Nieuwe strips in Tina... of de keuzes binnen je verhaal

Net twee Stripdagen achter de rug. Te vroeg voor een verslag op deze blog, want zoals gebruikelijk wachten we nog even op de foto’s en wie weet, in dit geval misschien zelfs de film! (Ja, Hans, je hebt heel wat gemist). In afwachting van al het mogelijke beeldmateriaal eerst maar even een overzicht van de nieuw gepubliceerde strips van deze week.
Een overzicht dat zich deze week beperkt tot de Tina van deze week (nr 11-2011), maar dan wel met maar liefst twee verhalen.
Het eerste verhaal, Gwens geheime verkering’ op bladzijde 33 t/m 41 van de nieuwe Tina is niet helemaal nieuw.

(Illustratie: Angèles Felices)

Dit verhaal, getekend door de Spaanse tekenaar Angèles Felices werd al eerder gepubliceerd in Tina 19-2000.
Aan de ene kant is het leuk om zo’n verhaal na bijna 11 elf weer terug in het blad te zijn, maar tegelijkertijd zie ik ook allerlei scenetjes waarbij ik denk dat zou ik nu toch anders doen.
Niet de hoofdlijnen van het verhaal, dat draait om Gwen die verkering krijgt met de gitarist van een band, maar in eerste instantie niet weet dat degeen die zichzelf als leider van de band ziet de afspraak heeft gemaakt dat de leden geen verkering mogen hebben vanwege de vele vrouwelijke fans. En als ze daar eenmaal wel van op de hoogte is, is het uitkijken dat haar vriendje niet uit de band geknikkerd wordt. Dat zou ik nog steeds hetzelfde doen. Al kun je natuurlijk zo’n afspraak meteen in het begin van het verhaal naar voren laten komen. Maar gek genoeg ben ik dan al gauw geneigd om die afspraak alleen maar een smoes te laten zijn om er meerdere vriendinnetjes op na te laten houden. Maar dan wordt het al snel een verhaal met een minder happy end, al kun je natuurlijk aan het eind van het verhaal het net iets minder opvallende bandlid als nieuwe vriendje opvoeren.
Maar nee, wat dat betreft sta ik nog steeds achter de keuzes die ik 11 jaar geleden maakte. Wat ik wel zou veranderen is de locatie op pagina 5, de pagina waar Gwen eerst teleurgesteld is in het gedrag van haar nieuwe vriendje en daarna pas van die afspraak hoort. Die scene zou ik niet bij Gwen thuis hebben laten afspelen, maar ergens in de gangen van de poptempel waar de band optreedt, zodat de aanwezigheid daar van de zelfverklaarde leider van de band voor net iets meer spanning kan zorgen. Maar dat zie ik nu pas, 11 jaar te laat!

Blijft de vraag: hoe zal dat over 11 jaar zijn bij het Nick en Simonverhaal dat nu op bladzijde 48 t/m 50 van de nieuwe Tina te vinden is? Tot nu toe sta ik nog steeds volledig achter de keuzes die ik bij dit verhaal gemaakt heb. Geen wonder overigens, want het verhaal is minder dan een jaar uit. Het idee, Nick en Simon, die twee pasgeboren dierentuindieren naar zich genoemd krijgen, komt van de Tina-redactie. Nu had ik er voor kunnen kiezen om die dieren geboren te laten worden op het moment dat het beroemde zangduo een bezoekje brengt aan de dierentuin. Maar nee, hier laat ik ze juist terug naar huis gaan nadat ze het voornemen van de dierentuin te horen hebben gekregen. Juist daardoor ze zich op de volgende pagina van de ene locatie naar de andere verplaatsen en intussen fantaseren over wat voor soort dieren er ‘Nick en Simon’ gaan heten. Bovendien kon ik de virtuele tijd in het verhaal daardoor wat rekken en duurt het uiteindelijk maar liefst een week voor die dieren ook echt geboren worden. Op de een of andere manier is dat toch spannender dan wanneer ze meteen op dezelfde dag geboren worden. Maar of ik daar over 11 jaar nog zo over denk? De tijd zal het leren…