Nieuwe verhalen in Donald Duck

Hadden we vorige week nog schoorvoetend de publicatie van een nieuw Tokkie Torverhaal in Donald Duck, deze week pakt het vrolijke weekblad goed uit met maar liefst twee verhalen op mijn scenario’s.
Op bladzijde 18 t/m 21 van Donald Duck nr 10-2010 vind je het al aangekondigde Dombo-verhaal. Dit verhaal werd geschreven met het oog op de inmiddels verschenen Special Edition van Dombo op dvd. En aangezien de dvd in de winter zou verschijnen, leek het me wel een goed idee om het circus dan ook in winterse sferen te laten optreden. Overigens ging ik er bij het schrijven van dit verhaal nog vanuit dat het net als de dvd in februari zou verschijnen. Maar dat is dus maart geworden en daar wordt in de eerste tekstballoon van de strip ook naar verwezen.
Behalve de winter wilde ik natuurlijk ook nog een link naar film hebben. En omdat ik de Damesolifanten de laatste tijd al meerdere keren had gebruikt, koos ik voor dit verhaal de Kraaien uit. Samen met het thema “Vogeltjes voederen in de winter” waren toen alle elementen voor Dombo’s bijeen gebracht. Zodat Dombo en Timmie niet alleen het probleem hebben van het verzinnen van een winterse vliegact, maar ook nog eens vals beschuldigd worden van voedseldiefstal.

Op bladzijde 34 t/m 37 vind je een Hiawatha-verhaal van me, getekend door de inmiddels welbekende Spaanse tekenaar Bernado. Het verhaal opent min of meer met een verhaal van Oude Zwamneus, de verhalenverteller van de Rondbuikenstam. Een verhaal over het brullende bergbeest dat de moeder van het opperhoofd vroeger gebruikte als boeman voor haar zoontje. Overigens lijkt het nu alsof Oude Zwamneus met dit verhaal zijn debuut in de Hiawatha-strip maakt, maar niets is minder waar. Ik gebruikte hem al eerder in het verhaal rond de Adelaarsbloem (H 26264) en daar zal blijken dat hij ook nog eens de opa van Minnehaha is.
Het is echter niet Minnehaha die in het verhaal rond het brullende bergbeest de concurrentiestrijd tussen Geronimo en Hiawatha doet oplaaien. Nee, het is simpel de vraag: wiens vader is de beste. En aangezien de zoons geacht worden op hun vader te lijken, zorgt dat voor een jachtwedstrijd tussen de twee papooses. En laten nu net de Pafwangs voor een wonderbaarlijke uitslag van die wedstrijd zorgen.