De grappigste avonturen van Donald Duck nr 34

Het is donderdag 29 september en dat betekent dat vandaag het album De grappigste avonturen van Donald Duck nr 34 in de winkels ligt. In de loop van deze donderdag zal het album meer en meer verspreid worden over de diverse kiosken, boekhandels en stripwinkels, maar dankzij Bianca en Ferdi van de Donald Duckredactie, had ik mijn nieuwste stripalbum gisteren al in huis. Vandaar dat je op deze vroege donderdagochtend op deze blog al een kijkje kan nemen in dit nieuwste Donald Duck album.















(Illustratie: Gerben Valkema en Michel Nadorp, © Disney)



De cover. Die is gebaseerd op een situatie uit een openingsverhaal in dit album en werd speciaal voor de publicatie van datzelfde verhaal in de Finse Aku Ankku Ekstra getekend door Gerben Valkema en Michel Nadorp.

Bladzijde 1: de titelpagina. Met daarop niet alleen de titel, maar ook de oudste scenariopagina die ik hier nog kon terugvinden en wel de eerste pagina van mijn derde Donald Duck-scenario ooit: H 90037, een verhaal dat als tweede in dit album is opgenomen.

Bladzijde 2: De inhoud en de biografie. Met karikatuur door Jan-Ramon Pikula. Een vrij uitgebreide biografie, waarvoor in het album het maximum aan ruimte is uitgetrokken. Met o.a. een vermelding van de naam van Hans, de Bob Evers stripserie en het album “De verdronken paarden van Ameland”.

(Illustratie: Jan-Roman Pikula)

In de biografie is ook te lezen dat ik mijn stripcarrière begon met de scenariowedstrijd van Donald Duck Weekblad en Het Stripschap. Die allereerste strippagina werd eind vorig jaar nog gepubliceerd in het album ’50 vrolijke belevenissen van de familie Duck’. De verhalen in ‘De grappigste avonturen van Donald Duck nr 34’ zijn eigenlijk een logisch vervolg daarop. Een tiental verhalen uit de periode 1990-1999, van de eerste wankele stappen op het scenariopad tot de verhalen van een al wat meer ervaren scenarist aan het einde van de vorige eeuw.

We beginnen op bladzijde 3 t/m 13 met scenario nummer 8 uit 1990 in de reeks “Een papegaai met apenstreken”. Ook de coverstory en een persoonlijke favoriet van me.

(Illustratie: Bas Heymans, © Disney)

Dit omdat het idee van Donald als wijkagent, Joe Carioca als in Duckstad verzeild geraakte hoteloplichter en in het bijzonder de combinatie Donald, Joe en Dagobert verrassend goed uitpakte. Voordat ik begon te schrijven had ik bedacht dat Joe ergens in het verhaal nog wel Katrien zou versieren, maar vanaf het moment Donald, Dagobert en Joe in één scene zitten, nemen ze eigenlijk het verhaal over en komt Katrien uiteindelijk in het hele verhaal niet voor. Zoiets is erg leuk om mee te maken. En als het je als schrijver overkomt, kan ik maar één advies: laat het gaan. Je zal zien hoe leuk het wordt.
Nadat ik dit verhaal geschreven had, bleef het overigens nog vrij lang op de plank liggen. Het werd uiteindelijk aan het begin van deze eeuw getekend door de Nederlandse tekenaar Bas Heymans en gepubliceerd in Donald Duck 14-2002.

Mijn oudste verhaal in dit album vind je op bladzijde 14 t/m 23. Scenario nummer 3, eveneens uit 1990. Een verhaal waarvan de eerste scenariopagina ook te vinden is op de titelpagina van het album. De eerste keer dat ik een televisieprogramma parodieerde in een Donald Duckverhaal en wel De Natte Neuzenshow, dat in Duckstad De Happige Hondenshow werd. Je ziet hier ook het principe van de twee verhaallijnen die gaandeweg meer om elkaar heen gewikkeld raken. Aan de ene kant de ruzie tussen Donald en Buurman Bolderbast, beginnend met Loebas in de tuin van de buren en aan de andere kant Donald van die diezelfde Loebas graag een goedgetrainde hond wil maken, zodat hij de hoofdprijs in de Happige Hondenshow kan winnen. Het verhaal werd getekend door de Nederlandse tekenaar Sander Gulien en eerder gepubliceerd in Donald Duck 50-2001.

We blijven in 1990 en bij de tv-programma’s, want het verhaal ‘De leukste thuis’ op bladzijde 24 t/m 33 (scenario nummer 9) parodieert het gelijknamige televisieprogramma uit die tijd, al heet het programma in de strip “Homevideo Show’.

(Illustratie: Mau Heymans, © Disney)

Een verhaal met een persoonlijke herinnering ook, want toen Carl Barks in 1994 de Donald Duckredactie in Haarlem bezocht, kreeg hij ook een tentoonstelling van het werk van de Nederlandse Duckstripmakers te zien. Zo bewonderde Carl Barks o.a de scenariopagina van collega-scenarist Jan Kruse die zijn scenariopagina nog verder uitwerkt dan ik. Barks vertelde dat hij zijn scenario nooit zo ver had uitgewerkt. Toen zag hij mijn scenariopagina (pagina 8 van dit verhaal) en zei: “I did it more like this!” Ik denk dat we een mooier compliment over onze scenariopagina’s niet konden krijgen. Carl Barks vond overigens mijn Bolderbast op driewieler op deze pagina erg leuk. Het verhaal werd getekend door de Nederlandse tekenaar Mau Heymans en vlak voor het bezoek van Carl Barks gepubliceerd in Donald Duck 27-1994.

En dan maken ineens een flinke stap voorwaarts, naar 1995 met het verhaal “De keukenchef” op bladzijde 34 t/m 43. Met Donald in de rol van meesterkok die van Dagobert de opdracht kijkt voor zijn nieuwste restaurant historische gerechten te maken.

(Illustratie: Jaap Stavenuiter, © Disney)

Met een verwijzing naar Carl Barks’ verhaal ‘The olympian torch bearer” (WDC 286), maar ook naar bijvoorbeeld Suske en Wiske en Asterix als het gaat om wie at wat in welke tijd. Het verhaal werd getekend door de Nederlandse tekenaar Jaap Stavenuiter en eerder gepubliceerd in Donald Duck 33-1997.

Nog een persoonlijke favoriet op bladzijde 44 t/m 57 van dit album, het verhaal ‘Roem in de ruimte”, dat ik schreef in 1996. Een verhaal waarin Kwik, Kwak en Kwek hun oom erg graag beroemd zouden zien worden. En die kans lijkt zich voor te doen als door een ongelukkig toeval niet de afgerichte rat Siebe, maar Donald per raket wordt gelanceerd naar de uiterste uithoek van ons zonnestelsel om uit te zoeken wat er zich zoals achter de (toen nog) planeet Pluto bevindt. Het verhaal werd getekend door Bas Heymans en eerder gepubliceerd in Donald Duck 47-1998.

We gaan terug naar 1993 met het verhaal “De toverspiegel” op bladzijde 58 t/m 68. Mijn eerste lange verhaal met Zwarte Magica, gebaseerd op het idee dat iemands spiegelbeeld bijna hetzelfde is als hij of zijzelf, maar net niet helemaal.

(Illustratie: José Colomer Fonts, © Disney)

Magica denkt in dit verhaal haar slag te kunnen slaan, als ze met behulp van de spiegel van Fata Foetsie Dagoberts spiegelbeeld tot leven wekt en hoopt met hulp van dat spiegelbeeld eindelijk Dagoberts geluksdubbeltje te kunnen bemachtigen. Het verhaal werd getekend door de Spaanse tekenaar José Colomer Fonts en eerder gepubliceerd in Donald Duck 44-1997.

Meteen daarna, ook uit 1993, komt het verhaal ‘Donalds nieuwe outfit’, dat je vindt op bladzijde 69 t/m 71.

(Illustratie: Prodima, © Disney)

Een verhaal uit Katrien’s dagboek van 3 pagina’s. Eigenlijk gewoon een tussendoortje uit mijn beginjaren met de Duckversie van het spreekwoord ‘Kleren maken de man’. En dan hebben we het vooral over wat er gebeurt als Donald een iets anders aantrekt dan zijn bekende matrozenpak. Het verhaal werd getekend door de Spaanse tekenaar Prodima en eerder gepubliceerd in Donald Duck 15-1994.

En dan bevat dit album ook nog twee co-producties, want zo regelmatig, onregelmatig schrijf ik ook wel eens verhalen samen met collega-scenaristen.

(Illustratie: Comicup Studios, © Disney)

Het verhaal ‘De koning van de apen’ op bladzijde 72 t/m 81, schreef ik in 1999 samen met collega Paul Hoogma, met het oog op het uitkomen van de Disneyfilm Tarzan later in datzelfde jaar. Een verhaal over een verborgen Afrikaanse goudstad met Donald in de rol van Tarduck, de Duckstadse versie van Tarzan. Het verhaal werd getekend door de Spaanse Comicup Studios en eerder gepubliceerd in Donald Duck 47-1999.

Een jaar eerder, in 1998, schreef ik samen met collega Remco Polman het verhaal over de pechverklikker, te vinden op bladzijde 81 t/m 90.

(Schetsen plaatje 4 t/m 7: Remco Polman)

Waarin Donald hoopt met behulp van een door Willie Wortel uitgevonden pechverklikker hoopt zijn dagelijkse portie pech te omzeilen. Maar Donald krijgt uiteindelijk zoveel vertrouwen in het ding dat hij het zelfs op denkt te kunnen nemen tegen zijn geluksneef Guus. Het verhaal werd getekend door de Nederlandse tekenaar Sander Gulien en eerder gepubliceerd in Donald Duck 43-2000.

Het album sluit af met een kort verhaal uit 1992, “De goudtransporteur” op bladzijde 91 t/m 95.

(Illustratie: Freddy Milton, © Disney)

Een verhaal waarin Donald zijn verhaal doet aan de neefjes, over hoe hij op verzoek van Dagobert een lading goud naar Struifhuizen moest brengen, beroofd werd door de Zware Jongens en hoe het uiteindelijk allemaal anders liep dan hijzelf of de Zware Jongens ooit hadden kunnen denken. Het verhaal werd getekend door de Deense tekenaar Freddy Milton en eerder gepubliceerd in Donald Duck 17-1994

En tenslotte de backcover. Daar vind je nog een heel korte biografie over Carl Barks als inspirator, de scenariowedstrijd waar het allemaal mee begon en de gevolgen daarvan. En nu eigenlijk pas realiseer ik me dat het waar is wat daar staat. Dat ik de afgelopen 22 jaar inderdaad zo’n 3500 pagina’s of meer aan scenario voor de Nederlandse Donald Duck heb geschreven. 93 daarvan, uit het eerste scenario-decennium, vind je vanaf vandaag in dit nieuwe album: De grappigste avonturen van Donald Duck nr 34. Veel plezier, allemaal!