Rechtstreeks van de Max Miller Strips blog: IJsbrands nieuwste blogpost over de Tirolse decors in 'Schaduwspel'.
Bij het maken van
mijn stripverhalen wil ik, hoe gek het misschien ook klinkt uit de mond van een
tekenaar met een voorliefde voor uitgebreide decors, niet de slaaf zijn of
worden van de bestaande werkelijkheid.
Soms ontkom je er
in dit soort stripverhalen niet aan om een werkelijk bestaande situatie in beeld
te brengen, zoals bij bepaalde shots / scenes in Wenen. In dat geval zorg ik
ervoor dat ze op hoofdlijnen kloppen en ik probeer in ieder geval het juiste
gevoel over te brengen in de tekeningen. Met andere woorden: de lezer voelt dat
het goed zit, zelfs al zijn bepaalde details niet 1-op-1
overgenomen.
Nou is Wenen een
grote stad, en voor de shots die we nodig hadden in het verhaal had ik een ruime
keuze aan geschikte locaties. Daarbij zien we onze helden niet de stad stukje
voor stukje doorkruisen, maar zijn ze per shot op een specifieke plek. Ik hoefde
er dus niet voor te zorgen dat de logica van de stad in het verhaal klopte, en
dat maakt het relatief makkelijk om de werkelijkheid te tekenen zonder er de
slaaf van te worden.
Voor het ski-gebied
in Tirol wilde ik mij absoluut niet vastleggen op een specifieke plek. Dat zou
aan de ene kant makkelijk zijn, want alles ligt al vast en hoeft dus niet
ontworpen te worden. Aan de andere kant zou ik dan beperkt worden in waar Max,
Eva en de rest overnachten, in welk stadion ze spelen, hoe het biatlon parcours
eruit ziet, en hoe de verschillende locaties zich ten opzichte van elkaar
verhouden. Zou ik dus een bestaande locatie gebruiken, dan zou ik ellenlang
moeten puzzelen om alle locaties ten opzichte van elkaar te laten kloppen. En in
mijn beleving zou dat de flow van het verhaal wel eens geen goed kunnen
doen.
Ik koos voor dit
tweede deel van het verhaal dus voor een niet nader genoemd stadje in Tirol waar
de biatlon wedstrijden worden gehouden, wat mij flink wat vrijheid
gaf.
Door die keuze te
maken kon ik voor specifieke shots in het verhaal gebruik maken van de flinke
hoeveelheid foto's die ik maakte in Oostenrijk tijdens de afgelopen twee
zomervakanties.
Zo lijkt
bovenstaand plaatje op een plek in het stadje Murau in Steiermark, maar is toch
net even anders.
En het biatlon
stadion is gebaseerd op het stadion in Sotchi, maar die heb ik ik voor het
verhaal wel flink aangepast, waardoor je als lezer niet kunt beweren dat dit
Sotchi is, temeer omdat de bergen wel degelijk naar de Oostenrijkse bergen zijn
getekend.
Ook het hotel is
min of meer verzonnen.
(Foto's: IJsbrand Oost)
Weliswaar heb ik
bij het tekenen van het exterieur foto's gebruikt van een hotel dat toevallig in
de verkoop stond...
...maar het
interieur heb ik er vervolgens helemaal zelf bij verzonnen op basis van wat de
scenes in de lobby...
...in de
hotelbar...
...en in de
hotelkamers nodig hadden.
Omdat door deze
werkwijze niet alles vastligt, is het soms noodzakelijk om decors zelf te
ontwerpen of te construeren op basis van foto's en situaties. Dat kost vaak best
wel veel tijd.
Toch prevaleer ik
in dit geval deze fictieve omgeving van een stadje (en omgeving) in Tirol dat
wel is gebaseerd op werkelijk bestaande omgevingen, maar die niet een exacte
kopie van de bestaande werkelijkheid is. Dat geeft lekker veel ruimte om het
verhaal te laten bepalen hoe de werkelijkheid van de strip eruit ziet, in plaats
van dat de werkelijkheid dicteert hoe het verhaal in beeld gebracht moet
worden.
(Illustraties: IJsbrand Oost en Anco Dijkman)
En daar draait het
uiteindelijk om bij strips maken: een verhaal vertellen in beelden (en niet het
samenstellen van een reisgids). Getuige bovenstaande schetsen doen we dat zeker
ook in de volgende aflevering van 'Schaduwspel' in Eppo
Stripblad.
Wordt vervolgd...
Wordt vervolgd...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten