Doku

Deze keer maar es over dokumentatie. Met dank aan Carlos voor het onderwerp. Hier meteen een paar fotootjes die ik heb gebruikt als doku voor de eerste Bob pagina's. Excuus aan de rechtenhouders van het materiaal. Ik weet werkelijk niet meer waar ik het allemaal vandaan heb.



Kijk, strip is, wat mij betreft, fictie. Drama. Acteren in druk-inkt. Een speelfilm op papier.
Strip is geen documentaire, waarin alles onvoorwaardelijk tot de laatste geschiedkundige anecdote en de laatste schroef b e h o o r t te kloppen. De eerste en belangrijkste verantwoordelijkheid van de auteurs naar de lezer is, mijns inziens, een boeiende voorstelling op te voeren. Moet er bij het maken van je strip onverhoopt een keuze gemaakt tussen drama en realisme, dan behoort volgens uw tekenaar, en ik heb het hier eerder betoogd, drama altijd voor te gaan. Het acteren, het verhaal, de compositie, de continuïteit, al dat soort zaken heeft, dat geloof ik oprecht, hoe dan ook altijd voorrang op de mogelijke correctheid van de decorstukken en props.


Bovenstaande wil vanzelf niet zeggen dat dokumentatie voor een striptekenaar niet errug belangrijk kan zijn. Kapsels, kleding, interieurtjes, auto's, gebruiksvoorwerpen, architectuur, al dat soort zaken kan een verhaal een geweldige sfeer meegeven. een air van geloofwaardigheid en betrouwbaarheid! Juist met goede doku kun je de snaar van "herkenbaarheid" in je lezer aantokkelen. De lezer voelt zich een beetje thuis in de voorstelling, voelt zich betrokken.

Dat oude Schiphol in de aflevering van de laatste Eppo bijvoorbeeld. Met Google en Flick-R enzo valt er een stuwmeer van fotomateriaal te vinden op 't net. Echt een droom voor als je op zoek bent naar een beetje doku. Het oude Schiphol uit alle hoeken en in alle detail. Het is gewoon jammer dat Frank niet -net als in Franka- elke bladzijde een of twee mega-grote platen in het scenario opneemt. Ik zou ze met plezier voltekenen.

Dat Schiphol is dan meteen ook een goede illustratie voor m'n punt. Naast dat mooie fotogenieke jaren dertig gebouwen complex, vond ik ook bovenstaande platen van Schiphol. Duidelijk iets recenter. Eind jaren vijftig begin zestig, schat ik. Volgens de namen van de plaatjes, ook. Wat nu te doen?

Ik vind deze gebouwen veel lelijker!!! En speelt ons Bob Evers verhaal zich ook niet eigenlijk eerder eind jaren veertig af? Hoe zag de luchthaven er meteen na de oorlog dan eigenlijk echt uit? Stond die oudbouw er eigenlijk nog wel? Was alles misschien in de oorlog verwoest? Stonden er na de oorlog niet alleen nog een paar noodkeetjes, ofzo? Is het niet de verantwoordelijkheid van de tekenaar om dit even uit te zoeken? Te zorgen dat in het verhaal het beeldmateriaal met de werkelijkheid k l o p t ???

Vooruit dan maar. Ik geef het toe. Ik heb gewoon gekozen voor het mooie plaatje.

Misschien is het wel geschiedvervalsing, hoor. Als Bob Evers écht zou bestaan, dan toch. Maar Jee! Een polder vol doodsaaie, tijdelijke houten kotjes? En hoe saai is DAT in zo'n verhaal? Tenzij zoiets natuurlijk weer een rol zou spelen in het verhaal, ofzo. Maar alleen als eenmalig decoratief achtergrondje? Dan bladert toch iedereen die geen registeraccountant-bloed heeft, toch meteen door naar de pagina's Havank? Zulke hoog correcte saaiheid is toch een belediging aan iedereen die straks weer 7,50 voor zo'n album aftikt!

Neen, blogvriend. Ik krijg het als tekenaar niet over m'n hart. De voorstelling moet ten allen tijde boeien. Ik doe m'n best maar een beetje . . . sjoemelaar, tja.

Dat ben ik ook.