Op pagina 55 t/m 66 vind je het Dagobert Duckverhaal 'Het verloren eiland Mu', waarvoor ik begin dit jaar het scenario schreef. Een verhaal dat, net als 'De ondergrondse stad' zijn oorsprong vindt in de documentatieronde voor het nieuwe avontuur van Hel 'Het verloren goud van Troje'. In tegenstelling tot de ondergrondse steden is het continent Mu echter een legende, die ontstaan is door een foute vertaling van de (Maya) Code Troano. Deze achtergrondinfo vind je ook op pagina 43 van de Avonturenspecial over Gekke plekken, waar de Ducks tijdens hun reizen mee te maken kregen. Dit artikel vermeldt ook dat er voor de Japanse kust onderzeese ruines zijn gevonden.
Tegelijk met de Donald Duck Avonturenspecial verscheen ook het Donald Duck Ducklexie Najaarsboek 2020. Boordevol strips, puzzels en moppen en alles in een wat groter lettertype en wat kortere teksten.
Zoals het Donald Duck 'Stommetje spelen' dat je vindt op pagina 20 t/m 25 van het Ducklexie Najaarsboek. Een verhaal dat gebaseerd is op een werkelijk bestaand computerspelletje. Een spelletje waarbij naar een kaarsvlam staart en zo lang mogelijk stil moet blijven zitten. Dé inspiratiebron voor dit Donald Duckverhaal. De kaars werd een schaap, maar het staren en stilzetten bleef. En voor wie wil weten hoe je met zo’n spel vals kunt spelen, kan ook nog iets van Donald leren. Het verhaal werd getekend door de Nederlandse tekenaar Bas Heymans en eerder gepubliceerd in Donald Duck 7-2011.
Vervolgens op bladzijde 36 t/m 40 het verhaal 'Ontvoering' uit Katrien's dagboek, een verhaal waarin Katrien als secretaresse in wezen het geheugen van Oom Dagobert is en in de rol dan ook de interesse van de Zware Jongens wekt. Vooral omdat zij, in tegenstelling tot Dagobert zelf, de code van Dagoberts kluis van buiten weet. Kortom, Katrien wordt ontvoerd en de Zware Jongens zetten alle mogelijke middelen in om haar die code te ontfutselen. Dit verhaal werd getekend door Bas Heymans en eerder gepubliceerd in Donald Duck 32-2005 en eerder dit jaar nog in het De Zware Jongens Vakantieboek 2015 en het album Katrien Duck, 75 jaar een ster, eveneens uit 2015.
(Illustratie: Arnau, © Holco Publications)
Tenslotte de nieuwe Penny van deze week (nr 21-2020). Daarin vind je op pagina 8 t/m 23 het verhaal 'Het verdriet van Blue'. Geen enkel Europees land kent zoveel mythes en legendes als Ierland. Genoeg om eindeloze verhalen mee te vertellen. En toch heb ik er in 2008 nog een legende bij bedacht: die van watergeesten die zichzelf bij volle maan in zilveren paarden veranderen. Niet helemaal nieuw, want ook de Schotse Kelpie kan zichzelf in een paard veranderen. Maar aangezien ik de Ierse Leprechauns nodig had voor het 16 pagina’s tellende verhaal moest de Schotse Kelpie maar wat Ierse broertjes en zusjes krijgen. Het thema van dit verhaal is vrij realistisch: de verwaarlozing van een pony. In dit geval de pony Blue, waarvan niemand begrijpt waarom ze maar niet echt gelukkig kan zijn. Alleen de Leprechauns en de zilveren paarden kennen het antwoord. Immers, zolang een mens niet echt de dierenziel kan doorgronden is een klein beetje bovennatuurlijke hulp best welkom. Het verhaal werd getekend door de Argentijnse tekenaar Arnau en eerder gepubliceerd in Penny 2-2010.
Prettig weekend allemaal!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten