En net toen ik dacht op mijn gemak eens te zien of ik Hans ergens al kon vinden en voorafgaand aan de zondagse signeersessie nog rustig een of twee koppen koffie te kunnen drinken, kwam ik Caroline tegen. Die vertelde me dat Hans al volop aan het signeren was. Collega-scenarist Herman Roozen, die ik zelf zo’n tien minuten eerder nog had gesproken, had namelijk alle albums van de Zuidzee-trilogie gekocht. En voor een collega kun je natuurlijk niet achterblijven, dus ook ik ging meteen maar vanaf 10.00 uur aan de slag, terwijl een van de volgende bezoekers aan onze stand, Leon, die welverdiende kop koffie voor me ging halen.
(Foto: Jim Bella)
En toen gebeurde er iets geks. Normaal gesproken is het zo dat Hans de grootste stapel naast zich heeft liggen, omdat een tekening maken nu eenmaal langer duurt dan een tekst in een album schrijven. Maar vanaf het moment dat ik mijn eerste kop koffie binnen had, kon ik de verkoop van de Bob Evers albums, en in het bijzonder van ons nieuwe album De Strijd om het Goudschip niet meer bij houden. Voor het eerst in de geschiedenis van de Bob Evers strip, beste Bob Evers vrienden en vriendin, lag de grootste stapel ongesigneerde albums bij mij!!!
(Foto: Jim Bella)
Vanaf tien uur ’s ochtends tot twee uur ’s middag zijn we onafgebroken bezig geweest om alle albums voor iedereen die dat wilde van tekening, tekst en handtekening te voorzien. En konden Herman en Leon hun albums nog vrij snel meenemen, op een gegeven ogenblik werden de albums voorzien van namenbriefjes (ook voor het eerst!) onderaan de stapel gelegd en verdween de eigenaar ervan in de menigte op de Stripdagen, om dan één of twee uur later terug te keren in de hoop dat zijn of haar album inmiddels gesigneerd was.
Op een paar enkelingen na bijna geen mensen die even bleven staan kletsen aan onze stand, enkel een grote stapel albums waarvan we vastbesloten waren om die voor alles en iedereen te signeren. Vooral onze standmedewerker Ton werd hier de dupe van, want ik legde de nieuw aangeboden albums consequent op zijn twee ongesigneerde hardcoveralbums. Ton bleef immers nog wel even en van al die mensen aan de andere kant van de tafel wisten we dat natuurlijk niet zeker. Die moesten echt voor het einde dag hun albums gesigneerd terug hebben.
Op een paar enkelingen na bijna geen mensen die even bleven staan kletsen aan onze stand, enkel een grote stapel albums waarvan we vastbesloten waren om die voor alles en iedereen te signeren. Vooral onze standmedewerker Ton werd hier de dupe van, want ik legde de nieuw aangeboden albums consequent op zijn twee ongesigneerde hardcoveralbums. Ton bleef immers nog wel even en van al die mensen aan de andere kant van de tafel wisten we dat natuurlijk niet zeker. Die moesten echt voor het einde dag hun albums gesigneerd terug hebben.
(Foto: Saskia Janssen)
Om half één begon de honger toch wat te knagen, maar de stapel Bob Evers albums was nog steeds niet veel kleiner geworden. Gelukkig meldde Tom zich aan de stand, die we nog uit Middelkerke kenden en ons een grote zak Mini Marsjes cadeau deed, die in mijn geval in elk geval voor de broodnodige energie hebben gezorgd. Tom, hartelijk bedankt daarvoor. Je had het tijdstip niet beter kunnen uitzoeken. Sowieso, al die mensen die in dit soort situaties op het juiste tijdstip iets te eten of te drinken brengen, kan ik niet vaak genoeg bedanken.
Daarna stonden er ineens heel wat familieleden van Hans aan de stand, waaronder onze vaste bloglezeres Anne aan wie Hans had beloofd koffie met haar te gaan drinken. Maar de grote stapel ongesigneerde Bob Evers albums waar meteen weer heel wat albums bij kwamen, zei iets anders. Vraag me niet hoe hij het voor elkaar heeft gekregen, maar Hans is er voor twee uur in geslaagd om de stapel zover weg te werken, dat in elk geval zijn hele familie om twee uur een gesigneerd Goudschip had. En toen, met nog een half uurtje voor de Meet & Greet was het echt tijd voor de langbeloofde koffiepauze. De twee stapels met de andere albums, met onderop nog steeds de twee albums van Ton, lieten we achter in de stand van uitgeverij Boumaar.
Na al deze drukte was die koffiepauze met Hans en zijn familie heel relaxed en vooral heel gezellig. Maar ook daar kwam weer een eind aan toen het tijd was voor de Meet & Greet, die meteen na de Kuifje-film in het Schaptheater, van start ging.
Daarna stonden er ineens heel wat familieleden van Hans aan de stand, waaronder onze vaste bloglezeres Anne aan wie Hans had beloofd koffie met haar te gaan drinken. Maar de grote stapel ongesigneerde Bob Evers albums waar meteen weer heel wat albums bij kwamen, zei iets anders. Vraag me niet hoe hij het voor elkaar heeft gekregen, maar Hans is er voor twee uur in geslaagd om de stapel zover weg te werken, dat in elk geval zijn hele familie om twee uur een gesigneerd Goudschip had. En toen, met nog een half uurtje voor de Meet & Greet was het echt tijd voor de langbeloofde koffiepauze. De twee stapels met de andere albums, met onderop nog steeds de twee albums van Ton, lieten we achter in de stand van uitgeverij Boumaar.
Na al deze drukte was die koffiepauze met Hans en zijn familie heel relaxed en vooral heel gezellig. Maar ook daar kwam weer een eind aan toen het tijd was voor de Meet & Greet, die meteen na de Kuifje-film in het Schaptheater, van start ging.
(Foto's : Jim Bella)
Ook daar hing gelukkig een heel relaxte sfeer. Presentator Jos van Waterschoot zorgde voor leuke en interessante vragen toegespitst op Bob Evers en op het aandeel van Hans en mij en ook uit het publiek kwamen allerlei interessante vragen over onze manier van werken, waarop wij dan weer zo goed mogelijk antwoord probeerden te geven. Uit een en ander bleek wel dat Hans als tekenaar uiteindelijk toch het laatste woord in het productieproces van de strip, maar de vraag of het succes van de strip nu iets met de huidige hang naar nostalgie en het ‘rechts van het midden’ van de verhalen van Willy van der Heide of gewoon met het verlangen naar echte kwaliteit, naar het perfectionisme waar ook Marc Verhaegen op zijn blog over schrijft?
Ook daar hing gelukkig een heel relaxte sfeer. Presentator Jos van Waterschoot zorgde voor leuke en interessante vragen toegespitst op Bob Evers en op het aandeel van Hans en mij en ook uit het publiek kwamen allerlei interessante vragen over onze manier van werken, waarop wij dan weer zo goed mogelijk antwoord probeerden te geven. Uit een en ander bleek wel dat Hans als tekenaar uiteindelijk toch het laatste woord in het productieproces van de strip, maar de vraag of het succes van de strip nu iets met de huidige hang naar nostalgie en het ‘rechts van het midden’ van de verhalen van Willy van der Heide of gewoon met het verlangen naar echte kwaliteit, naar het perfectionisme waar ook Marc Verhaegen op zijn blog over schrijft?
(Foto's: Jim Bella)
Persoonlijk geloof ik echt dat kwaliteit uiteindelijk altijd zichzelf bewijst en dat iets dat met hart en ziel en passie gemaakt is tenslotte toch de langste adem heeft. En we blijven ons best doen om ook van het volgende Bob Evers verhaal weer heel goede, leuke, spannende en interessante strip te maken.
Trouwens, we zullen wel moeten, want ook Rob van Bavel, de man achter de nieuwe Eppo, heeft kwaliteit hoog in het vandaal staan. Na de meet & greet vertrokken we met ons ‘huiswerk’zoals Hans de stapel ongesigneerde Bob Evers albums noemde, naar de Eppo-stand van Rob om daar de laatste anderhalf uur van de Stripdagen te signeren. In het gezelschap van o.a. Dick Heins, Minck Oosterveer en Jorg de Vos gingen we aan de slag om alle nog liggende albums alsnog te signeren. En kwam er iemand aan de stand die een tekening van Hans wilde helpen, dan moesten we hem of haar tot onze spijt vertellen dat ze dan (bijna) onderop de stapel terecht kwamen.
Trouwens, we zullen wel moeten, want ook Rob van Bavel, de man achter de nieuwe Eppo, heeft kwaliteit hoog in het vandaal staan. Na de meet & greet vertrokken we met ons ‘huiswerk’zoals Hans de stapel ongesigneerde Bob Evers albums noemde, naar de Eppo-stand van Rob om daar de laatste anderhalf uur van de Stripdagen te signeren. In het gezelschap van o.a. Dick Heins, Minck Oosterveer en Jorg de Vos gingen we aan de slag om alle nog liggende albums alsnog te signeren. En kwam er iemand aan de stand die een tekening van Hans wilde helpen, dan moesten we hem of haar tot onze spijt vertellen dat ze dan (bijna) onderop de stapel terecht kwamen.
(Foto: Saskia Janssen)
Maar lang was dat niet vol te houden, dus besloot Hans iedereen die bij Eppo in de rij bleef staan, wel een tekening en handtekening cadeau te doen.
Mijn rij voor de Eppo-stand was vanzelfsprekend kleiner dan die van Hans en dus lukte hem me om zo tegen half vijf alle nog liggende albums in elk geval van een tekst en handtekening te voorzien. Nu alleen die tekening nog…
Mijn rij voor de Eppo-stand was vanzelfsprekend kleiner dan die van Hans en dus lukte hem me om zo tegen half vijf alle nog liggende albums in elk geval van een tekst en handtekening te voorzien. Nu alleen die tekening nog…
(Foto: Saskia Janssen)
Natuurlijk kwam iedereen die zijn album nog niet terug had dat laatste uur bij de Eppo stand vragen of het al gesigneerd was. Meestal wel met tekst maar nog geen tekening. En dus was er maar één oplossing: de met tekst gesigneerde albums teruggeven aan de eigenaar en vragen of ze bij Hans in de rij wilden gaan staan, want dat hun tekening dan voorrang kreeg. En dat werkte! Net voor vijf uur had iedereen die dat wilde een of meer gesigneerde Bob Evers albums van ons. En de allerlaatste tekening, voor niemand minder dan onze standmedewerker Ton, wist Hans precies om vijf af te krijgen.
Vraag ons niet hoeveel albums er nu deze twee dagen verkocht zijn, want dat weten we echt niet. Maar veel, heel veel zelfs!
Sinds dit weekend is het niet meer ons album, maar dat van jullie en van iedereen die het nog van plan is te gaan kopen Want intussen staan er grote pallets met gloednieuwe Bob Evers albums klaar bij distributeur van Ditmar die de albums ergens deze week gaat uitleveren bij alle stripspeciaalzaken, Bruna’s, Ako’s en de betere boekhandels. Ergens deze week gaat het nieuwe Bob Evers album het land in en kun je het bij al deze winkels tegenkomen.
En wijzelf? Moe maar voldaan zijn we huiswaarts gekeerd om daar vandaag weer aan het werk te gaan. Met nieuwe tekeningen voor het Bob Evers verhaal “Een overval in de lucht”, een reclameklus in het verschiet en nieuwe scenario’s voor Donald Duck. Vijf dagen lang werken aan allemaal nieuwe verhalen en andere dingen, terwijl intussen ons nieuwe album het land in gaat. Vijf dagen lang en dan is het weer feest: in bij De Boekenhalte in Zwolle waar het nieuwe Bob Evers album officieel gepresenteerd zal worden samen met de speciale edities en één dag later in ’t Vlaams Stripcentrum te Wilrijk als we ons nieuwe album voor het eerst bij onze zuiderburen gaan signeren. Maar daarover lees je woendag meer. Tot dan!
Vraag ons niet hoeveel albums er nu deze twee dagen verkocht zijn, want dat weten we echt niet. Maar veel, heel veel zelfs!
Sinds dit weekend is het niet meer ons album, maar dat van jullie en van iedereen die het nog van plan is te gaan kopen Want intussen staan er grote pallets met gloednieuwe Bob Evers albums klaar bij distributeur van Ditmar die de albums ergens deze week gaat uitleveren bij alle stripspeciaalzaken, Bruna’s, Ako’s en de betere boekhandels. Ergens deze week gaat het nieuwe Bob Evers album het land in en kun je het bij al deze winkels tegenkomen.
En wijzelf? Moe maar voldaan zijn we huiswaarts gekeerd om daar vandaag weer aan het werk te gaan. Met nieuwe tekeningen voor het Bob Evers verhaal “Een overval in de lucht”, een reclameklus in het verschiet en nieuwe scenario’s voor Donald Duck. Vijf dagen lang werken aan allemaal nieuwe verhalen en andere dingen, terwijl intussen ons nieuwe album het land in gaat. Vijf dagen lang en dan is het weer feest: in bij De Boekenhalte in Zwolle waar het nieuwe Bob Evers album officieel gepresenteerd zal worden samen met de speciale edities en één dag later in ’t Vlaams Stripcentrum te Wilrijk als we ons nieuwe album voor het eerst bij onze zuiderburen gaan signeren. Maar daarover lees je woendag meer. Tot dan!
4 opmerkingen:
Een goed teken dat het zo druk was op de Stripdagen! Echt verdiend!! Gefeliciteerd met dit mooie, geweldige album! Echt superrrrr weer! Tot zaterdag, en later in Hilversum. Groetjes, -J-.
Ha -J-,
Dank je wel voor de felicitaties.
Het was heel vermoeiend, maar ook wel erg leuk om zoiets eens een keer mee te maken. Nu maar hopen dat de Stripdagen symbolisch zijn voor de verkoop in de boek- en stripwinkels de komende weken :-)
Tot zaterdag en zaterdag over twee weken.
Hartelijk groeten,
Frank
Hoi, Hans en Frank, allereerst bedankt dat jullie ook nu weer de tijd vrijgemaakt hebben, en dat elke keer weer willen doen voor de lezers.
Als tweede dank jullie wel voor de welgemeende groet en tekening in "mijn" nieuwe Bob Evers delen.
ook ik hoop in Hilversum nog even langs te komen.
Ik heb genoten zondag, en kijk nu al uit naar feb 2010
Anko
Ha Anko,
Graag gedaan, dat signeren. Het waren voor ons twee drukke dagen, maar wel erg leuk om te doen. Zeker gezien de enorme belangstelling die er op de Stripdagen voor ons nieuwe album was. En dat hebben we dan toch weer aan onze lezers te danken.
Hartstikke leuk dat je ook in Hilversum nog langskomt.
Prettig weekend en tot dan!
Hartelijke groeten,
Frank
Een reactie posten