Eppo om zes uur 's avonds en andere verhalen

Hoi allemaal! Het nieuwe jaar is meteen goed begonnen! Gisteren in het zes uur journaal een reportage over de nieuwe Eppo! Bijna anderhalf miljoen kijkers en zie, voorop de eerste Eppo staan o.a. de nieuwe avonturen van Bob Evers aangekondigd, meteen na die van Storm. Rob, bedankt daarvoor!
Een aantal strippagina’s waren ook al te zien in de journaalreportage, zoals bijvoorbeeld die van Daan Jippes’ nieuwe Havank verhaal. Maar jammer genoeg nog geen blik op de eerste Bob Evers pagina’s. Daarvoor zullen we toch nog een weekje of drie geduld moeten hebben.
Wie het journaal van gisteravond 18.00 uur gemist heeft, kan het altijd nog terugkijken op ‘Uitzending gemist’. Of meteen deze link volgen:http://player.omroep.nl/?aflID=8589809
De reportage over de nieuwe Eppo begint na ongeveer elf minuten.

De reportage opent overigens met een heel ander stripblad: de Donald Duck, al meer dan 56 jaar een rots in de branding van het Nederlandse striplandschap. En zonder diezelfde Donald Duck hadden Hans en ik waarschijnlijk nooit van ons leven de Bob Evers strip gemaakt.
In de nieuwe Donald Duck, nr 2-2009 vind je geen strips van Hans, maar op bladzijde 30 t/m 33 wel een Panchito-verhaal waarvoor ik scenario schreef. Een verhaal waarin Panchito zich begeeft tussen filmsterren, bandito’s en arme kinderen. Jammer genoeg heeft de waarschijnlijk Braziliaanse tekenaar niet alle grappen overgenomen. Zo mis ik bijvoorbeeld het masker op het hoofd van het paard van de bandito en het duidelijke overgeplakte hoofd in de film, hoewel dat eerder wel in de tekst vermeld staat.

De Spaanse tekenaar Angeles Felices heeft het in de nieuwe Tina beter begrepen. Alles wat belangrijk was in het verhaal van ‘Amber en Eefje’ op bladzijde 46 t/m 50 van de nieuwe Tina (nr 2-2009) is ook in de tekeningen terug te vinden.


(Illustratie: Angeles Felices)

Het verhaal zelf is overigens niet nieuw. Het werd al eerder gepubliceerd in Tina 18-2000. En de hond uit het verhaal is genoemd naar de toenmalige hond in onze familie: Amber. Nooit zo beroemd geworden als Nell, maar toch een heel klein beetje door dit verhaal.

En nu we het er toch over hebben, ook het baasje van Nell, wil soms nog wel eens dingen anders doen dan in het scenario of zelfs in het boek van Willy van der Heide staat. Zo overleeft muiter Barney zowel in het boek als in het scenario het Zuidzee-avontuur niet. Maar kijk nu eens naar dit plaatje op bladzijde 45 van De strijd om het goudschip:

Barney is alive! Staat fanatiek mee te graven in de berg kolen met zijn medemuiters. Gereanimeerd door Hans!

Naar aanleiding daarvan hebben we in het nieuwe verhaal ‘Een overval in de lucht’ ook maar twee personages een iets langer leven gegeven. Afijn, dat zullen jullie het komende jaar wel zien in Eppo. Hier is eerst in elk geval pagina 45 nog van het Bob Evers-scenario ‘De strijd om het goudschip”:

PAGINA 45a:

1. Het hele gezelschap bevindt zich aan dek van de Frisco inclusief Jack en Jan. Alleen de neger ontbreekt omdat hij de boeven bewaakt, net als de Chinees die in de machinekamer is. Abercrombie reageert stomverbaasd als hij hoort dat er goud aan boord is. De Willi Waw ligt naast de Frisco afgemeerd.
TEKSTBLOK: Even later…
HENNESSEY: En nu ons goud! Uit met die grapjasserij. Waar is ons goud gebleven?
ABERCROMBIE: Goud?

2. Abercrombie reageert zich fel af op MacGarrigle. MacGarrigle blijft kalm. Hij loopt naar de kombuis toe.
ABERCROMBIE: Is hier goud aan boord? Waarom heb je dat voor me verzwegen?
MACGARRIGLE: Goud doet vreemde dingen met mensen, old boy. Daarom leek het me beter te zwijgen. Zelfs de stokers wisten van niets.

3. Abercrombie kijkt MacGarrigle vuil aan. Ook Hennessey valt uit tegen MacGarrigle. Bob, Jan en Arie lachen om de kalme reactie van MacGarrigle. Ze staan bij de kombuis.
HENNESSEY: We zullen u zeker belonen voor uw diensten, kapitein Abercrombie. Maar nu, waar is ons goud?
MACGARRIGLE: Niet meer in het proviandhok, waar de muiters het verborgen hadden…

4. MacGarrigle toont Hennessey een laag steenkool van twee meter in het voorste kolenlaadruim. Hennessey staat stomverbaasd. Ook Abercrombie staat perplex
MACGARRIGLE: …maar hier, onder twee meter steenkool!
HENNESSEY: Twee meter steenkool?! Maar…


PAGINA 45b:

1. MacGarrigle stelt Hennessey gerust.
MACGARRIGLE: Die kolen scheppen we wel weg naarmate we ze opstoken. En dan komt het goud vanzelf te voorschijn.
HENNESSEY: En ik weet al precies wie dat gaat doen.

2. Hennessey en Jack staan met getrokken pistool achter de muiters Mickey Mouse en Harry. Beiden moeten de steenkool wegscheppen en in de ketels gooien. Bob, Jan en Arie kijken lachend toe.
JACK: Werken, boeventuig. Doorscheppen! Op naar San Francisco.
HENNESSEY: Als het goud te voorschijn komt, wrijf ik ze er met hun neus doorheen.

3. Op de kade van de haven van San Fransisco worden Bob, Jan en Arie ondervraagd door de pers. Een paar meisjes komen met een schaar naar Arie toe gelopen. De Frisco en de Willi Waw liggen aangemeerd.
TEKSTBLOK: Later, in San Francisco…
JOURNALIST 1: Vertel eens…JOURNALIST 2: Schipbreuk…Muiterij…
JOURNALIST: Onbewoond eiland…

4. Tot grote verbijstering van Arie knippen de meisjes een lok van zijn kruin weg.
ARIE: ?

O ja, dat voorlaatste plaatje. Daar hebben we op de valreep ook weer het een en ander aan de tekst veranderd. Het eerste idee was de drukte in de haven aan te geven met flarden tekst. Hans had zelfs de tekstballoons iets over elkaar geplakt om dat effect te versterken.

Maar het bleek uiteindelijk toch niet zo uit te pakken als we gedacht hadden. De spanning viel zelfs wat weg doordat er geen hele zinnen te lezen waren. Dus hebben we de tekstballoons toch nog iets uitgebreid, zodat er net iets meer spanning in de tekst kwam en alles ineens gevoelsmatig wel bleek te kloppen. Ook weer zo’n muggenziftdingetje waar je bij de eindredactie van zo’n album mee bezig bent voor het album naar de drukker mag. En dan hebben we het nog niet over alle moeite die Hans heeft moeten doen om die verlengde teksten op een behoorlijke manier in die eigenlijk te kleine tekstballoons te krijgen.

Veel plezier allemaal en tot de volgende keer!