Zelf-de-Bob-Eversstrip-tekenen-2: Voorwoord, Inleiding, Verantwoording en Inhoudsopgave.

WAT? Alweer een week voorbij? Is daar m’n BE-stagaire weer, hongerig naar stripkennis? Wacht, ik maak dit inktlijntje nog even af en . . . Zo, gedaan.

Weetjewat? Laat ons even BE-spiegelen met een lekker kopje koffie bezijden de tekentafel! Hmm, misschien is dit nu, zo aan het begin van deze serie “BE-tips-en-trucs-posts”, een mooi moment om, naast voorwoordje en het voorgestelde stageprogram, in deze post ook maar es de “geloofsbrieven” van deze tekenaar te overhandigen. Mijn kijk op vak en toekomst. Even verantwoorden. Even een beetje bomen. Dat je meteen wel even weet wie je hier tegenover je hebt.

Soms hoor ik het mezelf zeggen, tegen weer een blozende jongeling --op een beurs duiken ze namelijk soms opeens op, tussen de bebaarde dedicase-jagers, schetsboekje onder de arm, angstig op zoek naar mijn oordeel over het eigen werk-- dan hoor ik mezelf zeggen: “Bijna alles wat je weten moet over het striptekenvak, beste vriend , kan ik je in een middagje vertellen . . . voor het restje moet je dan alleen nog een jaar of tien oefenen “

Okee, het is gechargeerd, en ik heb het er hier eerder over gehad, maar het vormt in essentie m’n kijk op dit vak. De tips en trucs die je hier de komende maanden bijeen kan sprokkelen, zijn van weinig waarde op zichzelf. Ik kan hier (wees gerust Frank) zonder enig probleem al het BE-tafelzilver wegschenken. Heb je bijna niks aan. Net als bij kunstbiljarten, cellospelen en voetballen namelijk, bestaat professioneel striptekenen, naar mijn mening, uit het slim gebruiken van moeizaam aangeleerde v a a r d i g h e d e n.! Ik geloof erg in oefenen!

Oei, dat kwam vast hard aan. Ben je er nog? Hou je vast, het wordt nog erger.

Wat mij betreft is er voor iedereen, iedere stripmaker, een plaatsje onder de zon, hoor. Ik maak niet uit wat leuk en goed is in stripland. Ik ben alleen, net als de meeste mensen, een beetje ondemocratisch in m’n eigen particuliere voorkeuren. Ik hou namelijk van . . . echte tekenaars. Van vaklui. Ik hou van kennis en inzicht en ervaring en grafische intelligentie in een tekening. Allemaal dingen die ik ook graag zou willen zien in m’n eigen werk. Ik geloof, in dit vak, eigenlijk niet zo in spontaniteit. Strip is namelijk geen spontaan medium. Natuurlijk, een tekening kan er wel spontaan uitzien, maar zelfs achter de meest losse en eenvoudige lijnen voelen de meeste mensen meteen of er een wereld van kennis zit, of een stuntelende, kokette aansteller. “Spontaniteit’’ is sowieso het meest misbruikte woord in onze taal.
Ik besef dat ik hiermee scherp inga tegen de tijdgeest. De Bob Evers Strip is daarom, wat mij betreft, koppig en trots anticyclisch. Waar veel collega’s nerveus de trends achterna tekenen, moet onze strip authentiek “slow-comic” zijn. Met hopelijk wat ouderwets vakmanschap en geheel met de hand geproduceerd in eigen regio. . .

Zo dat heb ik gezegd. Voor het stageprogram stel ik vooralsnog de volgende indeling voor. Ik denk niet meteen aan een super-systematische cursus-opbouw, hoor, van dat soort tekencursussen zijn er al een heleboel. Ik wil het allemaal veel meer kneden rond de alledaagse praktijk van deze tekenstudio. Echt een soort stage. Wat me meteen te binnen schiet zijn volgende zaken:

Module 1: Potlood:
Dokumentatie, gereedschappen en formaten, shots, gezichtspunten, kadrering, perspectief, anatomie, montage, thumbnails, effecten, acteren, compositie
Module 2: Inkt:
Materialen, inkt-technieken, lijnprincipes.
Module 3: Kleur:
Inkleuren met Photoshop.

Onderstaande literatuur wordt bekend verondersteld.

Haha, nee, hoor. Ik ga er wel een en ander uit scannen, om diverse basisdingetjes duidelijk te maken. Misschien is het trouwens ook wel leuk om op toekomstige signeersessies een uurtje in te ruimen voor een soort "map-besprekingen". Een spreekuurtje waarop jij, BE-stagaire, even in het echt langs komt met je materiaal en dat ik m'n gedachten daarover es laat gaan. Lijkt je dat wat?

Voor de volgende keer meebrengen: Schetsblokje en zacht potlood. Volgende keer we namelijk echt tekenen.