Pagina 2

Een week geleden alweer dat de allereerste Eppo gepresenteerd werd in het Amsterdamse Paradiso en de belangstelling voor Nederlands nieuwste stripblad blijft onverminderd groot.
En gelukkig maar, want hoe meer lezers hoe beter. En als Rob van Bavel zijn 5000 abonnees bij elkaar krijgt, is er ook volgend jaar weer een podium voor de Nederlandse avonturenstrip.
Aan de media-aandacht zal het in elk geval niet liggen. Behalve de al eerder genoemde tv-uitzendingen van Tijd voor Max en Editie NL, was er vorige week woensdag ook nog een radio-interview in het programma Lunch! op Radio 1. Tien minuten interview met Rob van Bavel en Martin Lodewijk en de nieuwe Eppo en ook Bob Evers komt even ter sprake.
Wie het gemist heeft, kan het interview terugluisteren via deze link:
http://www.radio1.nl/contents/3640-de-eppo-is-terug

De abonnees van het eerste uur moeten het deze week helaas zonder nieuwe Eppo doen, maar niet zonder een Bob Evers pagina, want we hebben natuurlijk altijd nog pagina 2 van ons nieuwe Bob Evers stripverhaal ‘Een overval in de lucht’ te bespreken.
Een pagina waar ik me toch wel wat zorgen over maakte. Een pagina met een telefoongesprek met Bob aan de ene en Jan en Arie aan de andere kant van de lijn. Niet bepaald het meest interessante onderwerp voor een scenarist. Bij gebrek aan mobieltjes kun je al niet van locatie veranderen en voor de rest gaat het er natuurlijk om de lezer van de broodnodige informatie te voorzien. Hoe zou dat overkomen bij de Eppo-lezers die Bob Evers nog niet kenden?

Maar, beste bloglezers, die vrees was ongegrond. Bij het schrijven van de onderstaande scene kon ik al dankbaar gebruik maken van een aantal grappen en onderbrekingen die Willy van der Heide in het gesprek had ingebouwd. En het medium strip liet toe dat ik gedurende het gesprek afwisselend Londen of Amsterdam als locatie kon gebruiken.
En lest best, het vakmanschap van Hans, die dat alles weer combineren met een interessante layout camerastandpunten en er al met al een prachtige, spannende pagina van wist te maken.
Pak de Eppo er maar bij en vergelijk met de scenario-pagina hieronder:


PAGINA 2a:

1. Bob zit op het bed van een éénpersoonskamer (kamer 342) in het Londense Cheshire Hotel te telefoneren. De telefoon staat op het tafeltje naast het bed. Daar staat ook een reisklokje dat 10 uur aangeeft.
BOB: ben jij dat, jan? luister goed. een half uur geleden is het lijntoestel van londen naar schiphol vertrokken. een van de passagiers heet jarvis jeffries.
JAN (buiten beeld, via de telefoon): jarvis jeffries?

2. Close-up van de telefonerende Bob.
BOB: jarvis jeffries, ja. heb je dat? een lange vent met een lange, dunne neus, zwart haar en kalende kruin. zijn ogen staan geen moment stil. hij draagt een lange bruine regenjas, geen hoed.

3. Bob staat op van het bed en loopt in de richting van het raam. Buiten is het droog.
BOB: hij miste de boac machine. daarom probeert hij nu johannesburg per klm te bereiken. als hij een plaats reserveert naar johannesburg, doen arie en jij hetzelfde. bezwaren?
JAN (buiten beeld, via de telefoon): dat niet, maar wat moeten we met…

4. Close-2-shot van een verwonderde Jan en Arie, kauwend op pinda’s, die de rest van Bobs verhaal via de telefoon vernemen.
BOB (buiten beeld, via de telefoon): jeffries is een gevaarlijk heerschap. hij gaat naar kaapstad om een handschoenendoos te bemachtigen en…
JAN EN ARIE: huh?

5. Bob kijkt stomverbaasd naar de telefoonhoorn waaruit een onbedaarlijk gelach klinkt.
JAN (buiten beeld, via de telefoon): hei, hei, stop! je lacht je gek. ik dacht dat je zei: een handschoenendoos! hahahaha!
BOB: ? ? ?


PAGINA 2b:

1. Bob valt woedend uit tegen de telefoonhoorn.
BOB: lach niet, idioot! dat zei ik ook! een ouderwetse leren doos van 60 bij 20 cm voor lange glacé dameshandschoenen. het deksel is opgevuld met kapok en heeft een versiering van vogels en rozen.

2. Jan schrijft het adres op dat Bob hem opgeeft. Arie, met een mond vol pinda’s, luistert en kijkt belangstellend mee.
BOB (buiten beeld, via de telefoon): ik geef je een adres in kaapstad. noem het nooit in Jeffries bijzijn! mr. james elephant, buffalo hill 4, kaapstad… james elephant is getrouwd met judy fox…
ARIE: !

3. Jan en Arie barsten in lachen uit.
ARIE: hahahahaha!
JAN: bob, heb je soms iets gedronken? olifanten, buffels, vossen! ben je zeker dat we niet in de dierentuin van kaapstad moeten zijn?

4. Geïrriteerd vervolgt Bob zijn uitleg over de handschoenendoos.
BOB: geen geintjes, jan. judy fox woonde in londen. haar moeder gaf haar die doos voor haar trouwen. in het kapok van het deksel zit een klein stukje wit karton verborgen, zo groot als een luciferdoosje. ze weet daar niets van af…

5. Jan en Arie luisteren plotseling belangstellend naar de telefoon als Bob het geheim van de handschoenendoos onthult. Arie stopt even met eten.
BOB (buiten beeld, via de telefoon): Het is er in gedaan door professor george hathaway die de doos ooit aan de familie cadeau deed. De waarde is ongeveer vierhonderdduizend dollar!
JAN: wat! is het een soort cheque?!
ARIE: !!

Ja, inderdaad, een verdwenen tekstballoon in het laatste plaatje. Doorgeschoven door Hans naar Eppo nummer 2. Maar zelfs dat komt de pagina ten goede. Kijk naar die gezichten van Jan en Arie. Ineens vol aandacht als het over die vierhonderdduizend dollar gaat. Perfect gedaan. Daar moet geen tweede balloon meer bij. De gezichten, de tekst, alles draait om dat fabelachtige bedrag. Een betere cliffhanger voor Eppo kunnen we ons eigenlijk niet wensen.

En hoe het kan dat zo’n klein kartonnetje zoveel waard is? Dat lees je volgende week in Eppo nummer 2. Mis hem niet!