie weer het Brabant Stripspektakel een beetje parten heeft gespeeld was wel duidelijk. Aan de andere kant hebben we heel wat mensen kunnen vertellen dat het nieuwe Bob Evers album over vier weken in de winkel en op de Stripdagen ligt, hadden we de posters klaar zodat iedereen dat ook met eigen ogen kon zien, en hebben we er toch weer een paar nieuwe lezers bij gekregen. Nieuwe lezers, die zelfs meteen de hardcovers kochten, iets waar we natuurlijk erg blij mee zijn dat mensen meteen zoveel vertrouwen in de Bob Evers serie hebben.
Al met al dus een wat rustigere maar wel heel gezellig Brabants Stripspektakel dit weekend in Valkenswaard.
Johan, Franka en al die andere organisatoren en medewerkers, heel hartelijk bedankt voor de de uitnodiging en de gastvrijheid in Valkenswaard.

En terwijl zaterdag de eerste dag van het Brabant Stripspektakel in Valkenswaard van start ging, viel bij mij de nieuwe Donald Duck binnen met daarin maar liefst drie verhalen en totaal 17 pagina’s strip op scenario’s van mijn hand.
We beginnen al meteen met het openingsverhaal. Het tien pagina’s tellende Kwik, Kwak en Kwak verhaal ‘Spijbelaars op zee’ op bladzijde 5 t/m 14 van de Donald Duck van deze week (nr. 36-2008). Een verhaal waarin Kwik, Kwek en Kwak voor de verandering eens op de laatste vakantiedag gaan spijbelen in plaats van op de eerste schooldag, iets wat eigenlijk al jaren een traditie is bij deze drie Duckies. En in plaats van ze met een zwerftocht over land op te zadelen, leek het me wel leuk om ze deze keer de zee op te sturen, waar ze vervolgens zwaar bewapende piraten tegenkomen, die hun hele leven nog nooit naar school zijn geweest, met alle gevolgen en vooral alle gevaren vandien.

Op bladzijde 35 t/m 37 vind je nog een verhaal dat alles te maken heeft met het ‘Weer naar school!’-thema van deze Donald Duck. In het Grote Boze Wolfverhaal op deze pagina’s zien we precies de omgekeerde situatie als in het Kwik, Kwek, Kwak. Hier is het namelijk de vader, Midas Wolf dus, die wil dat zijn zoontje Wolfje, de eerste dag al te laat op school komt. Een verhaal gebaseerd op de booswichtenmoraal dat een echte booswicht als kind hoort te spijbelen op school. En om dat bij Wolfje voor elkaar te krijgen, verzint Midas een list die op het eerste gezicht nog lijkt te lukken ook. Dit verhaal is getekend door de Nederlandse tekenaar Bas Heymans.

En Bas Heymans is ook de tekenaar van mijn derde verhaal in deze Donald Duck, het Donald Duckverhaal op bladzijde 39 t/m 42. Met Donald in de rol van underdog, de eend die door de elite, in dit geval de Duckstadse Damesclub, met de nek aan gekeken wordt vanwege zijn gebrek aan cultureel besef en daarmee ook zijn vriendin Katrien te schande maakt bij haar medeclubgenoten. En wat te denken van de arme kunstenaar die er maar niet in slaagt om aan Donald uit te leggen, waarom die met rommel gevulde prullenmand een modern kunstwerk is en géén prullenmand? Tel daar het eigenwijze en driftige karakter van Donald bij op en het verhaal is compleet. Hoe het allemaal verder gaat, dat moeten jullie zelf maar lezen in de nieuwe Donald Duck van deze week.
Heel veel plezier en tot morgen!

vrijdag 29 augustus 2008

Four weeks . . . and counting!

"Hoi allemaal! Ons werk zit er op . . . Vanaf nu kunnen we ons volledig concentreren op ‘Een overval in de lucht’ dat volgend jaar in Eppo verschijnt."

Huh??? Wat lees ik nou woensdag bij Frank? Het zit erop? Het is gedaan??? We kunnen ons gaan richten op het volgende deel??

Maar al die speciale Boekenhalte-editie's dan, Frank? Die vijftig originele tekeningetjes voor de luxe linnen, dan? En die vijftig "white albums" ? Daar ben ik nog niet eens aan begonnen, Frank!!! H O N D E R D TEKENINGETJES!!! Vijf volle dagen werk!! Ik lig er nu al van wakker! Ergens in de komende weken te plannen! Strafwerk!! Hard labour AND solitary confinement in EEN!!! AAARRGGHH!!

Okee, vrijdag. Nieuwe BE-pagina weer voor je, blogvriend. Pagina 33 in wereldpremiére.


Wéér geen roodgekuifde vuurtoren, geen zuinige kolonelszoon of Amerikaans lefgozertje te bekennen. Was het een pagina of vijf geleden dat we ze het laatst zagen? Of nog langer? En gaan we ze nog zien in de komende pagina's? Ik mis ze wel, hoor!

Nu we de pagina's in kleur plaatsen, is meteen te zien hoe inkleuring de sfeer op een pagina totaal kan veranderen. Dat groenige licht en de harde slagschaduwen onderaan deze plaat maken alles daar in die machinekamer meteen een beetje . . . eh spookachtig. Op de zwart-wit plaat is dat allemaal veel minder pregnant.


Eigenlijk was ik van plan om het een-na-laatste plaatje helemaal niet in te (laten) kleuren. Gewoon in harde, zwarte lijnen te laten. Ik had het kader er al speciaal voor wegggelaten. Een zwart-wit plaatje op een kleurenpagina. Om dat aansteekmoment te benadrukken. Maar toen ik zag wat Wilma ervan had gemaakt, heb ik het toch maar (grotendeels) zo gelaten. (Een béétje aan de inkleuring veranderen kan ik nou eenmaal nooit laten).
Of we trouwens doorgaan met het voorpubliceren van dit BE-materiaal in kleur totaan het einde, vroeg iemand me laatst . . .
In ieder geval totaan de Stripdagen, lijkt me! Een fijne opwarmer voor het album, toch? Wat we daarná, na de stripdagen hier op deze blog gaan doen, moest maar een beetje een verrassing blijven. Dat wekelijks publiceren wordt na 27 september immers een beetje stom, aangezien iedereen van jullie het album dan al zal (kan) hebben gelezen. Vanaf 27 september is dit avontuur gedaan! Wat heeft het dan nog voor zin om het ouwe spul nog wekelijks op deze manier te blijven portioneren? Wie heeft daar dan nog zin in?
Nee, er gaan dingen veranderen hier. Frank en ik gaan op deze plek iets anders doen vanaf oktober. Iets Bob Evers-achtigs en iets met strip, dat wel.
Hou het in de gaten!

woensdag 27 augustus 2008

Poppetjes tekenen in Valkenswaard





















Hoi allemaal! Ons werk zit er op. We hebben alle fraai opgemaakte pdf-files van onze lay-outman Mario nagekeken. Elk woord in elke tekstballoon, alle coverteksten, paginanummers, internet- en andere adressen. Alles gecontroleerd en goedgekeurd. Het album ‘De strijd om het goudschip’ is klaar voor drukker! Vanaf nu kunnen we ons volledig concentreren op ‘Een overval in de lucht’ dat volgend jaar in Eppo verschijnt.
Maar voor de Bob Evers stripreeks wordt uitgebreid met een gloednieuwe titel gaan we nog één keer signeren. Nog één keer met maar drie albumtitels op onze tafel. Nog één keer een kans voor iedereen die nog geen tekening en/of handtekening in album 1, 2 of 3 heeft.
A.s. zondag 31 augustus signeren Hans en ik vanaf 12.30 uur in de stand van uitgeverij Boumaar. En natuurlijk nemen we ook de Bob Evers prenten weer mee, de boekenleggers, de giclée’s. wie weet een paar originele pagina’s en met een beetje mazzel zie je zondag de reclameposter voor het nieuwe album al in de stand van onze uitgever hangen.
We hopen jullie zondag allemaal weer te mogen begroeten. Tot ziens in Valkenswaard!

Brabant Stripspektakel 2008

Zaterdag 30 en zondag 31 augustus

Sportcentrum ‘Valkencourt’

Pastoor Heerkensdreef 15

5552 BG Valkenswaard

Beide dagen van 10.00 uur tot 17.00 uur

Bob Evers signeersessie: zondag 31 augustus vanaf 12.30 uur

Info: http://www.stripspektakel.nl/

maandag 25 augustus 2008

Het keren van het tij

Boudewijn de Groot zong het al in de jaren 60: er komen andere tijden! En dat is ook zo, beste bloglezers. Het is bijna afgelopen met de achteruitgang in de vooruitgang. Alles wijst erop. Kijk de kranten en de teletekstberichten er maar op na. Het stripprogramma Wordt vervolgd keert terug op de buis, net als de legendarische Dik Voormekaar Show, vanaf 25 januari 2009 is er de nieuwe Eppo met daarin het nieuwe Bob Evers stripverhaal ‘Een overval in de lucht’ en nog 33 nachtjes slapen en dan ligt het op de Stripdagen te Houten: het gloednieuwe Bob Evers album ‘De strijd om het goudschip’!

En toeval of niet, dat getal 33 treffen ook op de scenario-pagina van deze week. Ja, beste Bob Eversvrienden en –vriendinnen, we zijn alweer toe aan de 33ste strippagina van De strijd om het goudschip.
Een pagina waarop eens te meer blijkt dat onze brave Kapitein Abercrombie geen partij is voor de muiters Harry, Barney en Mickey Mouse. En de pagina bevat al een stille hint over hoe erg Kapitein Abercrombie zijn eigen bemanning onderschat.
Maar het moet gezegd, het is MacGarrigle die uiteindelijk contact weet te leggen met Bob en Jan op de Willi Waw. Gedaan met stilzitten op de Willi Waw. Tijd voor actie! Vooral Bob en Arie gaan het nog erg druk krijgen in dit verhaal.
Pagina 33 is opgebouwd uit bladzijde 147 t/m 152 van het oorspronkelijke boek van Willy van der Heide met een klein snufje van bladzijde 160 er tussendoor. Zelfs het legpuzzelen loopt zo rond deze pagina ten einde, beste bloglezers. Het tij keert, voor onze helden, voor de muiters en zelfs voor de scenarioschrijver. Heel veel plezier met pagina 33 en tot de volgende keer:

PAGINA 33a:

1. Harry staat met rokend pistool op het dek en wijst naar de lege kist op het brugdek.
HARRY: Ik zag een schaduw bewegen achter die kist.

2. Abercrombie sleept zich naar de openstaande deur van de kapiteinshut. Zijn pistool blijft achter op het brugdek.
ABERCROMBIE: Auw!...Oei!

3. In de machinekamer luistert MacGarrigle peinzend naar het verhaal van Abercrombie. Abercrombie zit op zijn knieën bij de telefoon en belt met MacGarrigle.
MACGARRIGLE: Ay! Er wordt nogal geschoten daarboven. Hoe is de toestand?
ABERCROMBIE (buiten beeld, via de telefoon): Slecht! Ik heb een paffer in mijn bovenarm. Ben een beetje slap in de knieën en ik kan voorlopig niet bij mijn pistool komen.

4. Abercrombie zit op zijn knieen bij de telefoon. Hij heeft zijn wond (schouder en bovenarm) verbonden met repen van zijn hemd.
MACGARRIGLE: Hou je kalm. Ik zal wel hulp organiseren. Let maar op de Willi Waw.
Aan die schoener van jou heb ik niets, hè?
AMBERCROMBIE: Geen ros…

5. Buiten op het dek verschuilt een van de Kanaken, bewapend met mes, zich dreigend achter de dubbele stoomlieren naast de laadmast.
ABERCROMBIE (buiten beeld): …Het zijn flinke kerels, maar ze hebben geen vuurwapens. Tegen drie man met vuurwapens op het dek beginnen mijn Kanaken niets.


PAGINA 33b:

1. MacGarrigle werpt de neger een rol slangen toe.
MACGARRIGLE: Hier! Pak aan! En uitrollen naar de middelste patrijspoort.

2. Terwijl de neger de slangen uitrolt, zet de Chinees een tafel bij de patrijspoort. MacGarrigle schroeft een koperen mondstuk op het spuitstuk waar zuur en acetyleen uit twee cylinders samen komen.
MACGARRIGLE: Tafel hier bij de patrijspoort. En dan…

3. MacGarrigle, met blauwe bril op, houdt een lucifer bij de monding. Met een knal ontstaat er een lange steekvlam bij de monding.
GELUID: KNAL!

4. De machinekamer staat in een groenblauwe gloed. MacGarrigle beklimt de tafel met een vierkant stuk ijzerplaat en de brander. De Chinees en de neger staan met hun rug naar de vlam toe.
MACGARRIGLE: Van wat ik gezien heb, zijn nu die jongens de baas op de Willi Waw. En nu maar hopen dat een van hen morseschrift verstaat…


Veel plezier allemaal en tot de volgende keer!

zondag 24 augustus 2008

Het Zware Jongens perspectief

Hoi allemaal! Al maandenlang ligt er een miljoenenschat verborgen aan boord van het muiterschip Frisco, vorige week zochten Ernst en Bobbie nog een oude Romeinse schat op het strand en nu blijkt er zelfs eentje in het Poedelmeer te Duckstad te liggen (in het scenario nog ‘het Duckstadmeer’). Op bladzijde 39 t/m 42 van de nieuwe Donald Duck (nr 35-2008) vind je mijn allereerste Zware Jongens-verhaal sinds ik Duckscenario's schrijf.
In eerste instantie was dit verhaal gewoon als Oom Dagobert-verhaal bedoeld. Maar tijdens het schrijven van het scenario merkte ik dat de plot toch het sterkst was, als je als lezer zowel mogelijk door de ogen van de Zware Jongens keek. Vandaar dus ‘Oom Dagobert’ met correctievloeistof weggewit en vervangen door ‘De Zware Jongens’.
En waarom ik nooit eerder een verhaal heb geschreven met de Zware Jongens in de hoofdrol?
Tja, misschien omdat de karakterverschillen tussen de diverse Zware Jongens minder uitgesproken zijn dan bijvoorbeeld die tussen Joe en Averell Dalton (niet voor niets creaties van meesterscenarist René Goscinny). De sterkste karakters van het Duckuniversum zijn, zelfs in deze strip, toch Donald en Dagobert. En de sterkste karakters dragen nu eenmaal het verhaal, worden daardoor als vanzelf ook de populairste karakters en horen dus eigenlijk de titelhelden van de strip te zijn. Maar dat dat laatste niet altijd het geval is, bewijst bijvoorbeeld onze eigen Arie in de Bob Evers strip.
Heel veel plezier allemaal met dit verhaal en tot morgen!

vrijdag 22 augustus 2008

. . . en nu nog VIJF weken!!!

Jaja, blogvriend, vanaf morgen nog 35 dagen en hij is er gewoon: je nieuwe Bob Evers-strip! Op de beurs in Houten en de week daarna in de winkel! De allerlaatste inkleuringen zijn begin deze week door Wilma voltooid, ik heb m'n kleinigheidjes eraan aangepast en het materiaal in al z'n compleetheid, cover, titelblad, binnenwerk, ligt nu dan sinds een dag of drie nu bij vormgever Mario. Drukkers, binders en distributie-lui nemen de fakkel vanaf deze week van ons over. . . het is nu uit onze handen.

En da's een raar gevoel wel, hoor. Het zit er nu echt op met dit deel. Nou ja niet helemaal natuurlijk nog. De BE-prent en het voltekenen van de vijftig inlegvellen en de vijftig "BE-white albums" mot ook nog in deze komende weken (uw tekenaar kermt zachtjes).

Maar over die paar weken straks, achter een drukke marktkraam op een lawaaiige beurs stopt er dan toch echt opeens iemand met glimmende ogen een vreemd boekje in je handen en roept dat enthousiast dat JOUW boekje is! En wat je ervan vindt, enzo!!

En dan zie je voor de allereerste keer je eigen vertrouwde krabbeltjes, je eigen grafische handschrift, je dagboek zelfs ook een beetje, dan e c h t in druk. Kleiner en kriebeliger dan op je tekentafel. Alles bovenop elkaar, maar bladzij na bladzij helemaal toch echt aan de rand volgedrukt met jouw tekeningetjes, jouw lijntjes. Confrontatie met eigen werk!!! Ik droom er nu al van!

Goed, het is nog niet zover! Eerst nog wat bladzijden als teasers hier voorpubliceren. Vanaf vorige week in kleur. Deze bladzijde 32 bijvoorbeeld.
Een fijne bladzij om een beetje met Abercrombie te stoeien. Om een beetje met die telefoons te acteren. Om het ook een beetje een "gesprek" te maken tussen beide mannen. Dat ze ook op elkaar reageren.


En voor de hardcore plastificeerders, hier ook nog even de pagina 32 in zwart-wit.

donderdag 21 augustus 2008

Nieuwe avonturen van Ernst en Bobbie en Mooie Keetje

Hoi allemaal! Langzamerhand komt iedereen terug van vakantie en dat geldt ook voor onze vaste blog-gasten Ernst en Bobbie. Vanaf vandaag ligt het nieuwste magazine van Ernst, Bobbie en de rest (nummer 4-2008) in de winkel met daarin op bladzijde 11 t/m 14 ook een gloednieuwe strip van Ernst en Bobbie, op scenario van mij en getekend door Piet Voordes (http://www.pietvoordes.nl/).

(Illustratie: Piet Voordes)

Deze keer begeven Ernst en Bobbie zich naar het strand om daar zandsculpturen te bektijken, maar als ze een fles vinden met daarin een schatkaart zijn ze dat al snel vergeten. Zeker als het er op lijkt dat de oude Romeinse schat van de schat op hetzelfde strand begraven ligt waar zij rondwandelen.
Wie de tv-series van Ernst en Bobbie heeft gezien, weet dat het strand bij de camping hoort. Vandaar dat Mevrouw het Campinghoofd uit het vorige magazine ook in dit verhaal weer een gastoptreden doet. In de tv-series ligt er trouwens ook een strand in de buurt van het bos. Toeval of niet, maar in de strip van volgende maand gaan Ernst en Bobbie naar het bos!
Behalve de strip vind je in de nieuwe Ernst, Bobbie en de rest ook weer zoek- en kleurplaten, moppen, puzzels en raadsel, tips om zelf een zandkasteel te bouwen en een heuse prijsvraag waarbij jezelf kan gaan schatzoeken en zelfs een spel met gratis Ernst en Bobbie buttons erbij en alles natuurlijk met illustraties van Piet.
Kortom, iedereen heeft weer heel erg zijn best gedaan om ook van dit eerste magazine na de vakantie iets heel leuks te maken. Meer informatie over nummer 4 van Ernst en Bobbie en de rest vind je op: http://www.zpress-magazines.nl/uitgave/13_ernst_en_bobbie_magazine



(Illustratie: Piet Voordes)

Niet alleen Ernst en Bobbie gaan voor goud, maar ook Mooie Keetje en haar vaste stamgasten Wilfried en Remco. Het nieuwe Kanton (van woensdag 20 augustus 2008) valt waarschijnlijk vandaag of morgen bij iedereen in het Brabantse Oosterhout en omgeving gratis en voor niets in de bus. Daarin ook de tweede Mooie Keetje-strip op scenario van mij, maar al de 74e Keetje-strip, getekend door Dick Heins. En dat goud? Dat is Olympisch goud. De Olympische Spelen, de gouden, zilveren en bronzen plak en vooral de mogelijke medaillewinnaar van over vier jaar staan in strip centraal. Meer informatie over Mooie Keetje vind je op: http://www.mooiekeetje.nl/


(Illustratie: Dick Heins)

En tot slot, in de nieuwste Stripnieuws, jaargang 6 nummer 1, (http://www.stripnieuws.nl/) kun je wat uitgebreider kennis maken met een van de belangrijkste personen van het Bob Evers team, onze eigen Caroline. Op bladzijde 6 stelt ze zichzelf voor in verband met de voordracht als lid van het bestuur van het Stripschap. De hond op de foto hebben onze vaste bloglezers natuurlijk allang herkend en wie de Nederlandse striptekenaar is, die in dit artikel ter sprake komt, hoeven we jullie vast ook niet uit te leggen.
Heel veel plezier allemaal en tot de volgende keer!

maandag 18 augustus 2008

Feest in Kampen en Abercrombie in de rats

Hoi allemaal! Geweldige zaterdag in Kampen achter de rug. Schitterend weer, hartstikke leuke ontvangst door de burgemeester van Kampen met een klein stukje historie van Kampen op het podium, een gezellig plein vol stripmakers aan het water en gelukkig ook heel erg druk met stripliefhebbers, die graag een album, tekening of handtekening van ons wilden hebben. Pauze hebben we zaterdagmiddag dan ook niet gehad. Maar gelukkig werden we wel regelmatig van koffie, cola en andere drankjes en hapjes voorzien.
Om vijf uur was Hans nog druk aan het tekenen en na vijven hebben we dus helaas nog een paar mensen moeten teleurstellen. Ook een aantal collega’s, vrienden en bekenden, die we maar heel even begroet hebben en dus weer veel te kort mee hebben kunnen kletsen. Maar dat proberen we binnenkort in Valkenswaard alsnog goed te maken.
Voordat Hans om 13.00 uur arriveerde heb ik samen met Piet Voordes in de stand van Ernst en Bobbie zitten signeren. Na 13.00 uur ben ik twee stoelen opgeschoven en heb de twee Bobbies met elkaar proberen te combineren. Behalve dat zijn er ook nog heel wat tekeningen van Donald en andere Ducks en zelfs Hiawatha en Broer Konijn gemaakt.
Het etentje ’s avonds na afloop heb ik helaas (alweer) gemist, maar Hans en Caroline hebben er van genoten.
En daarom wil ik in de eerste plaats Paul Reichenbach en de organisatoren en medewerkers van het Kamper Stripspektakel hartelijk bedankt voor de uitnodiging voor dit jaar en de goede verzorging afgelopen zaterdag in Kampen en niet te vergeten de tas vol cadeautjes die we na afloop meekregen. Natuurlijk mag ik ook de burgemeester van Kampen niet vergeten voor de hartelijke en zeer bijzondere ontvangst. En vooral iedereen die we afgelopen zaterdag weer aan de stands van Bob Evers en die van Ernst en Bobbie hebben mogen begroeten. Te gek dat jullie er allemaal weer waren!

En dan is het intussen de hoogste tijd geworden voor weer een nieuwe scenariopagina van “De strijd om het goudschip”. Na de eerste inkleuringen op deze blog gaan we vrolijk verder met pagina 32. Een pagina waarop Kapitein Abercrombie zichzelf steeds verder in de nesten werkt en tegelijkertijd de kwaliteiten van zijn bemanning nogal lijkt te onderschatten.
En het zou best eens kunnen dat het verdere verloop van het verhaal uitwijst hoezeer onze kapitein ongelijk heeft.
De loglijn op deze pagina heeft trouwens nog voor behoorlijke documentatieproblemen gezorgd. Het is een heel simpel ding, maar hoe ziet het eruit als je er eentje wilt tekenen? Afbeeldingen zoeken op internet leverde in elk geval toendertijd niets op en ook de omliggende bibliotheken lieten ons in de steek. Ik ben er zelfs nog voor naar het Scheepsvaartmuseum in Amsterdam geweest om daar in de bibliotheek al dit soort details uit te zoeken. Mocht iemand van de toenmalige medewerkers dit lezen, nog hartelijk bedankt voor de hulp. En dit is dus waar het allemaal om ging. Al die foto’s, boeken en trefwoorden waarop ik moest zoeken. En deze pagina, pagina 32 van het stripverhaal, opgebouwd uit de scènes van de bladzijde 128 t/m 131 en de bladzijden 145 t/m 147 van het oorspronkelijk Bob Eversboek van Willy van der Heide, was de pagina waar het allemaal mee begon. Hier is ie:

PAGINA 32a:

1. Abercrombie staat in de kapiteinshut aan de telefoon en antwoordt zelfverzekerd op een vraag van MacGarrigle.
MACGARRIGLE (buiten beeld, via de telefoon): Wat is de tweede regel van ‘Loch Lomond’ in het Schots?
ABERCROMBIE: Where the sun shines Bright on Ben Lomond!

2. MacGarrigle staat in de machinekamer aan de telefoon.
MACGARRIGLE: Allright! Toestand hier is okay. Alle deuren dicht, roosters onder stoom en mijn twee stokers zijn hier bij me.
ABERCROMBIE (buiten beeld, via de telefoon): Ik zit hier op de brug zonder pistool of geweer. Wat willen die boeven in vredesnaam?

3. Close-up van Abercrombie, die aandachtig naar de uitleg van MacGarrigle luistert.
MACGARRIGLE (buiten beeld, via de telefoon): Geen getuigen, vrees ik. Het lijkt me een stel muiters van dat jacht daar.

4. MacGarrigle oppert een plan om Abercrombie aan een wapen te helpen. Hij kijkt naar boven, naar de opening van één van de ventilatiekokers.
MACGARRIGLE: Luister, ik heb wapens. Gooi het schroefstuk van de loglijn in een ventilatiekoker, en dan…
ABERCROMBIE (buiten beeld, via de telefoon): Ik snap het al. Hou maar klaar.

5. Even later haalt Abercrombie een Smith-en-Wesson automatisch pistool op uit de ventilatiekoker. De hoge, gekromde ventilatiekoker staat met de opening naar voren.
TEKSTBLOK: Even later…
ABERCROMBIE: Ha, dat ziet er goed uit.


PAGINA 32b:

1. Mickey Mouse doorzoekt het manschappenverblijf op het achterdeel van het schip. Harry en Barney houden de wacht.
MICKEY MOUSE: Noppes! Niemand!

2. Mickey Mouse timmert grinnikend de houten toegangsdeuren tot het manschappenverblijf dicht. Abercrombie ligt tussen een rol zeildoek en een lege kist op het brugdek en loert naar de muiters.
MICKEY MOUSE: Ziezo! Dat is secuur dicht. Daar kan niemand zich meer verstoppen.
ABERCROMBIE: Die schurk timmert de deuren dicht. Niet onhandig van hem bekeken. Dan kan hij hut na hut doorzoeken.

3. Abercrombie loopt op zijn sokken met de lege kist in zijn handen naar de stuurboordvleugel van de brug. Mickey Mouse geeft bevel naar het vooronder te gaan.
MICKEY MOUSE (buiten beeld): Naar het vooronder!
ABERCROMBIE: Het vooronder, hè? Nou heb ik ze!

4. Abercrombie ligt plat op zijn buik achter de lege kist. Onder hem ziet hij Mickey Mouse met getrokken geweer op het hoofddek verschijnen. Ongeveer tien meter achter hem Harry en Barney met getrokken pistolen.
ABERCROMBIE: Haha! Dit wordt een prachtig spel. Nu goed mikken, dan heb ik er één te grazen voor de ander in de gaten heeft waar het schot vandaan komt.

5. Er knalt een schot, een kogel schiet dwars door de kist heen en treft Abercrombie in zijn rechterbovenarm.
GELUID VAN HET SCHOT: Pang!
ABERCROMBIE: AAGH!

Heel veel plezier allemaal en tot de volgende keer!

vrijdag 15 augustus 2008

Nog ZES weken!


Je weet het natuurlijk al, beste blogvriend, en ik ga er nog veel over zeuren de komende tijd, maar het aftellen is nu echt begonnen. Nog zes weken scheiden ons van 27 en 28 september in Houten. In de Boumaarkraam op zaterdagochtend gaan we dan e i n d e l i j k het nieuwe Bob Eversstripalbum officieel ten doop houden en daarna gaan we 'm dan echt de wereld insturen. In hard- en softcover. En dan maar signeren met die hap! Tot we niet meer kunnen! En natuurlijk ergens op een van die dagen nog een uurtje in de Eppostand en op de zondagmiddag om 2 uur dan nog een "meet and greet" interview!!!

HAAAA, FRANK HEEFT ER ZIN IN!!! (en ik ook ergens wel, hoor, maar ja . . . die kluizenaarsinborst.)

De week erna trouwens, 4 oktober in Zwolle, in stripwinkel "de Boekenhalte" komen dan de speciale Boekenhalte-edities en de prent en de voornoemde betaalbare zeefdruk (twee tientjes, geloof ik) en zelfs het limited edition papieren BE-draagtasje. Volgens mij trouwens NU ook allemaal al per telefoon of via de site van de Boekenhalte te bestellen.

Die zes weken betekent dat het zolangzamerhand tijd wordt, om onze hooggeëerde blogvriend (ja, jij daar!) te gaan lastigvallen met een beetje meer serieuze teasers en andere lekkermakertjes dan totnutoe! Op naar de Stripdagen! Genoeg getob in zwart-wit! Tijd voor the real thing! Tijd om de komende weken es wat full-colour materiaal op deze blog te smijten! In de inkleuring zoals ie straks in het album gaat komen!


En daar is ie dan! De echte voorproef! Een complete BE pagina. Geletterd en gekleurd.


En natuurlijk de lijnpagina erbij. Voor de vergelijk, zeg maar! Da's toch een heel ander gezicht! Die kleuren maken zo'n pagina meteen minder eh . . . mathematisch. Kleur maakt keuze's. Maakt de plaatjes minder neutraal. Kleuren voegen stemming toe aan stukjes van de voorstelling. Warmte, spanning, nadruk, overzicht. Kleur dwingt de kijkrichting. Manipuleert de interpretatie van de voorstelling.

Zoals altijd, interpreteer ik Frank's regieaanwijzingen op deze pagina weer buitgewoon vrij. Op plaatje drie verzin ik ongevraagd een tekstje erbij voor Harry. En ik heb die muiters, geloof ik, ook flink wat schrikachtiger neergezet dan Frank aangaf.

Zie ik je morgen in Kampen?

woensdag 13 augustus 2008

Poppetjes tekenen in Kampen


Hoi allemaal! Het is feest in Kampen, want het Kamper Stripspektakel bestaat dit jaar 10 jaar. Ook Bob Evers is aanwezig op deze tiende editie van het festival. A.s. zaterdag 16 augustus signeren Hans en ik vanaf ongeveer 13.00 uur in de stand van Uitgeverij Boumaar, stand 80 op het Van Heutszplein. En natuurlijk nemen al onze albums mee, de Bob Evers prenten, wie weet wat originele pagina’s van ‘De strijd om het goudschip” en we hopen dat onze uitgever ook de Bob Evers glicée’s weer meeneemt, zodat jullie die nog eens in het echt kunnen bekijken.
Ook Piet Voordes is aanwezig in Kampen, in de stand naast ons (stand 81), dus wie bij Piet een tekening haalt en/of een Ernst en Bobbie Magazine koopt, is natuurlijk ook van harte welkom bij de stand van Uitgeverij Boumaar voor een tekst en handtekening van mij op de tekening of in het magazine.
We hopen jullie allemaal weer aan de Boumaarstand te mogen begroeten. Tot ziens in Kampen!

10e Kamper Stripspektakel

Zaterdag 16 augustus

Oudestraat en Van Heutszplein

8261 CM Kampen

Van 10.00 uur tot 17.00 uur

Bob Evers signeersessie vanaf 13.00 uur

Toegang: geheel gratis

Info: http://www.kamper-stripspektakel.nl/

maandag 11 augustus 2008

Deze week geen nieuwe pagina

Tja, beste bloglezers, jullie denken misschien dat deze titel een grapje is, Maar nee, dit is heel serieus. Deze week is er geen nieuwe zwartwit-pagina. En dan bedoel ik het letterlijk, met de nadruk op ‘nieuw’. De pagina waar we nu aan toe zijn, pagina 31, had zijn primeur namelijk maanden geleden al. Eind april verscheen deze pagina al in Stripschrift 392, als illustratie bij een interview met onze uitgever, Ron Streppel van uitgeverij Boumaar. Op 25 april heb ik er op deze blog nog een stukje over geschreven onder de titel: Uitgever in de spotlights.
Wat zelfs Stripschrift (http://www.stripschrift.nl/) niet had, was scenario-pagina 31 en de bijbehorende schetsen. Die beleven dus vandaag wel zijn primeur op deze blog. Maar de Stripschriftlezers onder jullie hoeven deze keer niet te wachten tot vrijdag. Je kunt de geinkte pagina 31 er zo bij pakken!

Pagina 31 levert een tweede confrontatie van Kapitein Abercrombie op met de muiters. En wederom blijkt dat Abercrombie eigenlijk geen partij is voor het muitertrio. Gelukkig is onze kapitein deze keer zo verstandig om de hulp van zijn bondgenoot MacGarrigle in te roepen.
Al zijn de beide zeelieden in verticale zin een behoorlijk eind van elkaar verwijderd, want zoals jullie weten, heeft MacGarrigle zich met zijn mannen verschanst in de machinekamer en bevindt Kapitein Abercrombie zich op het brugdek.
Pagina 31 is opgebouwd uit de bladzijden 125 t/m 128 en 144 en 145 van het boek. De scene van pagina 31a, waar Barney Abercrombie beschiet, wordt door Willy van der Heide op deze pagina’s vanuit twee verschillende perspectieven verteld. Eerst gezien door de ogen van Kapitein Abercrombie, later gezien vanuit de muiters. Natuurlijk heb ik deze twee scene’s als het ware op elkaar geplakt er één geheel van gemaakt, dat tesamen de eerste helft van onze strippagina vormt. Met maar drie plaatjes, zodat Hans hier mooi de kans heeft om eens lekker uit te pakken met het tekenwerk.
Kijk zelf maar, beste Bob Evers-vrienden en vriendinnen. Hier is scenario-pagina 31:

PAGINA 31a:

1. Close-up van Barney die plotseling iets bemerkt op het brugdek (buiten beeld)
BARNEY: ?

2. Barney lost een schot in de richting van het brugdek. De andere twee muiters kijken geschrokken om.
GELUID VAN HET SCHOT: Pang!

3. Abercrombie ligt plat op zijn buik vlak bij de kaartenkamer. Barney wijst naar het brugdek. Harry en Mickey kijken naar boven, hun wapens schietvaardig. Op de achtergrond eventueel de Willi Waw en het eiland.
BARNEY: Daarboven zit dat varken van een kapitein!


PAGINA 31b:

1. De drie muiters keren om, richting steven. Mickey geeft bevel het brugdek in de gaten te houden.
MICKEY MOUSE: Hou die brug in de link! Als we even niet opletten, zijn we jarig.

2 Plat op zijn buik kruipt Abercrombie naar de openstaande deur van de kapiteinshut.
ABERCROMBIE: (Vloektekens) Die bandieten hebben mijn geweer! MacGarrigle! Waar zit MacGarrigle?

3. Eenmaal in de kapiteinshut klimt Abercrombie naar de brug.
ABERCROMBIE: In de machinekamer, misschien? Er is maar één manier om daar achter te komen.

4. MacGarrigle drukt op het witte knopje van de telefoon en begint een gesprek met de machinekamer.
ABERCROMBIE: Met Abercrombie! Hoe is de toestand beneden?

5. Close-up van een verbijsterde Abercrombie.
MACGARRIGLE (buiten beeld, via de telefoon): Hoe weet ik dat je Abercrombie bent?

Heel veel plezier en tot de volgende keer!