Kritische noten tijd! Plaatje 3 lijkt de kat nogal op Tom van Tom en Jerry. Je ziet de kat afwisselend in realistische katten poses en dan weer met meer menselijke trekjes. Ik vind het zelf het mooiste als die menselijke poses iets meer richting de realistische houding van een kat gaan en niet doorslaan naar de menselijke kant. De gelaatsuitdrukking met de tekst laat al immers niets te raden over en zijn subliem. Verder zijn de tekeningen, de inkleuring en tekst geweldig hoor!
Dank, PLF! @Otto: Precies over dit punt heb ik nachten wakker gelegen. Nog voor ik een streep had gezet, zelfs! Ik had het idee om in aanwezigheid van volwassenen het uiterlijk van de beestjes meer "beest" te maken en onder elkaar meer "menselijk". Er is ook geen echte taalcommunicatie tussen de dieren en de volwassenen. Dat ze onder elkaar dan opeens handjes krijgen en met grote gebaren en houding kunnen (over)acteren. Ik denk namelijk dat die handjes en dat rechtop zitten, naast het gezichtje, daarvoor essentieel zijn. Maarja, het lopen dan? Lopen ze onder elkaar dan weer op vier of twee pootjes? AAARGH!!
Omdat ik nog weinig interactie met de mensen heb gezien is me het niet opgevallen. Het idee is leuk! Ik denk als je de dieren tegen elkaar te menselijk maakt dan kom je op het vlak van de fabel waar ik personelijk niet zo veel mee kan. Tevens denk ik dat mijn kat mij altijd als een soortgenoot heeft gezien en niet als een `baasje` of zoiets. We begrepen elkaar altijd perfect al had hij alleen zijn motoriek om iets duidelijk te maken. Wat mij betreft iets minder mens, dat complimenteert je talent tot expressie en laat de subtiliteit daarin beter tot z´n recht komen. Just my 2 cents.
Een hartelijk welkom. Je bent terechtgekomen op de blog van tekenaar Hans van Oudenaarden en scenarist Frank Jonker, de makers van de Bob Eversstrip!
Na zes rug-aan-rug geproduceerde stripverhalen houden de mannen de komende paar maandjes eeeeeeeeeeeeven een Bob Evers-sabbatical. Een paar maandjes geen Bob.
Lees hier op deze weblog nu, wat Frank en Hans allemaal uitspoken na, naast en weer voorafgaand aan de nieuwe Bob Eversstripverhalen.
Welcome to our english-speaking visitors !
On this weblog writer Frank Jonker and artist Hans van Oudenaarden try to keep you guys informed about about all the stuff that's going on behind the scenes during production and launching of the new BOB EVERS comic books!!! Read more HERE!
Scroll omlaag en ziedaar de covers van de reeds verschenen Bob Evers stripalbums. Allemaal te koop in de stripspeciaalzaak en de betere boekhandel.
Het eerst verschenen Bob Evers stripalbum. Kwam uit in oktober 2004 bij uitgeverij Arboris.
Het tweede Bob Evers stripboek. Kwam uit in oktober 2006 bij uitgeverij Boumaar.
Het derde Bob Evers stripalbum. Verschenen in mei 2007
Het vierde Bob Evers stripalbum. Het laatste deel van de Zuidzee-trilogie en de reden om deze blog te starten! Nu dan toch echt te koop vanaf oktober 2008. . .
De drie zuidzee-verhalen nog een keertje samen in EEN dikke, skai-leren band!!! Uitgekomen in oktober 2010
En daar istie dan !!! Het vijfde Bob Evers album. verschenen op 25 september 2010 !!!
4 opmerkingen:
Mag ik mij bij deze aansluiten bij het Pussy liberation front. Die arme kat! Tegen zoveel 'schattigheid'valt niet op te boksen.
Kritische noten tijd!
Plaatje 3 lijkt de kat nogal op Tom van Tom en Jerry. Je ziet de kat afwisselend in realistische katten poses en dan weer met meer menselijke trekjes. Ik vind het zelf het mooiste als die menselijke poses iets meer richting de realistische houding van een kat gaan en niet doorslaan naar de menselijke kant. De gelaatsuitdrukking met de tekst laat al immers niets te raden over en zijn subliem. Verder zijn de tekeningen, de inkleuring en tekst geweldig hoor!
Dank, PLF!
@Otto:
Precies over dit punt heb ik nachten wakker gelegen. Nog voor ik een streep had gezet, zelfs!
Ik had het idee om in aanwezigheid van volwassenen het uiterlijk van de beestjes meer "beest" te maken en onder elkaar meer "menselijk".
Er is ook geen echte taalcommunicatie tussen de dieren en de volwassenen.
Dat ze onder elkaar dan opeens handjes krijgen en met grote gebaren en houding kunnen (over)acteren. Ik denk namelijk dat die handjes en dat rechtop zitten, naast het gezichtje, daarvoor essentieel zijn.
Maarja, het lopen dan? Lopen ze onder elkaar dan weer op vier of twee pootjes? AAARGH!!
Aan jullie of er mee ga wegkomen.
Omdat ik nog weinig interactie met de mensen heb gezien is me het niet opgevallen. Het idee is leuk!
Ik denk als je de dieren tegen elkaar te menselijk maakt dan kom je op het vlak van de fabel waar ik personelijk niet zo veel mee kan. Tevens denk ik dat mijn kat mij altijd als een soortgenoot heeft gezien en niet als een `baasje` of zoiets. We begrepen elkaar altijd perfect al had hij alleen zijn motoriek om iets duidelijk te maken.
Wat mij betreft iets minder mens, dat complimenteert je talent tot expressie en laat de subtiliteit daarin beter tot z´n recht komen.
Just my 2 cents.
Een reactie posten