Toen Frank en ik in 2013 tijdens de voorpublicatie van 'De Orde van de Blauwe Steen' voorzichtig begonnen na te denken over een volgend Max Miller verhaal was het voor mij duidelijk dat ik een totaal ander verhaal wilde gaan maken. De eerste ingrediënten die bij mij opkwamen waren 'sneeuw' en 'kasteel'. Niet geheel onlogisch dat op de nieuwjaarskaart voor 2014 het tweede en (potentieel) derde verhaal voorkwamen: de paters van de Blauwe steen vastgebonden aan de boom en heel klein op de achtergrond een kasteel in een Oostenrijks landschap. Want dat het Oostenrijk ging worden, dat was mij ook al wel duidelijk...
Natuurlijk moest eerst 'De Orde van de Blauwe Steen' nog 'even' afgerond worden: voorpublicatie, twee album edities (handels- en Martinikerk-editie) en ook nog de 'making of'' in het boek 'Achter de schermen van... Max Miller: De Orde van de Blauwe Steen'. Maar toen eenmaal al die boeken klaar waren hadden we onze handen vrij voor het nieuwe verhaal...
Al plottende vielen de verschillende elementen op hun plek: Wenen en Tirol in de winter, biatlon en tot slot de ontknoping in een middeleeuws Oostenrijks kasteel.
 |
| Foto: Frank Jonker |
Dat kasteel had nog wel wat voeten in de aarde: voor het plotten gebruikten we vooral de informatie die Frank had verzameld bij Het Gravensteen in Gent. Maar een Belgisch kasteel is absoluut niet gelijk aan een Oostenrijks kasteel, al was het maar omdat het landschap en daarmee de wijze van verdediging totaal anders is.
In de zomervakantie van 2015 bezocht ik dan ook Schloss Hochosterwitz in Karinthië (in de buurt van Klagenfurt), een indrukwekkende middeleeuwse burcht hoog op de rotsen.
Documentatie verzamelen is naast een hele leuke bezigheid ook hard werken, want in relatief korte tijd moet je proberen uit te vogelen welke informatie relevant voor het verhaal zou kunnen zijn en moet je in de tussentijd ook nog eens proberen alle relevante beeldmateriaal te verzamelen.
In zo'n geval is meer vaak beter dan minder en in een paar uur tijd maakte ik bijna 300 foto's en een aantal situatieschetsjes, die ik completeerde met een boek over het kasteel voor de broodnodige achtergrond.
Het fotograferen begon met alle 14 toegangspoorten inclusief de informatiebordjes bij die poorten.
(Foto's: IJsbrand Oost)
Vervolgens systematisch het kasteel verkennen en foto's blijven maken, zodat ik thuis achter mijn tekentafel een ruime keuze zou hebben uit beeldmateriaal om de tekeningen te maken.
Uiteindelijk gebruik je toch relatief weinig van al die foto's die je op locatie hebt gemaakt. Maar dat maakt zo'n documentatiereis niet overbodig.
Ten eerste weet je uit eerste hand hoe zo'n kasteel eruit ziet en in elkaar steekt, waardoor je kunt spelen met alle beeldmateriaal en daarmee je eigen versie van zo'n burcht in elkaar kunt zetten (want Schloss Hochosterwitz heet in 'Schaduwspel' Schloss Höllstein').
En je kunt gebruik maken van specifieke kenmerken van een bestaand kasteel die je anders niet zou kennen, en dat is goed voor het gevoel van echtheid in de strip. Daarbij is het ook gewoon ontzettend leuk om zo'n kasteel (enigszins) kloppend te construeren.
Een goed voorbeeld daarvan zijn de 14 toegangspoorten van Schloss Hochosterwitz: zonder mijn bezoek aan de burcht in Karinthië zou Schloss Höllstein gewoon één toegangspoort hebben gehad, maar nu heeft Höllstein er meerdere en dat kon ik mooi in de entree van Max en Eva verwerken.
En ook de binnenplaats van de eigenlijk burcht kon ik goed gebruiken voor mijn eigen constructie van de binnenplaats van Schloss Höllstein.
Documenteren ter plekke maakt het soms ook noodzakelijk om een scenario aan te passen. Zo heeft Schloss Hochosterwitz geen kerkers, terwijl die wel een prominente plaats in het oorspronkelijke scenario innamen. We pasten het scenario dus zo aan, dat onze helden weliswaar omhoog gaan in plaats van naar beneden, maar de noodzakelijke gevaarlijke afgrond (oorspronkelijk een oubliette, een smalle diepe schacht die gebruikt werd als kerkercel) werd gecreëerd door balkondeuren en balkon te verwijderen vanwege de verbouwing die gaande is.
En de hoogte van het kasteel werd vervolgens volop ingezet om een flinke val te kunnen veroorzaken, iets wat we met de oubliette ook van plan waren.
(Illustraties: IJsbrand Oost en Anco Dijkman)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten