Bob Evers op de Stripdagen

Het wil maar lukken met die foto’s en films van de Stripdagen. Maar we hebben nu wel lang genoeg gewacht, dus hier komt ie: het verslag van de eerste twee signeersessies zonder Hans sinds het verschijnen van ons nieuwste Bob Evers album.
Zaterdag rond tien voor tien kwam ik de Evenementenhal binnen in het gezelschap van Marq van Broekhoven en collega-scenariste annex Stripschapmedewerkster Saskia Janssen. Saskia zou die dan alle prijswinnaars en een aantal andere stripmakers interviewen. En ik wist zeker dat ik niet voor niets was gekomen, omdat ik een paar mensen, al dan niet via deze blog, beloofd had een aantal albums voor ze te signeren. Natuurlijk liep ik bijna meteen door naar uitgeverij Boumaar om daar iedereen te begroeten. Maar bij gebrek aan een stoel in de stand vond de eerste privé-signeersessie plaats aan een van de hoge tafels op de beursvloer. Daarna zo’n anderhalf uur rondgelopen op de stripbeurs en toen om twaalf uur, was het tijd om echt te gaan signeren. Helaas had niemand bij uitgeverij Boumaar een stoel kunnen vinden, zodat ik mij genoodzaakt zag er eentje te… eh… lenen bij het restaurant. Vanaf pakweg kwart voor één werd het druk bij de stand van Boumaar. Niet zo druk als toen we ons nieuwste album lanceerde, maar wel zo dat ik vrij continue iets te doen had. En speciale dank aan de familie van Broekhoven voor wie ik de hele Bob Evers stripreeks mocht signeren.
Rond twee uur werd ik weggehaald uit de Boumaarstand door Saskia Janssen, die bij Rita’s Bar eerst Aloys Oosterwijk en daarna mij zou interviewen. Alle interviews bij elkaar zouden dan een promofilmpje voor de Stripdagen vormen en van de afzonderlijke interviews, die niet langer dan twee a drie minuten mochten duren, zouden dan Youtube-filmpjes gemaakt worden. Die had ik dus graag bij deze post willen zetten als illustratie, maar helaas ze zijn er nog niet. Dat wordt dus iets voor een volgende post op deze blog.
Maar om kort te gaan, Aloys was al zeer geschokt door het feit dat het hier niet om een diepte-interview ging en mijn interview werd al snel vijf minuten doordat ik op bepaalde vragen was voorbereid. Tja, een mens moet af en toe toch eens nadenken voor hij iets zegt.
Daarna toch maar even pauze gehouden om iets te eten, maar niet voor ik de tweede privé-signeersessie had gedaan op de desk van het Stripschap-infostand. En daarna weer terug naar de Boumaarstand om nog een uurtje te signeren.
Al met al heb er zaterdag vooral veel exemplaren van “Een overval in de lucht” gesigneerd, maar ook van ieder ander deel minstens één exemplaar. En daarnaast nog een Luxe-editie, twee keer De Zuidzee-trilogie, twee Draw & Shoot boeken en twee keer Het Van Walraven Testament en nog een paar Ducktekeningen. Tot vier uur bleef het redelijk druk bij de Boumaarstand
Even na vieren werd ik weer weggehaald om toch nog even pauze te gaan houden, om uiteindelijk, na even te hebben bijgepraat met IJsbrand Oost, zo rond half vijf iedereen maar eens gedag te zeggen en dan tenslotte zo tegen half zes echt huiswaarts te keren.

De volgende dag heb ik eigenlijk zo’;n beetje hetzelfde programma aangehouden, al kwam ik nu wel een half uurtje later binnen en waren er verder geen interviews meer voorzien. En gelukkig stond de stoel van zaterdag er nog, zodat ik niet eerst een nieuwe hoefde te gaan zoeken.
Al met al was de zondag meer een Duckdag dan Bob Eversdag. Uiteraard werden er ook zondag nog meer exemplaren van “Een overval in de lucht” gekocht en gesigneerd en kocht er zelfs iemand alle drie de albums van de Zuidzee-trilogie, waarna ik even later voor weer iemand anders het album De Zuidzee-trilogie mocht signeren. Maar om de een of andere reden waren de Duck- en Disney-tekeningen net iets populairder. Het begon natuurlijk met de Speurneuzen- en Tokkie Tor-tekening die ik Robert al via deze blog beloofd had. Maar ook Donald, Willie Wortel en Kwik, Kwek en Kwak waren veelgevraagd. Maar het moet gezegd, zondag was het iets rustiger in Gorinchem dan zaterdag, dus ook de signeersessie duurde iets korter. Al vond de laatste signeersessie om pas kwart over vijf plaats: Draw & Shoot 2 voor een van de medewerksters van het Stripschap. En daarna zaten de Stripdagen er echt op voor dit jaar. Rest me nog Fons, Ton en Ron te bedanken voor de verzorging achter de Boumaarstand. En natuurlijk iedereen voor wie ik al dan niet in de Boumaarstand een album mocht signeren of een Ducktekening maken. Jullie zorgden ervoor dat ik ook zonder Hans genoeg te doen had op de Stripdagen. Bedankt!
O ja, en die stoel? Stom, maar die ben ik vergeten terug te brengen naar het restaurant. Hoop maar dat ze hem gevonden hebben. Anders staat ie volgend jaar nog…