Pagina 44: Breitstein in het nauw!

Op pagina 44 rekenen onze helden af met schurk nummer 2: Breitstein. De Duitse bandiet wordt bij binnenkomst in zijn hotelkamer overmeestert en daarna kost het Jan en Arie niet zo erg veel moeite meer om Anderson zijn stalen doos met geheime scheepsbouwplannen terug te bezorgen. Blijft over: Jeffries. De derde en laatste schurk die uitgeschakeld dient te worden is er vandoor met de handschoenendoos van Mrs. Judy Elephant en alleen Breitstein kan onze helden vertellen waarheen. Maar vooralsnog is Breitstein daar niet erg toe bereid. Breitstein lijkt dan ook nog niet te beseffen dat de rollen ten opzichte van de situatie in de woestijn volledig omgedraaid zijn. Nu is het Anderson die de touwtjes in handen heeft. En dat Anderson inderdaad aan heel wat touwtjes kan trekken, zal op de volgende pagina nog veel meer blijken. Maar tot die tijd is hier scenario-pagina 44 van ons verhaal:

PAGINA 44a:

1. Jan sluit de tussendeur. Het gezelschap bevindt zich nu in kamer 312. Kamer 312 vormt samen met 314 een suite. Rodney deponeert Kaalmans op bed.
JAN: ik geloof dat we niet lang hoeven te wachten.
BREISTEIN (buiten beeld, vanachter de tussendeur): schmitt! schmitt!... wo bist du denn?

2. Breitstein doet de tussendeur open en staart stomverbaasd in de gezichten van Jan, Arie, Anderson en Rodney. Anderson en Rodney hebben ieder een pistool op hem gericht. Breitstein grijpt naar zijn zak.
ANDERSON: handen omhoog en vlug!
BREITSTEIN: was? jai…

3. Anderson tackelt de benen van Breitstein, Rodney grijpt Breitstein bij zijn nek. Jan en Arie kijken gespannen toe.
ANDERSON: grijp hem!

4. Breitstein wordt gebonden door Rodney en in een fauteuil neergezet. Breitstein staart hem met woedende ogen aan. Arie en Jan openen een kast en een la.
ANDERSON: geen prop in zijn mond. als hij probeert te schreeuwen of alarm te maken, breng hem dan op andere gedachten. doorzoekt de kamers, jongens. zoekt naar de stalen doos.

5. In een van de klerenkasten vinden Jan en Arie een kleine rundleren koffertje, met daarin de stalen doos, die omwikkeld is met een plaid.
ARIE (grinnikend): gevonden.


PAGINA 44b:

1. Anderson zet de stalen doos op tafel en wikkelt de plaid eraf. Breitstein kijkt woedend toe.
ANDERSON: mijn waarde breitstein, hoe dankbaar ben ik je voor de tedere zorgen waarmee je mijn doosje met documenten hebt bewaard. zelfs in reisdekens gewikkeld. hahaha!

2. Anderson laat de stalen doos opzettelijk op de grond vallen.
ANDERSON: hahahahaha!
GELUID VAN DE DOOS: BAM!

3. Anderson zet de doos op zijn kant op tafel, net als een klein brandkastje, en toetst de letters en cijfers van de combinatie in.
ANDERSON: iedere idioot kon die doos zonder gevaar openen. maar breitstein wist niet of ik bluf gebruikte of niet.

4. De doos gaat open. Er zijn enkel wat enveloppen te zien en een paar rolletjes betekend papier. Verder niets. Anderson spreekt Jan en Arie toe.
ANDERSON: nu is het mijn beurt om jullie te helpen. jullie moeten jeffries vangen, nietwaar?
ARIE: als we maar enig idee hadden waar hij zat…

5. Anderson keert zich naar Breitstein, die niet bepaald bereid is mee te werken. Hij klemt zijn lippen op elkaar.
ANDERSON: dat komen we wel aan de weet. luister jij, met je lelijk gezicht. waar is jeffries heen?

Tot de volgende keer!