De strips van deze week

Behalve de strips uit de twee albums die afgelopen dinsdag ineens verschijnen, zijn er deze week ook nog een aantal verhalen van me gepubliceerd in de diverse tijdschriften. Zoals bijvoorbeeld het verhaal op bladzijde 37 t/m 42 van de nieuwe Donald Duck (nr 6-2012). De ontwikkelingen op het gebied van computergames en vooral de 3D-effecten daarvan vormden de inspiratiebron voor dit verhaal. Het oorspronkelijke idee voor dit verhaal is eigenlijk al veel ouder. Iets met een 3D videoband (ja, zo oud) en een virtuele vakantie van Donald en Katrien. Allemaal nogal vaag. Ik kreeg de plot ook niet echt rond en toen bleek dat twee van mijn collega’s met een soortgelijk idee, over een virtueel reisbureau bezig waren en al wel een heel goede plot hadden, bleef het idee op de plank liggen. Helaas werd ook het idee van het virtuele reisbureau nooit uitgewerkt, wat, geloof me, erg jammer is.
Daarna zonk m'n onaffe idee zo’n beetje in het moeras der vergetelheid. Pas toen ik op tv een reportage zag over de 3D-ontwikkelingen, kwam het weer boven drijven. Geen films meer, maar computergames, waar de gamer zelf niets meer nodig heeft om het spel te spelen dan zijn eigen lichaam. En dat kon bij de Ducks natuurlijk nog een stapje verder gaan. Immers, Willie Wortel is als uitvinder zijn tijd ver vooruit, ook wat betreft dit soort effecten en dus verandert Willie in dit verhaal met een van zijn uitvindingen de huiskamer en aangrenzende vertrekken in een super3D computergame voor Kwik, Kwek en Kwak. Het gaat pas mis als een nietsvermoedende Donald de computer aanzet om een golfspelletje te demonstreren en vervolgens samen met Katrien terechtkomt in een super3D computergolfgame met alle bijbehorende verrassingen. Het verhaal werd getekend door de Spaanse tekenaar Daniel Pérez.

Het thema van de meeste tijdschriften heeft echter niets met computergames te maken, maar alles met Valentijnsdag. Vandaar dan ook dat de Valentijnsgag die collega-scenariste Saskia en ik bedachten voor de serie ‘Karlijn, Catootje en de ouders’ deze week gepubliceerd wordt op bladzijde 24 van de nieuwe Tina (nr 6-2012). Een gag waarin alles draait om al dan niet zelfgemaakte Valentijnskaarten. Helaas ontbreekt Saskia’s naam bij de credits en dat terwijl ze ook in dit geval degene was die met het idee gag kwam. Het verhaal werd getekend door de Spaanse Comicup Studio.

Nog een gag op bladzijde 10 van de nieuwe Penny (nr 3-2012) en wel van Penny de Pony. Een grap over een winterse wereld en de ontluikende lente, bedacht in samenwerking met de redactie. De publicatie van deze gag is behoorlijk goed getimed, want op een of ander manier lijkt het witte wonderland buiten precies op dat in de eerste helft van deze gag.

(Illustraties: © Holco Publications)

In diezelfde Penny wordt ook het Hecksehoef-epos vervolgd en wel op bladzijde 47 t/m 56. Nadat Mara het raadsel rond de eenhoorn en haar veulen heeft opgesloten, vindt ze een kistje met een nieuw raadsel en een nieuwe sleutel. Mara’s sleutel past op het slot van de buitendeur van de verborgen stal en die deur blijkt eigenlijk niets anders te zijn dan een tijdpoort, waardoor Aukje, Mara, Sven, Jelle en hun paarden in de Middeleeuwen terecht komen. Daar moeten ze opnieuw gravendochter Cecilia helpen, ditmaal met bezorgen van een brief aan haar geliefde Ewout, en dat alles om te voorkomen dat hun kasteel geplunderd en verwoest zal worden. Helaas is die brief in handen gevallen van de Woudheksen.

Op bladzijde 65 tenslotte staat de cover van de volgende Penny al afgebeeld met daarop een plaatje uit de volgende Hecksehoef-strip en de tekst ‘Het valse raadsel’. Dankzij dat raadsel belanden Jelle en Sven daar in een toernooi waar niet alles en iedereen is wat ze lijken te zijn.