
Een raar gevoel. Fijn dat het erop zit natuurlijk enzo, maar tot de dag van vandaag overvallen me soms nog de twijfels. Had ik eigenlijk niet dit of dat . . . maar zinloos natuurlijk. Dit is het geworden.
Het Rhondaverhaal moest natuurlijk, na alle acrobatische verwijzingen en alle flashbacks, echt eindigen in het circus. Een soort grote finale. Iedereen bij elkaar, in de piste, de dodensprong, geheugen terug. ik wilde het hele verhaal rondom de ambitieuze CIA man Mac daar heel dichtbij brengen, maar beide hoofdrolspelers elkaar nooit laten ontmoeten. Een soort anonieme redder. Rhonda zou nooit weten hoe dicht ze bij de dood was.

Maar goed. Gedaan! Nu alleen nog de boel bij elkaar vegen in de laatste twee bladzijden. Rhonda weer zichzelf, zusjes bij elkaar, Mac promotie. Rhonda strip gedaan.
Prettig weekend allemaal!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten