Het goud van de Zwijgende Zwijnen en andere verhalen

Voor stripscenaristen en andere schrijvers van ander soort verhalen is het heel handig om niet alleen te schrijven, maar ook te lezen. Verhalen, mythes, legendes, reisverslagen vormen immers ten allen tijde een inspiratiebron voor weer nieuwe verhalen.
Zo stuitte ik eind vorig jaar op een verhaal over alpinist en onderzoeker Gottfried Merzbacher, die in 1891 een barre tocht ondernam naar het hooggebergte van de Kaukasus.

(Illustratie: © Disney)

Daar ergens, tussen een muur van bijna onneembare bergen ligt een verborgen berggebied, Swanetie genaamd (wie heeft er ooit van gehoord?). Dat gebied was vanwege zijn geïsoleerde ligging een ideale plaats voor vorsten in vroeger tijden om hun kunstschatten te verbergen in tijden van oorlog en andere politieke onrust. Duizenden kostbaarheden moeten op die manier in het afgelegen Swanetie terecht zijn gekomen, eeuwenlang streng bewaakt door het volk dat daar woont, de Swan. De heiligdommen zouden verborgen zijn in de Swanetische kerken, waar de toegang aan vreemden steevast werd geweigerd. In de kerken van Oesjgolei bijvoorbeeld, het hoogste dorp van Swanetie, ook wel ‘De kroon van de Kaukasus’. Een dorp, omgeven met een waas van geheimzinnigheid en een van de meest ontoegankelijke plaatsen in dat gebied. Ideale plek dus om waardevolle kunstschatten veilig te stellen voor de boze buitenwereld. Merzbacker heeft de Swanetische schatkamers dan zeer waarschijnlijk ook nooit mogen aanschouwen.
Aan de andere kant is er ook het verhaal over de Swan die goud met een ramsvel uit de rivier visten, iets wat waarschijnlijk aan de wieg heeft gestaan van de legende van het Gulden Vlies. Dit alles, gecombineerd met de grillige gletsjervelden van de Elbroez, de hoogste berg van de Kaukasus, vormde de inspiratiebron voor het 19 pagina’s lange Dagobert Duck verhaal ‘Het goud van de Zwijgende Zwijnen’. Een verhaal waarin Dagobert en zijn neven naar aanleiding van de vondst van een reisverslag uit 1891 en één tastbare gouden kelk op zoek gaan naar het volk van de Zwijgende Zwijnen, die de bewaarders van de grootste schatkamers ter wereld zouden zijn. Ten opzichte van de Swan hebben de Zwijgende Zwijnen er nog een eigenschap bij gekregen: ze hebben zich gespecialiseerd in de kunst van het zwijgen en laten tegenover Dagobert en andere vreemdelingen dan ook geen woord los over de verblijfplaats van alle goudschatten.

(Illustratie: Sander Gulien, © Disney)

Maar buitenbeentjes heb je altijd en deze figuur dient dan ook als gids voor de expeditie van de Ducks, al past ook deze zich in zijn geboortedorp weer snel aan aan de gebruikelijke zeden en gewoontes. De berg die de Duck onder leiding van hun gids beklimmen verwijst overigens niet naar de Elbroez, maar naar de 4737 meter hoge Oesbja, die vanwege zijn dubbele top door de Swan wel ‘De Verstandskies’ wordt genoemd. En, o ja, in navolging van het raadsel van Hans in de vorige post: ergens in de citaten van de gids zit een verwijzing naar een lied van Stef Bos. Wie vindt het?
‘Het goud van de Zwijgende Zwijnen’ wordt in twee delen gepubliceerd in de nieuwe Donald Duck, deel 1 op pagina 5 t/m 15, deel 2 op pagina 35 t/m 42. Het verhaal werd getekend door de Nederlandse tekenaar Sander Gulien. En speciaal voor de publicatie van dit verhaal werd ook nog een fraaie cover getekend.

Tussen de twee delen van “Het goud van de Zwijgende Zwijnen’ in, vind je op pagina 17 t/m 20 een verhaal van Aladdin, dat enkel geïnspireerd is op de Disney-film Aladdin uit 1991.

(Illustratie:© Disney)

Geest, in de originele versie van stem voorzien door niemand minder dan Robin Williams, verandert namelijk zeer regelmatig van uiterlijk en blijkt daarbij soms ook nog meerdere personages tegelijk te spelen. En dan stel je je als scenarist de vraag: wat zou er gebeuren als die personages op door een of andere kracht van elkaar gescheiden zouden worden? Kortom, een verhaal over een geest met een gespleten persoonlijkheid.

Behalve deze Donald Duck met in totaal 23 pagina’s strip ligt er sinds vorige week woensdag ook het Sesamstraat Winterboek in de winkel.

(Illustratie: Magic Eye Studio, © Sesame Workshop)

Met daarin twee verhalen rondom het thema winter en met Grover en Koekiemonster in de hoofdrol. Al moet gezegd worden dat vooral Elmo en Zoe ook hun steentje bijdragen aan deze verhalen. Op pagina 14 en 15 vind je het verhaal “Grover maakt een sneeuwpop”. Maar Grover zou Grover niet zijn als hij zo’n eenzame sneeuwpop niet heel zielig vond. En dat terwijl hij zelf eigenlijk ook wil baantje-glijden met Elmo en Zoe.

Het verhaal ‘Koekiemonster op het ijs’ vind je op bladzijde 46 en 47. Koekiemonster wil maar wat gaan schaatsen met Elmo en Zoe, maar koekies eten en schaatsen tegelijk dat lukt hem toch niet. Gelukkig weet Elmo daar een oplossing voor. Kortom, twee verhalen met alle bekende winterthema’s erin van sneeuw en ijs tot schaatsen en sneeuwpoppen maken.

(Illustratie: Magic Eye Studio, © Sesame Workshop)

Beide verhalen werden getekend door onze Braziliaanse collega en vaste bloglezer Silvio Spotti van de Magic Eye Studio.