Grand café Dudok aan de Koningsstraat in Arhem. Een paar maanden geleden. Aan tafel twee heren. Op de tafel twee latte machiato, twee verse jus d'oranges. In de bestelling twee uitsmijters. Zwevend boven de tafel . . . onze mooie Rhonda. Kolk en Vano aan het werk.
Vreemd hoe gemakkelijk, zelfs na vijftien jaar, sommige draadjes weer opgepikt kunnen worden. Eigenlijk was er niet eens een moment van overbrugging, inleiding, ofzo. Meteen grapjes, ideetjes, brainstorm. Meteen aan de slag. Grappig ook hoe andere dingen opeens volstrekt veranderd blijken te zijn.
"Eppo-strip" Rhonda was destijds gedacht als een klassieke Franko-belgische avonturenstrip-serie. Mooi meisje, begin jaren zestig, intriges, humor, sympathieke characters, goede afloop. Afgerond avontuur per tranche van 46 pagina's. Hoewel tekentechnisch uitdagend, verder helemaal in het verzamelaars-verwachtingspulletje. Zeg maar Franka, of zelfs Bob Evers, maar dan toch weer iets anders.
Nog voor de uitsmijters op tafel kwamen, werd duidelijk dat onze "nieuwe Rhonda" die weg niet meer zou gaan. De strip "Help me, Rhonda" zou géén serie gaan worden.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
2 opmerkingen:
Hoi Hans,
je hebt het gebruik van cliffhangers duidelijk onder de knie...!
Ik heb met name last van het feit dat ik niet weet of je morgen of ergens volgende week weer verder gaat...
Hee Henkus!
Wat leuk dat je meteen al zo zo betrokken bent!
Ik smeer die voorgeschiedenis nog even uit, hoor. Mee door het hele proces. Ik probeer twee keer per week iets te posten.
Een reactie posten