Hadden we een paar maanden geleden nog het allereerste Donald Duckverhaal van Hans op deze blog, deze week is mijn eerste Donald Duckverhaal in album verschenen. Nou ja, verhaal. Het gaat om een van de gags in het gloednieuwe , zeventiende album uit de 50-reeks: 50 vrolijke belevenissen van de Familie Duck met daarin in totaal drie gags op scenario van mij al dan niet in samenwerking met een andere scenarist.(Illustratie: Carl Barks, © Disney)
Eigenlijk is de inspiratie voor die drie gags ongeveer hetzelfde. Men neme een karaktereigenschap van een bepaald personage en iets dat je om je heen ziet of hoort. En als dat een leuke combinatie oplevert, zou dat ook best eens een leuk gagscenario op kunnen leveren.
De Gijs Gans-gag op bladzijde 16 bijvoorbeeld, getekend door de Nederlandse tekenaar Bas Heymans en geschreven in samenwerking met collega-scenarist Paul Hoogma.(Schets: Paul Hoogma)
De storm buiten was een deel van de inspiratie van deze gag. En uiteraard natuurlijk ook het luie karakter van Gijs Gans. De gag verscheen al eerder in Donald Duck 9-2004 en in de Belgische Disneykrant 22-2006.
En ja, daar is ie op bladzijde 20.(Illustratie: Mau Heymans,© Disney)
De one-pager die de Nederlandse tekenaar Mau Heymans tekende naar aanleiding van mijn allereerste eerste Donald Duckscenario. Destijds geschreven voor de scenariowedstrijd van het weekblad Donald Duck en het Stripschap. En uit de vele inzendingen werd dit scenario gekozen als één van de drie winnaars. Tijdens de prijsuitreiking op de Stripdagen van 1989 kregen we van hoofdredacteur Thom Roep het aanbod om meer voor Donald Duck te schrijven als we dat zouden willen. Enne… dat heb ik dus gedaan. Ook de inspiratie voor deze gag heeft te maken met een van Donalds karaktereigenschappen, namelijk dat hij voor vrijwel geen enkel baantje geknipt is. En daarnaast een verhaal over de stommiteiten die iemand bij bepaalde klusjes, in dit geval aardappels sorteren, kan begaan.
Deze gag werd eerder gepubliceerd in Donald Duck 13-1990 en in het boek 30 jaar Stripschap, 30 jaar strips in Nederland uit 1997.
Eigenlijk heb ik na dat eerste scenario maar heel weinig one-pagers voor Donald Duck
geschreven.(Illustratie: Bas Heymans, © Disney)
De hoofdmoot over de afgelopen jaren zijn de verhalen van 4 pagina’s of langer.
Maar op bladzijde 32 vind je nog een gag uit 1993. Hier geldt de zelfingenomenheid van Donald als belangrijkste eigenschap. En verder het fenomeen mist als inspiratiebron. Vooral als je in de mist kunt verdwalen, natuurlijk. Deze gag, getekend door Bas Heymans, werd eerder gepubliceerd in Donald 45-1995 en het album De grappigste avonturen van Donald Duck nr 4 uit 2004.
Bij de Karlijn-gags die ik tegenwoordig samen met collega-scenariste Saskia Janssen voor Tina schrijf, geldt eigenlijk hetzelfde. De gag is gebaseerd op een karaktereigenschap en een bepaalde situatie.
Al zou ik zeggen dat in dit geval de situatie iets aan belang wint. Zeker de grap die deze week op bladzijde 17 van de nieuwe Tina (nr 12-2011) aantreft. Die is namelijk autobiografisch. Het overkwam me toen ik terugkwam van een van de brainstormsessies. De man in kwestie vroeg me om een euro om iets te kunnen eten, maar het enige dat ik hem kon bieden was een zak snoep die ik had meegekregen voor onderweg. Of een paar scenario’s, maar ja, dat vond ik wat zonde van al het werk van die dag. Heb hem dus maar die zak snoep gegeven. Een paar weken later zorgde het voorval voor genoeg inspiratie voor deze, door studio Comicup getekende Karlijngag.
En dan tenslotte Nick en Simon op bladzijde 48 t/m 50 van diezelfde Tina. Dit is dan toch het echt eerste Nick en Simon-scenario dat ik schreef. Een verhaal van drie pagina’s, dus daar moet wel iets meer ontwikkeling dan in de bovengenoemde gags. En als je twee beroemde zangers onder je hoede krijgt. Juist, je laat ze optreden. En in mijn geval laat ik ze dan optreden voor een goed doel. Maar om het nou iets moeilijker te maken blijken ze opeens dubbel geboekt te zijn. En dan bepalen de karakters van Nick en Simon het verdere verloop van het verhaal: treden ze betaald op in het bejaardentehuis of gratis voor de zeehondencrèche. Of allebei, maar hoe los je dat dan weer op?Dit verhaal werd getekend door de Spaanse tekenaars Carmen Pérez en Sergio Garrido.
1 opmerking:
Leuk om te lezen hoe je bent begonnen bij de Donald Duck!
Een reactie posten