Daar waren ze! Op zaterdagochtend 25 september om half elf zag ik ze voor het eerst: de twee vers-van-de-pers edities van ons nieuwste Bob Evers-album “Een overval in de lucht”.
Snelle begroeting van alle bekenden en dan het nieuwe album oppakken en doorbladeren, bladzijde voor bladzijde. Eerst de softcover, dan de hardcover. De nieuwe inkleuring spat bijna letterlijk van de pagina’s af. En terwijl ik sta te bladeren worden de eerste exemplaren in mijn bijzijn verkocht. Niet de eerste van die ochtend, zo blijkt later, want de verkoop is al minstens een half uur aan de gang.
Diep onder de indruk, want het is en blijft hoe dan ook een bijzonder moment om je scenario in strip- en boekvorm in je handen te houden. Complimenten natuurlijk voor onze uitgever. En zeer zeker ook voor onze layout-man Mario. Dan weer terug naar de realiteit. Ik heb nog een hele stapel posters bij me, die voor twaalf uur nog uitgedeeld moeten worden aan alle stripwinkels die ik zo gauw op mijn plattegrondje kan vinden.
Zo rond kwart voor twaalf ben ik de hele beurs rond geweest. En wanneer ik samen met goede vriendin en collega-scenariste Saskia Janssen bij de stand van Henk Kuypers sta, waar ook een nieuw album gelanceerd wordt, duiken daar ineens Hans en Caroline op. Koffietijd!
Maar Hans en Caroline moeten nog even iets bezorgen bij Gerben Valkema. Dan wachten we nog maar even. Maar Hans en Caroline komen niet terug. Even bellen dan maar. Nee, Hans heeft een nieuw mobiel nummer, da
t ik nog niet heb. Zoeken dan maar. Restaurant af, Vip-bar af, geen Hans. En dan duikt onze tekenaar ineens toch op bij de stand van Uitgeverij Boumaar. Koffietijd, dus, ook voor Ron, onze uitgever. Maar niet in het restaurant. Nee, in het schaptheater, waar Caroline wordt geïnterviewd over Kasteel Groeneveld en het fenomeen strips. En dat een en ander heel wat met elkaar te maken heeft, weten de vaste bloglezers als geen ander.
Tien minuten voor één verlaten we het Schaptheater weer en dan wordt het echt tijd voor de officiële uitreiking van het eerste exemplaar van het nieuwste Bob Evers album. De door Hans geplande krijswedstrijd lijkt echter in het water te vallen. Om één uur is er geen vrouw aan de Boumaarkraam te bekennen. Wat nu? Dan Saskia maar gebeld. Dat mobiele nummer klopt gelukkig nog wel. Saskia staat nog
steeds in de rij bij Henk Kuypers, maar wil daar best even vandaan komen voor de uitreiking van het officiële eerste exemplaar van ons nieuwste Bob Evers album ‘Een overval in de lucht”.
Zodoende hadden we zaterdag om één uur ’s middag een krijswedstrijd met maar één kandidate die ook nog een bekende was van de tekenaar en de scenarist van deze strip. Zwaar doorgestoken kaart, dus. Maar de krijs deed alle kopers, verkopers en tekenaars in de stands rondom ons in onze richting kijken, zodat Bob Evers die
middag zo’n anderhalve minuut lang in de belangstelling stond van zo ongeveer de halve beursvloer. En de uitreiking was dit eerste exemplaar van ‘Een overval in de
lucht’ was natuurlijk ook niet meer dan terecht, aangezien Saskia Janssen ook de vrouw was achter het grote Bob Evers-Stripnieuws-interview van twee jaar geleden.
Even na enen signeren we het officiële eerste exemplaar, en daarna gaat het hard. Vele bekende en onbekende Bob Evers-fans komen langs om ons nieuwste album in harde of zachte kaft te kopen en meer nog: allebei. Ook de gratis poster vindt gretig aftrek, net als de speciale prent die Hans voor deze BE-day heeft gemaakt. En wonderlijk genoeg is er nog steeds belangstelling voor het allereerste Bob Evers album
‘Kabaal om een varkensleren koffer’. Ook het Draw & Shoot boek komt regelmatig voorbij, waarin we meestal alleen een handtekening hoeven te zetten. En intussen tekent Hans heel wat af. De ‘drie koppen’ van Jack, zonder wie ik hier geen foto’s zou kunnen neerzetten (Jack, hartelijk dank daarvoor!), de albums voor Otto, en vele malen Lalou Lalonde, die even populair als
bewerkelijk blijkt. Natuurlijk Bob, Jan en Arie en zelfs Jeffries krijgt zijn fifteen-minutes-of-fame. En ondanks dat Hans bijna vier uur lang zonder pauze doortekent, wordt de stapel albums naast hem niet echt snel kleiner. Gelukkig willen een aantal mensen best tot de volgende dag op een tekening wachten. Ik haal mijn ‘bestellingen’ er ook onder uit. Scheelt weer drie albums En dan nog even een telefoon naar Joop, die in de stand van Brabant Strip staat, en het gelukkig ook goed vindt, dat zijn albums de volgende dag pas gesigneerd worden. Rond tien voor vijf signeert Hans het laatste album van de zaterdag. N
og één kopje koffie en dan is het tijd om de trein naar huis te halen. En dat signeersysteem? Tja, dat moet ’s zondags anders. Iets minder vermoeiend en met pauze voor de tekenaar…
(Foto's: Jack Nowee)
(Wordt vervolgd)
