Hello everybody! Bonjour, mes amis! Gutentag, Freunde! Buenos dias, amigos! Na het warme welkom van Hans aan onze buitenlandse lezers, gaan we weer gewoon verder in het Nederlands. De twee verhalen van me die deze week in de nieuwe Donald Duck (nr 29-2008) zijn gepubliceerd, zijn immers tot nu toe alleen in Nederland te lezen, dus onze buitenlandse fans hebben er nog niet veel aan. Al bestaat er wel een kans dat een van de twee verhalen op korte termijn ook in andere Europese landen gepubliceerd zal worden.
Als eerste komen we de Duckies tegen op bladzijde 30 en 31 van de Donald Duck van deze week. In dit verhaal gaan Kwik, Kwek, Kwak, Lizzy, Juultje en Babetje, tezamen de Duckies, op zoek naar nieuws voor de voorpagina van de schoolkrant. Nieuws dat ze zoeken bij de leraren en hun medeleerlingen. En dat blijkt nog niet makkelijk.
Komkommertijd in de schoolkrant, zogezegd. Het verhaal is getekend door Carry Brugman, ook bekend van o.a. Joris Jofel en De Partners.
Het Donald Duck verhaal op bladzijde 38 t/m 42 vindt zijn ‘roots’ in een nieuwsbericht van een paar jaar geleden. De meesten zullen het zich nog wel herinneren. In 2006 besloot de Europese Commissie dat er voortaan op pasfoto’s niet meer gelachen mocht worden. Of in elk geval werd dat besluit in de media zo uitgelegd.
Als je als stripscenarist zoiets leest, denk je meteen één of twee stappen verder. In dit geval aan de brave burger die voortaan nors kijkend op de foto moet, of erger nog, aan de getergde pasfotograaf die dag in, dag uit tegen al die chagrijnige koppen aan moet kijken.
Daar gaat dit verhaal dus over. Het drama van een pasfotograaf wiens plezier in zijn werk vergald wordt door nieuwe regelgeving. En het nog grotere drama van zijn inwonende neefjes omdat de bewuste pasfotograaf het humeur van zijn werk elke dag ook mee naar huis neemt. En wie zou de rol van deze arme pasfotograaf beter kunnen spelen dan ’s werelds beroemdste eend Donald Duck?
De actualiteit is er na twee jaar wel een beetje af, maar het drama van de pasfotograaf en zijn neefjes blijft. Het verhaal is getekend door de Nederlandse Donald Ducktekenaar Bas Heymans.
Heel veel plezier met deze twee Duckverhalen. Enne… bij het lezen ervan hoef je je van bovenstaande blogtitel natuurlijk niets aan te trekken!
Tot de volgende keer!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten