Geld naar de maan

Gisteren een dubbel verjaardagsfeest gevierd op Kasteel Groeneveld, beste bloglezers. Uiteraard de verjaardag van Hans van afgelopen zaterdag, maar ook die van Caroline van iets meer dan een maand geleden. Met vrienden en familieleden van Hans en Caroline, een heerlijke High Tea, maar ook koffie, taart, soep, quiche, brownies, soesjes, cake, vruchten, zalm en wat al niet meer. Ook onder de vrienden en familieleden van Hans en Caroline bevindt zich een flink aantal Bob Evers fans, Eppo-fans en trouwe volgers van deze blog. Eén van de aanwezigen, de 11-jarige Derk, nam de gelegenheid te baat om zijn Bob Evers albums te laten signeren. En die vier albums hebben we gistermiddag dan ook tussen de thee en taart door met veel plezier gesigneerd.

Maar deze week is dan ook een feestweek bij uitstek. In de eerste plaats wordt in het zuiden des lands natuulrijk al dagenlang uitgebreid carnaval gevierd en krijgt stripstad Breda later de ze week zijn oude glorie terug met een onvervalst stripweekend, verschijnt er woensdag of donderdag alweer de derde Eppo in brievenbus en de winkel (elke week wel reden voor een feestje), en publiceert Nederlands langstlopende stripblad Donald Duck deze week mijn 700ste scenario!

Het verhaal Oom Dagobert op bladzijde 5 t/m 16 van de nieuwe Donald Duck (nr 9-2009) kreeg van de redactie een titel mee met een duidelijke knipoog naar de kredietcrisis (Geld naar de maan) maar wees gerust, heeft verder niets met de huidige crisis van doen.
Het verhaal is namelijk al drie jaar geleden geschreven en gebaseerd op een onvervalst Barks-thema; Dagobert Duck slaat zijn geld ergens anders op uit vrees voor een kraak van de Zware Jongens. Een thema, dat voor zover ik toen na kon gaan, sinds het Barksverhaal ‘Het huis der gruwelen’ uit 1966 niet meer gebruikt is. Door geen enkele andere Duckscenarist waar ter wereld dan ook. Hoog tijd dus om dat bijna-vergeten thema weer eens boven water te halen. Een bericht over een afgedankt ruimtestation inspireerde me tot de rest van het verhaal. Inmiddels is het verhaal getekend door de Nederlandse tekenaar Sander Gulien en kun je nu in de nieuwe Donald Duck lezen, hoe Dagobert zijn geld in de ruimte opslaat, en of het daar, mijlenver buiten de dampkring, echt veilig is voor de Zware Jongens.

Als extraatje nog een Dombo-verhaal op bladzijde 19 t/m 21 van deze zelfde Donald Duck.
Een poging om na de kraaien, en de dames Olifant ook meneer Ooievaar weer terug te brengen in de Dombostrip, maar, nu ik het terugzie, minder geslaagd dan de poging van hierboven. Het karakter van meneer Ooievaar is toch wat te beperkt. Veel meer dan grappen maken over ontsnapte baby’s kun je eigenlijk niet. En met de herinnering aan de door Sander Gulien getekende totale ontmanteling van een vijftig jaar oud ruimtestation uit het voorgaande verhaal nog vers in het geheugen, valt dit verhaaltje toch behoorlijk in het niet. Volgende keer toch maar weer die kraaien…