Nieuws in de nieuwe Stripnieuws

Het is dit weekend precies drie maanden geleden dat we op de Stripdagen te Houten ons nieuwe album “Bob Evers 4, De strijd om het Goudschip” presenteerden. En nog altijd wordt er over geschreven in de diverse stripinfobladen. Zoals nu in de nieuwe Stripnieuws (Jaargang 6, nummer 3).
Stripnieuws opent met het Schapnieuws en een artikel en foto van het nieuwe Stripschapbestuur, waar we ook onze eigen Caroline aantreffen. Dat belooft een mooie toekomst voor de Nederlandse strip.
We hoeven de bladzijde maar om te slaan en we zien een uitgebreid fotoverslag van De Stripdagen en een prachtige foto van onze signeersessie in de stand van Uitgeverij Boumaar, gemaakt door Jim Bella. Een foto die we gek genoeg nog niet op onze blog hebben laten zien. Alle reden dus om dat meteen goed te maken.

(Foto: Jim Bella)

En wie de bladzijde vervolgens weer omslaat zien ook nog een heel leuke foto van diezelfde signeersessie, gemaakt door Willem Naber. Een foto waarvan ik jammer genoeg het origineel niet op het internet kan terugvinden, dus we moeten het (voorlopig?) even met een scan doen.

(Foto: Willem Naber)

Verderop in de nieuwe Stripnieuws alles over Draw & Shoot 2, dat in 2009 zal gaan verschijnen. In dit fotoboek van Karin Ceulemans en Jan Magito zullen meer dan 50 Nederlandse stripmakers worden voorgesteld met een exclusief stripverhaal of tekening van één pagina. En natuurlijk ontbreken de makers van de Bob Evers strip ook niet.
Meer informatie en de mogelijkheid tot intekenen vind je op http://www.jakari.be/.
En tot slot besteedt Jos van Waterschoot in zijn rubriek “Striptease” nog eens aandacht aan de erg leuke Meet & Greet die we op de zondagmiddag van de Stripdagen hadden met Jos als presentator en zorgt meteen voor een kleine vooruitblik naar de verhalen voor de volgende 28 albums van Bob Evers en waarvan in elk geval volgend jaar het verhaal “Een overval in de lucht” in Eppo te lezen zal zijn (http://www.eppo.nu/).

Alvast een heel fijne jaarwisseling allemaal en veel plezier met de nieuwe Stripnieuws.

Prettig en gelukkig! En MAAK er wat van in 2009!!!

Hier nog ons BE-kerstkaartontwerp! Inmiddels gedrukt en verstuurd naar familie, vrienden en relaties. Misschien hebben sommigen van jullie BE-bloglezers, tot jullie verrassing, er de afgelopen dagen ook eentje op de mat gevonden. (Mijn Caroline gelooft in klantenbinding, dus die heeft echt állerlei adressen zitten opsnorren!!! ) Voor jou, trouwe blogvriend, dan nogmaals en voor iedereen die we 'm niet op papier konden sturen:

Namens Frank en Caroline en het hele BE-team, fijne dagen en de allerbeste wensen voor het nieuwe jaar! Maak er wat van, van 2009, blogvriend!!!

. . . EN GA DE NIEUWE BOB EVERS STRIP VANAF VOLGENDE MAAND LEZEN IN DE EPPO!!!



(Sorry Frank, dat ik op dezelfde dag een posting plaats!)

Het schip in handen!!

Nog twee dagen tot aan Kerstmis, zes weken tot aan de eerste Eppo en de start van het nieuwe Bob Evers stripavontuur “Een overval in de lucht” en nog drie scenariopagina’s van ons nieuwste album “De strijd om het goudschip”.
De lezers van Brabant Strip Magazine (http://www.brabantstrip.be/) konden de eerste drie plaatjes van pagina 44 al bewonderen als illustratie op de laatste pagina van het interview. In kleur uiteraard, vandaar dat wij ze hier nu maar eens in zwart-wit op de blog zetten. Is immers best lang geleden dat we hier een Goudschip-pagina in zwart-wit hadden.

In feite is deze pagina lange tijd onderwerp van discussie geweest. Moeten Bob, Jan en Arie nou niet de brug innemen? Weg met Muriloff en zijn Kanaken. Laat de helden de beslissende slag toebrengen. En meer van dat soort dingen...

Tja, wat Willy van de Heide hier presteert is tegenwoordig op literair niveau not done.
Maar toch, het heeft iets. Die Kanaken die het hele verhaal ongewapend rondlopen en uiteindelijk toch als enigen die zwaarbewapende muiters weten uit te schakelen. En dat terwijl Abercrombie pagina’s eerder nog beweerde dat MacGarrigle ‘geen ros’ aan zijn mannen zou hebben.
Alleen al daarom, omdat deze ontknoping met geen mogelijkheid te voorspellen valt voor wie het verhaal niet kent, of voor wie het zelf zou moeten verzinnen, alleen daarom al is het in de strip precies hetzelfde gebleven als in het boek.

PAGINA 44a:

1. Mickey Mouse trapt de deur dicht met zijn voet en vuurt met zijn geweer op de Kanaak.
GELUID VAN HET SCHOT: Pang!

2. De Kanaak hangt levenloos over de raamrand. Op dat moment slaat de tweede Kanaak vanaf het dak het voorraam in. Mickey draait zich verbijsterd om naar de tweede Kanaak. Op de voorgrond (achter Mickey Mouse) komt Muriloff binnen.
GELUID VAN HET BREKENDE VOORRAAM: RINKEL!

3. Muriloff zet zijn knie in Mickeys rug en zijn handen om zijn keel. Mickey Mouse laat zijn geweer los. Het valt kletterend op de grond.
MICKEY MOUSE: ARGH!
GELUID VAN HET GEWEER: KLETTER!

4. Muriloff knielt neer bij Abercrombie. Hij strijkt hem langs zijn wangen en zijn hoofd. Mickey Mouse ligt bewusteloos op de vloer van de kapiteins hut. Zijn geweer ligt doelloos op de grond. De tweede Kanaak is inmiddels binnen.
MURILOFF: Kapitein… Ik ben het, kapitein. Muriloff.
ABERCROMBIE: Wist ik… dat je het zou redden… Waarschuw de anderen…telefoon…


PAGINA 44b:

1. Close-up van Muriloff die het witte knopje van de telefoon induwt en schrikt van de woorden van MacGarrigle die de telefoon opneemt in de machinekamer.
MACGARRIGLE (buiten beeld, via de telefoon): Wat mot je?
MURILOFF: !

2. MacGarrigle luistert in de machinekamer met verbazing naar het bericht van Muriloff. Intussen zijn Bob en Arie bezig de slang van de koelmachine op de plaat met schroeftap aan te sluiten.
MURILOFF (buiten beeld, via de telefoon): Dit is Muriloff, stuurman van kapitein Abercrombie. Wij hebben het schip nu… Niet op ons schieten, alstublieft.
MACGARRIGLE: Huh? En waar is Abercrombie nu?

3 Muriloff houdt de telefoon bij het hoofd van Abercrombie.
ABERCROMBIE: Hello, you old pig. Maak je maar geen zorgen. De muiters zijn onschadelijk… kom een kop koffie drinken… en neem een slok whisky mee…

4. MacGarrigle geeft Bob en Arie opdracht te stoppen met de koelmachine. Ook geeft hij de Chinees en de neger opdracht de stoom af te sluiten.
MACGARRIGLE: Stoppen met die koelmachine! Geen ammoniakgas spuiten. En sluit de stoom af! We hebben het schip in handen!
ARIE: !
BOB: !
CHINEES: !
NEGER: !

Op één zin in het laatste plaatje hebben we vlak voor het album naar de drukker ging nog lekker zitten muggenziften. Zoals je hieronder ziet heeft Hans de uitroeptekens die de verrassing van de andere aanwezigen uitdrukken weggelaten. En de zin “We hebben het schip in handen” in een aparte tekstballoon gezet. In hetzelfde lettertype.

Maar nee, dat werkte niet. Niet genoeg in elk geval. Tenslotte is dat toch waar het hele verhaal om draait. En nu lijkt het net alsof het even tussen neus en lippen wordt meegedeeld. Oplossing: meer nadruk op die zin “We hebben het schip in handen!” Ander lettertype, zodat die zin extra opvalt.
Een minuscule verandering en zie, het klopt helemaal in de lees- en kijkrichting. Als puzzelstukjes die perfect in elkaar passen: Het gebod tot stoppen met alles van MacGarrigle, de mededeling: “We hebben het schip in handen!” en dan de verbazing op de gezichten van de anderen.

Hoe klein en onbenullig het ook lijkt, daar gaat het dus om in de eindredactie van zo’n album. Dat het gevoelsmatig allemaal klopt. Voor onszelf, maar ook voor alle lezers die het album nadien gaan kopen. We zouden niet anders willen…

Heel fijne kerstdagen allemaal!

Verhalen voor onder de kerstboom

Alle kerstkaarten geschreven, alle scenario’s af, en de kerstboom versierd. Kortom, beste bloglezer, het is kerstvakantie! Even geen gedoe meer, geen deadlines meer te halen, maar twee weken vrij! En eindelijk, eindelijk weer eens tijd, om het werk van collega-schrijvers en tekenaars eens te lezen.

(Illustratie: Marc Verhaegen)





Zoals bijvoorbeeld “V-bommen op Antwerpen”, het nieuwste album van Marc Verhaegen en Jan Kragt. Al een groot succes op de Antwerpse Boekenbeurs, heb ik begrepen. Maar in Nederland moeilijk te krijgen, omdat de distributeur eenvoudigweg geen aanbieding naar de stripwinkel deed. Wat is dat toch met die Nederlandse stripdistributie op het moment?
Bij de oplettende stripwinkeliers die de distributiesite afzochten en alsnog een bestelling deden, vlogen de albums bijna letterlijk de winkel uit. En gelukkig heb ik er daar ook eentje van weten te bemachtigen.
In tegenstelling tot wat de titel en de cover doen vermoeden speelt het verhaal zich niet af tijdens de Tweede Wereldoorlog, maar in het heden, waar de hoofdpersonen Lisa en Mathias een raadsel uit het verleden oplossen. In een spannende, goed verteld en prachtig getekend verhaal worden de gebeurtenissen uit het verleden ontrafeld en krijg je als lezer en passant heel wat informatie over de gebeurtenissen van toen, gezien vanuit de personen die er bij betrokken waren.

(Illustratie: Marc Verhaegen)

Briljant verteld en fantastisch getekend, kortom alleszins de moeite waard. Dus mocht je stripwinkelier het niet in huis hebben, vraag er naar want het kan in elk geval besteld worden.
En natuurlijk geldt hetzelfde voor de actie van Hans bij de Bruna, Ako’s en Primera’s. Vraag er gerust naar, ook al hebben ze het niet. En wie weet, wordt dat distributieprobleem dan nog voor het einde van het jaar opgelost.

Wat gelukkig nog altijd wel goed in de diverse winkels verspreid wordt, zijn de tijdschriften.
Deze week vind je weer eens een Madam Mikmak-sprookjesverhaal van me in de nieuwe Donald Duck (nr 52-2008), dat jammer genoeg niet getekend is door mijn favoriete Madam Mikmak-tekenaar José Rámon Bernadó Kneff, maar door de Braziliaanse Magic Eye studio.
Op bladzijde 17 t/m 19 van de nieuwe Donald Duck vind je mijn Mikmak-variant van het sprookje van De Gelaarsde Kat. Waarin je onder andere te weten komt, waarom de Gelaarsde Kat niet langer welkom is aan het hof van de Markies van Carabas en dat er ook reuzen bestaan die zichzelf niet in dieren kunnen veranderen.

De nieuwe Tina (ook nr 52-2008) bevat maar liefst twee verhalen van me, zij het dat het geen nieuwe stripverhalen zijn. Beide verhalen verschenen namelijk al eerder in Tina.
Het verhaal “Ex op het ijs”, over een meisje dat haar ex op de ijsbaan probeert te… eh... ontschaatsen, maar daarbij veel meer mis dreigt te lopen dan haar ex-vriendje, werd getekend door niemand minder dan Aloys Oosterwijk (winnaar van de Stripschapprijs 2007 en bekend van o.a. Cor Morelli en Willems Wereld(http://www.willemswereld.nl/)) en verscheen al eerder in Tina 2-1998.

Op bladzijde 45 t/m 50 een echt kerstverhaal met een klassiek thema. “Ilse’s kerstfeest” draait om een kerstfeest op school, waar ondanks wat tegenslagen en dankzij de fantasie en creativiteit van Ilse alles in overvloed aanwezig is, van kerstcadeautjes tot leuke jongens. Maar dat verandert als Ilse en haar vriendin tijdens een fikse sneeuwbui moeten schuilen bij een gezin, waar die overvloed een stuk minder is. Getekend door de Spaanse tekenares Trini Tinturé en gepubliceerd in Tina nr 51-1999, een tijd dat nog nauwelijks ooit iemand van voedselbanken had gehoord.

Tot slot nog twee gloednieuwe winterverhalen in Ernst, Bobbie en de rest nr8-2009, of het Ernst en Bobbie Doeboek zoals het voor de gelegenheid is omgedoopt. Extra dik en dus ook met twee Ernst en Bobbie strips erin, die weer beiden getekend werden door Piet Voordes. (http://www.pietvoordes.nl/)

(Illustratie: Piet Voordes)

In ‘De sneeuwpopwedstrijd’ op bladzijde 15 t/m 18 logeren Ernst en Bobbie bij het wintercircus en doen ze mee met een sneeuwpopwedstrijd op het circusterrein. Een wedstrijd waarbij vooral Ernst heel wat te verduren krijgt.
In dit verhaal ook weer een introductie in de strip van een van de bijfiguren uit de tv-series. Ditmaal gaat het om de circusdirecteur in de serie ‘Ernst en Bobbie, Avonturen bij het circus’, weergaloos neergezet door Hero Muller. Alleen al de totale verbijstering op het gezicht van de beste man als hij meent dat Ernst hem weer eens respectloos bejegend wordt, niet beseffend dat het grove taalgebruik dat hij hoort afkomstig is van zijn eigen papegaai Hendrika. Een scene die in allerlei vormen in iedere aflevering van de serie terugkomt en dus ook in de strip niet mocht ontbreken.

(De circusdirecteur, getekend door Piet Voordes)

Op bladzijde 47 t/m 50 vind je de tweede strip in dit dubbeldikke magazine “Ernst en Bobbie op het ijs”. Of eigenlijk juist niet, want waar het verhaal om draait, is dat Ernst en Bobbie willen weten of het ijs dik genoeg is om op te schaatsen. En dat proberen ze dan ook op de gekste manieren uit. En aangezien dat ijs midden in het bos op een meertje ligt, is er in dit verhaal ook weer een gastoptreden van de boswachter.

(Illustratie: Piet Voordes)

Meer info over de nieuwe dubbeldikke Ernst, Bobbie en de rest vind je als vanouds weer op http://www.zpress-magazines.nl/uitgave/13_ernst_en_bobbie_magazine

Heel fijn weekend allemaal en tot de volgende keer!

Gefeliciteerd, Hans!... en nog 1216 woorden

Dankjewel voor de felicitaties, Hans! Maar ik bewaar ze nog eventjes. Want beste bloglezer, mijn eerste post dateert van 13 januari van dit jaar. Toen pas ben ik mee gaan bloggen. Hans daarentegen verwelkomde de Bob Evers Strip bloglezers al op 6 december 2007 en voorzag deze blog meer dan een maand lang helemaal in zijn eentje van de ene nieuwe post na de andere. Dus: GEFELICITEERD, HANS met het 1-jarig bestaan van De Bob Evers Strip blog!
En met Eppo op komst zal deze blog ook zijn 2-jarig bestaan wel halen. Eppo, waar we eindelijk weer de zo gemiste betaalde voorpublicatie voor onze strips krijgen. Ik kan het niet vaak genoeg zeggen. Als het even kan, word alsjeblieft lid van Eppo! (http://www.eppo.nu/)
En maak je niet ongerust na de vorige post van Hans: het nieuwe Bob Evers verhaal, wordt geen brievenbus-stripje! Die 4769 woorden? Kan ik uitleggen. Zie hier:

PAGINA 6b:

1. Jan en Arie stappen in het vliegtuig (een van de oudere KLM-modellen, een viermotorig (Boeing) toestel). Achter hen komt een omvangrijke dame van middelbare leeftijd een uitzonderlijk goed humeur (Tante Ginny) het vliegtuig binnen. Ze heeft een tas bij zich draagt een grote bril met benen montuur. Ze begroet Jan en Arie, terwijl de Chinese steward haar plaatsbewijs in ontvangst neemt. Het vliegtuig kan zestien passagiers vervoeren. Plaats nummer 1 t/m 8 zitten achter elkaar aan de linkerzijde van het vliegtuig (gezien vanaf de kop), nummer 9 t/m 16 aan de rechterzijde. Stoel 16 is gereserveerd voor Jan, stoel 15 voor Arie. Jeffries zit links vooraan in stoel nummer 1, Breitstein op plaats nummer 9. Op stoel nummer 7 zit een man van ongeveer 35 jaar oud (Platneus) met bloemkooloren en een gebroken neus. Hij draagt een splinternieuw colbertkostuum van goedkope stof en gloednieuwe bruine schoenen. Hij haalt een Hollandse krant uit een goedkope aktetas. Op stoel nummer 8 zit een man met een bijna geheel kaal hoofd en kleine ogen (Kaalmans) die hetzelfde gekleed is en een zelfde soort aktetas bij zich heeft als zijn collega Platneus. Het vliegtuig heeft ook een achterdeur aan dezelfde kant als de passagiersingang of cabinedeur (aan de kant van stoelen 1 t/m 8, gezien vanaf de kop). Deze twee deuren kijken na de crash uit op de woestijn. Er is nog een tweede deur tegenover de cabinedeur ergens voor stoel 9 (wordt later de bakboorddeur genoemd). Deze kijkt na de crash uit op de rots. Er is rechts van de cabinedeur (na binnenkomst) een deur naar de cockpit waar de piloten zitten. Verder zit Anderson met tas op stoel 5, Lalonde met Zazou op 4, Winstone op 3, Malherbe op 12 (naast Lalonde) en Marsh 11 (naast Winstone). Stoel 6 is gereserveerd voor Tante Ginny en stoel 13 is nog vrij (voor Paul van Rilland-Bath).

TEKSTBLOK: even later, om tien voor drie…
TANTE GINNY: hello!
JAN EN ARIE: hello!

312 woorden beschrijvende tekst en slechts 8 in het plaatje zelf! En zo’n scenebeschrijving krijgen we nog een paar keer in het verhaal.
En dan was dit in eerste instantie nog bedoeld als lange strook en het begin van de introductiescene voor het personage Paul van Rilland-Bath. Stond er in de beschrijving bij dat niet alle personages hier in beeld gebracht hoefden te worden.
“Maar dat wil ik wel, Frank!” zei Hans. “Ik moet ze toch een keer allemaal tekenen. Die introscene, die schrappen we. Ik teken daar een grote halve plaat met al die verschillende personages. En die Paul komt er ook meteen bij. En dat is dat de cliffhanger voor Eppo nummer 3!”

En wat doe je dan, als een tekenaar per se meer wilt tekenen dan nodig is. Je vindt het goed! Zoveel van dat soort tekenaars zijn er immers niet in Nederland. Alleen, ik weet dus nu niet meer of die ‘Hello!’ teksten nog kloppen. Kan straks in Eppo best wat anders zijn. Maar hoe dan ook, jullie zien dus, geen overvolle tekstballoons maar vooral meer, veel meer beschrijvende tekst.

Wat pagina 2 van het verhaal betreft, heeft Hans wel een beetje gelijk. Daar vindt namelijk een telefoongesprek plaats tussen Bob in Londen en Jan en Arie in Amsterdam. En telefoongesprekken in de jaren 50, heel vervelende dingen voor een scenarist. Zeker als één van de personages, Bob, een heel verhaal te vertellen heeft. Je kunt je personages immers niet van plaats laten veranderen, of eens naar buiten laten lopen met een mobieltje in hun hand. Nu regent het dat het giet aan het begin van “Een overval in de lucht”, dus dat zouden ze waarschijnlijk toch niet doen, maar dit terzijde.
Wisselende camerastandpunten dus en af en toe van Londen naar Amsterdam switchen en andersom. En intussen mag Bob zijn verhaal gaan vertellen, liefst binnen diezelfde pagina 2. Want op pagina 3 moeten Jan en Arie naar Schiphol.

Afijn, jullie zullen het wel zien. Volgend jaar in Eppo. Want wie denkt dat ik die scene nu ook nog op deze blog ga zetten heeft het mis. We zijn nog niet eens klaar met het scenario van ons nieuwe album “De strijd om het goudschip” Hier is pagina 43:

PAGINA 43a:

1. Barney komt in de richting van de kaartenhut gelopen. In de duistere hoek zit een Kanaak met getrokken mes verborgen. Barney heeft hem niet in de gaten. Geen tekst.

2. De Kanaak springt met getrokken mes op Barney af.
BARNEY: !

3. Het lichaam van Barney blijft roerloos liggen op het dek. De Kanaak is verdwenen. Vanuit de kapiteinshut komt de stem van Mickey Mouse.
MICKEY MOUSE: Heidaar! Hebben jullie al iets gevonden?

4. Close-up van een woedende Mickey Mouse, die brult vanuit de open deur van de kapiteinshut.
MICKEY MOUSE: Heidaar! Harry! Barney!


PAGINA 43b:

1. Mickey Mouse wil de deur van de kapiteinshut sluiten. Een hand (van Muriloff) grijpt de kruk aan de buitenkant beet.
MICKEY MOUSE: Onraad!

2. Muriloff (met mes tussen zijn tanden) weet de deur open te houden. Mickey Mouse, aan de andere kant, probeert hem vloekend dicht te trekken. Hij kan niet bij zijn geweer.
MICKEY MOUSE: (vloektekens)

3. Close-up van Muriloff die om hulp roept.
MURILOFF: Mauoi! Ban ban riki mapala!

4. Een verbijsterde Mickey Mouse ziet hoe een van de Kanaken het raam verbrijzelt met zijn mes en aanstalten maakt om binnen te klimmen.
GELUID VAN HET BREKENDE RAAM: Rinkel!
MICKEY MOUSE: !

O ja, en Hans’ idee om af en toe een bij een Bruna, Ako, Primera binnen te stappen en eens om ons nieuwe album vragen: doen! Je kunt er enorm mee helpen. Wie weet, bestellen ze het alsnog, levert de distributeur het uiteindelijk toch nog aan alle winkels uit, net als bij onze eerste drie albums, of doen ze dat in elk geval weer met volgende album. Voor de verkoop hoeven ze het niet te laten. Bij mijn eigen vaste stripwinkel is het nieuwe album alweer bijbesteld nadat de eerste stapel was uitverkocht en ook in de boek- en tijdschriftenwinkels waar het wel te koop is, of waar we het zelf mochten neerzetten, loopt het als een trein.
20000 stripalbums moeten er verkocht worden, wil een tekenaar als Hans van zijn werk kunnen leven. Als al deze winkels mee doen, ben ik er van overtuigd dat dat gaat lukken!

Meanwhile at the studio . . .

Even tussendoor, hoor. Zie ik opeens dat deze blog precies één jaar bestaat! Vorig jaar om deze tijd mee begonnen, immers! Ongelofelijk! Een jaar volgehouden. Zou ik ook niet gedacht hebben, vorig jaar. Gefeliciteerd, Frank!

Die BE-kerstkaart moet natuurlijk ook weer, rond deze tijd. Wordt een beetje van ons verwacht, inmiddels. Een kleine traditie, een leuke geste en een onbeschaamde plug van de strip meteen! Boekenhalte-Willem wilde graag meedoen, dus die gaan we op de kaart dan ook weer bij de afzenders zetten. Oplage 600. Iets met Eppo meteen maar, want elke aandacht voor dat blad komt de stripwereld, en daarmee ook óns uiteindelijk, ook weer ten goede. Wie weet levert het toch ook weer een of twee abonnees op. Nog een paar weekjes en hij is er namelijk, die Eppo! Kan echt niet wachten!!! Bovenstaand wat foto's van schets en een stukje inkt van de nieuwe kerstkaart i.s.n. Vers van de tekentafel.

En ja, een beetje stiekempjes op de achterste achtergrond groeit inmiddels het stapeltje NIEUWE BE-pagina's. De pagina's van "Overval in de lucht". Daar hoor je me niet zoveel over, hier. Terwijl het hier eigenlijk nergens ánders over zou horen te gaan, gvd. Waar volg je die blog anders voor!!! Het nieuwe verhaal is nu écht vol in produktie en zelfs aan Frank heb ik er nog niks van laten zien. Op een of andere manier hou ik dat nieuwe spul altijd een tijdje bij me. Doe ik graag een beetje geheimzinig over.

Maar vooruit. Aan jou als bloglezer, natuurlijk toch een kleinigheidje van de sluiertip. Naar kijken en meteen weer vergeten. Alles embargo enzo. Wat layouts voor het nieuwe verhaal zoals ze hier op de ligbak liggen en lagen. Van die A3 markervellen die ik vol krabbel met thumbnails.

Trouwens, Verbeeld ik het me nou of gebruikt Frank in dit nieuwe verhaal veel, echt véél meer woorden, dan in het vorige scenario? De balloons lijken overal veel groter . . . Of zijn het gewoon gemiddeld meer plaatjes per pagina?
Meteen maar even het aantal woorden laten tellen in Word. Ja, hoor. 17.044 woorden voor scenario vorige album. Dit albumscenario telt 21.813 woorden. Verschilt 4.769 woorden! Dat is 27, 98 % meer, Frank! Oei, oei, als dat maar geen album vol priegelige brievenbusplaatjes wordt!!!

En nog iets anders. Ik heb begrepen dat ons nieuwe album niet bij de AKO's en de BRUNA's in het land is neergelegd. Alléén bij de stripspeciaalzaken. Ik heb er de uitgever naar gevraagd, maar ik kreeg alleen een erg vaag antwoord. Erg vervelend. Zo krijg je natuurlijk nooit mooie verkoopcijfers en maak je de toekomst van deze serie erg onzeker.
Mag ik hierbij nou eens JOU, als bloglezer, oproepen om er de volgende keer dat je bij een AKO of BRUNA binnenloopt, om er bij kassa even expliciet om te vragen? Om de nieuwe Bob Evers! Al zie je best dat ze 'm niet hebben, er gewoon om zeuren. Misschien dat het dan via via naar boven, naar de inkoop, doorsijpelt dat ze de volgende keer die boekjes WEL moeten bestellen!

Het spookt in Scandinavie!

Eind oktober heb ik jullie al eens verteld over het ‘Spookhotel’-verhaal, een van de Duckscenario’s van me, waarbij Hans voor het tekenwerk zorgde. Het verhaal werd oorspronkelijk gepubliceerd in Donald Duck 41-1996 en eind oktober voor het eerst in Duitsland gepubliceerd in Micky Maus 43-2008 onder de titel ‘Horror im Hotel’
En wat blijkt? Rond die tijd is hetzelfde nog in een aantal andere landen gepubliceerd.
Een week voor de Duitse publicatie werd dit verhaal in Polen gepubliceerd onder de titel ’Wakacje z duchami’ in Kaczor Donald 42-2008.



(Illustratie: Hans van Oudenaarden, © Disney)

Twee weken daarna (en dus een week na de Duitse publicatie) was het in de Noorse Donald Duck & en Co en de Zweedse Kalle Anka & Co te lezen, respectievelijk onder de titels ‘Hejmsøkt hotell’ en ‘Spökhotellet’ en deze week is het de beurt aan de Finnen met Aku Ankka 50-2008, waarin ons Dagobertverhaal te lezen is onder de titel ‘Aavehotelli’.

(Illustratie: Hans van Oudenaarden, © Disney)

Nu is het wachten dus nog op een Deense publicatie en dan kunnen met recht zeggen dat we dit verhaal Scandinavie veroverd hebben.
Met Bob Evers hebben we trouwens al eens een poging gedaan op dat gebied. Van ons eerste Bob Evers album ‘Kabaal om een varkensleren koffer’ bestaat namelijk ook een Deense editie. Echt waar! Kijk maar. Dit is hem:

En behalve deze editie bracht onze toenmalige uitgever Arboris ook nog een Duitse editie op de markt. Zie hier:

In tegenstelling tot de Deense editie is de Duitse editie vrijwel helemaal uitverkocht. Het wachten is dus nu op een uitgever die de gehele Zuidzee-trilogie in Duitsland uit wil brengen, zodat ook onze oosterburen van de verdere avonturen van Bob, Jan en Arie kunnen genieten.

Dat Bob Evers in Duitsland nog niet vergeten is, blijkt uit het nieuwste nummer van Die tollsten Geschichten von Donald Duck (Sonderheft), nummer 259, dat begin deze maand verscheen. Daarin een 12 pagina’s lang kerstverhaal van me en een artikel door Wolfgang J. Fuchs over mijn persoontje als scenarist en zie daar: ook in dit artikel aandacht voor het Duitse Bob Evers album, en zelfs Hans’ karikatuur van mij is er als afbeelding te vinden.

(Bron: I.n.d.u.ck.s)

En dat alles in een Donald Duck-magazine in Duitsland. Beter kun je het eigenlijk niet hebben. Zou het er dan toch van komen die Duitse Bob Evers reeks, of moet onze uitgeverij Boumaar binnenkort ook een heruitgave maken van onze Duitse Bob Evers deel 1?

Het Oom Dagobertverhaal in dit nummer van Die Tollsten Geschichten von Donald Duck (Sonderheft) is trouwens niet getekend door Hans, maar door Bas Heymans, die zich ontfermde over “De rijkste zwerver van Duckstad" of in het Duits: ‘Tief gesunken’ en werd in Nederland al gepubliceerd in Donald Duck 53-2003.

(Pagina 1 van 'Tief gesunken', bron: I.n.d.u.c.ks, tekeningen: Bas Heymans, © Disney)

En tot slot nog een herpublicatie van eigen bodem; in de nieuwe Tina (nr 51-2008) vind je op bladzijde 46 t/m 50 het verhaal ‘De sneeuwheld’, het eerste echte winterverhaal van dit jaar.
Of beter gezegd: wintersportverhaal, want het gaat over een meisje dat na een val niet of nauwelijks nog op de lange latten durft te staan. En tja, om dat op te lossen is er dus een sneeuwheld nodig. Het verhaal is getekend door Juliana Buch en werd al eerder gepubliceerd in Tina nr 1-1998 en in het Tina Winterboek 2005.

(Illustratie: Juliana Buch)

Prettig weekend allemaal en tot de volgende keer!

Bob Evers in de bladen en andere publicaties

Beloofd is beloofd, dus daar is ie dan! De foto en het korte verslag van onze signeersessie bij Dick Bos in de Maasstad Koerier van woensdag 3 december. Met dank aan Arco van Os die ons dit artikel bezorgde. En met dank aan Rob Kamminga voor deze prachtige foto, waarop een van de vaste figurantes uit de Bob Evers strip zichzelf prominent in beeld weet te zetten.
Ook andere Maasstad weekkranten is de foto vinden, zoals bijvoorbeeld in City West. Met dank aan Wilma Degeling (schrijfster van o.a. De toverjas, De televisie komt! en Tom weet wat hij wil) voor deze link, waarop je de hele krant kunt lezen en bekijken en ons tegenkomt op pagina 9:
http://www.mijnmaasstad.nl/maasstad/index.cfm?page=XB%20City%20West














(Foto: Herman Schreurs)

Maar er is meer. Maar liefst drie keer worden Hans en ik genoemd in het nieuwste nummer (nr. 162 alweer) van Brabant Strip Magazine (http://www.brabantstrip.be/).
In de rubriek ‘Koffie Klets’ vind je op bladzijde 30 een korte impressie met foto van onze albumpresentatie bij de Boekenhalte in Zwolle en de uitreiking van het eerste exemplaar van ‘De strijd om het goudschip’ aan Brabant Strip reporter Joop Schreurs onder de noemer ‘Bloemen’.

In dezelfde rubriek is er bladzijde 32 aandacht voor het nieuwe ‘Draw & Shoot’ boek dat in 2009 zal verschijnen. Meer dan 50 Nederlandse stripmakers zullen worden voorgesteld met een foto en een exclusief stripverhaal of tekening van één pagina. En daaronder ook de makers van de Bob Evers strip: Hans van Oudenaarden en Frank Jonker. Meer informatie en de mogelijkheid in intekenen op dit fotoboek vind je op http://www.jakari.be/.
En tenslotte in de rubriek “Verschenen’ staat op bladzijde 39 ons nieuwe Bob Evers album ‘De strijd om het goudschip” met een korte beschrijving vermeld.

Behalve de diverse artikelen over Bob Evers zijn er deze week ook weer een tweetal stripverhalen van me verschenen. Als eerste de 80ste aflevering van Mooie Keetje, getekend door Dick Heins, in het Kanton van woensdag 3 oktober 2008. Een strip over de wensenlijst van de Oosterhoutse burgers die is voortgekomen uit de ‘Zomer van Inspiratie’. En Sint en Piet komen er ook nog in voor.

(Illustratie: Dick Heins)

Een heel wat langere strip vind je in de nieuwe Penny Plus (nr. 12-2008) op bladzijde 11 t/m 18.

(Illustratie: © Holco Publications B.V.)

Het verhaal ‘Jip, de Viking’ met daarin onder andere een verhaal uit de tijd dat Ijsland nog niet bekend was van bankcrisissen maar van stoere Vikingen die kilometers grote ijsvlakten overstaken, maar ook dat van het ontstaan van het ponyras Ijslander. En wat dat alles te maken heeft met de hedendaagse Ijslander-pony Jip, lees je in dit nieuwe, 8 pagina’s lange verhaal in de nieuwste Penny Plus.

En wat is er dan mooier dan deze post af te sluiten, zoals we hem begonnen: met het nieuwe Bob Evers album ‘De strijd om het goudschip’. Speciaal voor die paar lezers die het nieuwe album ook na Pakjesavond nog niet in hun bezit hebben en voor iedereen die gewoon heel benieuwd is naar de rest van het scenario is hier bladzijde 42 van ‘De strijd om het goudschip’
met daarin onder andere een tekst van Harry die door Hans veranderd is en waar ik later tijdens de eindredactie niets meer aan veranderd heb.

PAGINA 42a:

1. Muriloff en de twee Kanaken klimmen op verschillende manieren naar boven. Muriloff langs de stang aan de buitenkant. Een van de Kanaken gaat via de stang aan de buitenkant, de twee Kanaken via de opbouw aan stuur- en bakboord. In het maanlicht zijn hun silhouetten nauwelijks te zien. Geen tekst.

2. Bob roept naar Hennessey door de stokerstunnel heen.
BOB: Die kerels hebben net een schot afgevuurd in de koker waaraan wij zaten te werken.
Kun je ze bij de ventilatiekokers weghouden.
HENNESSEY (buiten beeld, vanuit de stokerstunnel): Had dat eerder gezegd! Ga maar weer aan het werk. Ik houd ze wel bij die kokers vandaan.

3. Hennessey vuurt een schot naar de ventilatiekokers op het brugdek. De kogel schiet dwars door de kap van de ventilatiekoker heen. Barney wijst angstig op de ventilatiekoker. De muiters schrikken.
GELUID VAN DE KOGEL: PANG!
GELUID VAN DE INSLAG: WEEEENG!
MUITERS: !


PAGINA 42b:

1. Barney wijst nerveus naar de getroffen ventilatiekoker.
BARNEY: Ze zijn weer bezig. Nog een loden pil gaat niet meer. Als ik nu op iemands schouders ga staan, schieten ze me voor mijn kersepit.

2. Mickey Mouse stelt voor brokken ijzer en kettingen in de koker te gooien. Harry en Barney lopen allebei een andere kant op om te zoeken. Harry naar stuurboord, Barney naar bakboord.
MICKEY MOUSE: Gooi dan zoveel brokken ijzer in die koker als je kunt vinden. Ligt hier nergens een eind ketting?

3. Harry sluipt gebukt in de richting van de stuurboordtrap. Hij heeft de Kanaak die zich daar verbergt niet in de gaten.
HARRY: We zullen zien…
KANAAK: !

4. Close-up van Harry, die van achter wordt beetgepakt door twee handen om zijn keel en langzaam buiten westen raakt.
HARRY: GARGL!

5. Silhouet van de Kanaak die Harry als een meelzak de stuurboordtrap afdraagt. Geen tekst.

Tot de volgende keer!

Zelf-de-Bob-Evers-strip-tekenen 4: HET GEHEIM

Lees dit niet! HOU NU ON-MID-DEL-LIJK OP MET LEZEN!!! Als je onderstaande namelijk gelezen hebt, dan ben je verloren. Dan weet je het. Dan ben je ook ingewijd. Dan ken je het geheim! Dan ben je je onschuld kwijt. Onderstaande bevat namelijk de SLEUTEL voor bijna alle succesvolle stripgeheimen. Lees het en je kostbaarste bezit, je grootste schat, je ruwe, eerlijke, bijna dierlijke, kinderlijke s p o n t a n i t e i t op tekengebied is voor eeuwig naar de vaantjes. Door de plee. Ik waarschuw je : Dan kun je nóóit meer tekenen zoals je nu doet!!!

Hee, krijg nou wat! Daar ben je dan toch! Waarschuwingen in de wind enzo? Toch te nieuwsgierig? Nou goed dan, dan moet je het maar zelf weten, hoor. Dan heb je er zelf om gevraagd. Als je maar niet straks aankomt met dat ik je niet heb proberen te waarschuwen. Hou je dan maar goed vast, want daar komt ie:

En???? Ben je er nog? Was het een schok? Voel je je nu anders na je “rite de passage”? Okee, okee, toegegeven. Zoals het hier staat is het natuurlijk flauw en anticlimaxaal, maar daarom is het zeker niet minder waar . . .

Wat? je hebt bijna niks gelezen? Allen een paar rare tekeningetjes zien staan? Kijk dan nog maar es goed, want die “rare tekeningetjes” vormen de grondwet van het striptekenen. In hiëroglief -schrift, misschien, maar het staat er echt. Dit is de grondwet van alle moderne tekenen. Hier elegant geformuleerd door Preston Blair in z’n boek “how to animate film cartoons” Hier verdere uitwerkingen ervan:

Okee. Nu weet je het. Striptekenen, klassiek goed striptekenen, is niks anders dan goed en slim c o n s t r u e r e n ! 3D terugconstrueren naar 2D. Het is eigenlijk allemaal gewoon wiskunde, dat striptekenen. Vaardig construeren op het platte vlak. Niet alleen tekenen wat je “ziet”, maar vooral ook wat je “begrijpt”. Niks geheimzinnige super-talenten, niks ongefundeerde spontane invallen. En het valt allemaal gewoon, door iedereen die het écht wil en na veel, hard en geconcentreerd werk, aan te leren, dat striptekenen! Echt waar. Luister.

Er bestaat een fijne theorie dat vrijwel alles is te leren. Een fijne positieve theorie. Ouderdom van geen belang. Gecorrigeerd voor lichamelijke handicaps, vanzelf.
Als een mens gedurende tien jaar hard studeert, en zichzelf gedurende die tien jaar ook nog kritisch durft te beschouwen, dan is het een natuurwet dat die mens na die tien jaar in z’n vak zal excelleren. Significant beter zal presteren dan iedereen in z’n omgeving. Zo zitten onze mensen-hersenen nou eenmaal in elkaar.
Tien jaar lang héél hard oefenen én jezelf dan óók nog elke dag de maat durven nemen. (Dat is dus iets heel anders dan tien jaar lang hetzelfde balletje hooghouden, hersenloos toonladdertjes spelen of je favoriete poppetje eindeloos blijven kopiëren.) Het gaat hier om hard EN en kritisch oefenen. Je zult jezelf in die tien jaar e l k e dag moeten afvragen: “Is dit al goed genoeg?” ”Hoe presteer ik vandaag ten opzichte van m’n idolen?” ”Wat moet ik DUS beter oefenen?” Hard over jezelf durven oordelen en dan ook nog z o n d e r het bijltje erbij neer te mogen gooien! AUWAUW! De volgende dag namelijk gewoon weer ermee aan de gang!
Wie zichzelf zo durft te kwellen -- want een kwelling is het -- gedurende zo’n lange periode, wordt niet een depressief wrak, maar een betere, een veel betere, tekenaar. Een heerlijke theorie, toch? Ik geef het je maar even mee.

Voordat we nou meteen cursusgewijs aan de slag gaan met de Bob Evers stal, dus vooraleerst maar eens een beetje terug naar de basis. En sowieso erg goed om breed om je heen te kijken in dit vak, trouwens. Hier vandaag een aantal hot en her verzamelde animatie-modelsheets. Prachtig spul! Sommigen al uit de jaren veertig van de vorige eeuw. Okee, neem je potlood vast, en bestudeer ze eens. Potlood in de hand houden graag!!! Dan kijk je echt beter! Dit materiaal is gewoon overal op het internet te vinden en erg, erg leerzaam. Een modelsheet is een stuk papier waarop de ene tekenaar aan de andere uitlegt waar ie op moet letten als ie het charactertje gaat tekenen. Hoe je ‘m opbouwt. Hoe het zit met de verhoudingen. Soms met kleine tekstjes erbij, vaak niet eens, omdat alles voor zich spreekt. Alle info zit erin, in zo’n modelsheet. Zie je het niet meteen, dan moet je gewoon beter kijken. Eigenlijk hoef ik er, als het goed is, helemaal niks bij te vertellen.

Valt het geometrische je op? Werkelijk alle figuurtjes zijn uiteindelijk te herleiden tot een paar bolletjes en peertjes en buisjes! De rest is versiering aan de kerstboom. En bij het opnieuw tekenen van zo’n figuurtje is dat ook precies de truuk. Je begint met die paar bolletjes en buisjes en je bouwt ‘m vandaar weer op. Bolletjes schetsen. Hulplijntjes erin en alles er weer aan hangen. Alles lekker ruw in potlood! Gek genoeg zal de kijker later de helderheid van het geometrische skeletje niet meer bewust zien, maar wel onbewust registreren dat het een “overzichtelijk” plaatje is.

Okee, het doet me pijn om te zeggen, maar dit is nou eenmaal een cursus, nu zul je dus, eh . . . moeten gaan . . . o e f e n e n hiermee. Met dit soort materiaal. Veel oefenen en dan nog meer oefenen. Want het gaat hier uiteindelijk niet a l l e e n om het snappen, je moet het nu ook gaan doen. Het gaat hier om het opbouwen van je strip-vaardigheden. Potloodje los in de hand en die bolletjes en peertjes lekker erop gooien. Je moet nu dus die motorische zenuwbanen gaan aanleggen. Je moet op een of andere manier dit geometrisch tekenen lekker “in je vingers” gaan krijgen. Poppetjes natekenen, poppetjes variëren, poppetjes zelf ontwerpen. Bolletjes en buisjes spiegelen, buigen en draaien, hulplijntjes erin en de boel weer aankleden. En dan daarna kritisch terugkijken naar je eigen werk. . . . AAAUUWWAUW! Pijnlijke zenuwbanen!!!

En dan morgen . . . tóch weer ermee verder!

Op naar de top!

Meer volgt.