maandag 3 november 2008

Verhalen voor Pakjesavond

Hoera, eindelijk weer een bijdrage van Hans! M-maar… wat lees ik nu? Een cursus Bob Evers striptekenen? Zomaar alle geheimen en technieken op internet zetten? Gratis en voor niets? Zodat straks heel de wereld Bob Evers strips kan maken? En moet ik dan ook alle scenariogeheimen weggeven? Zodat iedereen straks zelf Bob Evers scenario’s kan schrijven?
Okee, ik geef toe, iedereen kan natuurlijk ook het nieuwe album erbij pakken en zelf alles uit gaan pluizen. Of alle info van deze blog over het maken van een Bob Evers verhaal bij elkaar sprokkelen. Autodidact, noemen ze dat. Dat is tenslotte ook de manier waarop ik zelf begonnen ben. Afkijken bij Barks, Goscinny, Vandersteen, Macherot, Greg, Franquin en al die andere grootheden van het stripverhaal. En al krijg je misschien nooit het ‘eigene’ van deze grootmeesters te pakken, van hun techniek valt veel te leren.

Wat dat betreft kan ik het werk van bovenstaande stripmakers van harte aanbevelen als vakliteratuur voor iedereen die zich geroepen voelt tot het zwaar onderbetaalde vak van striptekenaar of scenarist. Maar voor wie zo eigenwijs is het vak toch aan de hand van mijn verhalen te willen leren, wordt er deze week in elk geval flink uitgepakt met nieuwe en eerder gepubliceerde strips.

Als eerste weer een nieuw verhaal in de nieuwe Donald Duck (nr. 45-2008). Op bladzijde 37 t/m 42 vind je een verhaal van me, getekend door de Nederlandse Donald Duck tekenaar Sander Gulien, waarin het valluik van Oom Dagobert centraal staat. Normaal gebruikt Dagobert dit luik om zo snel mogelijk af te komen van alles en iedereen die hem geld af probeert te troggelen. Dergelijke lieden gaan het overhalen van de hendel drie keer zo snel naar beneden als ze boven zijn gekomen. En zo begint dan ook het verhaal van deze week. Maar het leek me leuk om het valluik ook eens als ingang te laten functioneren, iets dat zowel door een woedende Donald als door zeer geniepige Zware Jongens wordt geprobeerd.
Of je zo inderdaad het geldpakhuis van Dagobert Duck binnen kan komen, lees je deze week in Donald Duck.

De andere verhalen hebben vooral met Sinterklaas te maken. En als Hans dan toch voor Sinterklaas gaat spelen met die cursus Bob Evers tekenen, kan ik misschien alvast wat tips doorgeven voor de aanstaande verlanglijstjes. Hier komen ze:

3. Het Pieten Doeboek



















(Illustratie: Piet Voordes, © Jetix)

Een boek van 84 pagina’s dik met daarin veel puzzels, spelletjes, kleurplaten, verhalen… en een stripverhaal. Op bladzijde 72 t/m 75 vind je de Club van Sinterklaasstrip ‘Inpakken en wegwezen’, naar een scenario van mij en getekend door Piet Voordes, die ook vrijwel alle andere tekeningen voor dit boek maakte. Een verhaal waarin Muziek Piet het niet kan laten te zingen tijdens het pakjes inpakken en Prof Piet een Pakjesinpak Piet uitvindt, omdat Test Piet handen te kort komt.

(Illustratie: Piet Voordes, © Jetix)

Het verhaal zelf schreef ik vorig jaar al, maar is toen op de plank blijven liggen. Dit jaar alsnog getekend door Piet Voordes en nu dus gepubliceerd in het Pieten Doeboek van de Club van Sinterklaas.

2. De Extra Donald Duck Sinterklaasspecial




















(Illustratie: Michel Nadorp, © Disney)
Een speciale uitgave van Donald Duck, maar liefst 64 pagina’s dik, waarvan ik er 21 mag vullen met vier verschillende Sinterklaasverhalen. Op bladzijde 11 t/m 13 vind je een verhaal waarin Midas, de grote Boze Wolf, onder druk van de Booswichtenclub probeert het Sinterklaasfeest van Wolfje te verzieken. Het pakt letterlijk en figuurlijk anders uit dan hij dacht. Het verhaal werd getekend door de Spaanse tekenaar Jordi Alfonso en werd eerder gepubliceerd in Donald Duck 49-2004.

Op bladzijde 28 t/m 31 vindt Willie Wortel een automatische pakjesbezorger voor Sinterklaas uit, iets waarvoor hij zijn eigen Zoefmobiel van wat extra snufjes voorziet. Maar mede dankzij de Zware Jongens verloopt pakjesavond niet helemaal zoals het zou moeten. Het verhaal werd getekend door de Nederlandse tekenaar Bas Heymans en werd eerder gepubliceerd in Donald Duck 49-2002.



Ook eerder gepubliceerd in Donald Duck 49-2002 is het Gijs Gans verhaal dat je op bladzijde 47 t/m 50 aantreft. Een verhaal waarin een luie Gijs vanwege pakjesavond tot inkeer komt en ineens heel hard gaat werken. Het is tot nu toe ook het enige verhaal waarin ik de muizen Tom en Pieter op de boerderij van Oma Duck heb laten wonen. Simpelweg omdat ze voor dit verhaal heel goed bij de Sinterklaassfeer pasten. Het verhaal werd getekend door de Spaanse Comicup Studio.

En tenslotte nog een verhaal dat eerder gepubliceerd werd in Donald Duck 49-2002. Een 10 pagina’s tellend Donald Duck verhaal, getekend door de Nederlandse tekenaar Ben Verhagen.
Je vindt het op bladzijde 55 t/m 64. Een verhaal waarin Sinterklaas door toedoen van Zwarte Magica in een gierige vrek verandert, die niemand meer iets wil geven en op een gegeven ogenblik zelfs alle cadeautjes terugeist die hij ooit heeft weggegeven. En het ergste komt nog, want Donald blijkt medeverantwoordelijk te zijn voor deze ramp. Of dit ooit nog goed komt, lees je in het laatste verhaal van de Donald Duck Sinterklaasspecial.


1. Bob Evers 4: De Strijd om het Goudschip






















Ja, natuurlijk hoort ons nieuwe Bob Evers album bovenaan het verlanglijstje van ieder die het nog niet heeft. Verkrijgbaar in allerlei edities. Softcover, hardcover, speciale Boekenhalte-hardcover met prent, white album met speciale tekening van Hans op de cover, luxe uitgave.
Het meest besproken verhaal in tekst en tekening op deze blog. Maar vooruit, we spelen nu toch voor Sinterklaas dus hier is scenariopagina 39:

PAGINA 39a:

1. Close-3-shot van de drie muiters, die plots een plons horen.
GELUID VAN ARIES VAL: PLONS!
MUITERS: ???

2. Arie wordt binnengehaald door Hennessey en Bob.
BARNEY (buiten beeld): Wat was dat? Er viel iets in het water.
ARIE (tegen Hennessey en Bob): Kaffers. Trek me op! Gauw!

3. De muiters buigen ver over de bakboordrailing van de brugvleugel en zien daar ver onder hen de lege sloep drijven.
HARRY: Er ligt een sloep langszij aan bakboord.
MICKEY MOUSE: Wat heeft dat nou te betekenen?

4. De muiters rennen de brugtrap af.
HARRY: Ze zijn overboord gesprongen en zwemmen nou om ons schip heen. Trek alle touwen op. Zorg dat niemand aan boord kan komen.

5. MacGarrigle, Bob, Hennessey en Arie bespreken in de machinekamer de toestand aan boord en hun verdere plannen. Alle vier zijn bewapend. MacGarrigle heeft twee zaklantaarns en overhandigt die aan Arie en Bob.
BOB: Laten we eerst eens in het vooronder gaan kijken. Van daaruit kunnen we het hele voordek onder vuur houden en dat is strategisch belangrijk.
MACGARRIGLE: Dat kan via de stokerstunnel. Hier zijn twee zaklantaarns. Doe ze pas aan als we in de tunnel zijn.


PAGINA 39b:

1. MacGarrigle opent de deur naar de stokerstunnel en knip zijn eigen zaklantaarn aan.
MACGARRIGLE: Grote kans, dat de deur van het vooronder naar het dek is dichtgetimmerd. Die lui hebben driekwart van alle deuren dichtgetimmerd.

2. Als het viertal met het vooronder in komt, beschijnen de zaklantaarns de twee Kanaken, blikjes vruchten (perzik, ananas, Californische perziken) en blikjes knakworsten (twee in totaal) hebben gevonden en een manier zoeken om ze open te maken. Behalve dat staat er ook een blik pijptabak.
MACGARRIGLE: Maar..??
HENNESSEY: Wat hebben we nou?
KANAKEN: !!

3. De Kanaken staan met hun handen omhoog en kijken angstig naar de wapens van het viertal.
KANAKEN: Niet schieten! Niet schieten!

4. Arie draait met een blikopener een blik knakworstjes open voor de twee Kanaken.
ARIE: Wij schieten alleen op muiters. Kijk, wij zijn nog eens bondgenoten, hè? We komen compleet met blikopeners en verbandgaas.

5. Bob draait zich verschrikt om als anderhalve meter rechts van hem een ruit aan scherven vliegt door een kogel.
BOB: Als we nu…
GELUID VAN DE RUIT: FLENG!


De Brabant Strip leden onder onze lezers zal deze pagina bekend voorkomen. Hij is namelijk als illustratie gebruikt bij het Bob Evers interview in Brabant Strip Magazine 160, zowel in schets als in zwart-wit.















Op pagina 39 van het scenario zitten alle verschillende partijen die nog een rol spelen in de strijd om het goudschip eindelijk op hetzelfde schip.

Ik heb onderaan pagina 38 even zitten twijfelen of ik Arie daar nog in het water zou laten vallen of niet. Uiteindelijk gekozen voor het ‘valt-ie-wel-valt-ie-niet?’ als cliffhanger, iets wat bovenaan pagina 39 vrij goed uitpakt. Eerst hoor je net als de muiters de plons en meteen daarna het plaatje waarin de anderen Arie gehaast binnenboord proberen te krijgen. Juist vanwege dat haasteffect moesten deze twee plaatjes wel naast elkaar. Had de plons op de vorige pagina gezeten, dat was het tijdsverschil voor de lezers gevoelsmatig net iets groter geweest door de overgang naar de volgende pagina en het haasteffect dus minder.
En zo heb ik dan toch een van mijn scenariotrucs verklapt. Niet de makkelijkste trouwens: het vertelritme. Ik zou daar een hele blog vol over kunnen schrijven, maar ja, een scenarist moet ook zijn brood verdienen. Ik laat het hier voorlopig even bij. Eerst maar eens zien wat Hans zoal te melden heeft in zijn cursus Bob Evers tekenen. Heel veel plezier allemaal en tot de volgende keer.

Geen opmerkingen: