Vakantieverhalen

Vakantie: een rustperiode tussen twee werk-of-schoolperiodes in! En waar normale mensen die vakantie zeer precies plannen (van die datum tot die datum heb ik vakantie) schijnt dat die bij scenaristen keer op keer met de helft bekort wordt. Vorig jaar nog een hele maand juli vakantie gepland. Halverwege belt Hans: "Frank, ik wil nu echt wel voor Eppo gaan tekenen. Kun jij nog eens naar het scenario van "Een overval in de lucht kijken?" En je stelt het nog twee of drie dagen uit, maar dan ga je toch echt aan de slag. Stel je voor, Bob Evers komt in Eppo! Alleen daarom al ben je na twee weken vakantie alweer volop aan het werk. De rest komt later wel! Maar met de kerstvakantie gaat het idem dito. Je krijgt nog net de tijd om je kerstkaarten de deur uit te doen, Kerstmis te vieren en een weekje naar de Top 2000 te luisteren, maar dan moet je echt weer aan de slag. Een opdracht van agentschap Comic House voor een compleet stripalbum (later dit jaar meer daarover) en behalve dat ligt er nog een scenario dat je over de jaarwisseling heen getild had en dat toch echt eerst nog geschreven moet worden.
Dan maar een extra lange zomervakantie, te beginnen op 26 juni. Mooi niet, dus! Je werk voor die opdracht van Comic House is pas op 30 juni klaar. De dagen tot aan de dertigste en zo'n anderhalve dag daarna vul je op verzoek met het schrijven van een Sinterklaasverhaal (daarover in november meer). En eerlijk is eerlijk, dat is leuk, zelfs als je eigenlijk vakantie wilt gaan houden! Op de een of andere manier inspireert Sinterklaas zelfs als het buiten 30 graden is. Maar als het verhaal eenmaal af is en goedgekeurd is, merk je wel dat je er echt je bijna-laatste restje inspiratie en energie in gestoken hebt. Het echt allerlaatste restje energie steek je in een Kleine Napoleon-scenario voor Eppo, op verzoek van Rob, en dan is het inmiddels 9 juli en dan is het ook echt helemaal op.
Maar zelfs dan komen er mailtjes binnen met de vraag of je toch nog niet even dit of dat kunt doen. En het stomme is, je er gaat er toch over nadenken. Maar het is op en dus komt er even niks zinnigs meer uit. Het is vakantie en het vakantie omdat je die heel erg hard nodig hebt na anderhalf jaar min 29 dagen continue doorwerken. En om je daaraan te herinneren ligt er vanaf dat moment elke dag een nieuw tijdschrift in de winkel met een van je eigen vakantieverhalen.



Zoals bijvoorbeeld de nieuwe Katrien (nr 4-2009) met op bladzijde 5 t/m 11 een verhaal dat ik samen schreef met collega-scenarist Paul Hoogma en dat, zoals je hiernaast op eerste scenariopagina van Paul kunt zien, niet eens bedoeld was als vakantieverhaal. De redactie van Katrien verplaatste het vehaal, al bij de eerste publicatie (in Katrien 4-2003) van het Duckstadse bos naar Florida.

(Schets: Paul Hoogma)

En eigenlijk terecht, want het Drasmoeras waar we Katrien en de nichtjes heensturen ligt vrijwel zeker in Florida, aangezien Carl Barks in ''The Swamp of No Return"( US 57, 1965) onze eenden erheen stuurt met vliegtuigen en helicopters.
Het verhaal zelf was gebaseerd op de vele berichten over illegale dierenhandel die rond 2002 in de kranten verschenen. En natuurlijk konden wij het dan niet laten om Venijn McSnekke en zijn handlanger in de rol van illegale dierenhandelaars te plaatsen. De twintig jaar die ze daarvoor van ons in het scenario kregen werd in de uiteindelijke strip (en in hoger beroep?) teruggebracht tot 5 jaar.


Wat wel echt als vakantieverhaal bedoeld was, is de Bert-en-Ernie-strip op bladzijde 4 en 5 van Sesamstraat 12. Sterker nog, het hele blad staat in het teken van vakantie en Bert en Ernie sieren met hun zand en strandavonturen zelfs de cover van het blad. Het strand gaf me ook meteen de ruimte om Bert en Ernie nu eens allebei hun eigen gang te laten gaan en dan aan het einde... maar nee, dat moet je zelf maar lezen.

(Illustratie: Silvio Spotti (Magic Eye Studio), © Sesame Workshop)

Het verhaal en waarschijnlijk ook de cover werden getekend door de Braziliaanse tekenaar en vaste bloglezer Silvio Spotti.



Ook bij Kleine Napoleon is het vakantie, al zou je dat misschien niet direct zeggen. Maar ik heb er bewust voor gekozen om Napoleon na de "Arc de Triomphe"-gag een aantal nummers niet op school te laten zien. In plaats daarvan een paar nummers rondhangend op straat, uiteraard allemaal getekend door Dick Heins. De bedoeling was om een drieluik te maken rond Robespierre, maar dat liep even anders. En dat heeft dan weer alles te maken met dat Napoleon-scenario van 9 juli. Maar daarover meer bij Eppo 14.
Wel nog een vraag waar ik naar aanleiding van deze gag (op bladzijde 20 van Eppo 13) mee blijf zitten: weet iemand hoe papieren vliegtuigjes nou echt genoemd werden voordat er vliegtuigen bestonden?

Veel meer vragen en mysteries in 'Het geheim van de 7 paarden' dat je in twee delen in Penny 8-2009 vindt en wel op pagina 11 t/m 18 en pagina 24 t/m 21. Een verhaal dat begint met een vakantie op ponykamp, maar zich dankzij een losbarstend noodweer al snel verplaatst naar een landhuis waar het barst van de geheimzinnigheid.

Dit was het eerste scenario dat ik in januari schreef en met heel veel plezier, juist vanwege alle spoken, geesten en magie die er in het verhaal voorkomt.

(Illustraties: © Holco Publications B.V)

En 7 paarden die een rol spelen bij het verhaal van de Zwarte Graaf, Veerle en Roderick. Vier tieners die als pionnen gebruikt worden en eentje die het hele verhaal kent. Geweldig om met zo'n verhaal na je vakantie te kunnen beginnen. Geen zon, zee en strand dus, maar bijna 16 pagina's lang griezelen. Het weer buiten zorgt in elk geval voor de juiste sfeer bij dit verhaal.


Het laatste verhaal in de vakantieverhalenreeks verscheen afgelopen vrijdag in Donald Duck 30-2009 op bladzijde 39 t/m 42. Een verhaal dat gebaseerd is op het idee van je hond meenemen naar het strand en wat er in het geval van Donalds hond Loebas dan allemaal fout kan gaan. Maar de ook de vondsten van prehistorische skeletten, die gek genoeg in het voorjaar en de zomer worden gedaan. Geen aanbeveling dus om Sint-Bernardhonden mee te nemen naar het strand, maar des te leuker om daar juist een verhaal over te schrijven. Bas Heymans zorgde voor de tekeningen bij dit verhaal en ook voor alle details op de achtergrond. Alleen daarom hoef je je deze vakantie niet te vervelen. Er valt genoeg te zien.

Fijne vakantie allemaal!