Pagina 14: Woestijnzand en donkere grotten

Geen Oranjefeesten, vrijmarkt of oud-Hollandse spelletjes voor Jan en Arie dit jaar. Niets van dat alles. Enkel woestijnzand en donkere grotten. Op pagina 14 van ons Bob Evers stripverhaal “Een overval in de lucht” gaan Jan, Arie en Paul verder met hun verkenningstocht rondom wat Willy van der Heide in zijn verhaal zo fraai ‘De Pisa-rots’ noemt.
In een vrij korte tijd ontdekken ze maar liefst drie grotten. De eerste al op pagina 13, op deze pagina ontdekken ze er nog twee. In gedachten worden de vrouwen in de eerste grot onder gebracht en de gewonde piloot in de derde grot. En in de tweede? De mannen? Klopt niet helemaal, maar dat zal het vervolg van het verhaal uitwijzen, volgende week in Eppo 8.
Op het laatste plaatje vertrekken twee ploegen in verschillende richtingen. Ik had daar een soort lange strook in gedachten waarin je beide ploegen de woestijn ziet in trekken. Twee groepen mensen in een lege, rotsige woestijnvlakte. Maar doordat Hans in de tweede helft van deze pagina met verticale plaatjes over twee stroken werkt, krijg je daar echt een heel effect. Afijn, kijk en vergelijk. Hier is scenariopagina 14:

PAGINA 14a:

1. Paul schijnt naar de tweede rots die aan de andere kant van een laagte met grote rotsblokken (‘het stenenveld’) ligt. Ze lopen langs het stenenveld naar de tweede rots.
PAUL: toen ik vliegtuig vlakgetrokken had zag ik nog een puntige rots voor me opduiken, maar…aha! kijk daar!

2. Paul, Jan en Arie ontdekken een spleet aan de zijkant van de tweede rots, die een paar meter boven de begane grond een bodem heeft van ingewaaid los zand. De ingang is gelegen op het zuidoosten. (=iets meer naar het zuiden dan op de tekening in het boek). Schuin tegenover die grot, tegenover het begin van het stenenveld, ligt een groot, plat rotsblok.
PAUL: helemaal niet gek. geeft ons overdag wat beschutting tegen de zon. of zouden er in die grot hier slangen zitten?
JAN: zeker weet je het nooit. maar de ingang is nogal hoog en tegen een gladde, kale rots kunnen ze niet omhoog komen.

3. Plaatje van binnen uit de grot gezien. Paul (zittend op Jans rug) verlicht de spleet en komt tot de conclusie dat het een prima schuilplaats is. In het midden is een platte kei te zien die als tafel kan dienen.
PAUL: ziet er best uit. we kunnen hier de vrouwen onderbrengen. mijn lieve tante en die gekke lalou lalonde met haar keffer.

4. Paul, Jan en Arie bewegen zich zigzaggend door het stenenveld heen (naar het westen). Arie heeft de zaklantaarn bij zich en schijnt de anderen bij.
ARIE: we hebben nog heel wat problemen op te lossen. hoe komen we hier weer vandaan. terug naar de beschaafde wereld?
JAN: dat is niet zo moeilijk. er is een pracht van een radiozender in het vliegtuig. we zenden een s.o.s. en er komt prompt hulp.

5. Paul vertelt de jongens wat er met de neus van het vliegtuig gebeurd is tijdens het landen.
Jan en Arie kijken hem geschokt aan.
PAUL: die radio zit gewoonlijk in de neus van het vliegtuig en die is met zo’n klap tegen die Pisa-rots daar aangekomen dat de radio nu wel grondig in de poeier zal liggen.
JAN: !
ARIE: !


PAGINA 14b:

1. Paul, Jan en Arie begeven zich verder door het stenenveld langs de zijkant van de tweede rots.
ARIE: het begint veel op een steengoeie, ouderwetse schipbreuk te lijken. geen verbinding… geen gemakken… vooruitzicht somber.
JAN: dat is een probleem voor later. eerst die gewonde piloot. die kunnen we toch niet helemaal door deze vlakte gaan sjouwen?

2. Close-up van Arie die naar iets wijst buiten beeld.
ARIE: kijk daar eens!

3. Arie schijnt in een rotshol met nauwe spleet aan de westkant van de tweede rots.
ARIE: hier is een pracht van een grot waar we onze gewonde piloot in kunnen bergen.
PAUL: gelukkig! voorlopig huisvesting genoeg. laten we maar gauw teruggaan naar de anderen en iedereen onderdak verschaffen.

4. Totaal. Vanachter de steile noordwand van de rots vertrekken twee groepen passagiers in verschillende richtingen. Jeffries, Jan, Sparks en Winstone fungeren als slippendrager van een van de grootste dekens. Gary (nog altijd bewusteloos) ligt op de deken en wordt zo vervoerd. Peters heeft een stapel dekens onder zijn niet-gewonde arm genomen. Arie loopt met een stapeltje matrassen op zijn rug voorop in de richting van de grot voor de gewonde Gary.
De groep die achterblijft bestaat uit Paul, tante Ginny, Lalonde, Zazou, Malherbe en Marsh.
Paul pakt een matras op en vraagt aan Tante Ginny of hij haar moet dragen. Tante Ginny reageert minachtend. Lalonde kijkt haar verbaasd aan.
TEKSTBLOK: en dus…
PAUL: kom, we moeten wat doen. tante ginny, kunt u lopen of moet ik u op mijn rug nemen?
TANTE GINNY: zoals altijd klets je weer als een ezel, paul.

Feestelijke Koninginnedag allemaal, morgen!

Nappie, erger je niet!

De vaste bloglezers is het vast al opgevallen, april is wel een erg rustige maand geweest als het gaat om de publicatie van niet-Eppo-stripverhalen. Het lijkt een soort vakantiemaand voor striphelden. Naast Bob Evers duikt alleen Kleine Napoleon elke twee weken weer op in diezelfde Eppo waar ook Bob, Jan en Arie in te vinden te zijn.
In Eppo 7 op bladzijde 16 vind je alweer de negende gag van Kleine Napoleon. En met deze halve pagina heeft ook het karakter van Nappies broer Joseph zijn definitieve vorm gekregen.

(Illustratie: Dick Heins)

Na lezing van deze gag moge het duidelijk zijn dat Joseph nooit aan de verwachtingen van zijn broer zal voldoen. Het is bij Joseph vooral ‘Leve de lol!’ en veel verder denkt Nappies grote broer niet na. Ook in deze gag is er trouwens weer sprake van een anachronisme, want in tegenstelling tot bijvoorbeeld Ganzenbord bestond het spel Mens-erger-je-niet ten tijde van Napoleon nog niet. Er bestond wel een oerversie, het Indiase Pachisi, maar de westerse vorm daarvan werd pas in 1896 geintroduceerd.
Nu niet allemaal gelijk brieven gaan schrijven naar Eppo Mail, dat anachronisme is namelijk opzet! Op de een of andere manier is het toch net iets leuker als Joseph aan Mens-erger-je-nieten is met die Franse soldaten. Zeker als je let op het gezicht van Nappie in het laatste plaatje. Vandaar dus…

Eppo 7: Schuilplaatsen in de woestijn

En ja hoor, daar was hij gisteren weer: Eppo nummer 7. Met aandacht voor de (bijna) 70-jarige Martin Lodewijk en de eerste Storm-cover:


(Illustratie: Romano Molenaar en Jorg de Vos)

Maar natuurlijk ook het vervolg van ons Bob Evers stripavontuur “Een overval in de lucht” op bladzijde 24 en 25 van Eppo 7. Voor die tijd kom je Bob nog tegen op de paginagrote advertentie op bladzijde 22, waar die prachtige cover van Hans nog altijd prominent bovenaan het stapeltje reeds verschenen Eppo’s prijkt en waar je nog altijd lid kunt worden of Eppo nummer 5 (met de ingekorte versie van het Hans-van-Oudenaarden-interview) kunt nabestellen.

Vanaf bladzijde 24 gaan Jan, Arie en Paul op verkenning in het rotsige woestijngedeelte waar hun vliegtuig is neergestort en ontdekken zo een aantal verschillende schuilplaatsen voor de diverse passagiers. Op pagina 13 van ons stripverhaal is Arie weer eens de slimste en komt als eerste tot de conclusie om wie het Breitstein en zijn kornuiten te doen is. Het waarom daarvan zal Jan later ontdekken, maar niet meer in deze Eppo. Hieronder scenario pagina 13:

PAGINA 13a:

1. Jeffries betast het hoofd van Gary. Jan volgt het tafereel met verbazing.
JEFFRIES: ik geloof dat het nogal meevalt. het lijkt me niet dat er iets gebroken is. een parabellum kan gemeen aankomen. die dingen zijn zwaar.

JAN: mijnheer jeffries, hoe weet u dat die piloot in orde is? bent u soms dokter?

2. Jeffries kijkt Jan hooghartig aan.
JEFFRIES: niet afgestudeerd, maar ik weet er genoeg van. als je soms liever een specialist wil raadplegen, bel dan even op, wil je?
JAN: !

3. Paul komt naar het groepje passagiers toe gelopen uit de richting van hoek van de rots. PAUL: ik ben even op verkenning uit geweest. die rots is niet zo groot. nogal wat spleten in en er liggen losse rotsblokken. we zullen wel een beschutte plaats kunnen fabrieken.

4. Paul vraagt Jeffries om de zaklamp. Jeffries overhandigt het ding aan Paul.
PAUL: mag ik de zaklantaarn lenen. ik zal er zuinig mee omspringen. wilt u hier dan allemaal blijven wachten? en willen alleen de jongens met mij meegaan?
JEFFRIES: ?

5. Jeffries kijkt Paul, Jan en Arie argwanend na. Paul, Jan en Arie slaan de noordwesthoek van de rots om en lopen naar de achterzijde. Achter de noordwesthoek van de Pisa-rots loopt de rotswand vrij steil omhoog. Malherbe veegt het zweet van zijn gezicht met een zakdoek.
JEFFRIES: wat mankeert die kwast? kinderen meenemen! we hoeven hier toch geen padvindertje te spelen?


PAGINA 13b:
1. Arie kijkt achterom. Paul en Jan kijken Arie verrast aan. Paul en Jan en Arie komen in de buurt van de noordoosthoek, waar een veld ligt van rotsblokken die van de helling aan de achterkant zijn gerold.
ARIE: die boeven hebben anderson en de steward in het vliegtuig gehouden.
PAUL: anderson? goeie grut! ik heb die hele anderson vergeten. ik had hem helemaal nog niet gemist.

2. Arie blijft bij zijn bewering. Jan, Paul en Arie lopen en springen over de rotsblokken verder langs de Pisa-rots. Ze zijn nu aan de achterkant (de oostkant), waar de helling schuin omloog loopt.
ARIE: het is die luchtpiraten om anderson te doen. dat staat voor mij vast. wij lopen ze alleen maar in de weg.
PAUL: o.k. kienen we later wel uit. kijk daar eens…

3. Paul, Jan en Arie komen bij het einde van de oostkant van de Pisa-rots Er ligt een enorm rotsblok om een aantal kleinere, zodat een natuurlijke grot gevormd wordt op de zuidoosthoek. Er is ruimte genoeg voor een paar locomotieven. Paul beschijnt de grot met de zaklantaarn.
PAUL: dit lijkt een pracht van een schuilplaats. dáár moeten we meer van weten.

4. Paul kijkt Jan geschrokken aan. Hij schijnt met zijn zaklamp voorbij het veld met rotsblokken.
JAN: kalmpjes aan. wel eens gehoord van slangen en schorpioenen? dat tuig houdt van grotten. mamba’s vooral.
PAUL: mamba’s? nooit aan gedacht!....

















Tot de volgende keer!

Het Eppo interview . . . maar dan helemaal

Robin Schouten's interview met ondergetekende moest voor Eppo 5 wegens ruimte stevig worden ingekort. Noodzakelijk, maar ook een beetje jammer natuurlijk. Hier de originele versie. Met dank aan Robin en Rob!

Met ertussendoor meteen maar wat macro's van de tekeningen van BE-episode van de Eppo van morgen. Voorproefsgewijs.

1. Tekenen heb je je zelf aangeleerd, waarvoor hulde. Je bent afgestudeerd in milieubiologie, maar daarna ben je gaan tekenen. Waarom had je niet meteen voor het grafische vak gekozen?
IJdelheid gemakzucht en koketterie. Geen van de ondeugden van de moderne Nederlandse striptekenaar zijn me vreemd, hoor. Ik haalde op m’n sloffen het gymnasium en daarna ging je gewoon, zoals het hoorde, studeren. Een universitaire opleiding doen. Iedereen thuis blij. Ik schepte er natuurlijk ook wel enig behagen in om zo glanzend aan de familieverwachtingen te voldoen. Hoewel ik altijd al veel had getekend, kwam het in die fase gewoon niet in me op om striptekenen als een serieuze carrière te overwegen. Ik ging mooi de biologie in.
Pas toen het afstuderen niet meer te vermijden was, moest ik voor het eerst van mijn leven echt met de billen bloot. Toen klopte het volwassen leven aan de deur van m’n studentenkamertje: ik moest nu voor de klas, in het lab of een beleidsbaantje zien te krijgen! En ik wilde n i k s! Het stond me allemaal tegen!
Eigenlijk wilde ik gewoon m’n hele leven een soort studentje blijven! En dan lekker erbij tekenen! Tekenen was potverdrie het enige dat ik als werk leuk vond!!! Pas in dat laatste studiejaar heb ik besloten er dan maar eens écht voor te gaan, voor dat striptekenen.

2. Je doorbraak kwam met een strip in het legendarische maandblad Titanic. Was dat gelijk ook je eerste publikatie onder je eigen naam?
Oei, lang geleden. Gelijk de dag na het afstuderen is deze jonge doctorandus begonnen met materiaal op te sturen naar amateur-tijdschriften, wat proefpaginaatjes te maken voor Donald Duck en maar es mee te doen aan die wedstrijd van het blad Titanic. De amateurbladen wilden het spul wel hebben, bij Duck mocht ik aan de gang en die wedstrijd won ik. Ik was gelijk . . . eh . . . bemoedigd!

3. Net als je vakbroeder Minck Oosterveer ben je behoorlijk gecharmeerd van klassieke Amerikaanse tekenaars als Hal Foster (Prins Valiant) en Alex Raymond (Flash Gordon, Rip Kirby). Is dat puur toeval?
Ik ken Minck eigenlijk niet persoonlijk. Ik heb ‘m wel es een handje gegeven. Het zou me niet verbazen als we van precies dezelfde lichting zijn: De Batman-rage, Prins Valiant voor veertig cent bij de Vivo, de spotgoedkope Hip-comics, Illustrated comics, de leesportefeuille, de Pep en de Sjors, Rip Kirby in het Vrije Volk, uitgeverij Nooitgedacht, de bladenman gewoon aan iedere deur en o v e r a l in Nederland nog van die fijne kiosken. Strip was overal, strip koste bijna niks en iedereen las ze. Vooral stripliefhebbers met een kleine beurs kregen gemakkelijk en veel goedkope Americana te pakken. Prachtig spul voor een paar dubbeltjes.

4. Zijn de Bob Evers verhalen die je tekent ook echte bewerkingen van bestaande boeken? Of zijn ze wat losjes gebaseerd op de werken van Willy van der Heide?
Hee, Robin! Deze vraag kun je het best zelf beantwoorden! Lees de strip en lees het boek en oordeel zelf. Van de die hard fan hoor ik terug dat we de boeken geen geweld aan doen.

5. Had je vóór Bob Evers al eerder gewerkt met Frank Jonker, je scenarist? En heb je zelf ook inbreng in Frank’s stripbewerkingen, of doet hij dat helemaal zelf? Bepaald Frank welke verhalen bewerkt gaan worden? (kortom: hoe werken jullie samen aan Bob Evers.)
Ik kende Frank van de Donald Duck. Ik heb ‘m op een stripbeurs ergens in de jaren negentig voor het eerst live gesproken, maar daarvoor, voor die ontmoeting, had ik al wat van z’n Duck-scenario’s getekend. Ik vond hem een erg goede scenarist en ook nog een erg aardige jongen.
Frank schrijft die Bob Evers strip-scenario’s helemaal alleen. Hij beslist welk deel ie wil gaan bewerken (namelijk het volgende deel in de boeken-serie), doet de “dramatising” naar de 46 strippagina’s geheel zelfstandig en stuurt me dan het spul op. Bij het bewerken van een trilogie doet ie vaak zelfs ineens drie delen tegelijk, om het ‘overzicht te behouden’. Soms loopt scenarist Frank dan ook een paar albums op deze tekenaar voor.

Pas na de bewerkingsfase ga ik me ermee bemoeien. Ik lees van der Heide’s boek, ik lees Frank’s scenario en geef commentaar.
Omdat Frank zo’n tijd tot over z’n oren in het leesboek gedoken is geweest, vis ik er altijd wel een of twee kleinigheidjes uit. Inconsequenties of dingetjes die ‘ie over het hoofd heeft gezien. Een enkele keer zie ik in gedachten grafische mogelijkheden bij bepaalde scènes waar ik dan op de uiteindelijke pagina wat extra ruimte voor wil bespreken en af en toe dring ik er bij Frank op aan om wat verder van het leesboek af te wijken om allerlei dramatische redenen. Strip is echt een ander medium en soms moet je, om de strip een goede strip te maken, het leesboek een beetje geweld aan doen.
Altijd erg leuke dicussie’s hoor, want Frank heeft over alles, elke keuze, altijd al goed nagedacht en geen beslissing ontbeargumenteerd genomen.

6. Waarom hebben jullie gekozen voor strips van Bob Evers? Uit jeugdsentiment?
Hou toch op met dat jeugdsentiment! Niks nostalgie! Bob Evers is een historische strip. Gesitueerd in het Nederland van halverwege de vorige eeuw. Zich afspelend in een, voor ons, nogal bevreemdende en exotische cultuur waar jongens geen smetteloos geklede, pommade smerende mietjes hoefden te zijn. Een tijd zonder het eeuwige gezeik over ‘gevoelens’. Een wereld waarin Nederlandse jongens nog niet bang gemaakt werden voor de béta-kanten in hun karakter. Een tijd dat avontuur nog avontuur was.

Dat is geen jeudsentiment, Robin, dat is een andere planeet!

7. Het is opvallend dat jij en Frank (en je partner Caroline) zoveel energie steken in het promoten van de Bob Evers albums, middels persberichten, jullie zeer actieve weblog, en signeersessies. Het komt allemaal heel professioneel over. Is dat ook de beste manier om je albums goed te laten verkopen: zoveel mogelijk de publiciteit zoeken/kabaal maken?
Eigenlijk moet Caroline deze vraag beantwoorden . . . Zij is degene die daarover nadenkt. Maar ze zegt altijd heel lief dat alles begint met een goed produkt.

8. In Eppo heb je nog niet eerder gepubliceerd, maar wel in Sjors & Sjimmie stripblad, waar je de strip Dave voor tekende. Wat was dat voor strip?
Begin jaren negentig heb ik, op scenario van Joost Timp, een poging gewaagd tot het opstarten van een eigen strip. Over een uitvinder en z’n bionische hond. Een beetje in Chaland’s atoomstijl. Telkens afgeronde episodes van acht pagina’s. Joost en ik waren door de redaktie bij elkaar gebracht, maar onze opvattingen over strips maken, liepen nogal uiteen.

9. Heb je in dezelfde periode ook de Sjors & Sjimmie strip getekend?
Ja.

10. Het klopt dat je nog een tijdje aan de Jan, Jans en de kinderen strip hebt gewerkt? Wat deed je daar precies voor?
Schetsen. Ik kreeg scenario’s, ik zette het paginaatje op in potlood en dan werd dat weer door iemand anders geïnkt. En dat voor een mooie, professionele prijs. Niemand in de stripwereld betaalde/betaalt tot de dag van vandaag dit soort bedragen. Ik voelde me oprecht gewaardeerd. Libelle is een fijn blad.

11. Looney Tunes, Duck, Sjors & Sjimmie, erotisch werk, en ook swingend realisme; je bent van alle markten thuis. Wat is nu eigenlijk jou stijl? Komt Bob Evers het dichtst in de buurt van de ‘Van Oudenaarden-stijl’ ? Of doe je het allemaal even graag?
Vorm is toch niet hetzelfde als stijl? Ik heb al die dingen getekend, allemaal van elkaar verschillende vormtalen, maar allemaal in dezelfde stijl, hoor. Mijn stijl. Stijl is wat in je pols zit. Waar je niks aan kan veranderen. Het is allemaal in de Van Oudenaarden stijl! Ik denk wel te merken dat die stijl zich in de loop der jaren ontwikkelt. Wordt het losser? Oogt het vlotter? Dat soort dingen kun je eigenlijk pas achteraf zeggen, en misschien niet eens zelf!

12. Inmiddels ben je ook al zo’n 20 jaar striptekenaar. Wat is er sindsdien veranderd, vind je?
Uiteindelijk gaat alles in slingerbewegingen.
Toen ik als tekenaar begon, begon meteen alles om me heen meteen af te sterven. Echt waar! De bladenman verdween, de kiosken verdwenen. Alle stripbladen verwenen, de avonturenstrip verdween vrijwel uit dit land en allerlei kranten begonnen hun strippagina’s te verkleinen en op te ruimen. Ik was exact op het foutste moment ingestapt! En tot de dag van vandaag : stripbeurzen worden elk jaar stiller, stripspeciaalzaken en uitgevers houden ermee op. De tijd dat elke doorrookte hippie met een stripwinkeltje of -uitgeverijtje tot puissante rijkdom kon komen ligt inmiddels weer ver achter ons.
Toch zie ik juist de afgelopen twee jaar weer allerlei aanwijzingen dat strip op de weg terug zou kunnen zijn. Ik merk hier en daar dat kinderen, de jongste generatie kinderen opgegroeid met spelcomputer en internet, toch weer graag strip lezen! Ik zie de goede mensen aktief worden. Ik zie talenten. En Bob Evers is er! En Eppo! En Obama!

13. En nu maken jullie de Bob Evers strip voor Eppo. Is dat een soort droom die uitkomt, publiceren in Eppo? Of vooral een broodnodige voorpublikatie?
Een droom! Onze strip is waar ie hoort. In een stripblad. Een professioneel stripblad. In de dampende arena waar we als makers rechtstreeks, schouder aan schouder, de concurrentie om de lezersgunst zullen aanmoeten!
Nu gaan we gewoon weer de strip-schapen van de strip-bokken scheiden in dit land! Nu gaat een echte, deskundige redaktie, volstrekt partijdig en willekeurig, weer es uitmaken waar eigenlijk de grens tussen profi’s en amateurs ligt. En nu gaat de lezer, jazeker de lezer, uitmaken waar ie nou echt z’n euro’s voor wil neerleggen.

14. Hebben jullie zelf je strip aangeboden aan Eppo, of is er contact met jullie gezocht?
Rob van Bavel belde me op.

15. Naast je stripwerk maak je ook Flash animaties. Wat houdt dat in?
Toen Flash er net was heb ik me daar helemaal op gestort! Geweldig! Zelf thuis animeren! Spelletjes maken! Inmiddels al meer dan vijf jaar helemaal niets meer mee gedaan, met dat programma. Er zijn alweer tig nieuwe versies. Ik vraag me af of ik er nog iets van zou snappen!

16. Kun je striptekenaars die het vak nog moeten leren, aanraden om regelmatig de Bob Evers weblog te bezoeken? Erg aardig van jullie om online zoveel handige tips te geven.
Striptekenaars die het vak willen leren moeten o v e r a l waar ze kans zien hun kennis bijeen sprokkelen. Wees gulzig! Bekijk alles! Probeer het te snappen! Leer waar je kunt! Bestudeer het werk van je idolen tot je ogen er pijn van doen! En oefen, oefen, oefen!
Onze blog ( http://debobeversstrip.blogspot.com/ ) kan daar misschien ook wel een klein beetje bij helpen.

17. Veel succes met Bob Evers in Eppo!
Dank! Nog even dit: Frank en ik zijn erg, erg enthousiast over Rob van Bavel’s Eppo-initiatief Wat hij gaat doen, durft verder niemand in de Nederlandse stripwereld! Niemand!!! ! De man is een held!

GEFELICITEEERD FRANK !!!

Oeioei, moet je ook niet aan mij overlaten. Vergeet ik toch altijd. Zou m'n eigen verjaardag nog vergeten! Goed dan, bij deze dan nog even snel:

VAN HARTE, FRANK! FIJNE DAG GEHAD GISTEREN? VEEL KADOOTJES? TAART? VOEL JE ALWEER EEN JAARTJE OUDER? KAART IS ONDERWEG, HOOR!

Pfffffffff, gedaan!

Meanwhile at the studio. . .

1. Ik ben over de helft, blogvriend!!! Het dakje zit erop. Pagina 23 is getekend. Toch een momentje om even bij stil te staan bij zo'n mega mega projekt. Potverdrie! De helft! De HELLUFT!!!

Inmiddels een paar gedaan hebbend, weet ik dat de tweede helft van zo'n stripboek vaak i e t s gemakkelijker gaat dan de eerste helft. Je krijgt die figuurtjes wellicht nu een béétje in de vingers! En hoe leuk om te doen ook, zo'n groot verhaal, voor het eerst komt aan de horizon ook weer die finish in zicht! Dat het misschien straks weer écht gedaan is! Rust! Effe geen deadlines! En weer een boekje klaar! HMMM!! Vooralsnog genoeg gemijmerd. Voort met die tweede helft, meteen maar. Buffel, buffel . . .

2. Henk Gulikers, professioneel cameraman in ruste, heeft ons benaderd met het idee voor een d o c u m e n t a i r e rondom de produktie van onze Bob Eversstrip. Zou een film van pakweg een half uur moeten worden, met daarin heel veel Frank en mijzelf, schrijvend, tekenend, diskussiërend, op beurzen en hier op de studio. Veel shots van die BE-strippagina's in volle produktie. Met ons volop aan het schrijven, schetsen, inkten, kleuren, en met dan telkens commentaar van deze makers eromheen. Interviewtjes wellicht enzo, en ook het produktieproces bij vormgever en drukker en dan tenslotte de presentatie-dag van het nieuwe album als afsluiting. Het geheel dan uiteindelijk op een DVD-tje voor een vriendelijk prijsje. Of misschien bij een luxe-editie ofzo. Lijkt Frank en mij natuurlijk GE-WEL-DIG!!! Ijdeltuiten die we zijn!

Zie je binnekort allerlei grote camera's om ons heen, dan weet je er nu alvast van! We gaan je op deze plek van alles op de hoogte houden, blogvriend.

3. Ansichtje gekrgen van Jaco en Hetty van Heijst, de ouders van Koen van het Hilversumse Stripsmagazijn . Van de Cook Islands! Met Groeten vanuit de ECHTE Stille Zuidzee! Ik las dat ze Bob nog niet getroffen hadden, maar al wel die varkens! Leuk toch, Bob Evers rules op alle halfronden!!

4. Ze hebben me weten te strikken voor een forumdiskussie over strip. MIJ, de man die per dag nooit meer dan twaalf woorden hardop spreekt! En dan ook nog zo verlegen! Over de Graphic Novel, notabene. Niet dat ik daar speciaal iets vanaf weet, hoor, over die "Graphic Novels", maar ze hebben mij, geloof ik, dan gecast in de rol van "tradionele stripmaker".

Hmmm. dat klinkt gelijk wel super oubollig, zeg. En dan straks tegenover een paar van die überhippe, grachtengordeliaanse Graphic Novel-uitgevers met malle brillen, natuurlijk. . . . Hmmmm . . . Ben nu al zenuwachtig.

Als je trouwens zin hebt om te komen. Zie de details hieronder.

Forumdiscussie over Strips
Met medewerking van Hans van Oudenaarden

Wilde je de nieuwe openbare bibliotheek in Amsterdam toch al eens komen bekijken, Heb je donderdag 28 mei van 17.00 uur – 18.30 uur tijd en houd je wel van een goede discussie.
Kom dan naar de boekensalon met het thema:

Is de ‘graphic novel’ de redding voor de strip?

Dat de strip een kwijnend bestaan leidt, is een veelgehoorde klacht. Vervolgstrips verdwijnen uit de kranten, die alleen nog cartoons en gagstrips publiceren, als ze dat al doen. Veel boekhandelsketens bieden nauwelijks meer strips aan, landelijke media hebben geen aandacht voor strips.

Maar klopt dat beeld wel? De ontwikkeling van de ‘graphic novel’, het literaire beeldverhaal, lijkt het tegendeel te bewijzen. Dit stripgenre staat momenteel in het middelpunt van de belangstelling: literaire uitgevers storten zich op dit marktsegment en er is een speciaal tijdschrift voor dit genre opgericht. Is de ‘graphic novel’ een succesformule? Hoe nieuw is het genre eigenlijk? Is het inderdaad geschikt voor een ander publiek dan de ‘gewone’ striplezer? Of ontstaat er zelfs een nieuw soort striplezer?

Over deze en andere vragen zal een panel van deskundigen zich buigen in de boekensalon van 28 mei van 17.00 tot 18.30 uur in het Museumcafé van de bibliotheek van de Bijzondere Collecties aan de Oude Turfmarkt 129 te Amsterdam.

Deelnemers aan het panel zijn tekenaars, journalisten, uitgevers, striphandelaren : Ward Wijndelts (eindredacteur de Eisner), Hans van Oudenaarden (tekenaar Bob Evers), Jean-Marc van Tol (tekenaar Fokke en Sukke, onder voorbehoud), Ger van Wulften (Uitgeverij Xtra, onder voorbehoud)

De discussie zal geleid worden door Jos van Waterschoot, adjunct-conservator bij de Bijzondere Collecties en verantwoordelijk voor de stripcollectie. Hij is tevens secretaris van het Stripschap.

Pagina 12: Into the desert

Daar is ie dan: de scenarioversie van pagina 12 van ons nieuwe Bob Evers stripverhaal “Een overval in de lucht”. Zoals je ziet, beste bloglezers, slechts acht plaatjes had ik voor deze pagina voorzien, te beginnen met de daadwerkelijke crash van het vliegtuig. Maar wie bladzijde 25 van Eppo 6 er op naslaat zal zien dat Hans dat vliegtuig nog twee plaatjes door laat rollen alvorens het crasht. Een logisch gevolg van het feit dat het in het laatste plaatje van de vorige strippagina nog door de lucht scheerde.
Meer actie dus in deze scene, maar dat gaat jammer genoeg ten koste van een mooie, lange dramatische totaalstrook waarop de passagiers het vliegtuig verlaten. In plaats van het derde is dat het vijfde plaatje van deze pagina geworden en dan een van twee op de strook. Maar tot zover is er eigenlijk nog niets aan de hand. Nee, waar het echt om gaat is wat nu plaatje 4 op bladzijde 25 van Eppo 6. Kijk hier eerst maar even rustig naar de originele scenarioversie hieronder:


PAGINA 12a:

1. Het vliegtuig komt met een schok tot stilstand tegen de Pisa-rots, een scheve rots midden in de woestijn, aan de voet smaller dan van boven, zodanig dat het vliegtuig er helemaal onder past en er in dat geval zelfs nog een stuk van het overhellende deel uitsteekt. De neus raakt een stuk van de rots evenals de linkervleugel die in elkaar wordt gevouwen.
GELUID VAN DE KLAP: BANG! KRA-BAF!

2. Totaal van het passagiersgedeelte. Het is een chaos in het vliegtuig. Jan en Arie liggen plat op de grond. Twee stoelen zijn losgeraakt. Malherbe en Marsh zijn door de stoelen meegesleurd. Marsh is buiten westen. Breitstein staat met pistool in de hand bij de deur naar de cockpit. Hij heeft een snee in zijn voorhoofd, waar bloed uit stroomt. Hij schiet over de hoofden heen.
BREITSTEIN: eén voor een uitstappen door de achterdeur! fouilleer ze op wapens!
GELUID VAN HET SCHOT: PANG!

3. Totaal. Alle passagiers (behalve Anderson) stappen uit, Jan als eerste, gevolgd door Arie. Arie veegt het bloed van zijn neus met zijn zakdoek. Kaalmans fouilleert de uitstappende passagiers. Winstone draagt de flauwgevallen Lalonde in zijn armen. Zazou die hem op zijn hielen volgt gaat behoorlijk te keer. Hij staat nog in het vliegtuig en vraagt lachend aan tante Ginny, die aanstalten maakt uit te stappen, opzij te gaan. Tante Ginny kijkt hem verontwaardigd aan. Ze heeft haar tas en boek bij zich. De passagiers stappen uit aan de woestijnkant. Het vliegtuig is vanuit het noordwesten geland. In het zand zijn diepe groeven geploegd door de wielen en het staartwiel. De zon staat al in het westen (het westen is haaks op de Pisa-rots) vlak boven de horizon. De linkervleugel van het vliegtuig (aan de kant van de Pisa-rots) is in elkaar gevouwen en gedeeltelijk afgebroken. De beide propellers bungelen er een beetje bij. Het overhellende deel van de Pisa-rots steekt nog achter het staartroer van het vliegtuig uit. Het staartwiel is afgebroken, waardoor de staart bijna op de grond ligt en de neus van het vliegtuig hoger in de lucht ligt. De Pisa-rots loopt meer dan honderd meter door naar het noorden tot aan een hoek (de noordwesthoek). Deze hele rotswand heeft een overhellend deel. (zie ook blz 53 van het boek)
ARIE: zeg, heeft iemand van ons het boze oog? overal waar wij naar toe gaan is wat loos. er breekt muiterij uit. de boot zinkt. vliegtuigen worden overvallen…
WINSTONE: tantelief, zou u even opzij willen gaan? ik moet dit teergebouwde roodharige katje kwijt voordat die verscheurende pekinees me naar de keel vliegt.
TANTE GINNY: !
ZAZOU: kef! kef! wraf! waf! woef!


PAGINA 12b:

1. Als Arie tante Ginny helpt met uitstappen (hij laat haar op zijn rug plaats nemen), ruziet Paul vlak bij de achterdeur met Breitstein over de situatie. Jeffries draagt Marsh.
PAUL: ik heb het recht om vragen te stellen! wil je er wel eens rekening mee houden, dat ik jullie leven heb gered! wat moet dit alles betekenen?
BREITSTEIN: jai heb jou eigen leven gered. het ies zoals iek zai: jullie blaiven boiten het vliegtuig en wai ien het vliegtuig.

2. Paul en Peters die Gary met zich meenemen stappen uit. Paul protesteert heftig. Breitstein en de Chinese steward gooit dekens en matrassen naar buiten. Platneus dreigt met zijn stengun.
PAUL: dat kun je niet doen! denk aan de dames! ze kunnen toch niet op het zand slapen, wel?
BREITSTEIN: wai gooien dekens naar boite! vooruit, vang! en smeer hem nu! wie binnen de vijf en zeventig meter van het vliegtuig komt, krijgt een kogel in zijn body.

3. Winstone, die nog altijd Lalonde draagt en gevolgd wordt door Zazou, vraagt waar ze heen gaan. Paul wijst naar de noordwesthoek van de rots.
WINSTONE: waar gaan we heen?
PAUL: laten we proberen aan de andere kant van de rots te komen. misschien vinden we daar een beschutte plek.

4. In de buurt van de noordwesthoek heeft Jeffries Marsh op een van de dekens gelegd. Hij richt een zaklamp op Marsh gezicht. Marsh opent zijn ogen een beetje. Malherbe is neergeploft op drie matrassen.
JEFFRIES: ik geloof dat marsh bijkomt. marsh, kun je je bewegen?
MARSH: ik ben bang van niet. mijn hoofd bonst.

5. Jeffries gaat naar de tweede patiënt, Gary. Peters licht hem in over de toestand van Gary. Sparks, die naast Gary ligt, is bij kennis.
JEFFRIES: dat gaat vanzelf over. en hier?
PETERS: sparks is prima. maar gary duurt nog wel even. hij heeft een ontzettende klap op zijn hoofd gekregen.

Ja, je ziet het goed, beste bloglezer, er zijn twee tekstballoons omgewisseld. En een derde toegevoegd met een verkeerd gespelde naam van de heer Marsh. Dat laatste valt in het album zonder veel moeite te corrigeren. Maar dat eerste, die verwisseling van de tekstballoons van Arie en Breitstein. Hans, valt daar nog van aan te doen in het album?
Nu begint Arie meteen na de crash een heel verhaal. Voor mijn gevoel moet dat toch echt Breitstein zijn. Alleen al vanwege de hoeveelheid adrenaline die bij die kerel door zijn aderen bruist tijdens de overval in de lucht, kan het haast niet anders of Breitstein neemt als het eerste het woord. Dat Arie snel daarna weer bij zijn positieven komt en een gevatte opmerking plaatst, dat geloof ik wel. Maar andersom?
Desondanks zal het waarschijnlijk zo blijven in het album. Met teksten aanpassen kan ik dit immers niet meer terugdraaien, nu het eenmaal zo getekend is. Alleen die naam van Marsh, dat gaat nog wel. Waarmee ook pagina 25 van Eppo 6 weer een collectorsitem wordt. En pagina 24 ook al, dus alle reden om deze Eppo heel goed te bewaren. Beter natuurlijk nog, om ze allemaal te bewaren. En volgende week alweer Eppo 7 op je deurmat…

Meer uit Eppo 6... en vrolijk Pasen!

Zei ik donderdag nu echt dat er geen berichten uit Eppo Varia aan Bob Evers te linken waren? Tuurlijk wel! De nummer 2 in de top 3 van favoriete striplocaties is immers Londen en terwijl Jan en Arie crashen in de woestijn zit onze titelheld, Bob Evers nog altijd in Londen en is druk bezig een gefingeerd telegram voor Jeffries naar Zuid-Afrika te sturen. En Londen is ook een van de belangrijkste locaties in in het tweede deel van de Bob Evers-Briefjesjacht-trilogie ‘De jacht op het koperen kanon’. Volgend jaar past Bob Evers dus prima in het rijtje van ‘Londense’ stripverhalen dat op bladzijde 18 van Eppo 6 genoemd staat.
En als nu Amsterdam op nummer 1 van de top 3 van favoriete striplocaties staat, kunnen we over een week of twee die prachtige openingsplaat van "Een overval in de lucht" met Arie en die tram zonder bovenleiding nog eens op de blog zetten... Duimen maar!


Op diezelfde bladzijde 18 in dezelfde rubriek Varia ook een artikeltje over Jan en Karin van Jakari Productions en het fotoboek Draw & Shoot 2 met foto’s en exclusieve strips en tekeningen van vele bekende Nederlandse striptekenaars en scenaristen.

(Jan en Karin, foto Jakari Productions, bron: www.jakari.be)

En nu dan het goede nieuws, dat de foto’s van Jan en Karin bij de interviews in Eppo geplaatst gaan worden. Binnenkort op bezoek bij Hans voor Draw & Shoot 2, in de tussentijd kun je de vorige fotoreportages bewonderen op http://www.jakari.be/ en daar kun je nog altijd intekenen op het aankomende Draw & Shoot boek.

En dan tenslotte op bladzijde 20 van Eppo 6 een nieuwe gag van Kleine Napoleon, uiteraard getekend door Dick Heins, waarin het opportunisme van broer Joseph centraal staat. Of is het gewoon lafheid?

(Illustratie: Dick Heins)

Het karakter van Joseph moet sowieso nog wat verder uitgewerkt worden in de strip. Daardoor is deze grap toch niet helemaal geworden wat ik me ervan had voorgesteld en moet ik de briefschrijver op pagina 2 helaas een beetje gelijk geven. Gelukkig staat Nappie als enige van de Eppo-gagstrips nog volop in de steigers en kunnen we dus nog alles aan doen om dit soort valkuilen in de toekomst te voorkomen.

Idem voor Bob Evers trouwens. Zo’n plotlijntje als waar Arie de naam van Paul vandaan haalt, kan ik in het album met de beste wil van de wereld niet meer herstellen. Plotlijntje voor eeuwig in de vergetelheid. En ook op plaatje 4 van bladzijde 25 in deze Eppo zie ik iets wat ik eigenlijk heel anders bedoeld had. Zal waarschijnlijk ook zo blijven in het album. Maar ach, wat zelfkritiek naar je eigen werk toe en hoe het uiteindelijk gepubliceerd wordt houdt een mens scherp. En de strips worden er uiteindelijk maar beter van. Het verhaal over plaatje 4 van pagina 12 van "Een overval in de lucht"? Dat is is iets voor een volgende post op deze blog. Vrolijk Pasen allemaal!

Eppo 6: Noodlanding!

Dank je wel, Hans, voor dat voorproefje! Gelukkig viel de nieuwe Eppo ook deze keer weer op woensdag in de brievenbus. En vanaf vandaag is Eppo 6 ook weer in de winkel verkrijgbaar. Voor wie hem nog niet heeft, de winkels zijn al anderhalf uur open, de verkoopsters hebben Eppo 6 in de rekken gezet, dus ren of rij naar die winkel en koop die Eppo! Dit is hem:

(Illustratie: Carry Brugman)

Als je Eppo 5 nog niet hebt, die met de eerste Bob Evers cover en het grote interview met Hans, vraag daar dan ook even naar. Je weet het nooit. En anders kun je die Eppo in elk geval nog bestellen via http://www.donlawrence.nl/ zoals je in de advertentie op bladzijde 19 van Eppo 6 kan zien. Alleen de cover daar herinnert nog aan de ‘Bob Evers-Eppo’.

Verder deze keer boekenkasten of interviews rond één van ons tweeen, zelfs geen items in de rubriek Varia die we aan Bob Evers kunnen linken. Alleen de teaser op cover: Bob Evers, gecrashed! En dat slaat natuurlijk op het vervolg van ons nieuwe Bob Evers stripavontuur ‘Een overval in de lucht’ . En die overval is op bladzijde 24 en 25 van Eppo 6 in volle gang. Breitstein gaat behoorlijk tekeer in de cockpit. Piloten uitgeschakeld en dan pas tot de conclusie komen dat je geen vliegtuig kunt besturen. Niet bijster slim als je kilometers hoog in de lucht zit. Afijn, hier is scenariopagina 11, nog zonder plastic houdertje aan het vliegtuig en met een aanloop naar de crash:

PAGINA 11a:

1. Close-2-shot van Arie en Jan die geschrokken twee schoten horen.
GELUID VAN DE SCHOTEN: PANG! PANG!
JAN: !
ARIE: !

2. Het vliegtuig helt over naar voren en verschillende passagiers verliezen hun evenwicht. Lalonde gilt en Zazou keft. Kaalmans schuift door het middenpad naar voren langs de stoel van Jan heen. Hij heeft een pistool in zijn hand.
LALALONDE: iiiiiiiiiii!
ZAZOU: kef! kef! kef!
KAALMANS: aaagh! we vallen! die idioot! we slaan te pletter!

3. Breitstein verschijnt met vertrokken gezicht in het gangetje naar de cockpit. Platneus kijkt hem verbijsterd aan. Kaalmans heeft zich met één hand vastgegrepen aan een stoel.
BREITSTEIN: jemand hier der fliegen kann? anyone here who can fly a plane?
PLATNEUS: !

4. Paul schuift naar voren in de richting van de cockpit.
PAUL: ja, ik! ich kan fliegen, you fool!
BREITSTEIN: mitkommen, jai!

5. De voorruit van het vliegtuig is kapot door een kogelinslag, Gary ligt op de grond en is zijn arm geschoten, Peters is neergeslagen op dezelfde manier als Sparks. De pistolen van de piloten (beiden Smith and Wesson) liggen op de vloer. Paul kijkt verbijsterd naar de toestand in de cabine.
PAUL: grote goden! wat is hier gebeurd?
BREITSTEIN: zai probierden mai te ontwaffenen. heb jai niets mee te maken. graip die stuurknupfel.


PAGINA 11b:

1. Totaal van het vliegtuig. Vijf meter boven de grond weet Paul het vliegtuig recht te trekken. Het landinggestel is uit.
PAUL: pfft! gelukt!

2. Breitstein gooit de pistolen van de piloten door het kapotte raam naar buiten. Hij kijkt verrast om als er iets knapt.
BREITSTEIN: zieso, und nu… was ist das?
GELUID VAN HET KNAPPEND HOOGTEROER: KNAP

3. De neus van het vliegtuig duikt meteen omlaag. Onder hen niets dan rotsige woestijngrond.
PAUL: het hoogteroer, you fool! je kunt niet zomaar in een vliegtuig gaan rondknallen zonder iets te beschadigen.

4. Paul weet het vliegtuig aan de grond te zetten. Het rolt vooruit over de rotsige woestijnbodem heen.
PAUL: ik zal doen wat ik kan. als we maar niet over de kop slaan, dan…

M-maar…wat is dat?! Wat is dat voor een tekst in het laatste plaatje, Hans? Hoezo, of ze over kop gaat slaan of niet? Met dertien passagiers, twee piloten, een marconist, een steward en een hond aan boord?! Liever niet, zou ik zeggen! En hoezo, ik moet die kist hier aan de grond zetten? Waar anders? Dat ding gaat in volle duikvlucht naar beneden. Honderd kilometer verderop gaat echt niet meer lukken!
Okee, ik snap het. In het scenario rolt dat vliegtuig op plaatje 4 al over grond, en in Eppo nog niet. Meer plaatjes voor de crash, dus. Prima, maar dat maakt voor de tekst toch niet uit? Of dat vliegtuig nu over de grond rolt of nog naar beneden duikt, die angst voor over de kop slaan blijft toch wel. In het laatste geval nog wel meer, zou ik zeggen!
Dus, beste bloglezers, bewaar deze Eppo maar goed, want het wordt een collectors item! In het album komt echt weer de originele tekst te staan, of iets wat daar op lijkt. Anders krijgen we volgende keer nog minder uitroeptekens van ‘KR’ in Stripschrift.
En die naam van Marsh op plaatje 4 van pagina 12 wordt dan echt weer met een ‘s’ geschreven! Maar dat, en meer over pagina 12 en de rest van de crash, is iets voor volgende week! Tot dan!

morgen in de EPPO!

Voorproeverij voor morgen! Als ie er weer is, je nieuwe Eppo!

Dank trouwens nog iedereen voor jullie zeer vriendelijke woorden rondom die malle, dooie kat van ons. Wat zijn er nog veel aardige mensen! Veel dank!

En wat is dat trouwens voor vierkante eh . . . "klont" op rompbuik ter hoogte van de aanhechtingsplaats van de vleugels van onze DC-3 dakota? Dat hoort daar toch niet? Dat hoort toch allemaal gestroomlijnd glad te zijn? Wat IS dat, Vano???

Tja, dat is . . . dat is het plastic "houdertje" waarmee het vliegtuigmodelletje op de foto stond. Waar je het staandaartje schijnbaar in moet klikken ofzo. Zag het te laat. Dat dat dingetje er niet bij hoorde . . . sssshhhhhht!

De strijd om het goudschip in Stripschrift en Brabant Strip Magazine

Ons nieuwste Bob Evers stripalbum “De strijd om het goudschip” is al een half jaar uit en toch komen we het nog regelmatig tegen in de stripinformatiebladen. In Stripschrift 399 vind je op bladzijde 38 een mini-recensie over dit nieuwe album.
Recensent ‘KR’ vind tekenwerk en inkleuring geslaagd, maar vraagt zich af of de langdradigheid van het oorspronkelijke verhaal zich leent voor een stripversie.
Nu kun je veel van de verhalen van Willy van der Heide zeggen, maar ‘langdradigheid’ is daarbij wel het laatste wat in mijn hoofd op komt.
En dan nog, het is toch geen 1-op-1-verstripping. De meer dan 200 pagina´s tekst zijn toch tot 46 pagina´s strip gecondenseerd.
Afijn, smaken verschillen en een ieder heeft natuurlijk recht op een eigen mening, maar die van recencent´KR´ levert in het doorgaans toch betrouwbare Stripschrift een magere waardering van twee uitroeptekens op, iets dat gelijk staat aan de waardering voor Rooie Oortjes even verderop in de lijst. En aangezien deze Stripschrift ook nog eens bij mij op 1 april in de bus viel, weet ik nog steeds niet of ik deze recensie nu serieus moet nemen of niet.

Gelukkig was daar gisteren ook de nieuwe Brabant Strip Magazine, nummer 166 alweer.
Met in de rubriek ‘Het nieuwe scheepsjournaal van JeePee’ op bladzijde 33/34 een artikeltje over de speciale uitgaven van Bob Evers bij de Boekenhalte.
Aandacht voor onder andere de speciale Boekenhalte-hardcover met prent die verscheen in een oplage van 150 exemplaren en waarvan de laatste exemplaren nog te bestellen zijn via: http://www.boekenhalte.nl/ .
Maar ook voor de 50 white-albums die werden uitgebracht ter gelegenheid van de officiele presentatie van Bob Evers deel 4: De Strijd om het goudschip bij de Boekenhalte te Zwolle. Per abuis staat in het artikeltje Kampen genoemd als locatie van de Boekenhalte, maar dat is bij deze dus gecorrigeerd en vergeven.
Al met al een heel fraai stukje in Brabant Strip Magazine 166, dat ook nog eens prachtig geïllustreerd is met een van de vijf covers die Hans speciaal voor de white-albums ontwierp.
Dank je wel, JeePee!

Pagina 10: Een overval in de lucht

Zoals op de voorpagina van de 'Bob Evers- Eppo' nr 5 al staat aangekondigd: De overval gaat van start! En wel op pagina 10 van ons verhaal. En die overval in de lucht heeft ook nog eens helemaal niets te maken met tegenstrever Jarvis Jeffries (al moet gezegd worden dat Jeffries zich nog altijd niet bewust is dat Jan en Arie achter dezelfde handschoenendoos aan zitten als hij zelf).

Nee, beste bloglezers, die overval in de lucht is een initiatief van onze vriend Breitstein en zijn twee makkers Platneus en Kaalmans. De reden? Ja, we geven niet alles weg op één pagina. Voor de motieven van Breitstein en zijn kornuiten moet je nog minstens twee Eppo's geduld hebben. Tot die tijd is hier alvast scenario-pagina 10.

PAGINA 10a:

1. Paul kijkt Arie en Jan verrast aan. Jan bevestigt wat Paul denkt.
PAUL: muiters? wacht, daar heb ik iets over gelezen. zijn jullie die jongens, die…
JAN: twee van de drie, ja. eigenlijk zouden we maar een maand wegblijven.

2. Arie en Jan vertellen hun avonturen in de Stille Zuidzee. Ze zitten om het tafeltje te lunchen. Paul en Jan zitten op een licht klapstoeltje. Arie overhandigt Paul grinnikend een van zijn detectiveboekjes (niet: Moord in de 8.15). Arie heeft zijn mond nog vol met alles wat er geserveerd is in het vliegtuig. Paul en Jan drinken thee.
TEKSTBLOK: en zo, veel later…
PAUL: muiterij, maanden op een onbewoond eiland, kogels die om je oren fluiten. fantastisch, wat een avontuur! wat zou ik graag eens midden in zo’n spannend verhaal zitten.
ARIE: ik heb nog wel een detectiveboekje.

3. Paul neemt het detectiveboekje mee en gaat teleurgesteld naar zijn plaats. Jan ziet plotseling de koffer (op de voorgrond) van Breitsteins bezoeker naast Platneus (op stoel nummer 7) staan.
PAUL: thanks! ik heb mijn kostbare jonge jaren verknoeid.
JAN (wijzend naar de koffer): hee, maar… zie je dat?

4. Jan legt Arie uit wat hij ontdekt heeft. Arie heeft zelf ‘Moord in de 8.15’ erbij gepakt.
JAN: die koffer bij nummer 7 is gisteren door breitsteins bezoeker meegebracht. dus die lui naast ons hebben inderdaad iets met breitstein te maken.
ARIE: ik geloof dat we ons beter kunnen concentreren op jeffries en de familie elephant.
hoe krijgen we die handschoenendoos in handen?

5. Close-up van Jan die opschrikt van een schril gefluit en de stem van Platneus.
JAN: Terwijl jij niets anders doet dan lezen. Ik…
GELUID VAN HET FLUITJE: TRIIIII
PLATNEUS (buiten beeld): handen omhoog, allemaal!


PAGINA 10b:

1. Platneus heeft uit de bewuste koffer een stengun gehaald, die tussen de opgevouwen kleren verborgen zat. Hij staat voorin het vliegtuig met de stengun in zijn handen. Breitstein staat naast hem. Breitstein heeft een fluitje om zijn hals en een groot automatisch pistool (parabellum) in zijn hand. Hij lost een waarschuwingsschot in de richting van Paul en Jan. De meeste passagiers staan al met hun handen omhoog. Jan en Arie nog niet. Arie staart verbijsterd naar Breitstein en zijn handlangers. Paul is in slaap gevallen boven het detectiveboekje. Jan probeert hem met een paar porren wakker te stompen.
PLATNEUS: een beetje vlug! willen jullie soms wat lood in je body hebben?
GELUID VAN HET SCHOT: Pang!
JAN: paul, je handen in de hoogte, vlug! word wakker, vent! het is een overval!
PAUL: zzz… huh?

2. Paul staat rechtop met zijn handen omhoog. De kogel is ingeslagen in de stoelleuning van stoel 14. Breitstein richt zijn pistool op Jeffries en gebaart hem naar achteren te lopen. Jeffries volgt het bevel geïrriteerd op. Hij loopt achterwaarts terug in het pad.
BREITSTEIN: jai daar… naar achteren! je staat me te dicht ien main buurt. je gezicht bevalt main niet. allo terug!

3. De marconist (Sparks) kijkt met een niet begrijpende blik om de hoek van de deur van de cockpit. Breitstein (in close-up op de voorgrond) reageert meteen.
SPARKS: hé, wat is er…
BREITSTEIN: !

4. Breitstein geeft Sparks een harde mep met zijn pistool tegen zijn slaap. Sparks zakt in elkaar.
GELUID VAN DE KLAP: BAF

5. Breitstein stapt over Sparks heen de cockpit binnen. De deur staat door Sparks val wijd open. De piloten (Gary en Peters) reageren verrast op Breitsteins bevel.
BREITSTEIN: handen omhoog!!
PETERS: Wat…