Aan de andere kant van de grote dag . . .

De kleine, pittoreske badplaats “Petra”, aan de noordkant van het eiland Lesbos, Griekenland. Een week of twee geleden.
Het dakterras van het restaurant van het plaatselijk tamelijk beroemde Lesbosse (Lesbische?) “vrouwencollectief”. (Wat een aardige bediening daar, trouwens.) Spectaculair uitzicht op de mediterrane oktober-zonsondergang boven een rustieke Egeïsche zee. Mijn Caroline, met inmiddels al aardig bruine toet tegenover me, heerlijk aan het smullen. Die hele wankele tafel vol met voorgerechtjes. In olijfolie gefrituurde kaasjes, inktvisjes in korstjes, dolmades, zaziki, taramo, dat soort dingen. En brood en wijn natuurlijk erbij, en ook nog van die enorme Griekse salades. En ergens tussen die kaasjes en die visjes, drong het dan opeens tot me door . . .

Het was gedaan! De klus was geklaard! Al het tekenwerk was afgerond en zelfs inmiddels in druk uitgegeven. De BE-Zuidzee-trilogie in strip was voltooid en het verhaal bevond zich waar ’t hoorde: b i j z ’ n l e z e r s. De hondjes speelden lekker verder op het strand, de oude mannetjes begonnen huiswaarts te kuieren met hun witte, plastic tasjes verse vis en de zon zakte dieper en dieper en toegegeven . . . die wijn begon nu een ook beetje te werken. Maar toch, het besef daalde daar en toen, een week of twee geleden op dat malle dakterras in Griekenland, opeens pas echt in uw tekenaar in: De Zuidzee-strip-Bob zat erop!

De ZZ BE drie-eenheid was gecompleteerd. De drie Zuidzee stripalbums lagen in de vaderlandse stripwinkels. Beter nog, ook in de Vlaamse! Nog beter nog, zelfs al bij veel mensen thuis!!! In allerlei boekenkasten in Nederland en België stonden ze daar nu met z’n drietjes, schouder aan schouder, onze drie trilogie-boekjes. Iedere nieuwsgierige met zeven en halve euro op zak, kon onze laatste Bob Evers stripinterpretatie inmiddels tot zich nemen.

De eerste grote golven, de drukte rondom de laatste dagen, en de signeer-Tsunami’s, waren over ons heengespoeld en het was fan-tas-tisch geweest. De sessies waren op de grens van wat nog menselijk te doen was qua signeren -en eigenlijk een beetje voorbij de grens- maar helemaal geweldig geweest!
Frank en ik hadden stápels en stápels door onze handen zien gaan! Intimiderende stapels! Angstwekkende stapels! Ik heb die dagen, stilletjes zwoegend ergens onderin het geroezemoes, zelfs af en toe gedacht dat het me niet zou gaan lukken! Dat ik de mensen moest gaan wegsturen zonder tekeningetje. Of kramp of spit ofzo! (Ik voorspel hier voor de toekomst grote systeemwijzigingen in ons signeerritueel. Dat signeren kan straks echt niet meer zonder numerus fixus en volgnummertjes, blogvriend. Wat een luxe-probleem!!!)

Drie jaar tekenwerk werd opeens afgesloten, daar veertien dagen geleden, aan die volle tafel aan die baai tussen Anaxos en Molivos. Qua productie was het nu écht, écht voorbij met onze Zuidzee-Bob. Samen met Caroline, en die grote karaf wijn, daar in de avondlijke Levant een prachtig moment van “closure” en bezinning.

Aan de andere kant van de Griekenland-vakantie inmiddels, en alweer een reclameklusje en een paar kekke signeersessies verder, meld ik me vandaag weer aarzelend hier op de BE-strip-blog. Hee, blogvriend, daar ben ik weer!!!

(Trouwens, nog even hulde aan Frank dattie de blog hier zo goed heeft bijgehouden. En hoe! Altijd wel iets te melden immers. Uitgebreide fotoreportages, voorbeschouwingen, nabeschouwingen, Duck’s in druk en schets en scenario, Keetjes, interviews, E&B’s! Hee, Frank! Super!!!)

Okee, daar ben ik dan weer! En meteen in een moeilijke positie. Die wekelijkse schetsen en inktingen van het nieuwe materiaal, dat hebben we al uitgelegd, die zullen niet zomaar meer, hier vanaf deze plek, de cyberspace ingegooid kunnen worden. De voorpublicatie van de nieuwe pagina’s is immers besproken door EPPO!

En, nee, ik ga er ook niet mee stoppen, met dat bloggen. Ik moet toegeven dat ik dat in eerste instantie serieus heb overwogen, maar het is te leuk en te effektief gebleken om onze strip te laten begeleiden door een blog. "Een strip zonder blog valt gewoon niet meer serieus te nemen in deze tijd!"

Nee, ik ga iets anders hier doen in de komende maanden. Iets om mezelf te vermaken en meteen ook natuurlijk om jou, blogvriend, weer stevig aan deze blog te plakken . . .

Ik ga tekenles geven.

Hier. Op deze plek. Ik ga alles vertellen. Al de Bob Evers stripgeheimen en truuks. Onregelmatiglijks en soms nogal op hoog nivo misschien, maar ik ga jullie allemaal leren hoe je zélf de Bob Evers strip kunt maken, in mijn blogcursus:

"ZELF DE BOB EVERSSTRIP MAKEN"

Meer volgt.