Pagina 45: De jacht op Jeffries

Morgen alweer een nieuwe Eppo bij alle abonnees op de deurmat. En zoals jullie weten, beste blogvrienden en vriendinnen, is ons Bob Evers avontuur "Een overval in de lucht" in de vorige Eppo met een extra lange slotaflevering tot een einde gekomen. Hier op de blog echter nog niet. Alle reden dus om snel verder te gaan met het verhaal. Waar waren we ook alweer? Anderson heeft de touwtjes stevig in handen. Ten opzichte van de woestijn zijn de rollen tussen Anderson en Breitstein volledig omgedraaid. Het duurt niet lang voor ook onze Duitse bandiet door heeft wie er de baas is. Op pagina 45 slaat Breitstein door en komen onze vrienden aan de weet waar Jeffries heen is. Anderson heeft dan ook zo zijn eigen methodes om iets aan de weet te komen. Maar intussen is Jeffries al wel op weg naar Johannesburg om van daaruit door te vliegen naar Londen. Naar zijn geheimzinnige opdrachtgever ‘Angelface’, om precies te zijn. En naar Londen, waar Bob nog altijd waakt in het Cheshire Hotel. Anderson doet alle mogelijke moeite om Jan en Arie daar voor Jeffries te laten aankomen. Het huren van een intercontinentaal vliegtuig duurt al te lang.
Daarom racen Jan en Arie vervolgens als een gek door Kaapstad naar het vliegveld om vandaar uit verder te gaan met het privé-vliegtuig van James Elephant. En wat voor vliegtuig! Maar dat is iets voor de volgende pagina van dit verhaal. Hier is intussen scenariopagina 45:

PAGINA 45a:

1. Jan en Rodney pakken Breitstein op op bevel van Anderson.
ANDERSON: geen antwoord? breng hem in de badkamer.

2. Breitstein wordt opeen tafel gelegd die tegen het betegelde, ingebouwde bad is aangeschoven. Rodney houdt hem bij zijn enkels vast. Jan en Arie pakken ieder een arm. Er is een losse douche met rubberslang bij het bad.
ANDERSON: leg hem op tafel met zijn hoofd bij het bad.

3. Close-up van Jan en Arie die wat bezorgd naar het tafereel buiten beeld kijken.
ANDERSON (buiten beeld): We beginnen met koud water. Wil je nu praten? Zo niet, dan draai ik ook de heetwaterkraan open…
BREISTEIN (buiten beeld): uche… uche…proest! nein, nein, jai doivel…

4. Breitstein zit half overeind en vertelt hoestend en proestend waar Jeffries heen is. Anderson heeft de douche met rubberslang nog in zijn hand en draait de kraan dicht.
BREITSTEIN: uche… uche…ik zal spreken!... proest… jeffries is naar het vliegveld… uche… uche. hij wilde het eerste vliegtuig naar johannesburg en vandaar naar londen.
ANDERSON: dat volstaat! waar is hier de telefoon?

5. Op vliegveld Kaapstad beantwoordt iemand het telefoontje van Anderson. In de lucht is het vliegtuig naar Johannesburg te zien.
BEAMBTE (buiten beeld, vanuit een van de gebouwen op het vliegveld): het vliegtuig naar johannesburg, zegt u? dat is daarjuist opgestegen, precies op tijd. een meneer jeffries? ja, dat klopt.


PAGINA 45b:

1. Anderson staat in kamer 312 driftig te telefoneren. Jan en Arie kijken bewonderend toe.
ANDERSON: kan ik een extra vliegtuig huren?... prima...nee, dat duurt te lang… nee, dank u…ik zal er geen gebruik van maken.
JAN (tegen Arie): ongelooflijk! anderson bestelt intercontinentale vliegtuigen alsof het taxi’s zijn.

2. Anderson belt de centrale en vraagt het nummer van James Elephant aan.
ANDERSON: centrale?...mag ik de stad van u?....judy, weer met anderson. ik heb het privé-vliegtuig van james nodig. nu direct. prima, bedankt! we gaan er recht van hieruit naartoe.

3. Anderson gebaart de jongens mee te komen en beveelt Rodney Kaalmans en Breitstein te bewaken. Rodney antwoord met een grimmige grijns.
ANDERSON: kom mee, jongens. rodney, stop breitstein een prop in zijn mond en bind hem op bed. je verlaat deze kamer niet tot ik terug ben. bij lastige vragen zeg je dat ik alles zal oplossen.
RODNEY: okay, sir!

4. Anderson beveelt Murphy, die nu achter het stuur van de auto zit naar het vliegveld te rijden.
ANDERSON: terug naar het vliegveld. zo snel mogelijk. elke minuut is er één.

5. Arie kijkt verdwaasd uit het raam naar de voorbijflitsende lichten van Kaapstad. Jan lacht om wat hij zegt.
ARIE: jan, wat moeten we zeggen, als ze ons vragen hoe kaapstad eruit zag?
JAN: dat we terug zullen moeten om op ons gemak te kijken.

Tot de volgende keer!