De nieuwste strips

De nieuwe Eppo (nr 07-2017) is uit. En daarin vind je op pagina 38 en 39 de 16e aflevering van Hel, de Sibylle-codex. Hel en Julia bevinden zich inmiddels in de Vlamingstraat te Delft bij het nieuwe huis van de familie van der Velde. Vader van der Velde vertelt hen de laatste details over het leven van Anna Vermeer. Een verhaal dat ook gelinkt is aan de voorspellingen van de Rockefeller Foundation die Julia al eerder op internet tegenkwam.

PAGINA 31:

1. Vader Jan denkt diep na vertelt over de passie van Pieter. Intussen schenkt moeder Els voor iedereen koffie in. De dozen zijn inmiddels uit de boot geladen en staan voor het huis.

JAN: Hmm… Pieter had wel een passie voor bijzondere boeken en historische documenten, schijnt het. Hij werkte in de bibliotheek van het Algemeen Rijksarchief in Den Haag.

HEL: Leeft Pieter nog?

2. Flashback. We zien een verdrietige Anna bij de witte kruisen waaronder de gevallen soldaten uit de Tweede Wereldoorlog zijn begraven.

TEKSTBLOK (Jan, vertellend): Allang niet meer. Hij werd opgeroepen en keerde niet meer terug uit de oorlog…

3. Flashback. We zien Anna in 1939 aan het werk in de bibliotheek van het Algemeen Rijksarchief. Ze bestudeert een aantal boeken.

TEKSTBLOK (Jan, vertellend): Toen Pieter werd opgeroepen nam Anna zijn werk bij het Algemeen Rijksarchief over.

 

4. Jan sluit zijn verhaal af. Eline herinnert haar vader aan de laatste dagen van Anna.

JAN: Later trouwde ze met mijn opa, Johan. Ook die heeft ze overleefd. Johan overleed in 1999, Anna in 2010. Maar hoe, dat was een hele schok voor ons…

ELINE: Ja, die voorspellingen van de Rockefeller Foundation…

 

5. Jan vertelt in flashback over de laatste uren van zijn grootmoeder. In de flashback zien we de 90-jarige Anna Vermeer op haar sterfbed, waar ze half overeind zit en vreemde woorden uitspreekt. Ze is omringd door de familie Van der Velde allemaal 6 jaar jonger. We zien hier ook de vader van Jan, zoon van Anna, eventueel samen met de moeder van Jan.

TEKSTBLOK (Jan, vertellend):  Mijn grootmoeder was destijds vrij ontdaan over die voorspellingen. We weten niet waarom. Maar daarna ging het snel bergafwaarts met haar. Op haar sterfbed was ze de kluts compleet kwijt…

ANNA: Het slot is Anna’s verdiende loon… twee rechterarmen open… twee linker gewoon.

En zoals Danker Jan op zijn Facebookpagina over deze scene zegt: "Dit is er eentje om te onthouden". Het verhaal van Vader van der Velde bevat namelijk het volgende aanknopingspunt voor de speurtocht van Hel en Julia, maar ook een belangrijke aanwijzing over de bergplaats van het derde boek van de Sibylle-codex.

Een aanwijzing die de familie van der Velde nooit begrepen heeft, omdat ze simpelweg de geschiedenis van de Sibylle-codex niet kennen. Al zit dochter Eline wel aardig in de buurt met haar theorieën.

Vooralsnog is de passie van Anna's toenmalige verloofde Pieter Kools en in het bijzonder zijn werk in de bibliotheek van het Algemeen Rijksarchief, tegenwoordig het Nationaal Archief, het enige aanknopingspunt dat Hel en Julia hebben voor hun verdere speurtocht.

Dat Anna Pieters werk overnam nadat Pieter sneuvelde in de meidagen van 1940, een datum die overigens door Danker Jan aan het verhaal werd toegevoegd, is alleen maar meer reden voor Hel en Julia om contact op te nemen met het Nationaal Archief. En met deze scene zitten we dan weer op het historische spoor van gebeurtenissen die uiteindelijk de bergplaats van het derde boek van de Sibylle-codex bepaald hebben.

Hel en Julia nemen dus afscheid van de familie van der Velde en reizen door naar Den Haag.

Maar op station Delft wacht Toy. En zij heeft inmiddels haar pionnen uitgezet.

Leon wacht op station Hollands Spoor en Harry op Den Haag Centraal.

Kortom, het wordt een behoorlijke spannende treinreis. En hoe Hel zich hier nu weer uit redt, lees je over twee weken in Eppo. Wordt vervolgd...

(Illustraties: Danker Jan Oreel)

Behalve de nieuwe Eppo verscheen deze week ook de nieuwe Tina (nr 14-2017). Met daarin op pagina 50 een nieuwe gag van Karlijn, Catootje en de ouders, waarvoor ik het scenario samen schreef met vriendin en nu ook collega-scenariste Cindy Horevoorts. Het idee voor deze gag kwam ook van Cindy. Karlijn ziet op internet het gloednieuwe 88 palette en wil die graag bestellen. Maar ze moet ook nog geld overhouden voor een cadeautje voor Catootjes verjaardag en als het even kan voor een poster om een lelijke vlek op de muur van haar slaapkamer mee te bedekken. Maar als het pallette bezorgd wordt, uitgerekend op Catootjes verjaardag, is het Catootje die het in ontvangst neemt. En zij denkt dat het een verjaardagscadeautje is, om precies te zijn: een verfdoos. En ja, die ga je natuurlijk meteen uitproberen. De gag werd getekend door de Spaanse tekenaars Josep Nebot en Joan Espinach.

Prettig weekend allemaal!

Hel-preview (11)

(Illustratie: Danker Jan Oreel)

Eind april gaan we opnieuw terug in de tijd met Hel en Julia in 'De Sibylle-codex'. Danker Jan geeft er alvast een voorproefje van op zijn Facebookpagina. Zelfs zonder tekst zien we dat Hel en Julia opnieuw een klein stukje van het historische spoor van het derde deel van de Sibylle-codex weten te ontrafelen. En intussen, zoals Danker Jan het ook op Facebook zegt, beginnen de gemoederen aardig verhit te raken. Vooral bij Toy, Harry en Leon, want buiten het dossier van de Sibylle-codex hebben ze nog steeds geen enkele andere aanwijzing in handen. Maar ook dat gaat veranderen... Volgende maand in Eppo!

Hel-preview (10)

(Illustratie: Danker Jan Oreel)

In de nieuwe Eppo, die vorig week verscheen, gaf Toy Harry en Leon opdracht te posten op station Den Haag Centraal en Hollands Spoor. Als lezer weten we dat Hel en Julia zich nog altijd in Delft bevinden. Maar helemaal ongelijk heeft Toy niet met haar actie. Dit weekend plaatste Danker Jan een nieuwe preview van De Sibylle-codex op zijn Facebookpagina. En wat zien we? Harry en Leon rennend door station Den Haag Centraal. Gelukkig weten Hel en Julia ze weer een stap voor te blijven. Of zoals Danker Jan het op Facebook omschrijft: Het blijft rennen voor de heren (en dan vooral achter de feiten aan). Over drie weken meer hierover in Eppo.

De strips van deze week

De nieuwe Eppo (nr 6-2017) is uit! Met daarin op pagina 16 en 17 de 15e aflevering van Hel, De Sibylle-codex. Hel en Julia weten ternauwernood te ontsnappen aan Harry en Leon, die ook zonder OV-chipkaart geen enkele belemmering zien in toegangspoortjes. Toch is het de NS die de heren het nakijken geeft.

Wat de  nieuwe slogan van de NS 'Fluiten is niet meer instappen' precies inhoudt, maken Harry en Leon aan den lijve mee. Met als gevolg dat Hel en Julia ongestoord naar Delft kunnen afreizen. Toch is haast geboden, want de borden boven het perron verraden waar ze heen gaan. Bovendien is Toy in het bezit van het dossier van de Sibylle-codex en de vraag is maar hoe lang het zal duren voor ze de eerste aanwijzing ontcijferd heeft.

Al voordat ik begon met schrijven had Danker Jan me verteld dat hij graag het nieuwe station van Delft wilde tekenen en in het bijzonder het plafond. Zowel op pagina 29 als pagina 32 probeerde ik genoeg ruimte te maken voor een grote plaat. Maar dat bleek nog niet zo makkelijk, vooral omdat we ook gebonden zijn aan een maximum van 45 pagina's per album. Bij pagina 32 wist ik iets meer ruimte te creeeren dan bij 29, maar het was uiteindelijk Danker Jan die dankzij de opzet en de layout van pagina 29 deze indrukwekkende plaat van station Delft op de pagina wist te krijgen en toch vier stroken op de pagina wist te krijgen.

Danker Jan besteedt op zijn Facebookpagina ook aandacht aan pagina 29 van De Sibylle-codex. Niet alleen aan de grote plaat van station Delft, maar ook aan de route die Hel en Julia door Delft heen volgen. Een route die je eventueel ook zelf zou kunnen lopen.

 

8. Hel en Julia lopen over de Binnenwatersloot in de buurt van de Koornmarkt. Julia zoekt op haar mobiel naar de juiste route.

HEL: Hoe komen we dat het snelst op de Nieuwe Langedijk?

JULIA: Hier linksaf, over de brug en dan zo goed als rechtdoor.

9. Hel en Julia lopen op de Koornmarkt  de brug over naar de Oude Nieuwendijk. Geen tekst.

10. Hel en Julia lopen op de Nieuwe Langedijk en zien iets verderop een huis waar mensen bezig zijn spullen te versjouwen. Het is redelijk dichtbij de hoek van de Nieuwe Langedijk de gracht bij Vrouweregt. In de gracht Vrouwjuttenland ligt aan de kant van de Nieuwe Langendijk een elektrische boot klaar waarmee spullen vervoerd kunnen worden. Op de brug geeft een kunstchilder les aan twee meisjes.

JULIA: Daar moet het zijn.

HEL: Kijk nou. Die lui zijn aan het verhuizen.

 Via de Binnenwatersloot en de Koornmarkt komen Hel en Julia op de Nieuwe Langendijk, waar de familie van de Velde, afstammelingen van Anna Vermeer, woont. Niet voor lang meer overigens want de familie staat op het punt te verhuizen.

In eerste instantie had ik bedacht dat de verhuizing met een auto of een verhuiswagen zou plaatsvinden. Maar de straten rond de Delftse grachten zijn af en toe wel heel smal. Het idee dat daar bijvoorbeeld een verhuiswagen zou staan, die dan zo'n straatje een paar uur lang zou blokkeren, stond me niet aan. De grachten en de bootjes die daar lagen brachten me op het idee van een verhuisbootje. Op internet vond ik iets over elektrische bootjes in de Delftse grachten en het leek me een goed idee om de familie van de Velde hun spullen met een elektrisch bootje te laten verhuizen.

Dat bootje ligt in de gracht bij het Vrouwjuttenland. Behalve Hel en Julia en een bekende Belgische stripheld tekende Danker Jan nog een drietal cameo's op deze plaat. Toen we in Delft waren om foto's en andere documentatie te verzamelen, was kunstenaar Arben Brahimaj daar op de brug bezig les te geven schilderles te geven aan twee van zijn leerlinges. Natuurlijk raken twee beeldend kunstenaars met elkaar in gesprek en op gegeven ogenblik vroeg Danker Jan aan Arben en de twee meisjes of ze het leuk vond om een rolletje in de strip te krijgen. Dat vonden ze zeker leuk en zodoende hebben deze drie talenten nu hun eigen cameo in de Sibylle-codex.

 

Hel en Julia steken een handje toe met de verhuizing en dat levert ze een nieuwe aanwijzing in hun zoektocht naar het derde Sibyllijnse boek op. Anna's achterkleinzoon, Mark, vertelt hen dat Kathleen Kennedy in haar tijd samen met William Cavendish nog een keer in Delft is geweest. Daarna vertrok Kathleen naar Amerika en  verloofde Anna zich met Pieter Kools. De twee hebben elkaar daarna nooit meer gesproken. Maar op een foto van Anna en Pieter is wel het derde Sibyllijnse boek te zien.

Anna, afstammeling van Johannes Vermeer, heeft het ooit in haar bezit gehad. En het feit dat haar beroemde voorouder de drie boeken ooit geschilderd heeft, heeft daar vast alles mee te maken.

Het boek is dus van David Rockefeller via Kathleen Kennedy naar Anna Vermeer gegaan. Dit 'historische'  lijntje is overigens helemaal verzonnen, maar leidt uiteindelijk weer naar echte historische gebeurtenissen die de bergplaats van het boek uiteindelijk bepaald hebben.
Wat er verder met het boek gebeurd is kan Mark Hel en Julia niet vertellen, maar zijn vader mogelijk wel. En dat is dat weer iets voor het volgende nummer van Eppo. Wordt vervolgd...

(Illustraties: Danker Jan Oreel)

Behalve Eppo verscheen deze week ook de nieuwe Donald Duck (nr 12-2017) met daarin op pagina 26 t/m 30 een nieuw verhaal van De Zeven Dwergen. Dit verhaal baseerde ik de sagen en legendes over faunen die met hun muziek mensen weten te betoveren. In dit geval is daar wel voor nodig dat je een beetje lol in je leven hebt. En dat brengt  de Boze Heks op een idee om de Zeven Dwergen uit te schakelen en zo wraak te kunnen nemen op Sneeuwwitje. Helaas heeft ze geen rekening met Grumpy's karakter gehouden. Het verhaal werd getekend door de Spaanse tekenaar Miquel Pujol.

En tenslotte op pagina 50 van de nieuwe Tina (nr 12-2017) een nieuw verhaal van Karlijn, Catootje en de ouders. In deze gag, waarvoor ik het scenario samen schreef met collega-scenariste Saskia Janssen, draait alles om een fotowedstrijd met dieren in hun natuurlijke omgeving. Karlijn denkt dat je met actiefoto's de meeste kans maakt om te winnen, Catootje denkt dat dat met passieve foto's ook best kan. Wie er gelijk krijgt, lees je deze week in Tina. Het verhaal werd getekend door de Spaanse tekenaars Josep Nebot en Tony Fernandez.

Prettig weekend allemaal!

Donald, Max, Karlijn en andere strips in Rijswijk

 (Illustratie: IJsbrand Oost)  

De Stripdagen in de Broodfabriek te Rijswijk zijn inmiddels al weer anderhalve week achter de rug. Hoog tijd dus om daar eens uitgebreid blogverslag van te doen.  Net als vorig jaar was ik door het Stripschap uitgenodigd om als Donald Duck-scenarist en nu ook als Tina-scenario te komen signeren in de Donald Duck-stand op de Stripdagen. Samen met IJsbrand, Marq van Broekhaven en collega-scenariost Saskia Janssen kwam ik zaterdag rond half tien in de Broodfabriek Rijswijk, waar de Broodfabriek op loopafstand van het station bleek te liggen. En net als vorig jaar had onze stand een ideale plek: vlak bij de ingang zodat je de Donald Duck en Tina-auteurs eigenlijk niet kon missen.

(Foto: Alex Odijk)

Natuurlijk begroeten we eerst even alle bekenden, die gelukkig niet heel ver van ons vandaan zaten. De Eppo-stand waar IJsbrand even later plaats zou nemen en waar Eric al voor aanvang druk bezig was de giclée's van January Jones te signeren, stond tegenover de Donald Duck en Tina-stand.

(Foto's: Saskia Janssen)

Saskia en ik kregen al vrij snel gezelschap van Wilma van den Bosch en Jan Vriends. En ook Kees de Boer en Gerard Leever voegden zich even later bij ons.

 

(Illustratie: Michel Nadorp © Disney)

Van het begin af aan was er veel belangstelling voor Donald Duck. Vooral voor De Spannendste avonturen van Donald Duck nr 8 en het pas verschenen Vrolijke Stripverhalen van Donald Duck nr 16. Af en toe ook een tekening in schetsboek en ik zelfs een album uit de serie De beste verhalen van Donald Duck signeren, een reeks waarin enkel de verhalen van Carl Barks te vinden zijn. Een hele eer.

(Foto: Saskia Janssen)

Ook veel belangstelling was er voor het originele Donald Duck-werk dat Wilma bij zich had, net als voor het pas verschenen kinderboek Fien is een vijfhoekje van Nadja van Sever waarvoor Wilma samen met Fran Scheers de illustraties maakte. Van Karlijn, Catootje en de ouders bestaat nog geen album, maar Saskia had wel een dummy laten maken met daarin een selectie van onze verhalen. En ook dat album trok veel belangstelling, al was het niet te koop.

(Illustratie: IJsbrand Oost)

Verder mocht ik regelmatig de beide Max Miller-albums, De Orde van de Blauwe Steen en Schaduwspel te signeren, albums die van IJsbrand naar mij gingen of andersom. En IJsbrand heeft daarnaast vast en zeker ook een aantal exemplaren van Moordkunsten en Achter de schermen van.... Max Miller - Moordkunsten mogen signeren.

(Illustratie: Eric Heuvel)

Hetzelfde gold voor Nieuwe vrienden, waarvoor ik mensen doorstuurde naar Eric die in stand van Eppo Stripblad signeerde. En tenslotte mocht ik ook het album van Kleine Napoleon diverse malen signeren.

(Illustratie: Dick Heins)

Halverwege de middag namen IJsbrand en ik even pauze om bij een kop koffie de plot voor het nieuwe Max Millerverhaal te bespreken. Met de plot zijn we inmiddels in een vergevorderde stadium en zoals het er nu uitziet gaan we zeer binnenkort van start met de productie van het nieuwe Max Miller-verhaal. Maar zelfs toen kreeg ik een sms van Saskia dat er mensen aan de stand op me stonden te wachten.

(Foto: Saskia Janssen)

Na de koffiebreak weer terug dus en zo zijn we uiteindelijk tot vijf uur druk bezig geweest met signeren. Daarna was het tijd om na, een overheerlijk diner in een hotel vlakbij het station weer huiswaarts te gaan om dan de volgende dag weer terug te keren.

Zondag kregen we in de Donald Duckstand gezelschap van  Tim Artz, die een dag eerder nog bij Tom Poes signeerde. Tim had onder andere een origineel Duckverhaal bij zich en originele schetsen. En er was heel veel vraag naar zijn tekeningen.

Aan de Tina-kant kregen we gezelschap van René Bergmans, die kort na aanvang al een hele reeks Sfinx-albums verkocht en mocht signeren. En later voegde ook Kees de Boer zich weer bij ons.

(Foto's: Alex Odijk)

De zondag bleek overigens nog meer een Duckdag dan zaterdag.  Behalve in het nieuwe Vrolijke Stripverhalen-album heb ik ook veel Donalds en Kwik, Kwek en Kwak getekend in de diverse schetsboeken. En behalve voor Donald bleef ook de belangstelling voor Max Miller , Kleine Napoleon en voor de diverse uitgaven van Tina-strips onveranderd groot.

(Illustratie: Michel Nadorp, ©Disney)

Rond 13.00 uur pauzeerde ik even in verband met de uitreiking van de Stripschapprijzen en de uitreiking van de albumprijzen, waar onder  andere Elsje maakt geschiedenis als Jeugdalbum van het jaar werd bekroond en collega-scenarist Willem Ritstier de Stripschapprijs 2017 kreeg uitgereikt. En ook toen, tijdens de prijsuitreiking weer een sms van Saskia. Dus na de prijsuitreiking meteen weer terug naar de Donald Duck en Tina-stand. En ook toen zijn we tot bijna vijf uur doorgegaan met signeren. En toen was het toch echt tijd om in te pakken, van iedereen afscheid te hebben nemen en huiswaarts te keren. Maar al met al twee zeer leuke, gezellige en vooral zeer geslaagde Stripdagen daar in Rijswijk.

(Illustratie: Studio Jan Kruis, ©Sanoma)

Daarom wil ik in de eerste plaats dan ook het Stripschap en in het bijzonder Meerten bedanken voor de uitnodiging de organisatie en de ontvangst tijdens de Stripdagen en het zeer geslaagde en gezellige diner op zaterdag. IJsbrand, Marq, Saskia, Wilma, Pascal, Henrieke, Tim, Gerard, Wilma, Kees, René, Fons, Joop, Meerten, Ine, Martin, Guido, Thom, Jos, Bas, Gerben  Eric, Eric, Ed, Peter, Mark, Marc, Willem, Aloys, Remco en Daan voor de gezelligheid in en achter de stand. Rob voor het parkeren van mijn albums in de Eppo-stand, Alex en Saskia voor de foto's bij deze blogpost en verder natuurlijk iedereen die op zaterdag en/of zondag speciaal voor ons en onze strips naar Rijswijk is gekomen.

Schetsen van Hel

(Illustratie: Danker Jan Oreel)

Deze keer even geen preview, maar zeg maar, een soort making-of van Hel, de Sibylle-codex. Danker Jan plaatste deze schetsen gisteren op zijn Facebook-pagina. En veel van de schetsen die je hier ziet, zijn uiteindelijk ook in de tekeningen van De Sibylle-codex terecht gekomen. Kijk het maar na in de Eppo's van de afgelopen weken. En morgen krijgen de Eppo-abonnees natuurlijk de nieuwe Eppo (nr 06-2017) met daarin aflevering 15 van De Sibylle-codex. Maar daarover later deze week meer op dit blog.

Dedi van Khing

En alweer een nieuwe blogpost van Hans, afkomstig van de Help me, Rhonda-blog. Over een nieuwe boekuitgave...

Even iets non-Rhonda. Gepresenteerd op de afgelopen stripdagen. Het laatste deel in Khing's, door Sherpa zo liefdevol bezorgde, Arman & Ilva reeks. Een, vanwege het hoge nivo van vakmanschap, vooral onder tekenaars, nogal legendarische stripserie.

Vanwege m'n uitgesproken liefde voor het kekke graphisme van Khing, had de uitgever me een tijdje geleden gevraagd een voorwoordje te schrijven voor dit boek. Met veel plezier gedaan natuurlijk.

Krijg ik toch zomaar afgelopen zondag een genummerd/gesigneerd boekje inclusief prenten daarvoor terug!

Wauw! Met prachtige Khing dedi er ook nog in! Dank!