Deze week is het weer Eppo-week. In de nieuwe Eppo (nr 22-2024) vind je op pagina 12 t/m 14 de tweede aflevering van het nieuwe avontuur van Hel 'Het verloren goud van Troje'. Door de foto van Solanges moeder openbaart zich een mysterie rond de zogenaamde juwelen van Helena van Troje. Deze juwelen werden ooit gevonden door Heinrich Schliemann, de man die Troje ontdekte. Hij liet zijn vrouw Sophia ermee poseren in precies dezelfde pose als Solange voor Nikos Charakas poseerde.
Intussen botert het allang niet meer tussen Solange en Charakas. Na een fikse ruzie gaat Solange er in het holst van de nacht vandoor.
Dezelfde nacht waarin Hel en Julia de Griekse dossiers van Raz Fadraz doorzoeken naar de bewuste foto van Sophie Schliemann. Tegen de ochtend hebben ze het juiste dossier gevonden.
En diezelfde ochtend komt Charakas tot de schokkende ontdekking dat Solange er vandoor is. Met die zogenaamde juwelen van Helena van Troje.
En dan de familie Duck Veel reacties op het Donald Duckverhaal 'Het teken van Grolle' in de Donald Duck van vorige week. Internetsites, regionale kranten en gisteren zelfs in het AD. Donald Duck-hoofdredacteur Ferdi Felderhof vertelt over de werkwijze en de totstandkoming van de nieuwe serie Donald Duckverhalen, waarvan 'Het teken van Grolle' de eerste was. Ferdi kondigt ook alvast het volgende verhaal aan, dat zich zal afspelen op en rond de Neeltje Jans. En wie de Donald Duck van vorige week goed gelezen heeft, kan daar nog een plaatsnaam van een van de volgende verhalen ontdekken. Het complete artikel van het AD is hier te vinden. Alleen wel even inloggen.
Op het Neeltje Jans-verhaal in Donald Duck zullen we nog een paar maanden moeten wachten. Maar in de nieuwe Katrien Duck (nr 10-2024) zijn maar liefst drie Duckverhalen te vinden, waarvoor ik ooit het scenario schreef. We beginnen op pagina 5 t/m 14 met het Katrien Duck-verhaal 'Het verjaardagscadeau'. .Eigenlijk schreef ik dit verhaal als Donald Duckverhaal en het is dan ook Donald die de hoofdrol speelt in dit verhaal, in de eenzame zoektocht naar een verdwenen pakje. Het verhaal werd al eerder gepubliceerd in Katrien 5-2005, Katrien 5-2011, Katrien Duck 10-2016 en Katrien Duck 10-2020 en werd getekend door de Nederlandse tekenaar Bas Heymans. Maar het was zijn broer, Donald Duck tekenaar Mau Heymans die voor de inspiratie voor dit verhaal zorgde. Mau vertelde namelijk dat hij ooit zijn eigen tekenwerk had teruggevonden op een postkantoortje met ‘zoekgeraakte stukken’. Zo kwam ik op het idee om Donald ook achter een zoekgeraakt pakje te laten aan jagen. Wat dat dan voor pakje moest zijn? Iets dat of iets met Oom Dagobert of met Katrien te maken had. Het werd uiteindelijk een cadeau voor de jarige Katrien, dat de oorzaak wordt van de zoveelste competitiestrijd tussen Donald en Guus. Want, zoals Guus in dit verhaal al opmerkt, uiteindelijk gaat het er niet om wie Katrien’s favoriete cadeau voor haar koopt, maar wie het aan haar cadeau geeft.
Op bladzijde 18 t/m 21 vind je het Duckiesverhaal 'Het boerderijspook'' met in de belangrijkste bijrol voor Gijs Gans. Lizzy, Juultje en Babetje vinden het namelijk hoog tijd om Gijs eens aan het werk te zetten. En als Oma Duck er een dagje tussenuit is, maken ze van de gelegenheid gebruik om voor spook te spelen en Gijs zo harder te laten werken dan ooit te voren.
Het verhaal werd getekend door de Spaanse tekenaar Maximino Tortajada Aquilar en eerder gepubliceerd in Katrien 6-2004 en in Katrien 6-2010, Katrien Duck 11-2016 en Katrien Duck 12-2020.
Het verhaal uit Katrien’s dagboek op bladzijde 31 t/m 34 is in grote lijnen min of meer echt gebeurd. De twaalf genummerde tafeltjes, de electronische kassa, het dertiende ongenummerde tafeltje en terrasbezoekers, die absoluut niet doen wat de bedoeling van de eigenaresse is, de wanhoop van de serveerster, die overigens ook maar heel kort serveerster was bij de betreffende restaurant, het komt allemaal uit de werkelijkheid. Kortom, ik hoefde hier niet heel veel aan te verzinnen. Eigenlijk vooral wie de gasten waren die niet in de pas wilden lopen. Dat Donald Duck er daar één van is, moge duidelijk zijn.
Het verhaal werd getekend door de Spaanse tekenaar Carmen Pérez en eveneens eerder gepubliceerd in Katrien 6-2004, Katrien 6-2010, Katrien Duck 11-2016 en 12-2020.
Prettig weekend allemaal!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten