Bob Evers in Sint-Truiden en andere verhalen

Het is gelukt, beste bloglezer! Dat wat de vorige keer in Belgie niet lukte, de tekenaar op de signeersessie zien te krijgen, is nu wel gelukt. Hans was er in Sint-Truiden! Om dat voor elkaar te krijgen hebben het openbaar vervoer gelaten voor wat het was en hebben we gekozen voor... de auto! Caroline achter het stuur, Hans als bijrijder, Nell mee, nog twee snelle koppen koffie in Breda, alvorens de Nederlands-Belgische grens over te steken en daarna via Antwerpen en Hasselt naar Sint-Truiden.

Veel van Belgie gezien onderweg, vooral vanaf de snelweg. Antwerpen, De Kempen, Belgisch Limburg. En uiteindelijk een bordje: Sint-Truiden, 15 km. Rond kwart voor één arriveerden we bij de sporthal KCST, waar de eerste Stripbeurs van Sint-Truiden al volop bezoekers trok.

Na weer een kop koffie en een lekker stuk taart zijn we zo rond kwart over één onze albums gaan signeren. Eerst alleen in het gezelschap van Caroline en Nell, later ook dat van onze Belgische collega Kim Duchateau.

Weinig bekende gezichten op deze stripbeurs, maar daarentegen wel veel bezoekers uit Sint-Truiden zelf of andere plaatsen in Belgisch Limburg en zelfs uit de omgeving van Maastricht. Mensen die de Bob Evers stripserie al kenden, of vroeger de Bob Evers boeken van Willy van der Heiden gelezen hadden, maar ook flink wat nieuwe lezers, die twee, drie of zelfs vijf van onze albums tegelijk kochten. Ons nieuwste album ‘De strijd om het goudschip’ was rond half drie zowel in softcover als hardcover uitverkocht. En een kwartier voor het einde van de beurs ging werd ook het laatste exemplaar van de softcover van album 3 ‘Drie jongens op een onbewoond eiland’ verkocht.

Zo zijn we uiteindelijk, en Hans in het bijzonder, tot kwart over vier (een kwartier na het officiële einde van de beurs) bezig geweest met het signeren van vooral de eerdere delen van de Bob Evers stripserie. We hopen maar dat iedereen die ons nieuwe album gisteren op de Stripbeurs van Sint-Truiden is misgelopen dat alsnog in de winkel te pakken krijgt.
Het was hoe dan ook voor ons weer een zeer enerverend dagje. Veel gereisd, veel van Belgie gezien en veel gesigneerd in die drie uur.
Hartelijk bedankt iedereen die al dan niet speciaal voor Bob Evers naar Sint-Truiden is gekomen en hartelijk bedankt voor het vertrouwen in onze stripreeks. En in het bijzonder wil ik dan nog even Chris Menten en zijn familie bedanken voor de uitnodiging en gastvrijheid, inclusief alle koffie, cola, taart en broodjes, op de eerste Stripbeurs van Sint-Truiden.

(Foto: Saskia Janssen)

Behalve de verschillende Bob Evers albums hebben Hans en ik ook nog één Donald Duck album gesigneerd. Een album uit de Lecturama-serie met uitsluitend verhalen van Carl Barks. Een hele eer om daar iets in te mogen schrijven en tekenen. En dat brengt me dan ook meteen bij het wekelijkse overzicht van de andere gepubliceerde strips.

We beginnen met Mooie Keetje. Na een paar weken van afwezigheid stond ze deze week weer in het Kanton. Een maand geleden had ik al de 78ste aflevering van Mooie Keetje geschreven, met als onderwerp (hoe kan het ook anders?) de kredietcrisis, die ook zijn weerslag op de horeca leek te hebben. Maar om de een of andere reden is deze aflevering (nog) niet gepubliceerd.

(Illustratie: Dick Heins)

Aflevering 79 werd een onbedoeld vervolg daarop vanwege de vraag op welke bank de lagere overheden en dus ook de gemeente Oosterhout haar geld gezet had. Die aflevering vind je dus deze week in nieuwe Het Kanton, met als datum woensdag 5 november 2008.

Van de weekkrant gaan we naar de stripalbums. In het nieuwste album uit de 50-reeks, deel 12: 50 goedkope streken van Oom Dagobert vind je twee heel oude one-pagers van me.

(Illustratie: Daniel Branca, © Disney)

Beiden uit 1991, het prille begin van het scenarioschrijven. De tijd van moeizame leerproces, te weinig zelfkritiek, te veel gele plakkers met commentaar op m’n scenario’s en een driedaags flutbaantje naast het schrijfwerk om toch een volwaardig maandinkomen bij elkaar te schrapen.

De eerste one-pager, op bladzijde 14 van dit album, is in wezen een verstripte mop die begin jaren 90 nogal populair was. Het enige dat ik in deze Duckversie,voor mijn gevoel, echt goed heb gedaan, is het extraatje op plaatje 2 gebruik maken van het karakter van Dagobert Duck.
En hoewel de grap als geheel best goed bij Dagobert past, is dat plaatje eigenlijk toch het enige op deze pagina waar de plot wat uitgediept is.

(Illustraties: Sander Gulien, © Disney)

Iets beter is de one-pager op bladzijde 45 van het album. Deze is namelijk autobiografisch en daardoor zijn het ook mijn emoties en ergernissen die via Oom Dagobert op de lezer geprojecteerd worden.

In het kader van Hans’ cursus ‘Zelf de Bob Evers strip tekenen’ misschien een goede tip voor beginnende scenarioschrijvers: gebruik je eigen ervaringen en vooral je eigen emoties om verhalen te vertellen. Dat levert altijd meer kwaliteit op dan het verstrippen van ‘andermans verhaaltje’.

Beide onepagers zou ik waarschijnlijk nu voor een groot deel anders vertellen en misschien zou de eerste zelfs niet eens meer de toets der kritiek doorstaan. Maar ja, het hoort er allemaal bij. Je moet tenslotte ergens beginnen en van daaruit je talent en meer nog je techniek verder zien te ontwikkelen. Twee van die prille stapjes uit de beginjaren nu dus in het album: 50 goedkope streken van Oom Dagobert.

Beide onepagers zijn trouwens getekend door de Nederlandse tekenaar Sander Gulien en werden eerder gepubliceerd op de achterkant van respectievelijk Donald Duck 10-2001 en Donald Duck 41-2001.

Heel veel plezier en tot de volgende keer!