Bob en Rhonda in Haarlem.. en heel veel paarden in Slagharen

Wat een weekend! Zaterdag schitterend weer. Zonnetje, helder blauwe lucht en zomerse temperaturen. Ideaal dus voor een festival als De Haarlemse Stripdagen. Maar waar waren wij zaterdag? Van ons drieen werd alleen Caroline door diverse bezoekers gesignaliseerd, waarna ze meestal werd overvallen met de vraag of Hans er ook was. Nee dus. Hans was thuis en waarschijnlijk druk aan het tekenen. Het werk van Hans daarentegen was volop aanwezig in Haarlem. Behalve de Bob Evers die o.a. bij de stand van Uitgeverij Boumaar op de bovenste etage van de Philharmonie te koop waren, hingen er natuurlijk ook nog twee mega-Bob Evers-posters in de etalages van Damesmodezaak van Vuuren in de Barteljorisstraat. Een en ander als onderdeel van het project 'Strips in de Etalage". En je kon ze eigenlijk niet missen. Iedereen die via de Kruisstraat en de Barteljorisstraat van het station naar de Grote Markt liep heeft ze zien hangen: de cover van ons vijfde Bob Evers album Een overval in de lucht en de speciale prent die je bij de speciale Boekenhalte-editie van ons derde album Drie jongens op een onbewoond eiland cadeau kreeg. Buiten deze twee speciale Bob Evers-megaposters waren er nog vele andere strips in de winkeletalages van het centrum van Haarlem te bewonderen. Waaronder een strip waar Caroline en ik beiden iets mee te maken hadden. Een strip waarvan ik tot zondagmiddag vier uur eigenlijk helemaal niet wist dat die ook in een Haarlemse etalage tentoongesteld was. En nog wel in de etalage van een andere damesmodezaak...
Hoezo dan? Waar ik dan zaterdag was? Wel, in het speciale Stripdorp op de Penny-dagen in Attractiepark Slagharen die ook afgelopen weekend gehouden werden. Ook daar schitterend weer trouwens en vele geslaagde attracties. Zelf heb ik er niet heel veel van gezien, want de belangstelling voor de striptekenaars en -schrijvers in het Stripdorp was enorm.

(Illustratie: © Holco Publications)

In het gezelschap van collega-schrijfster Nicolle Christiaanse en de Argentijnse striptekenaressen Dolores Okecki en Sabrina Florio heb ik ongeveer vanaf half twaalf 's ochtends tot half vijf 's middag handtekeningen uitgedeeld aan honderden Penny-lezeressen in de daarvoor bedoelde speciale handtekeningenboekjes en op de covers van de Penny's.  En dan bedoel ik natuurlijk niet alleen een handtekening, maar ook de naam van degene voor wie deze bedoeld is en een kleine opdracht erbij. Opvallend trouwens dat collega-schrijfster Nicole dat op precies dezelfde manier deed.
Doloros en Sabrina, de aanwezige striptekenaressen, hadden het nog drukker dan wij, omdat ze ook afwisselend een aantal workshops striptekenen gaven met daaraan gekoppeld een wedstrijdelement, waarna ze ook alle tekeningen nog mochten jureren. Ik moet zeggen wat ik gezien heb aan tekenwerk gezien was van zeer hoge kwaliteit. Een eersteprijswinnares van pakweg twaalf jaar die met behulp van perfect getrokken blauwe cirkels en buizen als hulplijnen een prachig paard met golvende manen op papier wist te toveren. Geloof me, er is nog een heleboel talent onder de jongste generatie. Wat dat betreft is er nog een glorieuze toekomst voor de Nederlandse strip.

En dan de zondag. Regen kletterde met bakken uit de hemel en geen stukje blauw in de lucht te ontdekken. Op de vroege ochtend al een telefoontje van Joop,  of ik al onderweg naar Haarlem was?
Nee dus. Want ik stond met een kartonnen doos met Ameland- en Grappigste Avonturen-albums die ik onder geen beding nat wilde laten regenen. Dus maar even wachten tot het op zijn minst een beetje minder ging regenen. Dat 'even' werd veel en veel langer dan ik ooit had kunnen denken en het was uiteindelijk kwart voor twaalf toen ik met een redelijk droge doos albums op station Haarlem aankwam. En zelfs toen miezerde het nog.
Natuurlijk ben ik via de Kruisstraat en de Barteljorisstraat naar de Grote Markt gelopen, al was het maar om die megagrote Bob Eversposter nu eens in het echt te zien. Daarna verder over de Grote Markt richting Philharmonie. Daar nog heel wat lege kramen en te weinig bezoekers. Blijkbaar hield de regen veel mensen thuis.
Vlak voor ik bij de Philharmonie was, weer telefoon. IJsbrand, dit keer, die op het punt stond met Hans een kop koffie te gaan drinken en waar of ik was? Vlakbij de Philharmonie, gelukkig. Want na zoveel regen zag ik die kop koffie ook wel zitten.

Eerst natuurlijk alle bekenden begroet, die ik bij de ingang van de Philharmonie tegenkwam en daarna meteen door naar het restaurant voor die welverdiende kop koffie. Het werden er uiteindelijk meer, gepaard gaat met gezellige gesprekken en ideeen over Rhonda, Max Miller en Bob Evers.
Zo rond een uur of één was het voor iedereen tijd om te gaan signeren. Na enig zoeken vonden de stand van Uitgeverij Boumaar op de bovenverdieping van de Philharmonie. Ook daar te weinig bezoek. Wel wat kijkers, geen kopers. Althans wat betreft de albums. Voor de gloednieuwe Rhonda-prent van Hans was gelukkig meer belangstelling. Al werden gek genoeg de meeste prenten pas gekocht toen Hans en ik zo tegen drie uur weer een koffiepauze inlasten. Ditmaal in het gezelschap van Alex Turk en zijn vriendin Brenda, met wie we even later de Haarlemse stripetalages zijn gaan bekijken.
Ik moest Alex en Brenda hadden het goed aangepakt. Stripschilderijen die niet alleen alleen in de etalage, maar door de hele winkel heen en een stapeltje albums bij de kassa. Vooral dat laatste mogen we niet vergeten als er ooit nog eens iemand iets dergelijks rond een stripfestival organiseert.
Onderweg kwamen we Anko tegen, die ons gezelschap hield tijdens de tocht langs de diverse stripetalages. Maar terwijl Hans en Anko de route volgden naar de Bob Evers-stripetalage, ontdekte ik in de etalage van Lab Women's Clothing op de hoek van de Warmoesstraat en de Oude Groenmarkt de stripetalage van Willem Vleeschouwer, waar drie stroken van de stripfabel "Anansi en de Dood' in zwartwit te bewonderen waren. Een stripfabel die één dezer dagen compleet en in kleur in de nieuwe GRNVLD gepubliceerd zal worden. En ik wist tot dat moment niet eens dat die strip ook in een Haarlemse etalage hing.
Door daar toch wat langer te blijven staan kijken, raakten we Hans en Anko halverwege de route weer kwijt. Uiteindelijk ben ik alleen met Alex richting de Bob Evers etalage gelopen om die voor de tweede keer die dag uitgebreid te bekijken.
Toen was het inmiddels na vieren, dus hoogste tijd om terug te keren naar de stand van Uitgeverij Boumaar.

(Foto: Robin Schouten)

Daar was het Eric Heuvel gelukt wat wij eerder die middag niet voor elkaar hadden gekregen: een rij te creeeren bij de stand van Uitgeverij Boumaar. En dat natuurlijk dankzij twee gloednieuwe Bud Broadway-albums. Toen bleek ook dat de nieuwe prent van Hans in die tussentijd ook aardig verkocht was.
Niet veel later dook Hans ook weer op bij de Boumaarstand en na het horen van het goede nieuws werd het zo langzamerhand tijd om huiswaarts te keren. Voor Hans toch een goede dag dankzij de Rhonda-prent. Voor mij betekende het dat ik een inmidels flink versleten kartonnen doos mee terug nam met precies even veel album erin als ik die ochtend had meegenomen. Nou ja, volgende keer beter en vooral beter weer, zullen we maar denken.

Rest me nog om iedereen te bedanken voor deze twee dagen. Mark, Carla, Rob Saskia, Marian, José, Ron, Sanne, bedankt voor de uitnodiging en de algehele verzorging. Hans, IJsbrand, Eric, Alex, Anko, Brenda, Nicolle, Dolores en Sabrina, dank voor jullie gezelschap en de gezelligheid. En verder iedereen die dit weekend dankzij het mooie weer of ondanks het slechte weer speciaal voor ons naar Slagharen of Haarlem gekomen is.