Eigenlijk, als je het als tekenaar bekijkt, toch óók een soort landschap, zo'n mensenzee.
Mensen
op de voorgrond moet je natuurlijk altijd wat groter doen, vanwege
perspectief. Klein beetje individuele eigenschappen per individu
meegeven natuurlijk, maar niet te gek maken, want dat leidt af. Zo'n
"omkijkertje" is wel altijd leuk, want trekt de kijker een beetje naar
binnen. Compositie proberen helder te houden door de massa een beetje
als geheel te rangschikken. Hier geboetseerd rondom een treindeur.
Okee, en wie is nou die vrouw met dat Marilyn Monroe kapsel?
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten