Waarschuwing! Deze posting bevat een hele gemene spoiler. Als je doorleest weet je straks al een beetje hoe de BE-HMR kerstkaart eruit gaat zien! Als je dat vervelend vindt, NU snel wegklikken!
Okee. Even gescand uit m'n eigen, vergeelde, exemplaar uit 1968. Dit plaatje ( maar dan ook echt DIT plaatje, uit precies DIT exemplaar van DIT boek) van de onvolprezen Tibet fascineerde me als als kind bovenmatig.
Striphelden die op de bank doodleuk hun eigen albums lazen!!! Een soort getekende meta-realiteit. Die strip-lui konden dus uit hun rol stappen! Naar onze wereld toe! Door de mand gevallen! Ongelofelijk! Ei-gen-lijk waren het "in werkelijkheid" dus helemaal geen "echte striphelden", maar een soort papieren acteurs. Idioot genoeg was die "werkelijkheid" dan ook weer getekend! Geweldig vond ik dat! Een hele werkelijkheid erbij met één zo'n plaatje!
(Okee, vanaf hier NIET verder lezen als je met kerst bij de brievenbus verrast wil worden!)
Voor de traditionele kerstkaart (oplage 500, voor familie, vrienden en relaties) die Frank en ik jaarlijks sturen, dit jaar wilde ik graag een eerbetoon doen aan dit geweldige plaatje van Tibet. Hier m'n schets. De jongens EN Rhonda en ook nog dat hondje en die kat tezamen strips lezend onder de boom. Door de mand! Gewoon papieren acteurs! Natuurlijk nog maar een rauwe schets. Benieuwd hoe DAT allemaal wordt in inkt en kleur.
2 opmerkingen:
Ik vind het nu al geweldig!
Ook hoe je dat gevoel van meta-realiteit oppakte en verwoordde. Dat gevoel, leunend tegen surrealisme en het magische, zoek en koester ik al mijn hele leven.
Het gaat weer een mooie kaart worden!
Hee Henkus!
Dank! Dat spelen met die gestapelde, getekende realiteiten kan me op een of andere manier erg fascineren.
Papieren acteurs met ook nog een papieren "eigen leven"? En bij welke realiteit hoort de tekenaar zelf dan weer? Is die wel helemaal echt?
In de kerstbijlage van Eppo heb ik mezelf als strip-character opgevoerd. En dan weer mijmerend over eigen werk . . .
Een reactie posten