zaterdag 31 maart 2012

De strips van deze week

Tijd vliegt! En dat is voor mij deze week in de nieuwe Donald Duck (nr 14-2012) goed te merken. Het vrolijke weekblad publiceert deze week namelijk twee verhalen gebaseerd op twee van mijn scenario’s van respectievelijk 19 en 14 jaar geleden.
De strip met het 19 jaar oude scenario is De Kleine Zeemeermin op bladzijde 34 t/m 37 van de nieuwe Donald Duck.

(Illustratie: Valentin Doménech, © Disney)

Een verhaal waarin Ariel’s droom over Prins Erik en de bloemen uit de koninklijke tuinen op een wonderlijke manier een beetje werkelijkheid worden.
De eerlijkheid gebiedt me te zeggen dat dit niet de allereerste publicatie van dit verhaal is. Ik schreef dit scenario namelijk in 1993 speciaal voor het tijdschrift De Kleine Zeemeermin dat midden jaren 90 in de winkels lag. Het verhaal, met tekeningen van de Spaanse tekenaar Valentin Doménech, werd voor het eerst gepubliceerd in De Kleine Zeemeermin 2-1994 en later nog in het album De Kleine Zeemeermin uit 1998.

Het Donald Duck verhaal op bladzijde 39 t/m 42, veertien jaar geleden samen met collega-scenarist Paul Hoogma geschreven, wordt wel voor het eerst in veertien jaar gepubliceerd.

(Schets strook 2 en 3: Paul Hoogma)

Een verhaal waarin Kwik, Kwek en Kwak dolgraag nieuwe mountainbikes willen hebben, maar die alleen krijgen van Donald als ze kunnen bewijzen dat die mountainbikes beter zijn dat de racefietsen die in het schuurtje staan. Een proefrit naar Gansdorp moet uitkomst brengen. Een wedstrijd dus, waarbij ook nog een jaar lang onkruid wieden voor de verliezer op het spel staat. Dat Donald tijdens deze wedstrijd niet helemaal eerlijk speelt, moge duidelijk zijn…

Behalve deze twee verhalen uit de vorige eeuw zijn er deze week ook nog een viertal verhalen van recentere datum in andere tijdschriften gepubliceerd. Zoals de nieuwe gag van Karlijn, Catootje en de ouders op bladzijde 24 van de nieuwe Tina (nr 14-2012), die ik samen met collega Saskia Janssen schreef. Een gag over een colatest, die op het winnen van de dvd na, voor Saskia vrij autobiografisch is. Het zorgde in elk geval voor extra veel inspiratie voor deze gag. Een gag waarvoor overigens ook de tekeningen door een duo gemaakt werden en wel door de Spaanse tekenaars Joseph Nebot en Tony Fernandez.

Nog meer gags in de nieuwe Penny (nr 7-2012) die dan weer bedacht werden in samenwerking met de redactie. Allereerst een nieuwe gag van Penny de Pony op bladzijde 10, waarin Penny kan laten zien wat hij waard is als grasmaaier. Maar of dat goed gaat?

En dan achterop, op bladzijde 68, een gag van Rakker, die alles met Pasen en verstopte paaseieren te maken heeft. En tja, wat doe je als ondeugende Shetlander, als een als Paashaas verklede boer chocolade paaseieren in je weiland verstopt? Uiteraard bedoeld voor het plezier van de kinderen, maar ja…

En dan tenslotte vind je op bladzijde 49 t/m 58 van diezelfde Penny het vervolg van het Hecksehoef-epos.

(Illustraties: © Holco Publications)

In de zevende aflevering van Hecksehoef zijn Aukje, Mara, Jelle en Sven heel dichtbij de oplossing van alle raadsels gekomen. Na het avontuur in de ruïne zijn ze in het bezit gekomen van een raadsel dat direct naar de vindplaats van Cecilia’s magische medaillon. Alleen de oplossing vergt nog wat problemen. Ook voor de Woudheksen trouwens. Want de spionerende maar o zo onhandige stalknecht Wouter kan ze helemaal niets vertellen over wat er in de ruïne gebeurd is. Daarom gooit het heksentrio het over een andere boeg. Ze ontvoeren Jelle en laten paardenhandelaar Van Grimmelen via een toverspreuk Jelle’s gedaante aannemen. Dat het medaillon gevonden zal worden is zeker, de vraag is alleen: door wie?

Op bladzijde 65 is zoals gebruikelijk een aankondiging voor de volgende aflevering van Hecksehoef te vinden. En daar kun je zien dat de paarden onder invloed raken van dit medaillon. Want tja, als zo’n medaillon gevonden wordt, wordt het vroeg of laat ook een keer gebruikt, met alle gevolgen van dien. Wait and see…

2 opmerkingen:

Otto zei

Ik heb nog niets gehoord :-(
Maar 14 jaar om een verhaal te publiceren is....eh.... een tijdloos verhaal! (en heel erg lang)
Wel leuk dat het er dan toch van gekomen is.

Frank Jonker zei

Ha Otto,

Nog even geduld. Je gaat binnenkort vast iets horen van je scenario. Het zal in elk geval geen 14 jaar duren. :-)
Uiteindelijk worden alle verhalen wel gepubliceerd, hoor. Maar waarom het bij dit verhaal zo lang geduurd heeft, weet ik ook niet.
Van scenario naar publicatie is een lange weg, dus als zo'n verhaal ergens eens wat langer bij de een of ander blijft liggen, kan het al gauw een paar jaar langer duren voor je je verhaal weer terugziet. Denk maar aan het Strandhotel dat jarenlang in schetsvorm bij Hans op zijn bureau heeft gelegen en dat uiteindelijk opnieuw werd getekend door Carlos Mota. Misschien is er met dit verhaal ook wel iets dergelijks gebeurd. Maar ik kan er voorlopig alleen maar naar raden.

Hartelijke groeten,

Frank