maandag 29 augustus 2011

Bob Evers en De verdronken paarden in Valkenswaard

Het zit er weer op, het 26ste Brabant Stripspektakel. Maar twee heel gezellige dagen daar in Valkenswaard. Al begon het Stripspektakel zaterdagochtend vrij rustig. Dat scheen iets te maken te hebben met afsluiting van de A2 en de bijbehorende files en omleidingen, waardoor veel mensen, inclusief sommige stripmakers, 1 a 2 uur later arriveerden dan gepland. Zelf heb ik daar gelukkig geen last van gehad. Samen met tekenaar Dick Heins liep ik al zo rond half tien de beursvloer op. Daarna alle bekenden begroet, even rondkijken en natuurlijk een kop koffie! En zo rond elf uur, eerder dan gepland, begonnen met signeren. Hoewel, eigenlijk ook weer niet, want het was was rustig en bleef rustig. Dan veranderde met de komst van Otto. Heel gezellig zitten praten, ook met Ron, onze uitgever, erbij. Maar toen ik eenmaal een exemplaar van “De verdronken paarden van paarden van Ameland” ging signeren, nam de belangstelling bij de Boumaarstand ineens behoorlijk toe. En voor ik wist, was ik volop bezig aan het signeren. Vooral het Ameland-album bleek populair te zijn in Valkenswaard.

(Foto's: Martin van Meenen)

Maar ook de nieuwste Bob Evers “Een overval in de lucht” mocht ik regelmatig te signeren. Na als ons allereerste album “Kabaal om een varkensleren koffer.” En toen ineens weer alle vijf de albums van Bob tegelijk. Geweldig, twee weken achter elkaar nieuwe lezers erbij. Mensen die instappen, meteen de hele serie kopen en laten signeren, al was het in dit geval alleen door scenarist.
Ik heb overigens niet de hele tijd zonder tekenaar in de stand gezeten, want rond twee uur gezelschap van Eric Heuvel. Vanaf dat moment was het vooral bij Eric heel druk, al ging het bij mij ook z’n gangetje. Pas rond kwart over vier sloot ik mijn zaterdagse signeersessie af met de eerste en enige Donald Ducktekening die ik in Valkenswaard gemaakt heb.
Ons gezamenlijke project ‘Het Van Walraven Testament’ kregen we pas op zondagochtend, voor het eerst te signeren. Verder was er opnieuw veel belangstelling voor “Een overval in de lucht” en “De verdronken paarden van Ameland” die dag. Maar zo rond één uur begon het toch wat stiller te worden. Al heb ik ook in het uur daarna nog wel drie Ameland-albums gesigneerd. Maar toen eenmaal de veiling eenmaal van start, werd het bij ons wel heel rustig. Of het daarna weer is aangetrokken weet ik niet, want voor mij was toen echt om huiswaarts te gaan. De laatste drie uur van het Brabant Stripspektakel heb ik jammer genoeg niet meer mee gemaakt. Maar al met al, zoals gezegd,waren het twee heel gezellige dagen in Valkenswaard. En daarom wil ik allereerst Patrick en alle andere organisatoren en medewerkers bedanken voor de uitnodiging en algehele verzorging van de afgelopen dagen en misschien nog wel meer voor het feit dat het Brabant Stripspektakel dit jaar weer gewoon door ging. Verder natuurlijk Fons, Ton, Ron en Sanne, voor de verzorging en de gezelligheid achter de stand. En Otto, dankjewel voor je bezoek op zaterdag. Erg leuk dat je er was en om je zo even ‘live’ te kunnen spreken. En uiteraard ook Eric voor het gezelschap en de gezelligheid in de Boumaarstand. Niet te vergeten, Martin, voor het maken van de foto's speciaal voor deze blogpost. En last but not least, iedereen die we zaterdag of zondag verder weer aan onze stand hebben mogen begroeten. Bedankt dat jullie er allemaal waren.

2 opmerkingen:

Otto zei

Niets te danken Frank. Jij heel erg bedankt voor het mooie album. Vandaag voor het eerst weer wat energie om een stripboek te lezen, en wat voor album!
De verdronken paarden van Ameland is echt schitterend en een aanrader. Een oprecht en ontroerend verhaal over mens en natuur en hoe in 1 moment alles fout kan gaan met verschrikkelijke gevolgend. Het tekenwerk is niet helemaal mijn ding. Wel mooi maar ik miste het "karakter" in de personages. Mijn vader was er dan weer enorm lirisch over en vond de paarden echt het hoogtepunt op tekengebied. Nogmaals bedankt Frank voor het schitterende verhaal en voor de gezelligheid (en de stoel).
De beurs was inderdaad rustig maar zeer intiem en iedereen had de tijd en rust om alles te zien en te doen. De striptas was overigens z'n naam niet waard en de organsiatie mag die het volgend jaar achterwegen laten maar de beurs was aangenaam en ik zal er in Breda met al z'n hektiek zeker met weemoed aan terug denken.
Tot Breda.

Frank Jonker zei

Ha Otto,

Dank je voor de complimenten. En graag gedaan, dat album, die stoel en de gezelligheid. :-).
Wat het tekenwerk betreft, smaken verschillen natuurlijk. Ik denk wel dat het voor het 'karakter' van de personages verschil maakt of een tekenaar de bestaande personages werkelijk ontmoet heeft, of zoals in dit geval, aan de hand van foto's moet werken.
Wat dat betreft ben ik eigenlijk best benieuwd hoe Hans of Eric zoiets aan zou pakken. :-)
En tja, die striptas uit Valkenswaard heb ik eigenlijk helemaal niet gezien, dus ik heb ook geen idee wat er in zat. Blijkbaar was die tas alleen voor de bezoekers, of had ik er zelf om moeten vragen?
Nou ja, volgende keer beter dan maar en gelukkig dat ik er dit jaar niet veel gemist heb. :-)

Hartelijke groeten,

Frank