Eigenlijk had ik op deze pagina ook nog even moeten overschakelen naar de muiters op de Frisco. Willy van der Heide beschrijft in het boek namelijk een scene waarin de muiters de vlagseinen van Bob zien. Maar aangezien de boodschap van die scene is dat de muiters geen vlagseinen en geen morseseinen kennen en overschakelen naar de muiters de spanningsboog op deze pagina wel heel erg zou breken, heb ik die scene maar gelaten voor wat hij was en de muiters gewoon laten doorgaan waar ze mee bezig waren: het schip doorzoeken en het vooronder dichttimmeren. Voor het verloop van het verhaal maakt het verder geen enkel verschil. Hier is pagina 35:
PAGINA 35a:
1. Arie klimt via de touwladder aan boord en kijkt verbaasd naar de verbanden van Jack en Jan.
TEKSTBLOK: Tien minuten later…
ARIE: Wat is hier aan de hand geweest? Het lijkt wel een hospitaalschip.
HENNESSEY: Joe er nog bij en we kunnen een paar flinke rode kruisen op het dek verven.
2. Joe wordt met behulp van een touw, onder zijn armen door, aan boord gehesen. Bob helpt hem vanuit de sloep. Arie, Jack en Hennessey trekken vanaf de Willi Waw aan het touw. Intussen legt Hennessey, Arie de situatie uit.
HENNESSEY: Daarginds seint iemand met een lasbrander. We zouden hem wel willen helpen, maar we weten geen enkel middel om ongezien aan boord te komen…
3. Joe wordt door Jan naar de kajuit gebracht. Hennessey gaat verder met zijn verhaal tegen Arie.
HENNESSEY: …Of we zouden vannacht moeten gaan zwemmen en langs de ankerkettingen omhoog klimmen. Maar dat trucje kennen de muiters evengoed als wij.
ARIE: Die vent daar seint met een lasbrander, zeggen jullie?... Dan is het toch heel eenvoudig.
4. Bob haalt spottend uit naar Arie. Arie blijft er kalm onder.
BOB: O, ja. Reuze-eenvoudig. Wij breken er een half uur samen ons hoofd over, maar voor Arie die vers aan boord komt stappen, is het heel eenvoudig! Wat dan, roodharig genie?
ARIE: Simpel…
5. Arie oppert een idee waar de anderen perplex van staan.
ARIE: Om hem een rond gat in de wand van de machinekamer te laten snijden. Vlak boven de waterlijn. Daardoor klimmen we allemaal ongezien aan boord.
BOB, JAN, JACK EN HENNESSEY: !
PAGINA 36a:
1. Arie legt achteloos de rest van zijn plan uit. De andere kijken hem bewonderend aan.
ARIE: … en als we binnen zijn doen we een uitval!
HENNESSEY: Gelijk heeft ie! We varen, zodra het donker is, tot vlak naast de Frisco. Drie van ons laten zich slepen en als we langszij liggen, zijn we zo bij dat gat.
2. Bob zwaait met de witte handdoek naar MacGarrigle op de Frisco.
BOB: Hij let op! Nou moet ik gewoon punt-streep-punt seinen met deze lap. Ik hoop dat hij dat in de gaten heeft.
3. MacGarrigle leest Bobs seinen vanuit de machinekamer.
MACGARRIGLE: …Brand een gat in de machinekamerwand vlak boven de waterlijn…
Goed idee, ik begin meteen.
4. Jan vertaalt het volgende bericht van MacGarrigle. Hennessey kijkt hem peinzend aan.
JAN: Hij begint meteen. Dat zal wel moeten. Als het eenmaal donker is, zien die boeven natuurlijk de vlam in het water schijnen.
HENNESEY: Maar zo’n snijbrander maakt een hoop lawaai. Je wilt me toch niet vertellen dat die kerels dat niet horen?
5. Van de kant van de Frisco klinkt een brullend lawaai. Bob en Hennessey kijken verrast op.
GELUID VAN DE OPENSTAANDE VEILIGHEIDSKLEP (buiten beeld): BROOOAAAA!
Heel veel plezier allemaal en tot de volgende keer!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten