De vier overgeslagen stroken

Hoi allemaal! Het verjaardagsfeest is voorbij en Hans is weer druk aan het tekenen aan ‘De strijd om het goudschip’. Nog 11 bladzijden en dan is het hele verhaal af. Hoogste tijd voor mij dus om weer verder te gaan met de geschiedenis van de voorgaande twee albums uit de Zuidzee-trilogie.

Waar waren we gebleven? Jan, Bob en Arie zijn gestrand op een onbewoond Zuidzee-eiland.
Waar het zeiljacht Willi Waw met aan boord de muiters Mickey Mouse, Harry en Barney en de drie gevangengenomen Amerikanen, Joe, Jack en Hennessey gebleven zijn weten ze niet. Waar de Frisco met aan boord de andere zes muiters en het gestolen goud van de Willi Waw is evenmin.
De drie jongens bereiden zich voor op een lang verblijf op het eiland. Ze maken een inventaris op van hun spullen, organiseren voedsel voor zichzelf en gaan het eiland verkennen.
Als Bob en Jan de helling bij het palmstrand beklimmen zien ze aan de voet van de vulkaan een groene vallei liggen. Even later zien ze warempel een tamme kip over het strand wandelen.
Twee goede redenen om het eiland landinwaarts te verkennen. Ze volgen de loop van de rivier, ontdekken een meertje met waterval, klimmen tegen de rotswand op en als ze boven zijn zien ze in de diepte weer de groene vallei liggen. Ze ontdekken ook dat ze gewoon de rotsrug op het strand op hadden kunnen lopen om te komen waar ze nu zijn.
En dan opeens is Bob weg!

Wie alleen de afleveringen in de krant heeft gevolgd, zal gedacht hebben dat Arie vrijwel meteen een weg naar beneden ontdekt. In het album doet hij daar een halve pagina langer over. Hoe dat kan?
Wel, op 1 september 2005 verscheen het nieuwe AD voor het eerst in tabloid-formaat.
En bij een nieuwe krant hoorde ook een gloednieuwe strip. Dus werd “Het geheim van de tijd” afgekapt en vervangen door het nieuwe Bob Eversverhaal “Drie jongens op een onbewoond eiland”.
Alleen was Hans op dat moment pas op pagina 12 met tekenen en zou hij in vijf, zes weken tijd hooguit tot pagina 20 komen. Omdat de redactie toch graag met een nieuwe strip wilde komen, werd besloten het verhaal in twee delen te publiceren. Natuurlijk moest het verhaal dan half oktober afgesloten worden met een mooie cliffhanger en laat die nou net op pagina 21 zitten: een vastbonden Arie bij het vuur (Wie, o wie heeft dat op zijn geweten?).
Omdat Hans zeker wist dat hij pagina 21 nooit op tijd af zou krijgen, moest ik een hele pagina uit het verhaal halen, die Hans dan later er weer bij zou tekenen voor het album.
In plaats van één hele werden dat uiteindelijk twee halve pagina’s: de scene waarin Jan en Arie naar Bob zoeken en hem opeens beneden in de vallei zien staan. Én de afsluitende scene 's avonds in de vallei waarin het vlees van het tamme varken dat ze beneden aantreffen bakt en braadt en de jongens maar weer eens een duik in het water nemen.
In de krant eindigde de eerste avond in de vallei met Jan die het lichteffect op de rotsen (het ‘Amerikaanse tekenfilmpje’) bewondert. Daarna kregen de krantenlezers de gebeurtenissen van de volgende ochtend al voorgeschoteld: een frisse ochtendduik, de vraag: waar bouwen we onze hut?, Bob die broodvruchten vindt en Arie die tenslotte de andere twee overtuigt de hut in de vallei neer te zetten.

Het duurt vier weken voor de hut af is. In het boek neemt Willy van der Heide zelfs acht pagina’s de tijd om de bouw van de hut en de bijbehorende varkenskraal te beschrijven. Gelukkig maakten wij een strip en konden we dat alles in één prachtige, indrukwekkende plaat van een halve pagina laten zien!

Daarna zien we hoe Bob, Jan en Arie de hut inrichten. En dan vinden ze het hoog tijd dat er eens iets anders op het menu komt dan varkensvlees en broodvruchten.
De eerste poging van Jan en Bob om vis te vangen met hengels loopt op een groot fiasco uit. Een schaterlachende Arie komt met een betere oplossing. Ze maken een poel op het strand, (drie dagen graafwerk!) en lokken dan de vissen naar een vuur. Die methode werkt een stuk beter.

Op een avond waakt Arie bij het vuur en gaat Jan op zoek naar kokosnoten. Het duurt even voor Jan er één gevonden heeft. Dan hoort hij plots een hulpkreet van Arie.
Hij gaat terug en ziet tot zijn verbijstering Arie vastgebonden bij het vuur liggen. Verder is er niemand te zien.
Dat was dus de cliffhanger waarmee het eerste deel van “Drie jongens op een onbewoond eiland op 16 oktober 2005 in het AD werd afgesloten. Speciaal voor de krant kwam er nog een extra tekstblokje in het plaatje te staan met vragen als: ‘Wie heeft Arie vastgebonden?’ ‘Wie zijn er nog meer op dit “onbewoonde eiland”?’ en ‘Hoe gaat dit spannende avontuur verder?’ En tot slot de aankondiging dat het vervolg van het verhaal in april in de krant zou verschijnen.

Op 18 april 2006 kregen de AD-lezers eerst een halve pagina met het voorafgaande te zien, die alleen in de krant te lezen was. Want in het album gaat het verhaal natuurlijk gewoon verder met de aflevering die op 19 april verscheen.
Jan beseft dat iemand hem naar Arie toe probeert te lokken en trapt niet in de val. Hij wacht twee uur en dan ziet hij met wie ze te maken hebben: de muiters Harry en Mickey Mouse!
De twee zijn het wachten op Jan moe en nemen Arie mee naar de Willi Waw die in de baai voor anker ligt.
Jan rent terug naar de hut en slaat alarm bij Bob. Samen houden ze die nacht het jacht in de gaten. De volgende ochtend komen Mickey Mouse en Barney gewapend met geweren naar het eiland terug. Het ziet er even slecht uit voor Jan en Bob, maar dan komt Jan op een lumineus idee: ze gaan de muiters opsluiten in de vallei!
Of dat lukt en hoe ze dat voor elkaar krijgen, dat vertel ik jullie volgende keer.
Tot dan!