De spannendste avonturen van Donald Duck nr 16

Deze week verscheen het gloednieuwe album De spannendste avonturen Donald Duck nr 16. Een album geheel gewijd aan het werk van Donald Ducktekenaar Mau Heymans. Het album opent met het 24 pagina's tellende Dagobert Duckverhaal 'De genezers van de Andes'. Het idee voor dit verhaal komt van Paul Hoogma en zijn toenmalige vriendin Anja Barten. In 1994, tijdens een treinreis van Parijs naar Nederland hadden Paul en Anja een verhaal bedacht over een farmaceut die een geneesmiddel op de markt bracht met bepaalde bijwerkingen, waar een ander geneesmiddel tegen bestond die weer andere bijwerkingen had, waar dan ook weer een geneesmiddel tegen bestond, enzovoorts. Uiteindelijk zou de oplossing voor alle kwalen in de natuur te vinden zijn. Daarbij kwamen al gauw de aloude Inca's om de hoek kijken.
Toen Paul en Anja eenmaal in Nederland maakten ze een tussenstop bij mij thuis, waar ik samen met Remco Polman aan een ander Duckverhaal aan het werk was. Paul en Anja vertelde over hun idee en vandaaruit gingen we met zijn vieren brainstormen. De slechterik van dienst werd Venijn McSnekke, en de slachtoffers de Duckstadse biljonairs. De Ducks zouden afreizen naar Peru en ook de Zware Jongens zouden een rol krijgen als helpers van McSnekke.

Anja vond zichzelf geen scenariste en liet het schrijven van het scenario aan Paul, Remco en mij over. In de maanden daarna gingen we aan de slag. En toen bleek het schrijven van zo'n lange avonturenstrip nog niet zo heel makkelijk.

(Schetsen: Paul Hoogma, Remco Polman en Frank Jonker)

Zo hadden we bedacht dat de Ducks per schip naar Peru zouden reizen, net als Donald en de neefjes doen in Carl Barks 'Lost in the Andes'. En tijdens de reis zouden ze het al aan de stok krijgen met McSnekke en de Zware Jongens. Maar op pagina 12 zaten de Ducks nog steeds op het schip en was Peru nog niet in zicht. We schrapten alle scheepsscenes en lieten de Ducks per vliegtuig naar Peru vertrekken met een vermomde McSnekke en Zware Jongens in hun kielzog. Dat maakte meteen een heleboel ruimte vrij voor de belevenissen in Peru.
De productie van het verhaal verliep wat langzamer toen Paul een jaar stage ging lopen in Amerika. E-mail was nog niet of nauwelijks gangbaar, dus de voornaamste communicatie verliep per mail of telefoon. In 1996 ronden we de eerste versie van 'De geneesheren van de Andes' af. Anja en ook Mau, die inmiddels geinteresseerd was geraakt in het verhaal, voorzagen de eerste versie van hun commentaar. Knippen, plakken en herschrijven was de volgende stap. Ook de Donald Duck-redactie had nog wat ideeen en suggesties bij het verhaal, zodat we nogmaals door het verhaal heen gingen en uiteindelijk leverde dat een scenario op van 23 pagina's.

Mau voegde er tijdens het tekenen nog een 24ste pagina aan toe, verdeeld over verschillende extra plaatjes en scènetjes.

(Illustratie: Mau Heymans, ©Disney)

Dit ook omdat Mau vond dat 24 pagina's een standaardlengte van de avonturenverhalen van Carl Barks is. En daar had hij helemaal gelijk in. Uiteindelijk werd 'De genezers van de Andes' als tweedelig vervolgverhaal gepubliceerd in Donald Duck 22 en 23 van 2002. En nu dus voor het eerst te lezen in album in 'De Spannendste avonturen van Donald Duck nr 16'.

Veel leesplezier en prettig weekend allemaal!