Vorige week al aangekondigd, deze week te vinden op pagina 5 t/m 16 van de nieuwe Donald Duck (nr 11-2019). Iedere stad of dorp probeert zo goed mogelijk voor de dag te komen, als het gaat om mogelijke investeerders en het aantrekken van nieuwe bedrijven die voor de plaatselijke werkgelegenheid kunnen zorgen. Zo ook Duckstad. Helaas heeft Duckstad nogal wat concurrentie van Gansdorp en kampt bovendien met twee hopeloze gevallen als het om werk gaat: ene Donald Duck, die normaal gesproken al op de eerste dag van elke nieuwe baan ontslagen wordt en... ene Guus Geluk die nog nooit van zijn leven gewerkt heeft. Om beter voor de dag te komen laat Duckstadse burgemeester de beide heren aan het werk zetten door Ploeters werkvoorziening. Maar het is maar de vraag of een werkende Donald en Guus nu zo heel veel beter is voor het gezicht van Duckstad. Ik schreef het scenario voor dit verhaal samen met collega-scenarist Rob Klein die ook met het idee voor het verhaal kwam. Ook de uitdrukking 'als varkens kunnen vliegen' die in wezen de running gag van dit verhaal vormt, kwam van Rob. Officieel bestaat deze uitdrukking, die ongeveer hetzelfde betekent als 'als Pasen en Pinksteren op een dag vallen' in het Nederlands niet. Maar wie weet wordt dit spreekwoord vanaf nu opgenomen in de Nederlandse taal. En in dat geval weet je nu dat het begon met dit verhaal in Donald Duck 11-2019. Het verhaal werd getekend door de Nederlandse tekenaar Sander Gulien.
Ook in de nieuwe Katrien (nr 3-2019) vind je twee strips waarvoor ik het scenario schreef. Als eerste kom je Willie Wortel tegen op pagina 12 t/m 15. Een verhaal waarin Willie per ongeluk pratende groente en fruit uitvindt, wat behoorlijke gevolgen heeft voor het leven in Duckstad. Want wie durft er nog pratend fruit of groente te eten?
Het verhaal werd getekend door de Argentijnse Studio Duendes del Sur en eerder gepubliceerd in Donald Duck 31-2008 en de speciale Donald Duck Komkommereditie uit 2011.
Meteen daarna, op pagina 16 t/m 20 van de nieuwe Katrien vind je het Katrien-verhaal, gebaseerd op een bijna-waargebeurd verhaal. Collega-scenariste Saskia Janssen kwam ooit op het idee om mee te doen met een wedstrijd waar ze twee meter hoge Batmanpoppen kon winnen. Tot haar vriend zich afvroeg waar je zo’n pop dan moest laten? Dat meedoen ging dus niet door. Maar wat nu als hij gezegd zou hebben: “Ja, doe maar!” en gedacht had: dat wint ze toch niet. Daar begon mijn fantasie te werken en dat leidde uiteindelijk tot het Katrienverhaal zoals het je het deze week in Donald Duck kunt lezen en dat met ongeveer dezelfde gedachte begint. Het verhaal werd getekend door de Spaanse tekenaar José Antonio González en eerder gepubliceerd in Donald Duck 15-2011.
Tenslotte vind je nog een gloednieuwe gag van Karlijn, Catootje en de ouders op pagina 50 van de nieuwe Tina (nr 11-2019). Een gag waarvoor ik het scenario samen schreef met collega-scenariste Cindy Horevoorts, die ook met het idee voor deze gag kwam. Het begon met het waargebeurde verhaal over gehaktballen die in een magnetron ontploft waren. En ons eerste idee was dan ook om het verhaal ook zo uit te werken, compleet met magnetron en gehaktballen. Maar dat leverde een probleem op: Jan zou dan gloeiend heet spul over zich heen kregen. De magnetron werd dus veranderd in een blender waarvan het deksel niet goed dicht zat en de gehaktballen werden een groentensmoothie. De gag werd getekend door de Spaanse tekenaar Joan Espinach.
Prettig weekend allemaal!
Ook in de nieuwe Katrien (nr 3-2019) vind je twee strips waarvoor ik het scenario schreef. Als eerste kom je Willie Wortel tegen op pagina 12 t/m 15. Een verhaal waarin Willie per ongeluk pratende groente en fruit uitvindt, wat behoorlijke gevolgen heeft voor het leven in Duckstad. Want wie durft er nog pratend fruit of groente te eten?
Meteen daarna, op pagina 16 t/m 20 van de nieuwe Katrien vind je het Katrien-verhaal, gebaseerd op een bijna-waargebeurd verhaal. Collega-scenariste Saskia Janssen kwam ooit op het idee om mee te doen met een wedstrijd waar ze twee meter hoge Batmanpoppen kon winnen. Tot haar vriend zich afvroeg waar je zo’n pop dan moest laten? Dat meedoen ging dus niet door. Maar wat nu als hij gezegd zou hebben: “Ja, doe maar!” en gedacht had: dat wint ze toch niet. Daar begon mijn fantasie te werken en dat leidde uiteindelijk tot het Katrienverhaal zoals het je het deze week in Donald Duck kunt lezen en dat met ongeveer dezelfde gedachte begint. Het verhaal werd getekend door de Spaanse tekenaar José Antonio González en eerder gepubliceerd in Donald Duck 15-2011.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten