Pagina 34: Een voertuig!

Er komt eindelijk schot in de zaak op bladzijde 34 van `Een overval in de lucht´. Letterlijk en figuurlijk welteverstaan. Na het vliegtuig, dat jammer genoeg weer is doorgevlogen, duikt er op deze pagina een legervoertuig op. Twee man inzittenden. En dat is genoeg voor Breitstein om snode plannen te smeden. De letterlijke schoten zijn dan ook niet voor de bestuurder of zijn passagier bedoeld, maar voor Marsh en Winstone die vanuit de PH-XKY de inzittenden proberen te waarschuwen. Of die nog op tijd gealarmeerd worden, lees je volgende week in Eppo 19. Tot die tijd is hier scenariopagina 34:

PAGINA 34a:

1. Paul springt Lalonde bij en roept naar Winstone en Marsh, tot grote ergernis van Breitstein.
PAUL: ze heeft gelijk! we zijn veilig zolang jullie het vliegtuig hebben! als hij ons werkelijk neerschiet, weet hij zeker dat jullie het vliegtuig nóóit zullen overgeven!
BREITSTEIN: !

2. Breitstein geeft Paul een vuistslag in het gezicht.
BREITSTEIN: hou je mond! wai zullen zien wat iek doe! iek zal met jou beginnen!
GELUID VAN DE VUISTSLAG: BAF!

3. Breitstein wordt witheet als blijkt dat de passagiers hem overbluft hebben. Lalonde juicht.
WINSTONE (buiten beeld, vanuit het vliegtuig): hij heeft gelijk, breitstein! schiet ze maar neer, dan kom je nóóit in het vliegtuig en komen jullie als ratten om! wij hebben alle munitie hier, jij bijna niets!
BREITSTEIN: grrrr!

4. Bovenop de Pisa-rots staat Jeffries met het FN-pistool in zijn hand. Jan en Breitstein kijken in zijn richting.
JEFFRIES: breitstein! een auto!
JAN: jeffries!

5. Een grote Britse Diesel-wagen op rupsbanden (met grote radiator) en twee mannen erin rijdt naar het zuiden in de richting van de vliegtuigsporen Een van de mannen is een lange, benige kerel in een kaki broek en legeroverhemd (Bermondsey), de tweede (de negerchauffeur) is kleiner, Afrikaan, ook in kaki en kauwt tabak.
JEFFRIES: een auto op rupsbanden… lijkt op een legervoertuig. er zitten twee mensen in.
BREITSTEIN (buiten beeld): zie je nog meer wagens?


PAGINA 34b:

1. Jeffries tuurt vanaf de rotswand naar het legervoertuig. Breitstein begint zich op te winden over Jeffries trage gedrag.
JEFFRIES: nee, alleen die ene!
BREITSTEIN: schiet dan, kerel! trek de aandacht! vlug!!

2. De twee mannen in het legervoertuig stoppen als ze Jeffries schoten horen.
GELUID VAN JEFFRIES SCHOTEN: Pang! Pang!
BERMONDSEY: !!
GELUID VAN DE REM: IIIIII!

3. De auto van Bermondsey rijdt langs de vliegtuigsporen in de richting van het vliegtuig. Breitstein (met zijn stengun op zijn rug) komt hen tegemoet. Geen tekst.

4. Tot verrassing van Jeffries komen Marsh en Winstone via de cabinedeur (aan de woestijnkant) uit het vliegtuig.
WINSTONE: hee, kijk uit! hij…
JEFFRIES: !

5. Jeffries vuurt op Marsh, maar mist. De kogel belandt in het zand.
GELUID VAN JEFFRIES SCHOT: Pang!
MARSH: !

Bob Evers in Houten

Twee dagen feest in Houten! Dubbelop eigenlijk, want behalve de lancering van de twee edities Bob Evers maanraket poster, was er ook nog de mijlpaal van 20 jaar scenaristschap.
Heel bescheiden gevierd, want door al het signeren kwam er van feestvieren nauwelijks iets.
Okee, Rob van Bavel trakteerde nog op champagne in de Eppo-stand vanwege de bekroning van de Karl de Viking-box en oud Donald Duck-art-director Ed van Schuylenburg heb ik gelukkig nog kunnen feliciteren met de Bulletje en Bonestaakschaal, en Marc Retera later nog met de Stripschappenning voor het album van het jaar, maar de prijsuitreikingen zelf hebben we niet mee kunnen maken.
Zaterdag om één uur zijn we begonnen met signeren in de stand van uitgeverij Boumaar. En vanaf dat moment was er een run op de bestelde canvas prenten, maar ook de papieren versie en vooral ons nieuwste album “De strijd om het goudschip” (inmiddels toch alweer een jaar oud) werden grif verkocht. En intussen maakte Henk Gulikers opnames van dit alles voor de dvd die bij ‘De jacht op het koperen kanon’ zal verschijnen.
Zo rond drie uur stond zelfs minister Ronald Plasterk (een van de winnaars van de P. Hans Frankfurther-prijs) bij ons aan de stand, die in zijn jeugd ook alle roodgele boekjes bleek te hebben gelezen. Zo zie je maar, Bob Eversfans zijn er tot in politiek Den Haag aan toe.
Om vier uur in de Eppo-stand waren het vooral de albums, schetsboeken en handtekeningenboekjes die voorbij kwamen op onze signeertafel. En behalve alle Bob, Jan’s en Arie’s, Buikmansen, Kapitein Abercrombie’s en Breitstein’s was er natuurlijk ook tijd en plaats om Donaldjes, Willies, Katrien en diverse neefjes te tekenen.
’s Avonds nog heerlijk Italiaans gegeten met alle Eppo-tekenaars (Rob, bedankt daarvoor!) en daarna dan toch eindelijk huiswaarts. Om de volgende dag weer terug te keren en de signeersessies in omgekeerde volgorde te doen. Om 12.00 uur eerst bij Eppo en daarna vanaf 13.30 uur (tja, we liepen wat uit) bij uitgeverij Boumaar. De laatste canvasprenten werden opgehaald (om 16.00 uur was er nog eentje niet opgehaald) en verder was er gelukkig tijd om bij te praten met bekenden en collega’s. Zoals Carlos, Gino, Theo, of bijvoorbeeld met Jack, die voor de foto’s bij deze post zorgde. Maar ook collega’s als Patty Klein, Henrieke Goorhuis, IJsbrand Oost, Hendrik J. Vos, Eric Heuvel, Marc Retera, Eric Hercules en Gerben Valkema. Eigenlijk is dat nog leukste van zo’n stripbeurs, als je maar even de tijd krijgt om bij te kletsen.




(Foto's: Jack Nowee)


Zondag om 16.00 uur was het dan tijd voor: Striptekenen met Hans en Henrieke. Terwijl Henrieke Goorhuis het tekenen op textiel voor haar rekening nam, begon Hans met het uitdelen van ‘Drie jongens op een onbewoond eiland’ aan alle kinderen die meededen met zijn cursus. Daarna volgde al snel de wiskundige formule om een gezicht te tekenen, het tekenen van een Bob Evers-zeemeeuw en tenslotte ook nog Donald en een van zijn neefjes, terwijl Henrieke intussen o.a Oom Dagobert en Guus Geluk op textiel toverde.

Wat de Ducks betreft, geen nieuwe verhalen van me deze week in de nieuwe Donald Duck. Wel een nieuw album in de reeks De Beste Verhalen van Donald Duck, waarvoor ik toch even reclame moet maken. Nummer 134 in de reeks draagt als titel: Donald Duck als vaag figuur.

(Illustratie: Daan Jippes, © Disney)

En het zijn dan ook Kwik, Kwek en Kwak in hun rol van Jonge Woudlopers die de hoofdrol in dit album spelen. Drie Jonge Woudloperverhalen, ooit geschreven en geschetst door Carl Barks en nu uitgewerkt en in de inkt gezet door Daan Jippes. En het ooit door Carl Barks begonnen Willie Wortelverhaal ‘The pied piper of Duckburg’ wordt in dit album waardig voltooid door diezelfde Daan Jippes. Een absolute aanrader op stripalbumgebied. En alvast een tip voor de Stripschappenningen van volgend jaar.

Maar alla, mijn eigen jubileum wordt dus ook in tijdschriftenland zeer bescheiden gevierd met alleen een gloednieuwe Bert en Ernie-strip op bladzijde 18 en 19 van de al even nieuwe Sesamstraat 16. Het thema deze keer in dierendag en het blad en dus ook de strip staat bol van de dieren. Het is Ernie die op het idee komt een zeer speciale pizza voor dierendag te maken, maar ja, daarvoor gebruikt hij wel al het eten uit te keuken.

(Illustratie: Silvio Spotti (Magic Eye Studio), © Sesame Workshop)

En wat moeten onze twee kinderhelden dan ’s avonds zelf nog eten? Ook deze strip werd weer getekend door onze Braziliaanse collega Silvio Spotti.

Behalve deze strip is er dan ook nog het interview met collega-scenarist Willem Ritstier in Eppo 18. Willem vraagt zich in dit interview af of scenaristen ook in aanmerking komen voor de nieuwste stripprijs van Nederland, de Marten Toonderprijs. En noemt dan en passant Patty Klein, mij, Eric Hercules, Herman Roozen en zichzelf als mogelijke kandidaten. Willem, heel erg bedankt voor dit pleidooi. Ik zou er zelf nog aan willen voegen: scenaristen moeten in aanmerking komen voor die prijs! Marten Toonder heeft namelijk als een van de eersten opgemerkt dat er nauwelijks vertellers zijn in Nederland en dat er ook nauwelijks vertellers bij komen. En inderdaad, aangevuld met Donald Duck-collega’s als bijvoorbeeld Jan Kruse en Evert Geradts geeft het rijtje van Willem Ritstier een aardig beeld van wat er nog aan echte vertellers beschikbaar is voor de Nederlandse strip. Marten Toonder had dus een behoorlijk vooruitziende blik.
Hoorde van Patty ook dat de schrijvers destijds de dienst uitmaakten op de Toonder-studio’s.
“Een stampede van 100 olifanten? Niet zeuren, gewoon tekenen!!” Alleen daarom al moeten scenaristen in aanmerking komen voor die prijs. En mag ik dan Patty Klein nomineren als eerste en volkomen terechte winnares van deze prijs?

Tot zover dan de Stripdagen met alle nieuwtjes en nieuwe albums, tekenlessen en maanraketprenten. En voor de Stripdagen van 2010 hopen we in elk geval één titel meer in de Bob Eversreeks bij ons te hebben.

Op naar de STRIPDAGEN!!

Alle bestelde A3 BE-raket canvasjes nog even samen beneden in de kamer te drogen op een rij. Overal net met een kwastje linksonderin een nummertje, een handtekening en een datum opgeverfd. De papieren minipostertjes met potlood gedaan. Straks stuk voor stuk in bubbeltjesplastic inpakken en dan met z'n allen fijn in het kratje. Op weg naar hun nieuwe eigenaars!

Tot morgen of overmorgen op de STRIPDAGEN!

Eppo 18: We gaan weer verder!

Hoera, gisteren de nieuwe Eppo in de bus en vandaag in de winkel. Met de start van het nieuwe Franka-verhaal “De zilveren vlam”, geen Storm, maar wel de nummer 3 van de Schurken Top 3, de boekenkast van Romano Molenaar, een interview met Willem Ritstier, het slot van Dirk-Jan en Franka op de cover.

(Illustratie: Henk Kuypers, karikatuur: Mars Gremmen)

En vooral, en daar zijn we heel blij mee, op pagina 22 en 23 het vervolg van de avonturen van Jan en Arie in “Een overval in de lucht”. En nu door naar het eind van dit verhaal in Eppo 24!Op pagina 33 van ons verhaal speelt Breitstein zijn laatste troef uit. Alle passagiers als gijzelaars en dan maar proberen om Winstone en Marsh uit dat vliegtuig te krijgen. Een opzet die jammerlijk mislukt door toedoen van, geloof het of niet, Lalou Lalonde! Heerlijk, dit soort dingen voor een scenarist. Een karakter als Lalou, dat zich gaandeweg het verhaal ontwikkelt en anders uit het verhaal komt dan ze er in kwam. En dan maar die lijntjes door de verschillende scene’s heen uitzetten. Begonnen als een nuffige filmster die door de woestijn gedragen wordt en eindigend als een stoere meid die de schurken overbluft. Het was natuurlijk nog sterker geweest als we Zazou ook de strip hadden laten overlijden, want dan had Lalou op dit punt in het verhaal echt niets meer te verliezen. Maar ja, Hans en kleine hondjes…
In tegenstelling tot Willy van der Heide houdt Hans op deze pagina Jan en Arie uit de grot. En dat geeft Breitstein aan het begin van deze scene een extra argument om de passagiers, op Anderson na, uit de grot te krijgen. Kijk en vergelijk. Hier is pagina 33:


PAGINA 33a:

1. In de grot wordt overleg gevoerd door de passagiers. Anderson neemt de leiding. Malherbe zit er zenuwachtig bij en veegt het zweet van zijn voorhoofd. Zazou is gewikkeld in verbandrepen, gemaakt van (de rest van) Sparks overhemd. Ze is nog zwak, maar wel bijgekomen. Lalonde zit naast Zazou en streelt haar.
ANDERSON: we worden gezocht. dat is duidelijk!
JAN: maar hoe vinden ze ons ooit, als we hier binnen moeten blijven zitten?

2. Close-3-shot van Anderson, Jan en Arie die plots de stem van Breitstein horen.
BREITSTEIN (buiten beeld, van buiten de grot): hier breitstein! loistert allemaal! leg allemaal je handen ien je nek en kom naar boiten. eén voor eén. anderson moet binnen blijven.
ARIE: huh? laat ie ons gaan?

3. Malherbe klimt als eerste naar buiten, gevolgd door een twijfelende Arie en Jan. Breitstein geeft Anderson een bevel.
MALHERBE: ik hoop het. ik wil hier weg. ik heb er genoeg van.
BREITSTEIN: mooi zo! anderson, gooi wat dekens naar boiten!

4. Breitstein heeft iedereen twee aan twee vastgebonden met repen van de dekens. De rechterarm van Paul zit aan de linkerarm van Lalonde. Arie zit op dezelfde manier vast aan Malherbe en Jan aan Sparks. Peters, met zijn gewonde arm, blijft over. Lalonde draagt Zazou met haar andere arm. De drie koppels staan vlak achter elkaar (Paul en Lalonde (op kousevoeten) vooraan, Arie en Malherbe daarachter) en zijn door een lange strook deken, die door hun samengebonden armen is getrokken, aan elkaar vastgemaakt. Kaalmans gaat met getrokken pistool (de parabellum) en wat touw de grot in.
BREITSTEIN: zo, jullie kunnen er niet meer vandoor gaan!

5. Breitstein drijft het gezelschap voor zich uit door het stenenveld. Arie maakt een opmerking over het gedrag van Breitstein.
BREITSTEIN: linksaf! voorwaarts, mars!
ARIE: het lijkt wel alsof we in dienst zitten!


PAGINA 33b:

1. Close-3-shot van Sparks, Jan en Arie die een soldatenliedje zingen. Op de achtergrond geeft een dreigende Breitstein een nieuw bevel. Kaalmans komt met getrokken parabellum achter het gezelschap aan.
SPARKS, JAN EN ARIE: ♫ rats, kuch en bonen…♪
BREITSTEIN: nicht ziengen! omdraaien met gezicht naar vliegtuig!

2. De colonne staan op korte afstand van de achterkant van het vliegtuig. Ze draaien zich met hun gezichten naar het vliegtuig toe. Breitstein en Kaalmans zorgen ervoor dat de gevangenen zich tussen hen en het vliegtuig bevinden. De zon staat laag in het westen. Malherbe staat bol van de zenuwen en staart met holle ogen naar het vliegtuig.
BREITSTEIN: hee daar in het vliegtoig. iek geef je vaif minoeten om er oit te komen, anders schiet ik de gevangenen neer… hee! horen jullie mai?

3. Close-up van een verbijsterde Breitstein die het antwoord van Winstone hoort.
WINSTONE (buiten beeld, vanuit het vliegtuig): we horen je, ja! we hebben nog vier minuten, wel?

4. Breitstein en Kaalmans tellen de minuten. Jan loert zwetend naar Breitstein.
BREITSTEIN: eén minoet…twee minoeten… er zain twee minoeten om! nog drie minoeten!

5. Tot verrassing van iedereen verbreekt Lalonde de spanning.
LALONDE: blijf daar! ne capitulez pas! als ze het vliegtuig hebben, laten ze ons toch van dorst omkomen. niet toegeven! blijf daar!
BREITSTEIN: !
KAALMANS: !

Poppetjes tekenen in Houten: de Bob Evers maanraket poster

Aanstaande zaterdag en zondag is het zover, beste Bob Evers vrienden en vriendinnen. Dan zijn er weer de jaarlijkse Stripdagen in Houten.
Hadden we vorig jaar nog een feestelijk voorpresentatie van ons nieuwste album “De strijd om het goudschip”, dit jaar brengen we de Bob Evers maanraket poster uit. En wel in twee edities. De gewone papieren versies, voor iedereen te koop, zolang de voorraad strekt. En de speciale canvas poster, die door de intekenaars of zaterdag of zondag afgehaald kan worden.
Zaterdag en zondag zijn we van 13.00 uur tot 15.30 uur aanwezig bij de stand van Uitgeverij Boumaar om al dat moois van tekening, tekst en handtekening. Bovendien signeren beide dagen een uur lang in de Eppostand, zaterdag van 16.00 uur tot 17.00, zondag van 12.00 tot 13.00 uur. En dan is Hans zondag om 16.00 uur ook nog de tekenaar van dienst tijdens het speciale kinderprogramma op het Wim Meuldijk Plein.
En natuurlijk hebben we niet alleen de maanraket prent bij ons, maar ook al onze albums, boekenleggers en wat we nog over hebben aan andere prenten.

Kortom, er is genoeg te doen rond Bob Evers op de Stripdagen te Houten. En vergeet vooral niet de speciale Bob Evers kortingsbon uit Eppo 17 mee te nemen, want dan betaal je toch E 1,50 minder aan entree. We hopen jullie dit weekend allemaal weer te mogen ontmoeten. Tot ziens in Houten!

De Stripdagen 2009

Zaterdag 26 en zondag 27 september

Euretco Expo Center

Meidoornkade 24

3992 AE Houten

Beide dagen van 10.00 uur tot 17.00 uur

Info: http://www.stripdagen.nl/


Programma Bob Evers op De Stripdagen 2009

Zaterdag 26 september

Vanaf 13.00 uur: signeersessie bij uitgeverij Boumaar (stand 37)

Vanaf 16.00 uur: signeersessie bij Eppo Stripblad (stand 17)

Zondag 27 september

Vanaf 12.00 uur: signeersessie bij Eppo Stripblad (stand 17)

Vanaf 13.00 uur: signeersessie bij uitgeverij Boumaar (stand 37)

Vanaf 16.00 uur: Striptekenen met Hans (Wim Meuldijk Plein)

Het festival van het goede leven

Het goede leven! Als er één stripfiguur is dat dat representeert is het wel Gijs Gans. Als sinds zijn eerste optreden in 1938 doet Gijs vrijwel niets anders dan eten, slapen en proberen onder allerlei karweitjes uit te komen of in elk geval die zo gemakkelijk mogelijk zien uit te voeren.
Eten is dan ook de belangrijkste reden voor Gijs om wel aan het aan het werk. Deze week, op bladzijde in de nieuwe Donald Duck (nr 39-2009), passen Lizzy, Juultje en Babetje die truc toe. Enkel omdat Gijs denkt dan hij anders géén appeltaart krijgt, gaat hij aan het werk. En het verhaal werd getekend door onze vrienden van de Magic Eye Studio.

Het goede leven op de boerderij van Oma Duck is in intussen natuurlijk allang ingehaald door de bio-industrie. Toch heerst dat beeld nog steeds in vele kinder- en prentenboeken. Om die reden nodigde Kasteel Groeneveld kinderboekenschrijver Tjibbe Veldkamp uit om een kinderverhaal te schrijven waarin de andere kant van het leven op de boerderij getoond werd. Een en ander leidde dat het prentenboek ‘De verkipping’ dat binnenkort bij uitgeverij Lannoo verschijnt. Ik had de eer om Tjibbe te mogen interviewen voor het Groeneveldblad. Dit interview, over o.a. dieren die aan mensen zijn aangepast, de zoektocht naar het juiste verhaal, en de samenwerking met illustrator Kees de Boer, lees op bladzijde 3 en 4 van het pasverschenen Groeneveldblad (nr 2009-2).
(Illustratie: Kees de Boer)

Behalve het interview vind je ook een uitgewerkt weblogverslag over het schrijfproces van De Verkipping en het storyboard van de tweede versie van het prentenboek met schetsen en illustraties van Kees de Boer. Vanaf 15 oktober is op Kasteel Groeneveld de tentoonstelling rond ‘De verkipping’ te zien.

En a.s. zondag 20 september is er op datzelfde Kasteel Groeneveld het jaarlijkse Groeneveldfestival van het goede leven. Van 11.00 tot 17.00 uur kun je genieten van muziek, theater, vertellers, schrijvers, film, kindertheater, picknickplaatsen en een proeftuin met pure producten van het Nederlandse platteland. In de binnentuin van het park treedt o.a. de Brabantse troubadour Gerard van Maasakkers op en voor de kinderen is er Dirk Scheele met zijn band. En de drijvende kracht achter dit geheel is onze eigen Caroline. En alleen om die reden al zijn wij er ook. Mis het niet. Het Groeneveldfestival. A.s. zondag 20 september op en rond Kasteel Groeneveld in Baarn. Tot dan!


(Foto: Karin Ceulemans en Jan Magito, © Jakari Productions)

Zelf-de-Bob-Evers-strip-tekenen-13!!! Meekijken-4

Weet ik toch bijna zeker dat ik telkens fotootjes had genomen van allerlei opgeschoonde schetsen! Speciaal voor jullie, voor deze meekijk-cyclus! Wat denk je? Nergens terug te vinden! Waar heb ik die dingen dan gelaten? Nou ja, vooruit maar. Het gaat hier per slot om het principe! Kijk dan maar es even over m'n schouder mee met deze superverse pagina's, blogvriend.

Vorige keer layouts vergroot en met behulp van de lichtbak overgenomen op twee paginahelften tekenpapier. Als er nou belangrijke perspectief-verdwijnpunten buiten het plaatje zouden vallen, kan er met een Scotch-tapetje en een kladpapiertje vaak wel even een stukje aan de pagina gehangen worden. Gewoon een verlengstukje! Kun je straks tenminste bij het inkten een beetje blijven bewegen met je tekenpapier.


Okee, INKT NU!!! De eerste inkt is altijd het kader. Stalen 50 cm lineaal en technische tekenpen Rot-ring Rapidograph 0,70 cm. Pennetje goed rechtophouden en niet meteen weer met je hand door de natte inkt vegen.

Daarna de balloons. Die doe ik met een oud, doorzichtig, plastic speelgoedlineaaltje en een Rot-ring artpen. Dat lineaaltje heeft zo'n handig opstaand randje, dat de inkt er niet onder vloeit. Vervelende pen trouwens, die artpen, wegens lekkagegevaar, maar handig vanwege de balloon-hoekjes. Die doe ik altijd even uit de hand.


Onhandig geplaatste balloons krijg ik rechtgelijnd met de kaderrand door er nog een even tekendriehoek bij te pakken. Waren al die meetkundelessen nog ergens goed voor.

"Pijltjes" aan de balloons uit de hand met die artpen. Daar is een hele techniek voor, hoe je hand een beetje bibbervrij kunt neerzetten. Kom ik later op terug.


Kaders en balloons gedaan, kunnen we eindelijkgaan denken aan het echte inkten. Doen we volgend keer! En met een k w a s t!

De bladen van deze week

Met wat vertraging ben ik deze week dan toch eindelijk begonnen met het ‘puntjes op de i zetten’ van “De Jacht op het Koperen Kanon”. Een verhaal dat me erg na aan het hart ligt, al was het maar vanwege rol van Bob. De anarchistische trekjes die hij vertoont naar Kolonel Prins en de arm der wet toe, het avontuurlijke inbrekerstrio dat hij in de eerste 18 pagina’s vormt met John en Lois Bennett, en hoe hij in Nederland voortdurend in de clinch ligt met taxichauffeurs en het avontuurlijke driemanschap dat hij in de eerste 18 pagina’s vormt met John en Lois Bennett. Wie zei er ook weer dat Bob een saai karakter was?
Okee, het duurt nog wel even voor jullie dat allemaal in Eppo kunnen lezen. En deze week, in Eppo 17, zijn voor een keertje zelfs de verdere avonturen van Jan en Arie niet te lezen. Maar onze helden zijn gelukkig wel aanwezig in de rubriek ‘Varia’ met alle info over Stripdagen 2009 en met de prachtige maanraketplaat van Hans in de vorm van een kortingsbon. Zodat iedere Eppolezer dankzij Bob, Jan en Arie met 1,50 korting naar de Stripdagen kan.
Ook de maanraketprent zoals die op de Stripdagen zal verschijnen wordt in de nieuwe Eppo vermeld. Maar voor alle zekerheid nog een keer de uitgebreidere info in deze post:

De prent verschijnt in twee versies:

1. Gedrukt op papier. A3 formaat. In een oplage van 50 exemplaren, gesigneerd en genummerd. Deze versie is verkrijgbaar tijdens De Stripdagen en daarna zolang de voorraad strekt en kost € 7,50 inclusief BTW.

2. Gedrukt op canvas 30 x 45 cm (ongeveer A3). Deze versie wordt alleen verkocht tijdens De Stripdagen 2009. Oplage is afhankelijk van het aantal inschrijvingen met een maximum van 25 exemplaren. De prent wordt gesigneerd en genummerd en gedateerd. Kosten € 35,- inclusief BTW.

Wil je in bezit komen van deze canvas-prent, dan is het noodzakelijk om voor 18 september 2009 in te tekenen. Dat kan door een mail te sturen naar bestrip(apenstaartje)xs4all(punt)nl.
Zet in de mail dat je de canvas prent bestelt en of je hem zaterdag of zondag tijdens Stripdagen komt afhalen. Of laat afhalen, dat kan natuurlijk ook…

En over zo’n anderhalve week hebben we op deze blog natuurlijk nog veel meer info over de Stripdagen en waar je ons en de bewuste prenten kunt vinden.

Speciaal voor evenementen als de Stripdagen kreeg ik vorig jaar van een goede vriendin een mobieltje cadeau. M’n eerste. Een heel simpel ding, vooral bedoeld om te bellen. En dat leek ook allemaal heel eenvoudig, tot ik de handleiding er bij pakte! Je wil niet weten wat ik daar allemaal tegen kwam, maar met bellen had het in elk geval niets te maken.

Een handleiding die duidelijk geschreven was voor de gevorderde mobiele beller. Voor een leek als ik was het een groot doolhof. Afijn, je probeert dus maar op goed geluk van alles uit en dan gaat er ook meteen van alles bijna of helemaal fout.

Een en ander inspireerde me uiteindelijk tot het Donald Duckverhaal op bladzijde 39 t/m 42 van de nieuwe Donald Duck (nr 38-2009). Met recht een autobiografisch verhaal dus, zij het dat Donald met zijn nieuwe mobieltje de overtreffende trap mee maakt wat alles wat ik meemaakte met mijn mobieltje. En een en ander werd getekend door de Nederlandse tekenaar Bas Heymans.

En o ja, het mobiele bellen heb ik intussen helemaal onder de knie. Nu alleen nog leren sms-en…

(Illustraties: Bas Heymans, © Disney)

Het valt me nu pas op dat ik het principe van de grap rond dat Duckstadse alarmnummer ook gebruikt heb ik het Bert en Ernie verhaal dat deze week te vinden is op bladzijde 8 en 9 van de nieuwe Sesamstraat (nr 15-2009). Het thema van het blad is deze keer ‘letters en cijfers’.
En de klank het woord ‘eendje’, afgeleid van Ernies troeteleendje, kun je op drie verschillende manier verbeelden. Met een cijfer, maar ook met twee verschillende lettercombinaties.

(Illustratie: Silvio Spotti (Magic Eye Studio), © Sesame Workshop)

Daarop is dit verhaal gebaseerd. En hoezeer Bert ook zijn best doet om de juiste spelling te leggen, Ernie weet het natuurlijk altijd beter. Ook dit verhaal werd weer getekend door onze Braziliaanse collega en vaste bloglezer Silvio Spotti.

En tenslotte mag ik natuurlijk ook de brievenrubriek Eppo Mail niet vergeten. De strip is weliswaar gestopt, maar toch wordt Kleine Napoleon in maar liefst twee brieven genoemd.

(Illustratie: Dick Heins)

Een fanbrief en een minder grote fan-brief, zo lijkt het. Otto, is de fanbrief van jou? Heel erg bedankt daarvoor!

Plannen voor een nieuwe strip zijn er momenteel nog niet, maar zodra dat wel zo is, horen jullie het hier als eerste!

Tot de volgende keer!

Zelf-de-Bob-Evers-strip-tekenen-11 !!! meekijken-3

Haaa, blogvriend! Welkom! Nog steeds brandend van nieuwsgierigheid naar alle super-technische en supergeheime BE-stripgeheimen? Onze kroonjuwelen? Let op, makker, want daar komen ze weer!
Lichtbak, 1B potloodje, SchoellerHammer tekenpapier, scenario en die 142% uitdraaitjes van de layout schetsjes. Daar waren we de vorige keer gebleven, niet? In deze fotografisch vastgelegde BE-strip-produktielijn. Okee, we gaan hier in deze post nu maar eens kijken naar dat daadwerkelijke schetsen op het mooie papier.

Suf genoeg moet ik dit nu even laten zien met een andere pagina dan die van de vorige keer. Want vergeten die pagina ook weer periodiek te fotograferen onderweg bij het opschetsen. Maar vooruit, het principe blijft helemaal hetzelfde. Een stoot foto's van warrige schetsen op schetsen met ook nog tegenlicht . . . Hopelijk is het wel allemaal nog een b e e t j e te zien.

Meestal zet ik eerst de balloons er het eerst in. Die krengen moeten er tóch in, dus dat kan je maar meteen gehad hebben. Hier komt het meteen aan op passen, meten en schuiven. Meteen zoeken naar een aangename indeling. Zoeken naar een c o m p o s i t i e . . .

Want d a a r gaat het nu helemaal om: c o m p o s i t i e. Al het kostelijke spul moet nu telkens in zo'n hokje gepropt worden. Zo'n vierkant of rechthoekje met rondom die vier 90 graden hoekjes. Er komt nu een l i j s t j e om elk tekeningetje. Die kadertjesranden gaan, hoe dan ook, nu een uitsnede maken uit je eerste tekening en alle elementen van die tekening daarmee een soort gewicht meegeven. Je gaat nu nolens volens anders naar de tekening kijken: Het kadertje m a n i p u l e e r t nu het kijken.

Over compostitie sec ga ik het later nog es hebben. Hier nu maar even de technische kant van deze pagina produktie. Schuiven, eindeloos schuiven en dan de dragende elementen van de tekening effe snel, en op een aangename plek in het kader, overnemen. Dat is waar het hier om gaat. Gewoon overtrekken eigenlijk, maar dan overtrekken met verstand.


Ook nu even de kans om hier en daar alvast een detail wat verder uit te werken. Niet te ver, hoor, want per slot is dit hier allemaal halffabricaat. Over deze schetsen heen komt straks toch weer de kwast. Okee, eerste helftje gedaan, tweede paginahelft zelfde recept.

Schuiven, belangrijkste elementen effe snel overnemen en meteen proberen de zaken wat sterker te krijgen.


Beetje uitwerken, klaar. Dit overnemen is eigenlijk altijd een erg ontspannend werkje.

Gaan we volgende keer deze platen maar es INKTEN!