Eppo 3: De medepassagiers van Jan en Arie

Joepie, deze keer weer de Eppo op woensdag in mijn bus! Gisteravond lekker op mijn gemak de hele Eppo van voor naar achteren uitgelezen en nu alweer een stukje over Eppo nummer 3 op deze blog. Vanaf vandaag ligt Eppo nr 3 ook in de winkel, dus voor wie nog geen abonnement heeft: dit is hem!















(Illustratie: Eric Heuvel)

Geen Hans in de rubriek Varia deze keer, maar natuurlijk wel het vervolg van ons nieuwe Bob Evers stripverhaal ‘Een overval in de lucht’. Op bladzijde 24 en 25 lees je alweer de derde aflevering van dit avontuur.
Op het eerste plaatje maken al meteen kennis met de inmiddels berucht Jarvis K. Jeffries, de man die net als Jan en Arie uit is op de waardevolle handschoenendoos van Mrs. Judy Elephant in Kaapstad. Dé tegenstander voor Bob, Jan en Arie in de komende drie albums.
De man die achter de erfenis van John en Lois Bennett aanzit en er alles aan zal doen om te verhinderen dat de Bennetts deze erfenis in handen krijgen. Kortom, de schurk van dienst voor deze nieuwe Bob Evers trilogie.

Behalve met Jeffries maken we op pagina 5 van ons stripverhaal ook nader kennis met regisseur Malherbe, die zoals al eerder gezegd, niet bepaald nuttig gezelschap is voor Jan en Arie tijdens hun verdere avonturen.

Ook de Duitser Breitstein is iemand die Jan en Arie op hun reis naar Kaapstad hadden kunnen missen als kiespijn. Maar ja, hij is er nu eenmaal en hij zal nog een belangrijke rol gaan spelen bij de dingen die komen gaan. Enne... het uiterlijk dat hij van Hans heeft meegekregen voorspelt niet veel goeds...

Ttenslotte stormt onderaan pagina 5 ook Arthur Winstone het kaartbureau nog binnen.
Romanschrijver Winstone is een van die passagiers die juist wel als welkome hulp tijdens de komende avonturen gezien mag worden. Goed gezelschap voor de vlucht naar Kaapstad, dus.

En dan die Mr. Marsh nog. Vreemde snuiter met blijkbaar een oogje op Winstone.

Tot zover de introductie van alle bijfiguren op pagina 5. En hieronder dan de betreffende scenariopagina:

PAGINA 5a:

1. Jeffries stapt uit het vliegtuig met zijn handen in de zakken van zijn kameelharen jas. Tussen hem en Lalou Lalonde zijn nog een aantal mensen uitgestapt, die hier niet allemaal in beeld hoeven . Na Lalonde volgt een echtpaar met twee kinderen, nog een echtpaar, een man met uniform, een verpleegster en nog een heer van middelbare leeftijd (Marsh). Marsh loopt vlak voor Jeffries. Marsh tuurt voor zich uit naar iets of iemand buiten beeld (Winstone).
Jan (buiten beeld): jeffries! ♫!

2. Jan loopt naar het hoofdgebouw gevolgd door Arie.
JAN: ik kon hem er direct uitpakken. tien tegen één dat hij direct naar het plaatsbureau gaat. ik houd hem in de gaten. ga jij maar naar het restaurant.
ARIE: geen slecht idee. laat ons eten, drinken en vrolijk zijn, want morgen…

3. Jan opent de glazen deur van het kaartenbureau en kijkt verbaasd naar het tafereel dat zich daarbinnen (buiten beeld) afspeelt. De klerk vertelt de Duitser Breitstein wanneer het extra vliegtuig vertrekt.
JAN: …vliegen we te pl…?
KLERK (buiten beeld): het wordt omgeroepen door de luidsprekers, herr breitstein. het extra vliegtuig vertrekt precies om drie uur.

4. Jan rekent de tickets van hem en Arie af met een aantal bankbiljetten. Het blonde meisje kijkt nog eens belangstellend naar Jan. Breitstein loopt het kaartenbureau uit.
BREISTEIN: danke!
KLERK: nog een reiziger voor johannesburg met twee allerbeminnelijkste reisgenoten. u hebt het gehoord: vertrek om drie uur.

5. Als Jan klaar is met afrekenen komt Jeffries binnen, gevolgd door Malherbe. Jan en de klerk kijken hem verbaasd aan.
MALHERBE: gaat er een extra vliegtuig naar kaapstad, ja of neen? weet hier dan niemand iets?
JAN: ?
KLERK: ?

PAGINA 5b:

1. De klerk staat de ongeduldige Malherbe meteen te woord. Jan neemt plaats op een bank met zijn tickets in de hand. Jeffries kijkt geïrriteerd naar de voordringende Malherbe.
KLERK: Het extra vliegtuig vertrekt om drie uur precies naar Johannesburg. Hoeveel kaartjes heeft u nodig, mijnheer?
MALHERBE: lalou lalonde en ik, p. h. l. malherbe, regisseur. en laat ik je vertellen dat juffrouw lalonde heel wat geregisseerd moet worden!

2. Winstone, met aluminium handkoffer, komt gehaast het kaartenbureau binnen, dringt min of meer voor en struikelt bijna over Malherbe en Jeffries. Beiden kijken hem furieus aan.
WINSTONE: heeft u nog een plaats in de extra vlucht naar kaapstad?
MALHERBE: mijnheer, ik was eerst!

3. De klerk maant de aanwezigen tot kalmte. Het blonde meisje is geamuseerd door alle toestanden. Tegelijkertijd komt Marsh het kaartenbureau binnen.
JEFFRIES: mag ik even uw aandacht er op vestigen dat ík hier het eerst binnenkwam?
KLERK: heren, er is plaats genoeg. ik stel voor mejuffrouw lalou het eerst te helpen. anders stormt ze straks hier binnen en mogen we blij zijn als ze is uitgerateld voor het vliegtuig vertrekt.

4. De klerk geeft Malherbe zijn ticket en informeert naar Jeffries naam.
KLERK: alstublieft! en u bent…
JEFFRIES: hmpf! jarvis k. jeffries uit manchester. bestemming kaapstad. geen bagage.

5. Jeffries loopt (op de voorgrond) met zijn tickets het kaartenbureau uit. Jan volgt hem met zijn ogen, maar blijft wel op de bank zitten. Op de achtergrond helpt de klerk Winstone. Marsh geeft meteen ook zijn naam op.
WINSTONE: arthur winstone. beroep: schrijver. romanschrijver…
MARSH: en ik ben howard marsh, kaapstad, gouverneursambtenaar zuid-afrika.

Zoals je ziet, heeft Hans zich hier een aantal vrijheden gepermitterd ten opzichte van het scenario. Het vijfde plaatje is doorgeschoven naar de tweede helft van de pagina en daarmee schuiven alle plaatjes daarna ook een positie door.
Het eerste plaatje op de laatste strook is in wezen een samentrekking van plaatje 7 en 8, ofwel plaatje 2 en 3 van pagina 5b, zoals ze in het scenario vermeld staan. En het middelste van de laatste strook is dan juist weer een afsplitsing daarvan.
In tegenstelling tot het scenario en het oorspronkelijke verhaal van Willy van der Heide zien we hier een klerk die zijn gedachten over filmster Lalou Lalonde niet recht in het gezicht van de aanwezige heren meedeelt, maar ze alleen fluistert tegen zichzelf zegt. Waarmee de stripklerk wel weer voldoet aan zijn air van onkreukbaarheid.
Tenslotte zijn op het laatste plaatje van pagina 5 niet de klerk en Jeffries in beeld, maar een spiedende Jan verscholen achter een Robbedoes, die ook niet in het scenario stond, maar wel een erg leuke gimmick is voor dit verhaal.

Je ziet, Hans neemt af en toe flink de vrijheid t.o.v. het scenario dat hij van me krijgt, maar die veranderingen komen altijd ten goede aan het verhaal en dan in het bijzonder aan de manier waarop het verhaal in beeld wordt gebracht.
Soms verander ik later dan nog wel een iets aan de teksten om het allemaal nog net iets lekkerder te laten lopen, maar dat is op pagina 5 niet nodig.

Op pagina 6 wordt dat anders. Daar heeft Hans nog meer vrijheid genomen en daar ga ik vrijwel zeker een drietal tekstjes aanpassen voor het album. Zodat de Eppo-abonnees met deze Eppo alweer een collectors-item in handen hebben. Maar daarover volgende week meer.
Tot dan of tot ziens in Breda!

Poppetjes tekenen in Breda

(Foto: Herman Schreurs)

Aanstaand weekend is het eindelijk zover: de eerste grote Stripbeurs van Breda. Met ongeveer alle tekenaars en schrijvers van Stripblad Eppo, de uitreiking van de Strippublieksprijs, het NK Striptekenen voor de jeugd en diverse boekpresentatie. En natuurlijk zijn Hans en ik ook aanwezig.
A.s. zaterdag signeren we in elk geval bij Eppo Stripblad en natuurlijk ook bij onze eigen uitgeverij Boumaar. Tijdstippen nog niet precies bekend, maar laten we maar zeggen: als Hans gearriveerd is en zijn eerste kop koffie op heeft. En vanzelfsprekend hebben dan al onze albums bij ons, de Bob Evers prenten, boekenleggers, giclée’s, de gloednieuwe Eppo, het speciale Eppo-handtekeningenboekje met exclusieve tekeningen van alle aanwezige tekenaars en wat al niet meer. We hopen jullie dan ook a.s. zaterdag weer allemaal te mogen begroeten. Tot ziens in Breda!

Stripbeurs Breda

Zaterdag 28 februari en zondag 1 maart 2009

Schaats- en Racketcentrum Breda

Terheijdenseweg 500

4826 AB Breda

Beide dagen van 10.00 uur tot 17.00 uur

Bob Evers signeersessies: zaterdag 28 februari 2009

Info: http://www.stripbeurs.com/

Geld naar de maan

Gisteren een dubbel verjaardagsfeest gevierd op Kasteel Groeneveld, beste bloglezers. Uiteraard de verjaardag van Hans van afgelopen zaterdag, maar ook die van Caroline van iets meer dan een maand geleden. Met vrienden en familieleden van Hans en Caroline, een heerlijke High Tea, maar ook koffie, taart, soep, quiche, brownies, soesjes, cake, vruchten, zalm en wat al niet meer. Ook onder de vrienden en familieleden van Hans en Caroline bevindt zich een flink aantal Bob Evers fans, Eppo-fans en trouwe volgers van deze blog. Eén van de aanwezigen, de 11-jarige Derk, nam de gelegenheid te baat om zijn Bob Evers albums te laten signeren. En die vier albums hebben we gistermiddag dan ook tussen de thee en taart door met veel plezier gesigneerd.

Maar deze week is dan ook een feestweek bij uitstek. In de eerste plaats wordt in het zuiden des lands natuulrijk al dagenlang uitgebreid carnaval gevierd en krijgt stripstad Breda later de ze week zijn oude glorie terug met een onvervalst stripweekend, verschijnt er woensdag of donderdag alweer de derde Eppo in brievenbus en de winkel (elke week wel reden voor een feestje), en publiceert Nederlands langstlopende stripblad Donald Duck deze week mijn 700ste scenario!

Het verhaal Oom Dagobert op bladzijde 5 t/m 16 van de nieuwe Donald Duck (nr 9-2009) kreeg van de redactie een titel mee met een duidelijke knipoog naar de kredietcrisis (Geld naar de maan) maar wees gerust, heeft verder niets met de huidige crisis van doen.
Het verhaal is namelijk al drie jaar geleden geschreven en gebaseerd op een onvervalst Barks-thema; Dagobert Duck slaat zijn geld ergens anders op uit vrees voor een kraak van de Zware Jongens. Een thema, dat voor zover ik toen na kon gaan, sinds het Barksverhaal ‘Het huis der gruwelen’ uit 1966 niet meer gebruikt is. Door geen enkele andere Duckscenarist waar ter wereld dan ook. Hoog tijd dus om dat bijna-vergeten thema weer eens boven water te halen. Een bericht over een afgedankt ruimtestation inspireerde me tot de rest van het verhaal. Inmiddels is het verhaal getekend door de Nederlandse tekenaar Sander Gulien en kun je nu in de nieuwe Donald Duck lezen, hoe Dagobert zijn geld in de ruimte opslaat, en of het daar, mijlenver buiten de dampkring, echt veilig is voor de Zware Jongens.

Als extraatje nog een Dombo-verhaal op bladzijde 19 t/m 21 van deze zelfde Donald Duck.
Een poging om na de kraaien, en de dames Olifant ook meneer Ooievaar weer terug te brengen in de Dombostrip, maar, nu ik het terugzie, minder geslaagd dan de poging van hierboven. Het karakter van meneer Ooievaar is toch wat te beperkt. Veel meer dan grappen maken over ontsnapte baby’s kun je eigenlijk niet. En met de herinnering aan de door Sander Gulien getekende totale ontmanteling van een vijftig jaar oud ruimtestation uit het voorgaande verhaal nog vers in het geheugen, valt dit verhaaltje toch behoorlijk in het niet. Volgende keer toch maar weer die kraaien…

Er is er één jarig... en dat is Hans!!!

Alweer een verjaardag op de blog. En niet zomaar eentje, beste bloglezers. Want, je zou het hem niet geven, maar het is toch echt zo, beste Bob Evers vrienden en vriendinnen,: vandaag 21 februari 2009 wordt Nederlands beste striptekenaar Hans van Oudenaarden ...* jaar!!!
En waar vele andere tekenaars dan al hoog en breed over hun top heen zijn, wordt bij Hans iedere nieuwe pagina alleen maar mooier. Geloof me, er komen nog vele fantastisch mooie strippagina’s aan de komende jaren.
Hans, van harte gefeliciteerd met deze mijlpaal. Neem dit weekend lekker vrij en maak er een geweldig feest van. Op naar de volgende ...* jaar!

...* in te vullen door Hans

Pagina 4: Introducing Anderson

Pfft, dat is heftig, beste bloglezers! Je leest een Bob Eversboek van Willy van der Heide. Je stelt je in gedachten voor hoe het er allemaal uitziet. Je probeert dat zo goed mogelijk te beschrijven in het scenario voor de strip. De tekenaar gaat op zoek naar documentatie. En, baf, ineens verschijnen er foto’s op deze blog van een woestijn waar je nog nooit geweest bent, maar die er exact zo uitziet als die in je verbeelding. De plek waar Jan en Arie hebben rondgelopen, de grot waar ze zich hebben verscholen en het rotsblok van waarachter de bandieten hen onder vuur namen.
Het lijkt ineens allemaal echter dan echt. Wie weet zitten de ouwe Jan, Bob en Arie wel gniffelend mee te lezen met deze blog en onder het genot van een kopje thee met Droste flikken na te kletsen over die goede oude tijd en hun avonturen in een Afrikaanse woestijn.

Maar zover zijn we natuurlijk nog lang niet met ons verhaal in Eppo. Dat extra vliegtuig is nog niet eens vertrokken. Maar de kans dat snel zal gebeuren, wordt op pagina 4 van het stripverhaal ineens een stuk groter door de komst van Anderson. Gilbert Anderson van de Internationale Stilletter Scheepswerven, die alleen zijn naam maar hoeft te noemen om dingen voor elkaar te krijgen. En die, zoals de echte Bob Evers-kenners, al weten een bepalende rol zal spelen bij het verdere verloop van de avonturen van Jan en Arie op hun reis naar Kaapstad. Maar voor degenen, die het oorspronkelijke Bob Eversboek van Willy van der Heide kan ik natuurlijk niet teveel verklappen. In elk geval niet meer dan er te lezen valt op pagina 4 van ons scenario:

PAGINA 4a:

1. Het meisje komt naar de toonbank en vertelt Anderson dat er geen plaats meer in het vliegtuig is. Anderson windt zich flink op. Zijn tas staat tussen zijn voeten.
MEISJE: mijnheer anderson, het telefoontje van uw secretaresse kregen we een half uur geleden. we moesten echter meedelen dat er geen plaats meer was.
ANDERSON: onzin! in ieder vliegtuig kan altijd nog wel één passagier bij.

2. De klerk legt uit Anderson uit dat daar uit veiligheidsoverwegingen geen sprake van kan zijn. Andersons gezicht klaart op als hij hoort dat er die middag misschien een extra vliegtuig zal vertrekken.
KLERK: de directie is erg precies, mijnheer. uit veiligheidsoverwegingen. maar de kans bestaat dat er vanmiddag een extra vliegtuig vertrekt. er zijn reeds drie passagiers voor.
ANDERSON: aha!

3. Anderson verklaart dat hij bereid is voor alle onbezette plaatsen te betalen. Het meisje en de twee jongens kijken hem bewonderend aan. De klerk kucht.
ANDERSON: deelt u de directie mede, dat ik, anderson van de internationale stilletter scheepswerven, bereid ben alle onbezette plaatsen te betalen. u kunt me vinden in het restaurant. ik heb namelijk nog niet ontbeten.

4. Close-2-shot van Jan die de klerk grijnzend aankijkt.
JAN: ik heb zo’n idee dat er vanmiddag wèl een extra vliegtuig naar johannesburg vertrekt.
KLERK: je zei het!

5. Anderson verlaat het kaartenbureau. Jan en Arie lopen op afstand achter hem aan naar de deur. Arie neemt plechtig afscheid van de klerk en het meisje met een Anderson-imitatie. De klerk en het meisje lachen.
ARIE: u kunt ons in het restaurant vinden. we hebben namelijk nog geen kopje koffie gebruikt.
KLERK: hahaha!


PAGINA 4b:

1. Arie en Jan hebben een tafeltje in een rustig hoekje van het restaurant. Buiten stroomt de regen neer op de tafeltjes van het buitenterras. Jan heeft een kop warme chocola besteld, Arie koffie. Uit de luidspreker klinken berichten over de in- en uitgaande vliegtuigen. Jan veert op bij een van de berichten.
TEKSTBLOK: even later…
LUIDSPREKER: De b.o.a.c. uit londen arriveert over tien minuten…
JAN: eindelijk! dat is ‘m!

2. Jan en Arie lopen in de richting van de startbaan. Het grondpersoneel in lange, witte rubberjassen staat al klaar. Rode wagens staan gereed.
ARIE: het valt niet mee om nu te landen.
JAN: oh, ze dalen op radiopeiling. zo veilig als het maar kan.

3. Het vliegtuig daalt, de regen verstuift van de vleugels. Vrachtwagens en grondpersoneel gaan naderbij. Jan verschuilt zich achter een kleine bus en gebaart Arie hetzelfde te doen. Arie reageert vrij nuchter.
JAN: daar komt ie! zorg dat je uit het gezicht blijft, rood brand-alarm. hoe minder jeffries van ons ziet, des te beter is het.
ARIE: hij zal ons meer te zien krijgen dan hem lief is.

4. De twee jongens kijken vanachter de bus naar de passagiers die uit het vliegtuig komen. De eerste is een magere jongeman (Winstone) met een lichte Stetson en een blauwe overjas. Daarachter volgt een gezet heer met een lichte teddyjas (Malherbe). Hij draait zich om naar een verwaand vrouwtje in een witte regencape (Lalou Lalonde). Om haar hals heeft ze een groene sjaal en vanonder haar hoed is pikant rood haar te zien. Een miniatuur Pekineesje (Zazou) kijkt vanuit haar mouw en begint direct te blaffen tegen de regendruppels. Jan herkent het verwaande vrouwtje. Winstone loert vanuit zijn ooghoeken naar haar.
MALHERBE: ze hebben warempel een bus, lalou! een echte bus! dit land begint werkelijk beschaafd te worden.
JAN: lalou lalonde! en die ander is vast haar persmanager. en misschien ook haar regisseur.
ZAZOU: kef! kef!

En op plaatje 4 maken we al even kennis met nog een een aantal passagiers voor dat extra vliegtuig naar Johannesburg. De Franse filmster Lalou Lalonde en Malherbe, haar regisseur.
Malherbe, in wezen een voor Jan en Arie totaal nutteloze medepassagier, zeker als we letten op de gebeurtenissen die gaan volgen. Hinderpaal, sta-in-de-weg, maar ook de komische noot in het eerste deel van de Briefjesjacht-trilogie. En tegen het eind van dit eerste deel heeft hij toch nog een verrassing voor zijn medepassasgiers.
En Lalou Lalonde dan? Het langverwachte vrouwelijk schoon in de Bob Evers strip. Maar op het eerste gezicht ook niet bepaald nuttig gezelschap voor de komende avonturen. En voor al een bron van hoongelach voor een aantal van de andere passagiers. Maar toch… Lalou zal ons nog verbazen.
Ook dat ga ik natuurlijk nog niet allemaal verklappen. Dat moet je echt allemaal zelf lezen. Volgende week woensdag/donderdag in de nieuwe Eppo, bijvoorbeeld. Tot dan!

Doku

Deze keer maar es over dokumentatie. Met dank aan Carlos voor het onderwerp. Hier meteen een paar fotootjes die ik heb gebruikt als doku voor de eerste Bob pagina's. Excuus aan de rechtenhouders van het materiaal. Ik weet werkelijk niet meer waar ik het allemaal vandaan heb.



Kijk, strip is, wat mij betreft, fictie. Drama. Acteren in druk-inkt. Een speelfilm op papier.
Strip is geen documentaire, waarin alles onvoorwaardelijk tot de laatste geschiedkundige anecdote en de laatste schroef b e h o o r t te kloppen. De eerste en belangrijkste verantwoordelijkheid van de auteurs naar de lezer is, mijns inziens, een boeiende voorstelling op te voeren. Moet er bij het maken van je strip onverhoopt een keuze gemaakt tussen drama en realisme, dan behoort volgens uw tekenaar, en ik heb het hier eerder betoogd, drama altijd voor te gaan. Het acteren, het verhaal, de compositie, de continuïteit, al dat soort zaken heeft, dat geloof ik oprecht, hoe dan ook altijd voorrang op de mogelijke correctheid van de decorstukken en props.


Bovenstaande wil vanzelf niet zeggen dat dokumentatie voor een striptekenaar niet errug belangrijk kan zijn. Kapsels, kleding, interieurtjes, auto's, gebruiksvoorwerpen, architectuur, al dat soort zaken kan een verhaal een geweldige sfeer meegeven. een air van geloofwaardigheid en betrouwbaarheid! Juist met goede doku kun je de snaar van "herkenbaarheid" in je lezer aantokkelen. De lezer voelt zich een beetje thuis in de voorstelling, voelt zich betrokken.

Dat oude Schiphol in de aflevering van de laatste Eppo bijvoorbeeld. Met Google en Flick-R enzo valt er een stuwmeer van fotomateriaal te vinden op 't net. Echt een droom voor als je op zoek bent naar een beetje doku. Het oude Schiphol uit alle hoeken en in alle detail. Het is gewoon jammer dat Frank niet -net als in Franka- elke bladzijde een of twee mega-grote platen in het scenario opneemt. Ik zou ze met plezier voltekenen.

Dat Schiphol is dan meteen ook een goede illustratie voor m'n punt. Naast dat mooie fotogenieke jaren dertig gebouwen complex, vond ik ook bovenstaande platen van Schiphol. Duidelijk iets recenter. Eind jaren vijftig begin zestig, schat ik. Volgens de namen van de plaatjes, ook. Wat nu te doen?

Ik vind deze gebouwen veel lelijker!!! En speelt ons Bob Evers verhaal zich ook niet eigenlijk eerder eind jaren veertig af? Hoe zag de luchthaven er meteen na de oorlog dan eigenlijk echt uit? Stond die oudbouw er eigenlijk nog wel? Was alles misschien in de oorlog verwoest? Stonden er na de oorlog niet alleen nog een paar noodkeetjes, ofzo? Is het niet de verantwoordelijkheid van de tekenaar om dit even uit te zoeken? Te zorgen dat in het verhaal het beeldmateriaal met de werkelijkheid k l o p t ???

Vooruit dan maar. Ik geef het toe. Ik heb gewoon gekozen voor het mooie plaatje.

Misschien is het wel geschiedvervalsing, hoor. Als Bob Evers écht zou bestaan, dan toch. Maar Jee! Een polder vol doodsaaie, tijdelijke houten kotjes? En hoe saai is DAT in zo'n verhaal? Tenzij zoiets natuurlijk weer een rol zou spelen in het verhaal, ofzo. Maar alleen als eenmalig decoratief achtergrondje? Dan bladert toch iedereen die geen registeraccountant-bloed heeft, toch meteen door naar de pagina's Havank? Zulke hoog correcte saaiheid is toch een belediging aan iedereen die straks weer 7,50 voor zo'n album aftikt!

Neen, blogvriend. Ik krijg het als tekenaar niet over m'n hart. De voorstelling moet ten allen tijde boeien. Ik doe m'n best maar een beetje . . . sjoemelaar, tja.

Dat ben ik ook.

Meer Eppo!

Het mag best eens gezegd worden, beste bloglezers, we zijn tot nu best goed vertegenwoordigd in Nederlands nieuwste stripblad. Opende de rubriek ‘Varia’ in Eppo nummer 1 al met een item over de vrouwen van Hans van Oudenaarden, in nummer 2 zijn we te vinden in diezelfde rubriek op bladzijde 19 samen met hele Eppo-team in een klein verslag over de grootste happening in de Nederlandse stripwereld van de laatste decennia, de presentatie van de nieuwe Eppo in het Amsterdamse Paradiso op 28 januari 2009.
Ook het moment waarop de nieuwe hoofdredacteur Rob van Bavel de eerste nieuwe Eppo overhandigt aan Frits van der Heide, de hoofdredacteur van de oude Eppo is in dit verslag te bewonderen.


(Foto: Joop Schreurs. Niet helemaal dezelfde foto als in Eppo 2, maar wel ongeveer hetzelfde moment))

Op bladzijde 20 dan de tweede aflevering van Kleine Napoleon, uiteraard getekend door Dick Heins. Na het voorstellen van de hoofdfiguur in Eppo nummer 1 wordt het tijd om de historische achtergrond van Kleine Napoleon aan de lezers duidelijk te maken. Dit alles met een kleine knipoog naar Asterix. Of, zo je wilt, een eerbetoon aan de beste stripscenarist die Europa ooit gekend heeft, René Goscinny.

(Illustratie: Dick Heins)


En lest best, het tweede deel van ons nieuwe Bob Evers stripverhaal “Een overval in de lucht” op bladzijde 24 en 25 van Eppo 2-2009. Over bladzijde 3 van het verhaal (of bladzijde 24 van Eppo 2) heb ik het afgelopen donderdag al gehad, maar hebben jullie behalve die duiven van Hans ook Nell al ontdekt op deze pagina? Op het eind van het vorige verhaal “De strijd om het goudschip” zat ze nog verstopt in de allerlaatste plaat in een Iers luchthavenrestaurant. Maar in deze Eppo is te zien dat ze net als Jan en Arie weer veilig en wel is teruggekeerd op Hollandse bodem.
Op pagina 4 van het verhaal de introductie van een aantal belangrijke bijfiguren, maar dat is wel een apart blogitem waard, dus daarover later deze week meer. Tot dan!

De tweede Eppo en het vervolg van de avonturen van Bob, Jan en Arie

Hoera, een nieuwe Eppo in de bus! Weliswaar één dag later dan ik had gedacht, maar dat mag de pret niet drukken. Voor iedereen die nog geen abonnement heeft, dit is hem:


















(Illustratie: Martin Lodewijk)

Vanaf vandaag ligt de nieuwe Eppo ook in de winkel, dus mis hem niet, want behalve het vervolg van het nieuwe Bob Evers stripavontuur ‘Een overval in de lucht’ vind je ook o.a. een klein verslag van de feestelijke presentatie van de allereerste Eppo. Een verslag waardoor Hans nu al voor de tweede keer te vinden is in de rubriek Varia.
Hou vol, Hans. Op naar de 25, zou ik zeggen.

Maar natuurlijk gaat vandaag de meeste aandacht op deze blog uit naar pagina 3 en 4 van ons nieuwe Bob Evers avontuur ofwel pagina 24 en 25 van Eppo nummer 2.
In de titelbalk zijn met ingang van dit nummer een paar dingetjes gewijzigd. Zo staat het lidwoord ‘Een’ nu ook in de titel van de strip, zodat de strip en het boek vanaf nu weer precies dezelfde titel hebben. En ook Willy van der Heide staat vanaf nu vermeld als de schrijver van de oorspronkelijke Bob Evers verhalen. En tenslotte is ook de ‘s’ uit mijn achternaam geschrapt. Rob, bedankt daarvoor. De titelbalk is helemaal perfect, zo!

En hier is dan pagina 3 van ons scenario:

PAGINA 3a:

1. Bob staart door het raam van zijn hotelkamer naar buiten, terwijl hij de zaak verder uitlegt.
BOB: nee, het maakt iets compleet dat geen cent waard is zonder dat ontbrekende stuk. er staat één woord opgeschreven, één nummer en hathaway’s handtekening. dat is alles.

2. Arie en Jan raken meer en meer geïnteresseerd in Bobs verhaal.
BOB (buiten beeld, via de telefoon): je hebt twee dingen te doen: zorg dat jeffries die doos niet bemachtigt, en zorg dat je hem zelf wél in handen krijgt. de politie kun je er niet in mengen.
JAN: wacht even! hoe kunnen we jou bereiken? wat is je telefoonnummer?

3. Het London Cheshire hotel van buiten gezien met een blik op Bobs hotelkamer. In Londen is het droog weer. (Het adres van het hotel is (London) Mayfair 3975)
BOB (vanuit zijn hotelkamer): vergat ik bijna: cheshire hotel, londen. als ik er niet ben, kun je de boodschap geven aan miss lois bennett of mr. john bennett. veel succes!

4. Totaal van vliegveld Schiphol. Arie en Jan arriveren per taxi op Schiphol. Over het vliegveld hangt een grijze nevel. De startbanen zijn bijna geheel verlaten.
TEKSTBLOK: En zo…
ARIE: wie zou dat een half uur geleden gedacht hebben? daar moet je amerikaan voor zijn om op zo’n manier leven in de brouwerij te maken.
JAN: ik hoop voor bob, dat we succes hebben. als we nog maar op tijd zijn…


Eh…dat wil zeggen, de eerste helft van pagina 3. Want ik moet hier helaas even onderbreken, voor een belangrijke mededeling voor de echte Bob Evers fans. Dat wil zeggen, de fans van de fysieke verschijning van Bob. Degenen die Bob de knapste vinden en zo.
Hoe zal ik dit nu uitleggen? Eh…tja… kijk, laten we er maar niet omheen draaien: dit was het!
Dit was het hele fysieke optreden van Bob in de eerste jaargang van Eppo! Het verhaal gaat vanaf hier verder met de belevenissen van Jan en Arie.
Maak jullie niet ongerust, we zullen nog genoeg van Bob horen. Bob is vanaf nu de spin in het web tussen John en Lois Bennett enerzijds en Arie en Jan anderzijds. Er wordt nog heel wat afgetelegrafeerd tussen de drie helden en we zullen dus heel wat van Bob horen. Alleen, we krijgen hem niet meer te zien. De reden? Willy van der Heide gebruikt die telegrammen in het volgende deel van de Briefjesjacht-trilogie ‘De jacht op het koperen kanon’ om de lezers op de hoogte te stellen van wat er tot dan toe zoal gebeurd is. En daarbij laat hij de gebeurtenissen zien door de ogen van Bob. En omdat een prima manier is om overvolle tekstblokken aan het begin van een nieuw verhaal te voorkomen, hebben we die oplossing met beide handen aangegrepen.
Vanaf het begin van ‘De jacht op het koperen kanon’ maak je de avonturen van Bob vanaf dit ogenblik aan den lijve mee, maar voor nu gaan we verder met de avonturen van Jan en Arie in Eppo.


PAGINA 3b:
1. Op Schiphol horen Arie en Jan een bericht over het toestel uit Londen. Jan gebaart Arie mee te komen naar het kaartenbureau (met glazen deur). Arie stopt de laatste pinda’s in zijn mond.
OMROEPBERICHT: de b.o.a.c uit londen zal met een half uur vertraging binnenkomen.
arie: hm, nog tijd genoeg, dus.
JAN: kom, laten we wat doen. kijken of er nog plaatsen zijn voor johannesburg.

2. De klerk van de passages bekijkt de passen van Arie en Jan vertelt hen tot hun grote teleurstelling dat de vlucht naar Johannesburg is volgeboekt. Op de achtergrond zit een blond meisje op een typmachine te tikken, dat belangstellend naar Arie en Jan kijkt.
KLERK: jullie hebt pech, jongens. het lijntoestel was twee dagen geleden al volgeboekt.
JAN: nee toch? wanneer gaat de volgende?

3. De klerk vertelt de jongens dat er een kans is dat er een extra vliegtuig wordt ingezet. Arie kijkt naar de witte lijst die voor de klerk ligt. Het blonde meisje (op de achtergrond) barst in lachen uit.
KLERK: overmorgen. maar als er genoeg passagiers voor zijn, is er kans op een extra vliegtuig. zal ik jullie namen noteren?
ARIE: hm, ik geloof niet dat er bepaald queue wordt gemaakt voor dat extra vliegtuig.
MEISJE: hihihihi!

4. De klerk vertelt de jongens met een minzame glimlach hoe het precies werkt met de inzet van extra toestellen. Op dat moment komt op de voorgrond een grote man binnen, die eruit ziet alsof hij gewend is te commanderen (Anderson). Hij draagt een uitpuilende aktetas van geel varkensleer. De tas is versterkt met twee stevige riemen met koperen gespen. Het blonde meisje staat op als ze de naam van de man hoort.
KLERK: gewoonlijk komen er uit londen passagiers die daar het toestel naar johannesburg gemist hebben. of liever per klm reizen. de ingelaste toestellen gaan over cairo en…
ANDERSON: goedendag! mijn naam is anderson, gilbert anderson…
MEISJE: !

O ja, je ziet wel, he. Hier hebben we al een meisje in beeld. En op de volgende pagina doet ook filmactrice Lalou Lalonde haar intrede.
En die meeuwen van Hans heb ik intussen ook gevonden. Allemaal op Schiphol…

Effe teasen . . .

Morgen weer je nieuwe EPPO in bus of winkel!!! Hier, op deze blog, natuurlijk even weer een heel klein voorproefje. . .

Na die tortelduifjes op de openingsplaat, ergens in de marge van de aflevering van morgen maar gauw wat vechtmeeuwen gestopt! Waarom toch?

Toeval of niet?

Anderhalve week geleden verscheen in Donald Duck het Jonge Woudlopers verhaal “Tuinieren op Noordpool”. Een verhaal, in 2007 al geschreven, met als onderwerp poolijs dat ineens wel heel erg smelt en de onontgonnen olievoorraden onder het ijs, die de volle aandacht hebben van de heel wat minder milieubewuste multi-miljairdair Dagobert Duck.
Vijf dagen nadat deze Donald Duck in de brievenbus en in de winkels opdook komt Een vandaag met een reportage over poolijs dat ineens wel heel erg hard smelt en de onontgonnen olievoorraden onder het ijs, die de volle aandacht hebben van de grote oliemultinationals uit de Noordpool omringende landen. Toeval of niet?

En nog zoiets, beste bloglezers, in precies dezelfde week. Een paar maanden geleden schreef ik al het scenario voor de Ernst en Bobbie-strip “Een spook in het kasteel”. Belangrijkste thema: verkleden (ongetwijfeld met het oog op carnaval). En dus zien we Bobbie al op de eerste pagina in de weer met hoeden, mutsen, sjerpen en adellijke poederpruiken.

(Illustratie: Piet Voordes)

Twee dagen voordat ik Ernst, Bobbie en de rest nr 1-2009 van de redactie ontving, lanceert André van Duin na twaalf jaar weer een carnavalsplaat met een clip die bol staat van de adellijke poederpruiken. Toeval of niet? Of is het misschien zoals collega-scenariste Patty Klein ooit zei: "Soms lijkt het of de ideeen in de lucht hangen en iedereen ze er uit plukt!"

Hoe dan ook, feit is dat vooral de eerste pagina van deze Ernst en Bobbie strip naadloos aansluit bij dé carnavalskraker van 2009.

(Illustratie: Piet Voordes)

De eerste Ernst, Bobbie en de rest van dit jaar ligt sinds vorige week donderdag al in de winkel, met daarin op bladzijde 13 t/m 16 de strip “Een spook in het kasteel, getekend door Piet Voordes, zodat jullie dit ook met eigen ogen kunnen zien. Alleen het oorspronkelijke thema van het magazine is vervangen door een griezelthema, waarschijnlijk naar aanleiding van de rest van het verhaal. Zodat het nieuwe Ernst en Bobbie magazine nu bol staat van de spoken, draken en spinnen. Met een zelfs een heel spel dat hieraan gewijd is.

Overmorgen alweer de tweede Eppo van dit jaar. Ben erg benieuwd welke reportages en carnavalskrakers er vanaf donderdag allemaal gemaakt zullen worden…

Draw & Shoot 2: In the picture

Natuurlijk had ik wel gezien dat je dat laatste plaatje vervangen had, Hans. Ik wilde er zelfs nog iets over schrijven in mijn vorige post, maar ja na dertien uur per dag aan een scenario werken, wil je wel eens wat vergeten op de late avond. Die dertien uur per dag? Tja, een deadline van ons agentschap Comic House. Maar daarover later dit jaar meer.
Gistermiddag alles keurig netjes op tijd af gekregen, vanochtend uitgeslapen, vrij genomen en daarna een kleine wereldreis gemaakt door Nederland. Supermarkten ontdekt die na binnen een week door al hun Eppo’s heen waren, idem voor de stations-Bruna’s en in de stripwinkel was juist weer een tweede voorraad Eppo’s binnengekomen. En dat alles met nog vier dagen te gaan tot aan Eppo nummer 2 en het vervolg van ons nieuwe Bob Evers stripverhaal ‘Een overval in de lucht’.
Hans zegt geen woord teveel als hij het over ‘overdonderende reacties’ op Eppo heeft.

En dan nu even iets heel anders:

De Bob Evers stripauteurs in Draw & Shoot 2

Begin oktober vorig jaar kondigden we het al aan: Hans en ik komen op de foto in het nieuwe Draw & Shoot boek van Jakari Productions (http://www.jakari.be/). Intussen zijn Karin Ceulemans en Jan Magito, de makers van Draw & Shoot, elk weekend op pad om bijna alle bekende Nederlandse stripauteurs op de foto te zetten. En was het eerst nog de bedoeling dat Hans en ik samen op de foto zouden staan en dat Hans daar dan een exclusieve tekening bij zou maken, na een vurig pleidooi van Hans, met als belangrijkste argument dat collegascenariste Patty Klein ook haar eigen pagina had, kreeg ik mijn eigen pagina in Draw & Shoot.

Vorige week zaterdag kreeg ik Karin en Jan op bezoek. Zo’n anderhalf uur kletsen, wandelen, koffie drinken en gebak eten verder stond ik op de foto voor Draw & Shoot 2.
Afgelopen verscheen er al een voorproefje van in het nieuwe Stripelmagazine (http://www.stripelmagazine.be/) , donderdag verscheen de bijna complete fotoserie op de site van Jakari Productions (http://www.jakari.be/) en pas nu (vanwege die deadline, dus) de mooiste foto’s daarvan weer op onze eigen blog.

(Foto's: Karin Ceulemans en Jan Magito)

Meer foto’s vind je op de site van Jakari Productions (http://www.jakari.be/) en daar kun je ook de reportages bij o.a. Carry Brugman, Minck Oosterveer en onze vaste blog- en Bob Everslezers Ine en Martin van Meenen bewonderen. En vanzelfsprekend kun je daar ook nog steeds intekenen op Draw & Shoot 2. Voor slechts 35 euro ben je verzekerd van een verzameling prachtige foto’s en exclusieve strippagina’s, waaronder behalve mijn Draw & Shoot-scenario vast en zeker ook een prachtige, stripmonumentale tekening van Hans.

Tot zover de eerste verslag van de Draw & Shoot productie op deze blog. Over een aantal weken is het de beurt aan Hans, Caroline en Nell en kun je vast en zeker nog meer van dit soort mooie foto’s op deze blog verwachten. Foto’s die overigens niet zijn uitgekozen voor Draw & Shoot 2, want alleen die foto’s worden door Karin en Jan online gezet. Ik heb niet alle foto’s gezien, maar ik kan me minstens eentje herinneren die ik heel bijzonder vond en die ik nog niet heb ontdekt tussen de foto’s op http://www.jakari.be/ . Of dat dé foto voor het boek wordt? Dat zullen we waarschijnlijk pas eind van dit jaar weten als Draw & Shoot 2 helemaal klaar is. Maar eerst dus nog, binnen een week of wat, de foto’s van Hans, Caroline en Nell op deze blog.

Wordt vervolgd.