Drie jongens op een onbewoond eiland

Wauw, geweldig zeg! Wat een enthousiasme en wat een schitterende tekeningen. Jongens en meisjes van groep 4/5 van De Catamaran, echt hartstikke bedankt hiervoor!
Dit bewijst eens te meer dat er een toekomst is voor de Nederlandse kwaliteitsstrip. Een heel nieuwe generatie die wacht op meer goedgeschreven, goedgetekende, spannende en humoristische avonturenverhalen. En een reden te meer om er voor te zorgen dat het nieuwe album ook echt voor de zomer in de winkels ligt. Hans, zet ‘m op!
En voor mij een extra goede reden om weer verder te gaan met mijn verhaal over de Zuidzee-trilogie.

Aan het begin van deel 2 van de trilogie, het album “Drie jongens op een onbewoond eiland” zijn Bob, Jan en Arie, zoals de titel al doet vermoeden, gestrand op een onbewoond eiland.
Hoewel onze helden op dat moment nog niet weten of het bewoond of onbewoond is. Arie komt zelfs op het idee dat er wel eens menseneters op het eiland zouden kunnen wonen.

De enigen die weten dat de drie jongens op dat eiland zitten, zijn de drie muiters Harry, Barney en Mickey Mouse, maar die zijn er met het zeilschip Willi Waw vandoor gegaan.
In het ruim van de Willi Waw zitten de drie Amerikaanse eigenaars, Joe, Jack en Hennessey.
Het miljoen aan archeologisch goud dat deze drie in het Zuidzeegebied gevonden hebben is allang niet meer aan boord van de Willi Waw. Dat is verborgen in het proviandhok van het muiterschip Frisco. En waar de Frisco heen gevaren is, weet helemaal niemand.

Kortom, de kans dat Bob, Jan en Arie weer snel van het eiland af komen, is maar heel klein.
En dat weten ze zelf ook, dus besluiten ze zich te installeren op het eiland. Eerst maken ze met zeewier een leger voor de nacht, en daarna maken ze bij het kampvuur de inventaris op van alle bruikbare en onbruikbare spullen die ze bij zich hebben. De bruikbare spullen komen vooral uit Arie’s broekzak. Zo blijkt hij lucifers te hebben, een kijker met vergroot- en verklein glazen, een knipmes, een roltouw, een zakkompas en een handboortje. Verder hebben ze geweren, pistolen, munitie, twee watervaten en natuurlijk de sloep waarmee ze naar het eiland gekomen zijn.

Bij deze scene merk je meteen het voordeel van het medium strip. In het boek trekt Willy van der Heide in het verhaal een hele pagina uit om te vertellen hoe de jongens een vuur aanleggen. En in de strip hebben we daar maar één plaatje voor nodig.
Datzelfde doen we met de spullen die minder belangrijk zijn dan die van Arie. Zo haalt Bob een aantal dingen uit zijn broekzakken, die volgens Jan het raarste hoopje vormen dat hij ooit heeft gezien. In het boek worden al die spullen een voor een benoemd. In de strip zetten we de camera er gewoon bovenop en als lezer krijg je een leuk zoekplaatje. Wat heeft Bob allemaal bij zich?

Na de inventarisatie houdt een van de drie de wacht bij het vuur, terwijl de andere twee gaan slapen. Om de drie uur is er wisseling van de wacht.
De nacht blijft zo rustig als die maar kan zijn en als ze de volgende ochtend wakker worden nemen Jan, Arie en Bob eerst een frisse duik in zee. Dan gaan Jan en Bob op eten uit, terwijl Arie blijft waken bij het vuur.
Tot nu hebben onze drie helden nog niet veel van het eiland gezien. Ze kennen de baai waar ze met de sloep aangekomen zijn en het palmstrand aan de andere kant van de rotskloof.
Op het palmstrand zien Bob en Jan een schildpad kruipen, die al snel hun eerste maaltijd wordt, samen met wat kokosnoten en de eieren en houtduiven die Arie heeft opgescharreld.
En dan, terwijl ze in de schaduw uitbuiken, zien ze plots een tamme kip op het strand lopen!
Geen van drieën snapt waar het beest vandaan komt.
Al snel volgt een tweede ontdekking. Als Jan en Bob later bij het palmstrand een helling beklimmen, zien ze aan de andere kant in de diepte, aan de voet van de vulkaan, een prachtige groene vallei liggen.

Al met al twee heel goede redenen om het eiland eens verder te verkennen. Ze volgen de rivier stroomopwaarts in de hoop zo bij de groene vallei te komen. Maar halverwege stuiten ze op een waterval die van een steile rotswand naar beneden klettert.
Na weer een frisse duik klimt het drietal tegen de rotswand op en daar in de diepte zien ze eindelijk de groene vallei liggen. Daar ontdekken ze ook dat ze sneller boven waren geweest, als ze de rotsrug vanaf het strand op waren gewandeld. Maar ja, daar dient een ontdekkingstocht toch voor?

Bob is de eerste die de weg langs de rots naar de groene vallei beneden ontdekt en… een tam Hollands varken dat daar rondloopt. Opnieuw een raadsel, want waar komt dat beest vandaan?
Het raadsel blijft voorlopig onopgelost, maar de vraag: waar gaan we onze hut bouwen, niet.
In de vallei hebben ze immers alles wat hun hartje begeert: loslopende varkens, broodvruchten, water en schaduw. Kortom, Bob, Jan en Arie hebben het goed voor elkaar op hun eiland.

Wat ze niet weten, is dat de drie muiters Harry, Barney en Mickey Mouse het op een eiland daar vlak in de buurt heel wat minder goed voor elkaar hebben. En dat is dan ook de reden dat dit drietal opnieuw probeert het eiland van onze helden in te nemen. Maar daarover volgende keer meer…