zaterdag 20 november 2010

De bladen van deze week

En dan meteen weer door met blogpost 501. Als eerste striptijdschrift publiceert Eppo deze week de Red Sonja-plaat van Hans in kleur en op groter formaat dan Hans dat eerder deed op deze blog.

(Red Sonja in Eppo)

Helaas wel met de titel van het bijbehorende artikel er doorheen. In de rubriek Varia op bladzijde 25 van de nieuwe Eppo (nr 23-2010) vind je de eerder beloofde update over het project “Strijders van Dark Dragon Books” en dat onder de toepasselijke titel ‘Update Strijders van Dark Dragon Books’. In het artikel wordt ook meer duidelijk over dit project van Uitgeverij Dark Dragon Books (www.darkdragonbooks.com).
Hoe zit het? Wel, wie in de periode van 30 november 2010 tot en 31 maart 2011 drie albums uit het fonds van deze uitgever koopt, krijgt er gratis een luxe prentenblok bij met daarin maar liefst veertien prenten, waaronder dus deze Red Sonja van Hans. En dan uiteraard zonder titelbalk er doorheen. De originele prenten worden, zoals als eerder gezegd, later via de webshop van Dark Dragon Books verkocht.

En behalve zinderende primeur in de nieuwe Eppo verschenen er deze week nog drie nieuwe verhalen in twee andere tijdschriften.

(Illustratie: Jutta Langer, © Sesame Workshop)

Sinds dinsdag ligt de nieuwe Sesamstraat (december 2010) met daarin op bladzijde 6 de tekstloze strip “Elmo speelt fluit’. Een verhaal waarin Elmo en Zoë met hun fluitspel wel heel onverwachte toehoorders lokken. Zoals gebruikelijk werd ook dit Elmo-verhaal getekend door Jutta Langer.

Op bladzijde 28 en 29 het verhaal ‘Bert en Ernie maken muziek’. En Ernie doet dat vooral met alle keukenspullen die hij maar kan vinden, dit tot grote ergernis van Bert, die liever wil lezen. Of toch niet? Dit Bert en Ernie-verhaal werd vanzelfsprekend weer getekend door onze Braziliaanse vrienden van de Magic Eye Studios.

(Illustratie: Magic Eye Studios, © Sesame Workshop)

En dan tenslotte de nieuwe Penny Plus (nr 12-2010), die sinds donderdag in de winkel ligt. Daar vind je op bladzijde 11 t/m 16 het verhaal Sarah de Shire.

(Illustratie: © Holco Publications)

Dit verhaal werd op verzoek van de Penny-redactie geschreven als vervolg op een eerder Sarah de Shire-verhaal en het verhaal begint dan ook waar het vorige eindigde Doordat haar bazinnetjes Sarah weg te halen bij haar grote liefde, de Shire-hengst op de manege, krijgt Sarah last van liefdesverdriet. En omdat Shires nogal grote paarden zijn heeft ook heel Sarah’s omgeving daar last van. Prachtig getekend, maar jammer genoeg is de naam van de tekenaar me onbekend.

4 opmerkingen:

Anoniem zei

De Eppo heeft wel de handtekening van Hans weggehaald op de plaat. En een deel van de tekening is ineens zwart. Waarom. Mag dat zomaar?
Groetjes, -J-.

Anoniem zei

Ik denk niet dat dat zo maar mag! Wat is de reden om iemands naam te verwijderen en hem ook verder nergens te vermelden.
Voor iedereen die de blog niet leest, is nu onduidelijk wie de tekenaar is. Het is ook heel anders dan het andere werk van Hans, zoals Bob Evers. De argeloze Eppolezer legt hier niet gelijk de relatie.
Slordig van Eppo!

Bas

Hans van Oudenaarden zei

Tja, het nergens vermelden van naam EN het wegpoetsen van handtekening van je eigen Eppo-auteur is misschien inderdaad wel een beetje eh . . . nonchalant.
Toch eens navragen of er iemand boos op me is bij Eppo.

Frank Jonker zei

Ha -J-, Bas en Hans,

Of een overenthousiaste Eppo-redacteur die een Photoshopprogramma van Sinterklaas heeft gekregen? :-)
Maar hoe dan ook, dit mag natuurlijk niet. Althans, niet zonder de toestemming van Hans. Als een foto of tekening als illustratie bij een artikel wordt gebruikt, heb je als maker altijd recht op naamsvermelding. Dat proberen we op deze blog ook steeds zo netjes mogelijk te doen.
Maar én een handtekening wegpoetsen én geen naamsvermelding is inderdaad wel vrij ernstig. Aangenomen dat er geen opzet in het spel is, ga ik er vanuit dat Eppo-redactie (na het lezen van deze blog danwel na een mailtje van Hans) de tekenaar in het volgende nummer alsnog de credits zal geven die hij verdient. Vast wel...

Hartelijke groeten,

Frank